ភាពជូរល្វីង នៃបង្អែមដែលបានលួចគេ
សុភាសិត ២០:១១-១៧ សុភាសិត ២០:១៧ ចោរមួយក្រុមក្នុងប្រទេសអាឡឺម៉ង់ បានលួចទូរសណ្ដោងមួយ ផ្ទុកទៅដោយស្ករសូកូឡាជាង២០តោន ក្នុងទូរបង្កកអាហារ។ គេបានប៉ាន់ប្រមាណថា ស្ករសូកូឡាដែលមានរស់ជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់នោះ មានតម្លៃសរុបប្រហែល៨ម៉ឺនដុល្លា។ ប៉ូលិសក្នុងតំបន់ក៏បានអំពាវនាវ ឲ្យគេរាយការណ៍មកកាន់ប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីសជាបន្ទាន់ បើសិនជាមាននរណាម្នាក់បានទទួលស្ករសូកូឡាក្នុងបរិមាណច្រើនខុសពីធម្មតា ឬបានទទួលតាមរបៀបមិនប្រក្រតី។ ជាការពិតណាស់ អ្នកដែលបានលួចស្ករសូកូឡាដ៏ផ្អែមឆ្ងាញ់នោះ នឹងទទួលផលវិបាកដ៏ជូរល្វីង និងខកចិត្តមិនខាន បើសិនជាពួកគេត្រូវប៉ូលិសចាប់ខ្លួន និងទទួលទោសតាមច្បាប់! រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ គោលការណ៍ក្នុងបទគម្ពីរសុភាសិតដែលបានចែងថា “អាហារដែលមនុស្សណាបាន ដោយការកំភូត នោះរមែងឆ្ងាញ់ដល់ខ្លួន តែក្រោយមក មាត់មានពេញទៅដោយក្រួសវិញ”(២០:១៧)។ អ្វីៗដែលយើងទទួលបាន ដោយការបោកប្រាស់ ឬតាមផ្លូវខុស អាចហាក់ដូចជាមានរស់ជាតិផ្អែមពីដំបូង ដោយមានភាពរំភើបរីករាយ និងការអរសប្បាយតែមួយរយៈពេល។ ប៉ុន្តែ ទីបំផុតរស់ជាតិរបស់វា ក៏លែងផ្អែមឆ្ងាញ់ទៀត ហើយការបោកប្រាស់របស់យើង ក៏បាននាំឲ្យយើងមានការភ័យខ្លាច និងមានបញ្ហា។ ផលវិបាកនៃកំហុស ការភ័យខ្លាច និងបាប អាចបំផ្លាញជីវិត និងកេរ្តិ៍ឈ្មោះរបស់យើង។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “សូម្បីតែកូនក្មេងក៏សំដែងខ្លួន ដោយសារកិរិយាប្រព្រឹត្តរបស់វាដែរ ឲ្យដឹងជាកិរិយានោះបរិសុទ្ធ ហើយត្រឹមត្រូវឬយ៉ាងណា”(ខ.១១)។ សូមឲ្យពាក្យសម្តី និងសកម្មភាពរបស់យើង បង្ហាញឲ្យគេឃើញចិត្តដ៏បរិសុទ្ធ ដែលយើងមានសម្រាប់ព្រះអម្ចាស់ គឺមិនមែនឃើញចិត្តជូរល្វីង…
Read article
