ការដើរតាម ដែលនាំឲ្យមានសេរីភាព

កាល​រៀន​នៅ​វិទ្យា​ល័យ គ្រូ​បង្វឹក​កីឡា​ថ្នាក់​ជាតិ​របស់​ខ្ញុំ ធ្លាប់​បាន​ឲ្យ​យោបល​ខ្ញុំ មុន​ពេល​ការ​ប្រកួត​រត់​ប្រណាំង​ថា “កុំព្យាយាម​រត់​នាំ​មុខ​គេ។ អ្នក​រត់​នាំ​មុខ​គេ​ឆាប់​អស់​កម្លាំង ស្ទើរ​តែ​គ្រប់​ពេល”។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ គាត់​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ខ្ញុំ ឲ្យរត់​ប្រគិត​ពី​ក្រោយ​អ្នក​ដែល​រត់​លឿន​ជាង​គេ។ កាល​ណា​ខ្ញុំ​ឲ្យ​អ្នក​នោះ នាំ​មុខ​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​អាច​សន្សំ​កម្លាំង​កាយ និង​ចិត្ត សម្រាប់​រត់​ឲ្យ​ដល់​ទីមុន​គេ ពេល​ជិត​ដល់​ទី។

ការ​នាំ​មុខ​អាច​មាន​ការ​នឿយ​ហត់ ហើយ​ការ​តាម​ពី​ក្រោយ​គេ អាច​មាន​សេរីភាព​ច្រើន​ជាង។ ការ​យល់​អំពី​ទ្រឹស្តី​នេះ ជួយ​ឲ្យ​ការ​រត់​ប្រណាំ​របស់​ខ្ញុំ មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ជាង​មុន។ ប៉ុន្តែ ការ​បង្កើត​សិស្ស តាម​ទ្រឹស្តី​នេះ មាន​ការ​ពិបាក​ជាងការ​រត់​ប្រណាំង។ ក្នុង​ជីវិត​របស់​ខ្ញុំ ខ្ញុំ​ងាយ​នឹង​គិត​ថា ការ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ គឺ​មាន​ន័យ​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​ប្រឹង​ប្រែងឲ្យ​បាន​ខ្លាំង​មែន​ទែន ។ ប៉ុន្តែ ការ​ដេញ​តាម​ការ​រំពឹង​គិត​បែប​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​បាត់​ឱកាស​ពិសោធន៍​នឹង​ក្តី​អំណរ និង​សេរី​ភាព ដែល​ខ្ញុំ​អាច​រក​បាន នៅ​ក្នុង​ការ​ដើរ​តាម​ទ្រង់(យ៉ូហាន ៨:៣២,៣៦)។

ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូវ​មិន​សព្វ​ព្រះ​ទ័យ​ឲ្យ​យើង​ដឹក​នាំ​ជីវិត​ខ្លួន​ឯង​ឡើយ ហើយ​ទ្រង់​ក៏​មិន​បាន​បង្កើត​កម្ម​វិធី​សម្រាប់​ឲ្យ​យើងជួយ​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​ឡើយ​។ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ទ្រង់​បាន​សន្យា​ថា​ ពេល​យើង​ស្វែង​រក​ទ្រង់ យើង​នឹង​រក​ឃើញ​ការ​សម្រាក ដែល​យើង​ចង់​បាន(ម៉ាថាយ ១១:២៥-២៨)។ គ្រូ​បង្រៀន​ជា​ច្រើន របស់​សាសនា​ដទៃ បាន​សង្កត់​ធ្ងន់​ទៅ​លើការ​សិក្សា​គម្ពីរ​សាសនា​ឲ្យ​បាន​តឹង​រ៉ឹង ឬ​ខំ​កាន់​តាម​វិន័យ​សាសនា​ណា​មួយ ប៉ុន្តែ ព្រះ​យេស៊ូវ​មិន​ដូច្នោះ​ទេ។ ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​ថា យើង​អាច​ស្គាល់​ព្រះ​វរបិតា តាម​រយៈ​ការ​ស្គាល់​ព្រះ​រាជ​បុត្រា(ខ.២៧)។ ពេល​យើង​ស្វែង​រកបំណង​ព្រះ​ទ័យ​ទ្រង់ ទ្រង់​នឹង​លើក​បន្ទុក​យើង​ចេញ(ខ.២៨-៣០) ហើយ​ជីវិត​យើង​ក៏​នឹង​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ​ផង​ដែរ។

ការ​ដើរ​តាម​ទ្រង់ គឺ​ជា​ផ្លូវ​ទៅ​រក​ក្តី​សង្ឃឹម និង​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា ព្រោះ​ការ​ដើរ​តាម​ទ្រង់ ដែល​ជា​អ្នក​ដឹក​នាំ​ដ៏​សុភាព និង​មាន​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន(ខ.២៩) មិន​ដែល​ជា​បន្ទុក​ឡើយ។ យើង​មាន​សេរី​ភាព ពេល​ដែល​យើង​សម្រាក​ក្នុង​ក្តី​ស្រឡាញ់​ទ្រង់។ —MONICA BRANDS

Share this post:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

From the same category:

More articles