តើខ្ញុំត្រូវតែអានគម្ពីរលេវីវិន័យដែរឬទេ? នាយកប្រតិបត្តិវ័យក្មេងម្នាក់សួរខ្ញុំនូវសំណួរនេះ ចេញពីចិត្ត ខណៈពេលពួកយើងពិភាក្សាគ្នា អំពីតម្លៃនៃការចំណាយពេលអានព្រះគម្ពីរ។ គាត់មានប្រសាសន៍ថា៖ «គម្ពីរសញ្ញាចាស់ពិបាកអាន និងគួរអោយធុញទ្រាន់ណាស់»។
មានគ្រិស្តបរិស័ទជាច្រើនក៏មានអារម្មណ៍បែបនេះដែរ។ តាមពិតទៅ គម្ពីរសញ្ញាចាស់រួមទាំងគម្ពីរលេវីវិន័យផងដែរ បានប្រាប់យើងពីពង្សាវតា ពិសេសផ្ទុយពីអ្វីដែលមានក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។ តែលោកអេសាយដាស់តឿនយើង អោយស្វែងរកព្រះជាម្ចាស់ (អេសាយ ៥៥:៦) ហើយលោកក៏បានសន្យាថា ព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់នឹងសំរេច តាមសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់ព្រះជាម្ចាស់(ខ១១) ហើយមានប្រយោជន៍សម្រាប់បង្រៀន ការរំព្ញកអោយដឹងខ្លួន និងការប្រដៅដំរង់ (២ធីម៉ូថេ ៣:១៦)។ ព្រះបន្ទូលព្រះជាម្ចាស់មិនដែលវិលមកវិញ ឥតកើតផលនោះឡើយ(អេសាយ ៥៥:៨-១១) តែជួនកាលព្រះបន្ទូលមិនទាន់កើតផល ដរាបណាចូលមកក្នុងចិត្តយើង ពេលយើងត្រូវការ។
ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធនឹងប្រើសេចក្តីពិត ដែលយើងចងចាំពីការអានព្រះបន្ទូល ហើយទ្រង់នឹងជួយអោយយើងយកទៅអនុវត្តចំពេលត្រូវការ។ ឧទាហរណ៍ គម្ពីរលេវីវិន័យ ១៩:១០-១១ និយាយអំពីការប្រកួតប្រជែងក្នុងមុខជំនួញ និងការយកចិត្តទុកដាក់ដល់ទុគ៌តជន។ ព្រះវិញ្ញាណអាចក្រើនរំព្ញកយើងអំពីគំនិតទាំងអស់នេះ យើងនឹងចេះប្រើព្រះបន្ទូលនេះ បើយើងចំណាយពេលអានព្រះបន្ទូលព្រះ។
ការអានព្រះបន្ទូលផ្លាស់ប្តូរគំនិតយើងអោយចេះរក្សាទុកព្រះបន្ទូល ហើយព្រះវិញ្ញាណនឹងធ្វើការ។ នេះជាហេតុផលល្អជាងគេ សម្រាប់អោយយើងអានគម្ពីរលេវីវិន័យ និងគម្ពីរ៦៥កណ្ឌទៀត Randy Kilgore ។
