Lisa Samra

You are here:
សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​សុភាព​របស់​ព្រះអង្គ

ហូសេ ១១:១-៤ អញ​បាន​ធ្វើ​ដល់​គេ ដូចជា​អ្នក​ដែល​លើក​បង្ហើប​នឹម នៅ​ក​គោ​ហើយ​ដាក់​ស្មៅ​នៅ​មុខ​វា​។ ហូសេ ១១:៤ ក្នុង​វីដេអូ​ដែល​គេ​បាន​ថត កាលពី​ឆ្នាំ២០១៧ គេ​ឃើញ​បុរស​ជា​ឪពុក​ម្នាក់​កំពុង​លួង​កូន​ប្រុស​គាត់​មាន​អាយុ២ខែ​ឲ្យ​បាត់​យំ ខណៈ​ពេល​ដែល​ទារក​នោះ​កំពុង​ទទួល​វ៉ាក់សាំង​។ ទិដ្ឋភាព​ក្នុង​វីដេអូ​នេះ​បាន​នាំ​ឲ្យ​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​នៅ​ទូ​ទាំង​ពិភពលោក មក​លើ​របៀប​ដែល​ឪពុក​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​កូន​របស់​គាត់​។ បន្ទាប់ពី​ពេទ្យ​បាន​ចាក់​វ៉ាក់សាំង​រួចរាល់​ហើយ បុរស​ជា​ឪពុក​ក៏បាន​លើក​កូន​ប្រុស​គាត់​ពរ​នៅ​ជិត​ថ្ពាល់​គាត់ ហើយ​កូន​គាត់​ក៏​បាន​ឈប់​យំ ក្នុងរយៈ​ពេល​តែ​ពីរបី​វិនាទី​ប៉ុណ្ណោះ​។ គ្មាន​អ្វី​ដែល​នាំមក​នូវ​ការ​ធានា ខ្លាំង​ជាង​ការ​ថែទាំ​ដ៏​ស្រទន់​របស់​ឪពុក​ម្តាយ​ដែល​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​កូន​របស់​ខ្លួន​ឡើយ​។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប មាន​ការ​ពិពណ៌នា​ល្អៗ​ជា​ច្រើន​អំពី​ព្រះអម្ចាស់ ថា​ព្រះអង្គ​ជា​ឪពុក​ម្តាយ​មាន​ក្តី​ស្រឡាញ់ ជា​រូប​ភាព​ដែល​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ជ្រាល​ជ្រៅ ដែល​ឪពុក​ម្តាយ​មាន​ចំពោះ​កូន​របស់​ខ្លួន​។ ក្នុង​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ ហោរា​ហូសេ​បាន​ទទួល​ព្រះ​រាជ​សារ​ពី​ព្រះអម្ចាស់ ដើម្បី​ប្រកាស​ដល់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល កំពុង​រស់នៅ​ក្នុង​នគរ​ខាង​ជើង ក្នុង​អំឡុង​សម័យ​នគរ​បែក​បាក់​។ ព្រះអង្គ​បាន​ត្រាស់ហៅ​ពួកគេ ឲ្យ​វិល​ត្រឡប់​មក​រក​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​ព្រះអង្គ​វិញ​។ លោក​ហូសេ​ក៏បាន​រំឭក​ពួកគេ អំពី​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ ក្នុង​នាម​ព្រះអង្គ​ជា​ឪពុក​ដ៏​សុភាព គឺ​ដូច​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​បន្ទូល​ថា : “ក្នុង​គ្រា​នោះ​ដែល​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​ក្មេង​នៅឡើយ​នោះអញ​បាន​ស្រឡាញ់​វា ក៏​បាន​ហៅ​កូន​អញ​ចេញពី​ស្រុក​អេស៊ីព្ទ​មក”(ហូសេ ១១:១)។ ព្រះបន្ទូល​សន្យា​ដែល​បាន​ធានា អំពី​ការ​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ក៏​សម្រាប់​យើង​រាល់​គ្នា​ផង​ដែរ​។ ព្រះ​អង្គ​នៅ​តែ​ហៅ​យើង​ថា កូន​របស់​ព្រះអង្គ ទោះ​យើង​ស្វែងរក​ការ​ថែរក្សា​ដ៏​សុភាព​របស់​ព្រះអង្គ បន្ទាប់​យើង​បាន​បដិសេធន៍​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ​អង្គ​មួយ​រយៈ​ពេល ឬ​ដោយសារ​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ទុក្ខ​វេទនា​ក្នុង​ជីវិត​យើង​ក៏​ដោយ(១យ៉ូហាន ៣:១) ហើយ​ព្រះ​ហស្ត​នៃ​ការ​កម្សាន្ត​ចិត្ត​របស់​ព្រះអង្គ តែង​តែ​បើក​ចំហរ ដើម្បី​ទទួល​យើង(២កូរិនថូស ១:៣-៤)។—Lisa M.…

