ទ្រង់គង់នៅមុនទាំងអស់ ហើយរបស់ទាំងអស់ក៏ស្ថិតស្ថេរ ដោយសារទ្រង់។ កូល៉ុស ១:១៧
នៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៨០ អវកាសយានិក ដ៏ល្បីល្បាញដែលមិនជឿព្រះ បានសរសេរថា “មតិរួមមួយ នៅក្នុងការបកស្រាយ អំពីការពិត បានលើកឡើងថា អង្គបុគ្គលដែលមានប្រាជ្ញាខ្ពស់បំផុតមួយអង្គ បានលេងជាមួយរូបវិទ្យា ក៏ដូចជាជីវវិទ្យា និងគីមីវិទ្យា”។ ក្នុងការសង្កេតរបស់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្ររូបនេះ ភស្តុតាងបានបង្ហាញថា មានអ្វីមួយ បានរចនាអ្វីៗទាំងអស់ ដែលយើងសង្កេតឃើញមាន ក្នុងចក្រវាល។ គាត់ក៏បានសរសេរទៀតថា “នៅក្នុងធម្មជាតិ គឺគ្មានអ្វីកើតមាន ដោយគ្មានការព្រៀងទុកនោះទេ”។ បានសេចក្តីថា អ្វីៗដែលយើងឃើញ គឺហាក់ដូចជាមាននរណាម្នាក់បានរៀបផែនការឲ្យកើតមាន។ តែអ្នកអវកាសរូបនេះ នៅតែមិនជឿព្រះ។
៣ពាន់ឆ្នាំមុន ស្តេចដាវីឌ មានមនុស្សដែលមានប្រាជ្ញាម្នាក់ទៀត បានមើលទៅមេឃ ហើយក៏បានធ្វើការសន្និដ្ឋានខុសពីនេះថា “កាលណាទូលបង្គំពិចារណាមើលផ្ទៃមេឃ ជាការដែលព្រះហស្តទ្រង់បានធ្វើ គឺទាំងខែ និងផ្កាយ ដែលទ្រង់បានប្រតិស្ឋានទុក នោះតើមនុស្សជាអ្វី ដែលទ្រង់នឹករឭកដល់គេ ហើយកូនមនុស្សផង ដែលទ្រង់ប្រោសដូច្នេះ?”(ទំនុកដំកើង ៨:៣-៤)។
តែព្រះទ្រង់បានយកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះយើងយ៉ាងខ្លាំង។ ចក្រវាលបានថ្លែងប្រាប់ អំពីរឿងនៃព្រះដែលបានរចនាវាមក ដោយប្រាជ្ញា គឺ “អង្គដែលមានប្រាជ្ញាខ្ពស់បំផុត” ដែលបានបង្កើតយើងឲ្យមានការគិតពិចារណា ហើយដាក់យើងនៅលើផែនដីនេះ ឲ្យពិចារណា អំពីព្រះរាជកិច្ចព្រះអង្គ។ យើងអាចស្គាល់ព្រះ តាមរយៈព្រះយេស៊ូវ និងស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ។ គឺដូចដែលសាវ័កប៉ុលបានសរសេរថា “ទ្រង់ជារូបអង្គនៃព្រះដ៏មើលមិនឃើញ ជាបងច្បងនៃគ្រប់ទាំងអស់ ដែលព្រះបានបង្កើតមក ដ្បិតគឺទ្រង់ហើយ ដែលបង្កើតគ្រប់ទាំងអស់ ទាំងរបស់នៅស្ថានសួគ៌ និងនៅផែនដី ទាំងរបស់ដែលមើលឃើញ ហើយដែលមើលមិនឃើញផង”(កូល៉ុស ១:១៥-១៦)។
ព្រះទ្រង់ពិតជាបានបង្កើតចក្រវាលមក ដោយភាពប៉ិនប្រសប់បំផុត។ មនុស្សដែលស្វែងរកព្រះ ដែលបានរចនាអ្វីៗមក ដោយប្រាជ្ញា គឺអាចស្គាល់អត្តសញ្ញាណនៃព្រះអង្គ តាមរយៈស្នាព្រះហស្ត និងព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។—Tim Gustafson
តើអ្នកអាចមើលឃើញព្រះ ក្នុងភាពលម្អិតនៃជីវិតអ្នក ដោយរបៀបណាខ្លះ? តើអ្នកអាចចែកចាយដូចម្តេចខ្លះ អំពីជំនឿដែលអ្នកមានចំពោះព្រះ ដល់នរណាម្នាក់ ដែលមិនជឿថា ព្រះពិតជាមានមែន?
ឱព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណ ដ្បិតយើងខ្ញុំអាចស្គាល់ព្រះអង្គតាមរយៈស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ។ ទូលបង្គំសូមអធិស្ឋាន ឲ្យអ្នកដែលមិនស្គាល់ព្រះអង្គ។ សូមព្រះអង្គនាំពួកគេចូលមកជិតព្រះអង្គ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២ពង្សាវតាក្សត្រ ២២-២៣ និង យ៉ូហាន ៤:៣១-៥៤
