មនុស្សជាច្រើនមានការពិបាក នៅក្នុងការព្យាយាមហាត់ប្រាណឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់។ ខ្ញុំក៏មានបញ្ហាដូចពួកគេផងដែរ។ ដូចនេះ ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំមានអ្វីម្យ៉ាង ដើម្បីជួយជំរុញចិត្តខ្លួនឯងឲ្យហាត់ប្រាណ។ វាគឺជាឧបករណ៍រាប់ជំហានដើរ។ វាជាឧបករណ៍ធម្មតាទេ ប៉ុន្តែ វាអស្ចារ្យណាស់ ដោយសារវាបានជួយជំរុញចិត្តខ្ញុំឲ្យហាត់ប្រាណ។ ខ្ញុំឈប់រអ៊ូរទាំ ពេលដែលខ្ញុំត្រូវក្រោកដើរទៀតហើយ ផ្ទុយទៅវិញ ខ្ញុំបានមើលឃើញថា វាជាឱកាសដើម្បីផ្លាស់ទី ពីរបីជំហានទៀត។ កិច្ចការដ៏សាមញ្ញៗ ដូចជាការដងទឹកមួយពែងឲ្យកូនខ្ញុំជាដើម បានក្លាយជាឱកាសដែលជួយឲ្យខ្ញុំ បន្តដំណើរទៅរកគោលដៅដែលធំជាង។ បានសេចក្តីថា ឧបករណ៍រាប់ជំហានដើររបស់ខ្ញុំ បានកែប្រែទស្សនៈ និងការបណ្តាលចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបានរកឱកាសដើរជាច្រើនជំហានទៀត។
ខ្ញុំឆ្ងល់ថា តើជីវិតជាគ្រីស្ទបរិស័ទមានលក្ខណៈដូចនេះដែរឬទេ? យើងមានឱកាសជាច្រើន សម្រាប់ស្រឡាញ់ និងបម្រើ ហើយប្រាស្រ័យទាក់ទងអ្នកដទៃ ជារៀងរាល់ថ្ងៃ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានលើកទឹកចិត្តក្នុងបទគម្ពីរកូល៉ុស ៤:៥។ ប៉ុន្តែ តើខ្ញុំដឹងទេថា ខ្ញុំតែងតែមានឱកាសធ្វើការល្អ? តើខ្ញុំបានចាប់អារម្មណ៍ ចំពោះឱកាសធ្វើជាអ្នកលើកទឹកចិត្ត ក្នុងទំនាក់ទំនង ដែលហាក់ដូចជាសាមញ្ញឬទេ? ព្រះទ្រង់កំពុងតែធ្វើការរបស់ទ្រង់ ក្នុងជីវិតមនុស្សម្នាក់ៗ ដែលខ្ញុំទំនាក់ទំនង រាប់ចាប់ពីក្រុមគ្រួសារ និងមិត្តរួមការងារ រហូតដល់អ្នកលក់នៅហាងទំនិញ។ ទំនាក់ទំនងនីមួយៗបានផ្តល់ឱកាស ឲ្យខ្ញុំផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើការអ្វីដែលព្រះទ្រង់អាចធ្វើ ទោះការនោះហាក់ដូចជា “កិច្ចការតូចតាច” ដូចជាការសួរសុខទុក្ខអ្នករត់តុ នៅភោជ្ជនីយដ្ឋានក៏ដោយ។
ព្រះទ្រង់អាចធ្វើការជាច្រើនសន្ធឹក តាមរយៈយើង ពេលដែលយើងឆក់ឱកាស ដែលទ្រង់ប្រទានឲ្យ។-ADAM HOLZ