Read article
ព្រះ​ដែល​ជា​កន្លែង​ជ្រកកោន​របស់​យើង

សុភាសិត ១៨:១០-១២ ព្រះ​នាម​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ប៉ម​មាំមួន មនុស្ស​សុ​ចរិត​រត់​ចូល​ទៅ​ពឹង​ជ្រក ហើយ​មាន​សេចក្តី​សុខ​។ សុភាសិត ១៨:១០ ខ្សែ​ភាពយន្ត​ដែល​គួរ​ឲ្យ​កត់​សំគាល់ នៅ​ឆ្នាំ២០១៩ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ស្រ្តី​តូចតាច បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​សៀវភៅ​រឿង​ប្រលោមលោក​ចាស់​មួយ​ក្បាល​ដែល​បាន​ដាច់ដោច ជា​ពិសេស​គឺ​ពាក្យ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​របស់​តួ​អង្គ​ឈ្មោះ ម៉ាមី(Marmee) ជា​ម្តាយ​ដែល​មាន​ប្រាជ្ញា និង​មាន​ចិត្ត​សុភាព​។ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​ចំពោះ​ការ​ពិពណ៌នា​របស់​សៀវភៅ​ប្រលោមលោក​នេះ អំពី​សេចក្តី​ជំនឿ​ដ៏​រឹងមាំ​របស់​គាត់ ដែល​បាន​បង្កប់​នៅ​ក្នុង​ពាក្យ​សម្តី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ជា​ច្រើន ទៅ​កាន់ កូន​ស្រី​ទាំង​អស់​របស់​គាត់​។ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ចាប់​អារម្មណ៍​បំផុត ចំពោះ​ពាក្យ​សម្តី​របស់​គាត់ ដែល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ថា “អ្នក​អាច​ជួប … បញ្ហា និង​ការ​ល្បួង​ជា​ច្រើន ប៉ុន្តែ អ្នក​អាច​ជម្នះ​បញ្ហា និង​ការ​ល្បួង​ទាំង​អស់ បើសិន​ជា​អ្នក​រៀន​ទទួល​កម្លាំង និង​ភាព​ស្រទន់​ពី​ព្រះវរបិតា​របស់​អ្នក​ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌”។ សម្រង់​សម្តី​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​សេចក្តី​ពិត ដែល​បាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត​ថា “ព្រះ​នាម​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ប៉ម​មាំមួន មនុស្ស​សុ​ចរិត​រត់​ចូល​ទៅ​ពឹង​ជ្រក ហើយ​មាន​សេចក្តី​សុខ”(១៨:១០)។ គេ​សង់​ប៉ម​ក្នុង​ទីក្រុង នៅ​សម័យ​បុរាណ ធ្វើ​ជា​កន្លែង​ជ្រក​កោន ក្នុង​ពេល​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់ ប្រហែល​ដោយសារ​ការ​វាយ​ប្រហារ​ពី​សត្រូវ​។ ដូច​គ្នា​នេះ​ដែរ គឺ​តាមរយៈ​ការ​រត់​ទៅ​រក​ព្រះ ដែល​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ អាច​ដក​ពិសោធន៍​នឹង​សន្តិភាព ក្នុង​ការ​ថែរក្សា​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​ជាទី​ជ្រកកោន និង​កម្លាំង​របស់​យើង(ទំនុក​ដំកើង ៤៦:១)។…

Read article
ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអង្គ

២សាំយ៉ូអែល ២២:១-៤,៤៨-៥១ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទូល​បង្គំ​នឹង​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ទ្រង់ នៅ​កណ្តាល​អស់​ទាំង​សាសន៍ ហើយ​នឹង​ច្រៀង​ទំនុក​សរសើរ​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះ​នាម​ទ្រង់​។ ២សាំយ៉ូអែល ២២:៥០ នៅ​ក្នុង​ការ​ដឹកនាំ​ចក្រភព​អង់គ្លេស ក្នុងរយៈ​ពេល៧០ឆ្នាំ ក្សត្រី​អេលី​ហ្សាប៊ែតទី២ បាន​ទទួល​ស្គាល់​សៀវភៅ​ជីវប្រវត្តិ​របស់​ព្រះ​នាង​តែមួយ​ក្បាល​ប៉ុណ្ណោះ​ដែលគេ​បាន​និពន្ធ ដោយ​ព្រះ​នាង​បាន​ដាក់​បញ្ចូល​បុព្វកថា​ដែល​ព្រះ​នាង​បាន​សរសេរ​ផ្ទាល់ដៃ ក្រោម​ចំណង​ជើង​ថា ក្សត្រី​ជា​អ្នក​បម្រើ និង​ក្សត្រ​ដែល​ព្រះ​នាង​បាន​បម្រើ​។ សៀវភៅ​នេះ​បាន​ចេញ​ផ្សាយ នៅ​ក្នុង​ការ​អបអរ​ខួប​កំណើត​របស់​ព្រះ​នាង គម្រប់​ព្រះ​ជន្ម៩០ព្រះ​វស្សា ដោយ​បាន​រំឭក​អំពី​របៀប​ដែល​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ព្រះ​នាង បាន​ដឹកនាំ​ព្រះ​នាង ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​នាង​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ប្រទេស​ជាតិ​។ ក្នុង​បុព្វកថា​នោះ ក្សត្រី​អេលី​ហ្សាប៊ែត បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​ដឹង​គុណ ចំពោះ​មនុស្ស​ទាំង​អស់​ដែល​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ព្រះ​នាង ហើយ​ព្រះ​នាង​បាន​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ សម្រាប់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ​របស់​ព្រះអង្គ​។ ព្រះ​នាង​បាន​សន្និដ្ឋាន​ថា “ខ្ញុំ​ពិតជា​បាន​ឃើញ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអង្គ”។ បន្ទូល​ដ៏​សាមញ្ញ​របស់​ក្សត្រី​អេលី​ហ្សាប៊ែត បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ទី​បន្ទាល់​របស់​បុរស និង​ស្រ្តី​ជា​ច្រើន ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត ដែល​បាន​ដក​ពិសោធន៍​ជាមួយនឹង​ការ​ថែរក្សា​ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ដោយ​ផ្ទាល់ៗ​ខ្លួន ក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួកគេ​។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​និពន្ធ​បទ​ចម្រៀង​ដ៏​ពីរោះ ដើម្បី​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ជីវិត​របស់​ទ្រង់​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ២សាំយ៉ូអែល ជំពូក២២ បទចម្រៀង​របស់​ទ្រង់​ក៏​បាន​ចែង​អំពី​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ នៅ​ក្នុង​ការ​ការពារ​ស្តេច​ដាវីឌ ផ្គង់​ផ្គង់​ទ្រង់ និង​ថែម​ទាំង​ជួយ​សង្គ្រោះ​ទ្រង់ ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​គ្រោះ​ថ្នាក់(ខ.៣-៤,៤៤)។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ ដោយ​សរសេរ​ថា ទ្រង់​នឹង​ច្រៀង​ទំនុក​​ដំកើង​ថ្វាយ​ដល់​ព្រះ​នាម​ព្រះអម្ចាស់(ខ.៥០)។ យើង​មាន​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​កាន់តែ​ខ្លាំង ពេលណា​យើង​បាន​ដឹង​ថា ព្រះអង្គ​បាន​បង្ហាញ​សេចក្តី​ស្មោះ​ត្រង់ នៅ​ក្នុងរយៈ​ពេល​ដ៏​យូរ ក្នុង​ជីវិត​របស់​នរណា​ម្នាក់…

