កិច្ចការ ៩:៣៦-៤៣
មានសិស្សស្រីម្នាក់ឈ្មោះ តេប៊ីថា (ស្រាយថា នាងក្តាន់) នាងនោះបានធ្វើគុណ ហើយដាក់ទានជាច្រើន។ កិច្ចការ ៩:៣៦
ក្នុងការធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះរយៈពេល៥ម៉ោង ស្រ្តីម្នាក់បានយកខ្សែអំបោះមកអង្គុយចាក់អាវរងាយ៉ាងញាប់ដៃ។ ខណៈពេលដែលគាត់ត្រឡប់ម្ជុលចុះឡើងៗ ក្នុងការចាក់អាវរងានោះ គាត់បានសង្កេតឃើញទារកអាយុ៥ខែម្នាក់ កំពុងមើលសកម្មភាពរបស់គាត់ យ៉ាងជក់ចិត្ត។ បន្ទាប់មក គាត់ក៏បានគិតឃើញថា គាត់នឹងផ្អាកការចាក់អាវរងានោះមួយរយៈសិន ហើយងាកមកចាក់មួកតូចមួយសម្រាប់ទស្សនិកជនដ៏តូចល្អិតម្នាក់នោះ ដែលបានស្ញប់ស្ញែងចំពោះសកម្មភាពរបស់គាត់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់ក៏បានចាក់មួកនោះរួចរាល់ ក្នុងរយៈពេលដែលគាត់សេសសល់ ក្នុងការធ្វើដំណើរតាមយន្តហោះនោះ តែមួយម៉ោងប៉ុណ្ណោះ។ នៅពេលគាត់ជូនមួកនោះទៅម្តាយរបស់ក្មេងតូច ក្រុមគ្រួសារទាំងមូលក៏បានទទួលយកវាដោយចិត្តរីករាយ ខណៈពេលដែលអ្នកដំណើរដទៃទៀតបានញញឹម ហើយទះដៃអបអរ។
អំណោយដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ច្រើនតែនាំមកនូវក្តីអំណរដល់អ្នកទទួល។ តាមរយៈអំណោយនោះ ម្ចាស់អំណោយក៏អាចបង្ហាញឲ្យយើងឃើញសេចក្តីសប្បុរសរបស់ព្រះគ្រីស្ទផងដែរ ទោះអំណោយនោះគឺជាអ្វីដែលយើងត្រូវការ ឬគ្រាន់តែចង់បានក៏ដោយ។ ក្នុងសម័យពួកជំនុំដំបូង នាងតេប៊ីថាមានទីបន្ទាល់ល្អ ដោយសារនាងចូលចិត្តចែកសំលៀកបំពាក់ និងតែងតែធ្វើការល្អ និងជួយយកអសារអ្នកក្រ(កិច្ចការ ៩:៣៦)។ នៅពេលដែលនាងលាចាកលោក អស់អ្នកដែលទទួលអំណោយរបស់នាង ក៏បានបង្ហាញសំលៀកបំពាក់ ដែលនាងបានកាត់ដេរឲ្យពួកគេ(ខ.៣៩)។ ពួកគេបានធ្វើបន្ទាល់អំពីសេចក្តីសប្បុរស និងអំពីរបៀបដែលព្រះបានធ្វើការក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេ តាមរយៈនាង។
ហេតុការណ៍ដ៏អស្ចារ្យបានកើតឡើង នៅពេលដែលសាវ័កពេត្រុសបានអធិស្ឋានប្រោសនាងតេប៊ីថា ឲ្យរស់ឡើងវិញ ដោយអំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ(ខ.៤០)។ អ្នកដែលគោរពស្រឡាញ់នាងបានឃើញហេតុការណ៍នេះ ពួកគេមានក្តីអំណរយ៉ាងខ្លាំង ហើយមនុស្សជាច្រើនក៏បានទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ដោយសារការអស្ចារ្យនេះ(ខ.៤២)។
អំពើសប្បុរសធម៌របស់យើងអាចនាំមកនូវការផ្លាស់ប្តូរដ៏យូរអង្វែង និងបានធ្វើជាទីបន្ទាល់ដ៏មានអំណាច។ ខណៈពេលដែលព្រះទ្រង់ប្រទានពរយើង យើងអាចឆ្លៀតឱកាសឲ្យអំណោយដែលគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ដល់អ្នកដទៃនៅថ្ងៃនេះ។—Katara Patton
តើមានអំណោយអ្វីដែលអ្នកអាចឲ្យអ្នកដទៃ នៅថ្ងៃនេះ? តើការទទួលអំណោយដ៏សប្បុរស មានន័យយ៉ាងណាចំពោះអ្នក?
ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមព្រះអង្គក្រើនរំឭកទូលបង្គំ ឲ្យមានចិត្តសប្បុរសចំពោះអ្នកដទៃ
ដោយចែកអំណោយដ៏មានតម្លៃ ដែលមានដូចជាការលើកទឹកចិត្ត និងការចំណាយពេលជាមួយពួកគេជាដើម។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ជនគណនា ១៥-១៦ និង ម៉ាកុស ៦:១-២៩
