សេចក្តីជំនឿបានមកពីការស្តាប់ឮ
ដូច្នេះ សេចក្តីជំនឿកើតឡើងដោយឮ ហើយដែលឮនោះ គឺដោយសារព្រះបន្ទូលនៃព្រះ។ រ៉ូម ១០:១៧ ពេលដែលលោកគ្រូគង្វាល បប់(Bob) មានរបួស ដែលមានផលប៉ះពាល់មកលើការបញ្ចេញសម្លេងរបស់គាត់ គាត់បានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងវិបត្តិផ្លូវចិត្ត និងការធ្លាក់ទឹកចិត្តអស់១៥ឆ្នាំ។ គាត់ឆ្ងល់ថា តើគ្រូគង្វាលដែលមិនអាចនិយាយកើត មានប្រយោជន៍អ្វី ចំពោះពួកជំនុំ? គាត់មានការពិបាកយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការស្វែងរកចម្លើយសម្រាប់សំណួរនេះ ដោយបានទូលថ្វាយការសោកសង្រេង និងការភ័ន្តភាំងរបស់គាត់ ដល់ព្រះអម្ចាស់។ គាត់ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំគ្រាន់តែដឹងថា ខ្ញុំត្រូវតែខំធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះ”។ ពេលគាត់ចំណាយពេលអានព្រះគម្ពីរ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលគាត់មានចំពោះព្រះក៏បានកើនឡើង។ គាត់ថា “ខ្ញុំបានប្តេជ្ញាចិត្តថា នឹងទទួលយកព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ឲ្យបានជ្រួតជ្រាបជីវិតរបស់ខ្ញុំ ព្រោះសេចក្តីជំនឿកើតឡើងពីការឮ គឺឮព្រះបន្ទូលព្រះ”។ យើងឃើញឃ្លា “សេចក្តីជំនឿកើតឡើងពីការឮ” ក្នុងសំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលបានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងរ៉ូម។ សាវ័កប៉ុលចង់ឲ្យជនជាតិយូដា ជាជនរួមជាតិរបស់គាត់ ទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានសង្គ្រោះដូចគាត់ដែរ(រ៉ូម ១០:៩)។ តើពួកគេអាចជឿដោយរបៀបណា? គឺតាមរយៈការឮព្រះបន្ទូលព្រះគ្រីស្ទ(ខ.១៧)។ លោកគ្រូបប់ បានខិតខំទទួល និងជឿព្រះបន្ទូលព្រះគ្រីស្ទ ជាពិសេស ពេលដែលគាត់អានព្រះគម្ពីរ។ គាត់អាចនិយាយបានតែ១ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ក្នុង១ថ្ងៃ ហើយមានការឈឺចាប់ជាប់ជានិច្ច ពេលគាត់ព្យាយាមនិយាយ តែគាត់បានបន្តរកឃើញសន្តិភាព និងការស្កប់ចិត្ត ពីព្រះ…
Read article