Read article
ពាក្យ​សម្ដី​នាំមក​នូវ​ចិត្ត​ស្រស់​ថ្លា

និក្ខមនំ ១៦-១៨ និង ម៉ាថាយ ១៨:១-២០ សុភាសិត ២៥:២៣-២៧ ទឹក​បាន​ត្រជាក់​ដល់​ព្រលឹង​មនុស្ស​ល្វឹងល្វើយ​ជា​យ៉ាងណា នោះ​ដំណឹង​ល្អ​ដែល​មកពី​ស្រុក​ឆ្ងាយ​ក៏​យ៉ាង​នោះ​ដែរ​។ សុភាសិត ២៥:២៥ កាល​ខ្ញុំ​កំពុង​ឈរ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​បាយ កូន​ស្រី​ខ្ញុំ​ស្រាប់តែ​លាន់​មាត់​ថា មាន​សត្វ​រុយ​មួយ​ក្បាល​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ឃ្មុំ។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​និយាយ​លេង​ជាមួយ​នាង ដោយ​ដក​ស្រង់​ពាក្យ​ស្លោក​មួយ ដែល​ពោល​ថា យើង​អាច​ប្រទះ​ឃើញ​សត្វ​រុយ​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ឃ្មុំ ច្រើន​ជាង​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ខ្មេះ​។ កាល​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​សត្វ​រុយ​នៅ​ក្នុង​ទឹក​ឃ្មុំ​ជា​លើក​ដំបូង តែ​ខ្ញុំ​បាន​ដក​ស្រង់​ពាក្យ​ស្លោក​នេះ ដោយសារ​វា​បាន​បង្រៀន​យើង​ថា ការ​ស្នើសុំ​ដ៏​សុភាព​អាច​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​អ្នក​ដទៃ បាន​ច្រើន​ជាង​ការ​ស្នើសុំ​ដោយ​អាកប្ប​កិរិយា​ជូរ​ល្វីង​។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​សុភាសិត​បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​សុភាសិត​ប្រកបដោយ​ប្រាជ្ញា​ជា​ច្រើន ដែល​ព្រះ​វិញ្ញាណ​បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​តែង​។ សុភាសិត​ទាំង​នេះ​ដឹកនាំ និង​បង្រៀន​យើង នូវ​សេចក្តី​ពិត​ដ៏​សំខាន់ អំពី​របៀប​រស់នៅ ដែល​ថ្វាយ​ព្រះ​កិត្តិនាម​ដល់​ព្រះ​។ សុភាសិត​ជា​ច្រើន​ផ្ដោត​ទៅលើ​ទំនាក់​ទំនងជា​មួយ​មនុស្ស​និង​មនុស្ស ដោយ​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​ផល​ប៉ះ​ពាល់ ដែល​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​យើង​អាច​មាន​មក​លើ​អ្នក​ដទៃ​។ ក្នុង​សុភាសិត​របស់​ស្តេច​សាឡូម៉ូន ទ្រង់​បាន​ដាស់​តឿន​យើង មិន​ឲ្យ​និយាយ​ពាក្យ​មិន​ពិត​មក​លើ​អ្នក​ដទៃ(សុភាសិត ២៥:១៨)។ ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​ថា “អណ្តាត​ដែល​និយាយ​ដើម​គេ” នាំ​ឲ្យ​មាន​ភាព​ល្អក់កករ​នៅ​ក្នុង​ទំនាក់​ទំនង(ខ.២៣)។ ទ្រង់​ក៏បាន​ដាស់តឿន អំពី​ផល​ប៉ះ​ពាល់​នៃ​ការ​រអ៊ូរទាំ​ផង​ដែរ(ខ.២៤)។ ហើយ​ទ្រង់​ក៏បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នកអាន​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សុភា​សិត​ ពាក្យ​សម្តី​ដែល​នាំ​ដំណឹង​ល្អ គឺជា​ព្រះពរ​ដល់​អ្នក​ស្តាប់(ខ.២៥)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ព្យាយាម​យក​សេចក្តី​ពិត​នេះ​មក​អនុវត្តន៍​តាម សូម​ព្រះ​វិញ្ញាណ​ប្រទាន​យើង នូវ​ចម្លើយ​ដ៏​សម​រម្យ(១៦:១)។ ព្រះ​អង្គ​អាច​ជួយ​ឲ្យ​ពាក្យ​សម្ដី​របស់​យើង​មាន​រស់​ជាតិ​ផ្អែម ក៏​ដូចជា​នាំមក​នូវ​ភាព​ស្រស់​ថ្លា​ក្នុង​ចិត្ត​។—Lisa M. Samra តើ​អ្នក​បាន​ឃើញ​ផល​ប៉ះ​ពាល់​នៃ​ពាក្យ​សម្ដី…

