កាលពីខែសីហា ឆ្នាំ២០១៥ ខ្ញុំបានត្រៀមខ្លួនចូលរៀននៅសកលវិទ្យាល័យ ដែលស្ថិតនៅចម្ងាយផ្លូវធ្វើដំណើរប្រហែលពីរម៉ោងពីផ្ទះខ្ញុំ។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏បានដឹងថា ខ្ញុំប្រហែលជាមិនត្រឡប់មករស់នៅក្នុងផ្ទះខ្ញុំវិញ បន្ទាប់ពីការបញ្ចប់ការសិក្សាឡើយ។ ខ្ញុំក៏បានគិតកាន់តែខ្លាំង។ តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យខ្ញុំអាចចាកចេញពីផ្ទះ ពីគ្រួសារ និងពីពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំកើត? ចុះប្រសិនបើនៅពេលក្រោយ ព្រះទ្រង់ត្រាសហៅខ្ញុំទៅនៅ ក្នុងរដ្ឋ ឬប្រទេសផ្សេងទៀត តើខ្ញុំនឹងធ្វើដូចម្តេច?
កាលពីមុនខ្ញុំមានការភ័យខ្លាច គឺមិនខុសពីលោកម៉ូសេ នៅពេលដែលព្រះទ្រង់ត្រាសហៅគាត់ឲ្យ ទៅគាល់ស្តេចផារ៉ោន ដើម្បីនាំរាស្រ្តទ្រង់ គឺពួកអ៊ីស្រាអែល ចេញពីនគរអេស៊ីព្ទ(និក្ខមនំ ៣:១០)។ ខ្ញុំមិនចង់ចាកចេញពីកន្លែងដ៏សុខស្រួលរបស់ខ្ញុំទេ។ ជាការពិតណាស់ លោកម៉ូសេបានស្តាប់បង្គាប់ និងដើរតាមព្រះ ប៉ុន្តែ មុននោះ គាត់បានសួរទ្រង់ ហើយបានទូលសូមឲ្យអ្នកផ្សេងទៀត ទៅជំនួសគាត់វិញ(ខ.១១-១៣ ៤:១៣)។
តាមគំរូរបស់លោកម៉ូសេ យើងអាចដឹងថា មានការអ្វីខ្លះដែលយើងមិនគួរធ្វើ ពេលដែលយើងដឹងច្បាស់ថា ព្រះទ្រង់ពិតជាបានត្រាសហៅយើងមែន។ យើងមិនគួរគេចវេសឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ យើងអាចព្យាយាមយកគំរូតាមពួកសាវ័ក។ ពេលព្រះយេស៊ូវត្រាសហៅពួកគេ ពួកគេបានចាកចេញពីអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ហើយក៏បានដើរតាមទ្រង់(ម៉ាថាយ ៣:២០-២២ លូកា ៥:២៨)។ ការភ័យខ្លាចតែងតែកើតមានជាធម្មតា ប៉ុន្តែ យើងអាចទុកចិត្តផែនការរបស់ព្រះ។
ការនៅឆ្ងាយពីផ្ទះ នៅតែមានការពិបាក សូម្បីតែនៅក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ន។ ប៉ុន្តែ ពេលដែលខ្ញុំបន្តស្វែងរកបំណងព្រះទ័យព្រះ ទ្រង់ក៏បានបើកទ្វារ សម្រាប់ខ្ញុំ ដែលជាការបញ្ជាក់ថា ខ្ញុំកំពុងតែរស់នៅកន្លែងដែលទ្រង់សព្វព្រះទ័យឲ្យខ្ញុំរស់នៅសម្រាប់ពេលបច្ចុប្បន្នហើយ។
ពេលដែលព្រះទ្រង់ដឹកនាំយើង ចេញពីកន្លែងដ៏សុខស្រួល តើយើងចង់ចេញទៅតាមទ្រង់ ដោយស្ទាក់ស្ទើរ ដូចលោកម៉ូសេ ឬក៏ស្ម័គ្រចិត្តដើរតាមព្រះយេស៊ូវភ្លាមៗ ដូចពួកសាវ័ក ដែលបានដើរតាមទ្រង់ ទោះជាទ្រង់នាំទៅទីណាក៏ដោយ។ ជួនកាល ទ្រង់អាចនាំយើងចេញពីការរស់នៅសុខស្រួល ទៅនៅកន្លែង នៅចម្ងាយរាប់ពាន់គីឡូម៉ែត្រ។ ប៉ុន្តែ ទោះជាមានការពិបាកយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏ការដើរតាមព្រះយេស៊ូវ តែងតែមានតម្លៃដ៏សក្តិសមជានិច្ច។—JULIE SCHWAB
