លោកុប្បត្តិ ៩:៨-១៧
គឺអញដាក់ធ្នូរបស់អញនៅនាពពក នោះហើយជាទីសំគាល់នៃសេចក្តីសញ្ញា ដែលអញតាំងនឹងផែនដី។ លោកុប្បត្តិ ៩:១៣
ខណៈពេលដែលខ្ញុំឈរមើលទិដ្ឋភាពដ៏អស្ចារ្យនៃទឹកជ្រោះណៃអាហ្ការ៉ា ខ្ញុំបានកត់សំគាល់ឃើញថា ភ្ញៀវទេសចរណ៍ដទៃមួយចំនួនបានចាប់ផ្តើមថតរូបភ្លាមៗ។ ពេលខ្ញុំមើលទៅតាមទិសដៅ ដែលពួកគេកំពុងថតរូបនោះ ខ្ញុំក៏បានឃើញឥន្ទធនូលេចឡើង មានរាងកោងនៅលើទន្លេនៅក្រោមទឹកជ្រោះ។ ឥន្ទធនូនោះហាក់ដូចជាចាប់ផ្តើមចេញពីបាតទឹកជ្រោះមួយជាន់ ហើយបញ្ចប់នៅបាតទឹកជ្រោះមួយជាន់ទៀត។
តាមពិត ឥន្ទធនូមិនមានចំណុចចាប់ផ្តើម និងចំណុចបញ្ចប់ទេ។ ឥន្ទធនូមានរូបរាង្គមូលជារង្វង់ពេញ។ ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញឥន្ទធនូមានរូបរាង្គជារង្វង់តែមួយដងគត់ កាលខ្ញុំមើលទៅក្រៅតាមបង្អួចយន្តហោះ ចំទិសដៅរបស់ថ្ងៃរះ ឃើញឥន្ទធនូមានរូបរាង្គជារង្វង់ ពីចម្ងាយ នៅពីលើពពក។ ខ្ញុំក៏បានអង្គុយមើលឥន្ទធនូនោះយ៉ាងជក់ចិត្ត ទាល់តែយន្តហោះបត់ទៅតាមទិសដៅផ្សេង ហើយខ្ញុំមិនអាចមើលឃើញវាទៀត។
ពេលខ្ញុំបានឃើញឥន្ទធនូនោះ ខ្ញុំក៏បានគិតអំពីសេចក្តីពិតដែលថា ព្រះទ្រង់គ្មានដើមកំណើត ហើយក៏គ្មានទីបញ្ចប់ ហើយព្រះអង្គបានបង្ហាញព្រះបន្ទូលសន្យាដល់យើង ទោះយើងនៅកន្លែងណាក៏ដោយ។ ព្រះនៃយើងដែលគ្មានទីបញ្ចប់ និងអស់កល្បជានិច្ច បាន”ដាក់ធ្នូ” របស់ព្រះអង្គនៅនាពពក (លោកុប្បត្តិ ៩:១៣) ដើម្បីសន្យាថា ព្រះអង្គមិនជំនុំជម្រះផែនដី ដោយប្រើទឹកជំនន់ឲ្យជន់លិចផែនដីទាំងមូលទៀតទេ (ខ.១៥)។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះអាទិករនៃយើងបានប្រទានការក្រើនរំឭកអំពីព្រះបន្ទូលសន្យានេះ ដល់យើងជាស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ(ខ.១៣-១៦)។
កណ្ឌគម្ពីរអេសាយ ៤០:២៨ បានចែងថា “ព្រះដ៏គង់នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្កើតផែនដី រហូតដល់ចុងបំផុត ទ្រង់មិនដែលល្វើយឡើយ ក៏មិនដែលអស់កំឡាំងផង គ្មានអ្នកណាអាចស្ទង់យល់យោបល់របស់ទ្រង់បានទេ”។ នេះជាសេចក្តីប្រកាសដ៏អស្ចារ្យ។ ទោះយើងចំណាយពេលអស់កល្បជានិច្ច ដើម្បីស្វែងយល់អំពីព្រះដែលរក្សាសេចក្តីសន្យាក៏ដោយ ក៏យើងនៅតែមិនអាចយល់ដល់ជម្រៅជ្រៅបំផុតនៃប្រាជ្ញារបស់ព្រះអង្គបានឡើយ។—Brent Hackett
តើអ្នកគិតអំពីចារិតលក្ខណៈមួយណារបស់ព្រះ នៅពេលដែលអ្នកមើលឃើញឥន្ទធនូ? តើព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គបានលើកទឹកចិត្តអ្នកយ៉ាងណាខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ សម្រាប់ការបង្កើតឥន្ទធនូមក និងបើកបង្ហាញឥន្ទធនូដល់យើងខ្ញុំ ជាការបញ្ជាក់ អំពីព្រះបន្ទូលសន្យាចំពោះទូលបង្គំ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ជនគណនា ៩-១១ និង ម៉ាកុស ៥:១-២០