Read article
ព្រះពរនៅទិវាអរព្រះគុណព្រះ

លូកា ១៤:១២-១៤ បើ​កាលណា​អ្នក​រៀប​លៀង​ភ្ញៀវ​នោះ ចូរ​អញ្ជើញ​ពួក​អ្នកក្រ អ្នក​ពិការ អ្នក​ខ្ញើច និង​អ្នក​ខ្វាក់​វិញ យ៉ាង​នោះ អ្នក​នឹង​បាន​ពរ​ពិត​។ លូកា ១៤:១៣-១៤ កាលពី​ឆ្នាំ២០១៦ អ្នក​ស្រីវេនដា ដេញ(Wanda Dench) បាន​ផ្ញើ​សារ​អញ្ជើញ​ចៅ​ប្រុស​គាត់ មក​ចូល​រួម​ការ​ញាំ​អាហារ​ពេល​ល្ងាច​ជុំ​គ្នា នៅ​ក្នុង​ទិវា​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ ដោយ​មិន​បាន​ដឹង​ថា គាត់​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​លេខ​ទូរស័ព្ទ​របស់​គាត់ កាលពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​ទេ​។ សារ​នោះ​ក៏បាន​ផ្ញើ​ទៅដល់​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​គាត់​មិន​ស្គាល់ ឈ្មោះ​ចាម៉ល(Jamal)។ ចាម៉ល​មិន​មាន​គម្រោង​ទៅណា​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ។ ដូច​នេះ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​បញ្ជាក់​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​ថា គាត់​ជា​នរណា គាត់​ក៏បាន​សួរ​អ្នក​ស្រី​វេដា​ថា តើ​គាត់​អាច​ទៅ​ចូល​រួម​អាហារ​ពេល​ល្ងាច​បានទេ​។ អ្នក​ស្រី​វេនដា​ក៏បាន​ឲ្យ​គាត់​ចូល​រួម​។ លោក​ចាម៉ល​ក៏បាន​ទៅ​ចូល​រួម​អាហារ​ពេល​ល្ងាច​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ ហើយក៏​បាន​បន្ត​ចូល​រួម​នៅ​ឆ្នាំ​ក្រោយៗ​ទៀត​។ ដូច​នេះ ការ​ផ្ញើ​សារ​ច្រឡំ​មនុស្ស បាន​ក្លាយ​ជា​ព្រះពរ​ប្រចាំ​ឆ្នាំ​សម្រាប់​លោក​ចាម៉ល​។ ចិត្ត​សប្បុរស​របស់​អ្នក​ស្រី​វេនដា ក្នុង​ការ​អញ្ជើញ​មនុស្ស​ដែល​គាត់​មិន​ស្គាល់ ឲ្យ​ចូល​រួម​អាហារ​ពេល​ល្ងាច បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​ដំណឹង​ល្អ​លូកា​។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ពិធីជប់លៀង នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​ពួក​ផារិ​ស៊ី​ម្នាក់ ដែល​មាន​ឥទ្ធិពល(លូកា ១៤:១) ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​កត់​សំគាល់​ឃើញ​គាត់​អញ្ជើញ​នរណា​ខ្លះ ឲ្យ​ចូល​រួម ហើយក៏​ឃើញ​ភ្ញៀវ​ទៅ​រក​កន្លែង​អង្គុយ​ដែល​ល្អ​ជាងគេ​ផង​ដែរ(ខ.៧)។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏បាន​ប្រាប់​ពួក​ផារិ​ស៊ី​ជា​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ថា ការ​អញ្ជើញ​មនុស្ស ផ្អែក​ទៅលើ​លទ្ធ​ភាព​ដែល​គេ​អាច​តប​ស្នង(ខ.១២) នឹង​នាំ​ឲ្យ​គាត់​បាន​ទទួល​ព្រះពរ​តិច​ទេ​។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ គាត់​ត្រូវ​អញ្ជើញ​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​លទ្ធ​ភាព​តប​ស្នង​គាត់​វិញ…

Read article
នៅពេលដែលគេមិនស្គាល់តម្លៃព្រះអង្គ

១ពេត្រុស ២:៤-១០ ឯ​អ្នក​រាល់​គ្នា ដែល​កំពុង​តែ​មក​ឯ​ទ្រង់​ដ៏​ជា​ថ្ម​រស់ ដែល​មនុស្ស​បាន​បោះបង់ចោល​ចេញ តែ​ព្រះ​បាន​ជ្រើសរើស ហើយ​រាប់​ជា​វិសេស​វិញ​។ ១ពេត្រុស ២:៤ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​ទៅ​កន្លែង​លក់​ទំនិញ​មួយ​ទឹក មាន​តម្លៃថោកៗ ហើយ​ស្រមៃ​ថា អ្នក​អាច​រកបាន​វត្ថុ​ដែល​មាន​តម្លៃ​យ៉ាង​ខ្លាំង? រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង ក្នុង​រដ្ឋ​ខុននែកធី​ខាត់ នៅពេល​ដែល​គេ​បាន​ទិញ​ចាន​បុរាណ​ចិន​មួយ មាន​រូប​ផ្កា ក្នុង​តម្លៃ​តែ​៣៥ដុល្លា នៅ​កន្លែង​លក់​ទំនិញ​មួយ​ទឹក ហើយ​នៅ​ក្នុង​ការ​ដាក់​ដេញ​ថ្លៃ នៅ​ឆ្នាំ២០២១ គេ​បាន​លក់​ចាន​បុរាណ​នោះ ក្នុង​តម្លៃ​ជាង​៧០​ម៉ឺន​ដុល្លា​។ តាម​ពិត ចាន​មួយ​នោះ ជា​ចាន​គោម​ដ៏​កម្រ និង​ជា​វត្ថុ​បុរាណ ដែល​មាន​សារៈសំខាន់​ផ្នែក​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត ដែលគេ​បាន​ផលិត​នៅ​សតវត្សរ៍ទី១៥​។ រឿង​នេះ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​ក្រើន​រំឭក​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​ថា របស់​អ្វី​ដែលគេ​មិន​សូវ​ឲ្យ​តម្លៃ អាច​ជា​វត្ថុ​ដែល​មាន​តម្លៃ​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ កាល​សាវ័ក​ពេត្រុស​សរសេរ​សំបុត្រ ផ្ញើ​ទៅ​អ្នកជឿ ដែល​រស់នៅ ដោយ​ការ​បែក​ខ្ញែក​គ្នា ក្នុង​សម័យ​ដើម ជំនឿ​ដែល​ពួកគេ​មាន​ចំពោះ​ព្រះយេស៊ូវ គឺជា​ជំនឿ​លើ​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​លោកិយ​បាន​បដិសេធន៍​។ ទោះ​អ្នក​ដឹកនាំ​សាសនា​យូដា​ភាគ​ច្រើន​បាន​ស្អប់​ខ្ពើម​ព្រះគ្រីស្ទ ហើយ​ពួក​អ្នក​ដឹកនាំ​របស់​ចក្រភព​រ៉ូម៉ាំង​បាន​ឆ្កាង​ព្រះអង្គ​ក៏​ដោយ ក៏​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មិន​បាន​ឲ្យ​តម្លៃ​ព្រះអង្គ​ ព្រោះ​ព្រះអង្គ​មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ត្រូវ​តាម​ការ​រំពឹង​ចង់​បាន​របស់​ពួកគេ​។ ទោះ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​មិន​ទទួល​ស្គាល់​តម្លៃ​ព្រះអង្គ ព្រះវរបិតា​បាន​ជ្រើសរើស និង​រាប់​ព្រះ​អង្គ​ថា​មាន​តម្លៃ​ដ៏​វិសេស(១ពេត្រុស ២:៤)។ តម្លៃ​ដែល​ព្រះអង្គ​មាន​សម្រាប់​យើង គឺ​លើស​មាស​ប្រាក់​ទៅទៀត(១:១៨-១៩)។ ហើយ​យើង​មាន​ការ​ធានា​ថា អស់អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ នឹង​មិន​មាន​សេចក្តី​ខ្មាស ដែល​បាន​សម្រេច​ចិត្តជឿ​ព្រះអង្គ​ឡើយ(២:៦)។ ពេល​អ្នក​ដទៃ​មិន​ឲ្យ​តម្លៃ​ព្រះយេស៊ូវ…

Read article
ក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់ចិត្តដែលឈឺចាប់

ទំនុក​ដំកើង ៦ ព្រលឹង​ទូល​បង្គំ​ក៏​ថប់​បារម្ភ​ជា​ខ្លាំង​ដែរ ឯ​ទ្រង់ ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ តើ​ដល់​កាលណា? ទំនុក​ដំកើង ៦:៣ លោក​អ៊ែនដ្រេលតុន ស៊ីម​មុន(Andrelton Simmons) ជា​កីឡាករ​វាយ​កូន​បាល់ ប៊េសប៊ល ក្នុង​ការ​ប្រកួត​មេជ័រ លីក ដែល​បាន​ដក​ខ្លួន​ចេញពី​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​ការ​ប្រកួត នៅ​ឆ្នាំ២០២០ ដោយសារ​បញ្ហា​សុខ​ភាព​ផ្លូវ​ចិត្ត​។ គាត់​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “មនុស្ស​ភាគ​ច្រើន​មាន​ស្នាម​សម្លាក​នៅ​ជាប់​ខ្លួន ដែល​អ្នក​ដទៃ​មិន​អាច​មើល​ឃើញ ឬ​យល់​បាន”។ ពេល​ដែល​គាត់​ពិចារណា អំពី​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​នេះ គាត់​យល់​ឃើញថា គាត់​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ចែក​ចាយ​រឿង​របស់​គាត់ ដើម្បី​លើក​ទឹក​ចិត្ត​អ្នក​ដទៃ ដែល​កំពុង​ជួប​ប្រទះ​បញ្ហា​ប្រឈម​ស្រដៀង​គាត់​ ហើយក៏​បាន​ក្រើន​រំឭក​អ្នក​ដទៃ ឲ្យ​បង្ហាញ​ក្តី​អាណិត​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​ផង​ដែរ​។ ស្នាម​របួស​ដែលគេ​មើល​មិន​ឃើញ គឺជា​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​របួស​ដ៏​ជ្រៅ ដែល​បណ្តាល​មកពី​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​ទុក្ខ​វេទនា​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ពិតៗ​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​ជំពូក៦ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ឈឺ​ចាប់​ក្នុង​ជម្រៅ​ព្រះទ័យ​របស់​ទ្រង់ ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ឈឺ​ចាប់​ត្រង់ៗ​។ ទ្រង់ “ញ័រ​រន្ធត់” (ខ.២) ហើយ “ថប់​បារម្ភ​ជា​ខ្លាំង”(ខ.៣)។ ទ្រង់​បាន​អធិស្ឋាន​ថា “ទូល​បង្គំ​អស់​កំឡាំង ដោយ​ថ្ងូរ ដំណេក​ទូល​បង្គំ​ត្រូវ​ទទឹកជោក​ទាល់​ភ្លឺ ទឹក​ភ្នែក​ទូល​បង្គំ​ហូរ​ស្រោច​ដាប​គ្រែ(ខ.៦)។ ស្តេច​ដាវីឌ​មិន​បាន​ចែកចាយ​អំពី​ដើម​ហេតុ​នៃ​ទុក្ខ​វេទនា​របស់​ទ្រង់ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ​ទេ តែ​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ធ្លាប់​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ដូច​ទ្រង់​ផង​ដែរ ដូច​នេះ​ពួកគេ​អាច​យល់​។ យើង​ក៏​អាច​ទទួល​ការ​លើក​ទឹក​ចិត្ត ពេល​យើង​សិក្សា​អំពី​របៀប​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ឆ្លើយតប…

Read article
ការបកស្រាយអំពីព្រះត្រៃឯក

សូមអាន : ម៉ាកុស ១:៩-១១ រួច​ឮ​សំឡេង​ពីលើ​មេឃថា ឯង​ជា​កូន​ស្ងួន​ភ្ងាអញ ជាទី​ពេញ​ចិត្តអញ​ណាស់​។ ម៉ាកុស ១:១១ កាល​ខ្ញុំ​ទៅលេង​ប្រទេស​អៀរឡង់ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ចំពោះ​រូប​ស្លឹក​ដើម​ជន្ទល់​ភ្នំ ដែលគេ​បាន​ប្រើ​ធ្វើ​ជា​គ្រឿង​តុប​តែង តាម​របៀប​ជា​ច្រើន​ណាស់​។ ដើម​ជន្ទល់​ភ្នំ​មាន​ដើម​តូចៗ មាន​ស្លឹក​ពណ៌​បៃតង​ឆែក​រាង​មូល ទង​នីមួយៗ​មាន​បី​ស្លឹក​។ នៅ​ក្នុង​ហាង​ទំនិញ​នីមួយៗ ខ្ញុំ​ឃើញ​រូប​ស្លឹក​ដើម​ជន្ទល់​ភ្នំ ត្រូវ​គេ​យក​មក​តុប​តែង​ពីលើ​ទំនិញ​ស្ទើរ​ទាំង​អស់ ដែល​មាន​ដូចជា សំលៀក​បំពាក់ មួក គ្រឿង​អលង្ការ ។​ល​។ ដើម​ជន្ទល់​ភ្នំ​មិន​គ្រាន់តែ​ជា​រុក្ខជាតិ​ដែល​មាន​ដុះ​ច្រើន នៅ​ប្រទេស​អៀរឡង់​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ក៏​ត្រូវ​បាន​គ្រីស្ទបរិស័ទ​នៅ​ទីនោះ​ជា​ច្រើន​ជំនាន់ យក​មក​ប្រើ​ដើម្បី​រំឭក​អំពី​អត្ថន័យ​នៃ​ព្រះត្រៃឯក តាម​របៀប​ដ៏​សាមញ្ញ ដោយ​ពួក​គេ​ជឿ​ថា ព្រះ​ពិតតែ​មួយ មាន​បី​អង្គ គឺ​ព្រះវរបិតា ព្រះរាជបុត្រា និង​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែល​រួម​គ្នា​មក​ជា​ព្រះ​តែមួយ ដែល​មាន​តាំងពី​អស់​កល្ប​រៀងមក​។ ការ​បក​ស្រាយ​របស់​មនុស្ស អំពី​ព្រះត្រៃឯក មិន​មាន​ភាព​ឥត​ខ្ចោះ​នោះ​ទេ តែ​ការ​ប្រើ​ស្លឹក​ដើម​ជន្ទល់​ភ្នំ​ធ្វើ​ជា​ការ​រំឭក​ មាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍ ចំពោះ​ប្រជាជន​នៅ​ប្រទេស​អៀរឡង់ ដោយសារ​ស្លឹក​ដែល​ឆែក​ជា​បី គឺជា​ស្លឹក​តែមួយ​។ យើង​មិន​ឃើញ​ពាក្យ​ព្រះត្រៃឯក នៅ​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ទេ តែ​ពាក្យ​នេះ​បាន​សង្ខេប អំពី​សេចក្តី​ពិត​ក្នុង​ទេវសាស្រ្ត ដូច​ដែល​បាន​បក​ស្រាយ​យ៉ាង​ច្បាស់ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ជា​ច្រើន ដែល​បាន​ចែង​អំពី​អង្គ​ទាំង​បី​នៃ​ព្រះត្រៃឯក ដែល​ជា​ព្រះ​តែមួយ មាន​វត្ត​មាន…

Read article
នៅម្នាក់ឯង តែមិនឯកោ

សូមអាន លោកុប្បត្តិ ៤០:៨-១៥,២០-២៣ ចំណែក​នាយ​ពិសេស​ថ្វាយ​ពែង គាត់​ភ្លេចឈឹង​មិន​បាន​នឹក​ចាំ​យ៉ូសែប​សោះ​។ លោកុប្បត្តិ ៤០:២៣ ពេល​ដែល​អ្នក​ស្តាប់​អ្នក​ទោស​ចែក​ចាយ​រឿង​របស់​ពួកគេ អ្នក​នឹង​បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា ភាព​ឯកោ និង​ភាព​កណ្តោច​កណ្ដែង អាច​ជា​ផ្នែក​ដែល​ពិបាក​បំផុត នៅ​ក្នុង​ការ​រស់នៅ​ជា​អ្នក​ទោស ក្នុង​ពន្ធ​ធនាគារ​។ តាម​ពិត ការ​សិក្សា​មួយ​បាន​បង្ហាញថា ទោះ​ពួកគេ​បាន​ជាប់​នៅ​ក្នុង​ពន្ធ​ធនាគារ មាន​រយៈ​ពេល​ប៉ុណ្ណា​ក៏ដោយ អ្នក​ទោស​ភាគ​ច្រើន​មាន​សាច់​ញាតិ ឬ​មិត្ត​ភក្តិ​មក​សួរ​សុខ​ទុក្ខ តែ​ពីរ​ដង​ប៉ុណ្ណោះ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​ពួកគេ​ជាប់​ពន្ធ​ធនាគារ​។ ភាព​ឯកោ​បាន​កើត​មាន​ចំពោះ​ពួកគេ ជា​ប្រចាំ​។ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា លោក​យ៉ូសែប​មាន​ការ​ឈឺ​ចាប់​ប៉ុណ្ណា​ទេ ពេល​ដែល​គាត់​ជាប់​នៅ​ក្នុង​គុក ដោយសារ​គេ​បាន​ចោទ​បង្ខូច​គាត់​។ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ពន្លឺ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដល់​គាត់​។ ព្រះ​អង្គ​បាន​ជួយ​គាត់ ឲ្យ​កាត់​ស្រាយ​ការ​យល់សប្តិ​យ៉ាង​ត្រឹម​ត្រូវ ឲ្យ​អ្នក​ទោស​ម្នាក់​ដែល​ជាប់ឃុំ​ជាមួយ​គាត់ ដែល​អ្នក​នោះ​ជា​អ្នក​បម្រើ​ជំនិត​របស់​ស្តេច​ផារ៉ោន​។ លោក​យ៉ូសែប​ក៏បាន​ប្រាប់​បុរស​នោះ​ថា បុរស​នោះ​នឹង​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ធម្មតា​វិញ ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​សុំ​ឲ្យ​បុរស​នោះ​ទូល​ថ្វាយ​ស្តេច​ផារ៉ោន​អំពី​គាត់ ដើម្បី​ឲ្យ​គាត់​អាច​មាន​សេរី​ភាព​ផង​ដែរ(លោកុប្បត្តិ ៤០:១៤)។ តែ​បុរស​នោះ​បាន​ភ្លេច​លោក​យ៉ូសែប​(ខ.២៣)។ លោក​យ៉ូសែប​បាន​រង់​ចាំ​អស់២ឆ្នាំ​។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​រង់​ចាំ​នោះ កាលៈទេសៈ​របស់​គាត់​ហាក់​ដូចជា​គ្មាន​សញ្ញា​នៃ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​សោះ តែ​គាត់​មិន​ដែល​នៅ​តែឯង​ឡើយ ព្រោះ​ព្រះ​ទ្រង់​តែងតែ​គង់នៅ​ជាមួយ​គាត់​ជានិច្ច​។ ទី​បំផុត អ្នក​បម្រើ​រូប​នោះ​ក៏បាន​នឹក​ចាំ​អំពី​ការ​សន្យា​របស់​ខ្លួន ហើយ​លោក​យ៉ូសែប​ក៏​ត្រូវ​គេ​ដោះ​លែង បន្ទាប់​ពី​បាន​កាត់​ស្រាយ​ការ​យល់សប្តិ​ឲ្យ​ស្តេច​ផារ៉ោន(៤១:៩-១៤)។ ទោះ​យើង​ស្ថិត​ក្នុង​កាលៈទេសៈ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា គេ​បាន​ភ្លេច​យើង ហើយ​យើង​ឯកោ​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ក៏​យើង​អាច​តោង​ឲ្យ​ជាប់​ព្រះបន្ទូល ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​សន្យា​កូន​ព្រះ​អង្គ​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​មិន​ភ្លេច​ពួកគេ​ឡើយ(អេសាយ ៤៩:១៥)។—Lisa…

Read article
តែងតែនឹកចាំអធិស្ឋានឲ្យ

ខ្ញុំ​អរព្រះគុណ​ដល់​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ ទាំង​ដំណាល​ពី​អ្នកជា​និច្ច ក្នុង​កាលដែល​ខ្ញុំ​អធិស្ឋាន​ផង។ ភីលេម៉ូន ១:៤ លោក​ម៉ាល​ខុម ខ្លោត(Malcolm Cloutt) បាន​ក្លាយជា​អ្នកទទួល​រង្វាន់​កិត្តិយស Maundy Money ឆ្នាំ២០២១ ពី​ក្សត្រី​អេលីហ្សាប៊ែត ទី២(Elizabet II) ជា​កម្មវិធី​ដែលគេ​ប្រារព្ធ​ធ្វើ​ប្រចាំឆ្នាំ ដើម្បីឲ្យ​រង្វាន់​ដល់​បុរស ឬ​ស្រ្តី​អង់គ្លេស​ណា​ដែល​មាន​ភាព​លេចធ្លោ។ នៅ​ថ្ងៃ​ទទួល​រង្វាន់​នោះ លោក​ខ្លោត​មាន​អាយុ១០០ឆ្នាំ​ហើយ។ គាត់​បាន​ទទួល​រង្វាន់​កិត្តិយស​នេះ ដោយសារ​គាត់​បាន​ចែក​ព្រះគម្ពីរ​ដោយ​ផ្ទាល់ដៃ បាន១ពាន់​ក្បាល ក្នុង​មួយ​ជីវិត​គាត់។ លោក​ខ្លោត​ក៏បាន​ធ្វើការ​កត់ត្រា អំពី​អ្នក​ដែល​បាន​ទទួល​ព្រះគម្ពីរ១ក្បាល​ពី​គាត់ ហើយក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ជា​ទៀងទាត់។ ភាព​ស្មោះត្រង់​របស់​លោក​ខ្លោត ក្នុង​ការអធិស្ឋាន ជា​គំរូ​នៃ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​មានអំណាច ដែល​យើង​ឃើញ​មាន ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សំបុត្រ​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរសញ្ញាថ្មី។ ជា​ញឹកញាប់ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើកទឹកចិត្ត​អ្នកទទួល​សំបុត្រ​របស់​គាត់​ថា គាត់​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ជា​ទៀងទាត់។ ក្នុង​សំបុត្រ​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ផ្ញើ​ទៅ​មិត្តសំឡាញ់​គាត់ ឈ្មោះ ភីលេម៉ូន គាត់​បាន​សរសេរ​ថា “ខ្ញុំ​អរព្រះគុណ​ដល់​ព្រះ​នៃ​ខ្ញុំ ទាំង​ដំណាល​ពី​អ្នកជា​និច្ច ក្នុង​កាលដែល​ខ្ញុំ​អធិស្ឋាន​ផង”(ភីលេម៉ូន ១:៤)។ ក្នុង​សំបុត្រ​ដែល​គាត់​សេរ​សេរ​ផ្ញើ​ទៅ​លោក​ធីម៉ូថេ គាត់​សរសេរ​ថា “ខ្ញុំ​អរព្រះគុណ​ដល់​ព្រះ ដែល​ខ្ញុំបំរើ​ដោយ​បញ្ញា​ចិត្ត​ដ៏​បរិសុទ្ធ ដូចជា​ពួក​ឰយុកោ​ខ្ញុំ​ដែរ ដោយ​ព្រោះ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​ពី​អ្នកជា​និច្ច ក្នុង​កាលដែល​ខ្ញុំ​ទូល​អង្វរ ទាំងយប់​ទាំង​ថ្ងៃ”(២ធីម៉ូថេ ១:៣)។ ក្នុង​សំបុត្រ​ដែល​គាត់​បាន​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​រ៉ូម គាត់​បាន​និយាយ​សង្កត់ធ្ងន់​ថា…

Read article