នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ legacy

You are here:
បន្ទន់ខ្លួន ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់

ព្រះវរបិតា​ដ៏​មាន​សេចក្តី​មេត្តាករុណា ជា​ព្រះ​ដ៏​កំសាន្តចិត្ត​គ្រប់ជំពូក ដែល​ទ្រង់​កំសាន្តចិត្ត​យើង​រាល់គ្នា ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​វេទនា។ ២កូរិនថូស ១:៣-៤ ស្ត្រី​ជា​ម្តាយ​វ័យក្មេង​ម្នាក់ កំពុង​ដើរតាម​ពីក្រោយ​កូនស្រី​របស់​គាត់ ដែល​កំពុង​ធាក់កង់​តូច​មួយ ឲ្យបាន​លឿន​បំផុត តាមដែល​ជើង​នាង​អាច​ធាក់​បាន។ តែ​ពេល​ដែល​នាង​តូច​ធាក់​កង់​លឿន​ពេក លើស​ពី​អ្វី​ដែល​នាង​ចង់បាន នាង​ក៏បាន​ដួល​កង់ ហើយក៏​បាន​ស្រែកយំ ដោយសារ​ការ​ឈឺចាប់​នៅ​ត្រង់​កជើង​របស់​នាង។ ម្តាយ​របស់​នាង​ក៏បាន​លត់​ជង្គង់​ចុះ​ដោយ​ភាព​ស្ងាត់ស្ងៀម ឱនក្បាល​ថើប​ជើង​របស់​នាង ដើម្បីឲ្យ​ការឈឺចាប់​រលាយ​បាត់។ នាង​តូច​ក៏​បាត់ឈឺ​ជើង។ នាង​ស្ទុះ​ងើបឡើង​ជិះកង់​ជាថ្មី​ម្តង​ទៀត។ តើ​អ្នក​មិន​រំពឹង​ឲ្យ​ការឈឺចាប់​របស់​អ្នក​ឆាប់​រលាយ​បាត់ យ៉ាង​ងាយស្រួល​ដូចនេះ​ទេឬ? សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ពិសោធន៍​នឹង​ការកម្សាន្ត​ចិត្ត​មក​ពី​ព្រះ នៅក្នុង​ការ​តយុទ្ធ​ជាប់​ជានិច្ច ក្នុង​សេចក្តី​ជំនឿ ហើយ​នៅតែ​បន្តដំណើរ​ទៅមុខ​ទៀត។ គាត់​បាន​រៀបរាប់​អំពី​ទុក្ខ​លំបាក​ទាំងនោះ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ២កូរិនថូស ១១:២៣-២៩ ដែល​មាន​ដូចជា ការ​ទទួលរង​ការ​វាយដំ ចោល​នឹង​ថ្ម ការ​គេង​មិនបាន​គ្រប់​គ្រាន់ ភាព​អត់​ឃ្លាន និង​ការ​ខ្វល់ខ្វាយ​អំពី​ពួក​ជំនុំ​ទាំងអស់។ គាត់​ក៏បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​ជា “ព្រះវរបិតា​ដ៏​មាន​សេចក្តី​មេត្តាករុណា ជា​ព្រះ​ដ៏​កំសាន្តចិត្ត​គ្រប់ជំពូក”(១:៣)។ ព្រះអង្គ​ប្រៀប​ដូចជា​ម្តាយ​ដែល​កម្សាន្ត​ចិត្ត​កូន ដែល​កំពុង​មានការ​ឈឺចាប់។ ព្រះ​ទ្រង់​កម្សាន្ត​ចិត្ត​យើង ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ តាម​របៀប​ផ្សេង​ៗ​ជា​ច្រើន។ ព្រះអង្គ​អាច​កម្សាន្ត​ចិត្ត​យើង តាមរយៈ​ខគម្ពីរ ឬ​ព្រះ​អង្គ​ឲ្យ​នរណា​ម្នាក់​ផ្ញើ​សារ​លើកទឹកចិត្ត​យើង ឬ​បណ្តាល​ចិត្ត​មិត្ត​ភក្តិ​យើង ឲ្យ​ទូរស័ព្ទ​មក​យើង ដើម្បី​លើកទឹកចិត្ត។ ទុក្ខ​លំបាក​ប្រហែល​មិន​កន្លង​ផុត​ទៅ​ភ្លាម​ៗ​ទេ តែ​ដោយសារ​ព្រះ​ទ្រង់​បន្ទន់​ព្រះ​កាយ ដើម្បី​ជួយ​យើង…

Read article
មិនបានមកដើម្បីដាក់បណ្តាសា

នឹង​មាន​ផ្កាយ១ចេញពី​ពួក​​យ៉ាកុប​មក ហើយនឹង​មាន​ដំបង១កើត​ពី​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ដែរ។ ជនគណនា ២៤:១៧ លោក​វី​លៀម សេកស្ពា(William Shakespeare) ជា​អ្នកជំនាញ​ក្នុង​ការប្រើពាក្យ​ជេរ ក្នុង​រឿងល្ខោន​ដែល​គាត់​បាន​និពន្ធ និង​ដឹកនាំ។ លោក​ប៊ែ​រី ក្រា​ហ្វ(Barry Kraft) ជា​តួ​សម្ដែង ដែល​បាន​និពន្ធ​សៀវភៅ​ដ៏​ល្បីល្បាញ អំពី​របៀប​ជេរ​របស់​លោក​សេកស្ពា ដែល​បាន​ដកស្រង់​ក្នុង​រឿងល្ខោន​របស់​លោក​សេ​កស្ពា ដែល​ក្នុង​នោះ​អ្នកដឹកនាំ​រឿង​រូប​នោះ បាន​ឲ្យ​តួអង្គ​គាត់​ប្រើ​ពាក្យ​ជេរ​យ៉ាង​ប៉ិនប្រសប់។ សៀវភៅ​ដែល​លោក​ក្រា​ហ្វ​បាន​និពន្ធ​នេះ បាន​ដកស្រង់​ពាក្យ​ជេរ​ប្រ​ទិច នៅ​សម័យ​ដើម ដែល​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​អ្នកអាន នូវ​ការកម្សាន្ត​សប្បាយ។ តែ​ស្តេច​នគរ​ម៉ូ​អាប់ នៅ​សម័យ​បុរាណ​បាន​ព្យាយាម​ជួល​ហោរា​អាថ៌កំបាំង​ម្នាក់ មិនគ្រាន់​តែ​ឲ្យ​គាត់​ជេរ​ប្រ​ទិច​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ប៉ុណ្ណោះទេ តែ​ថែមទាំង​ដាក់​បណ្តា​សារ​ពួក​គេ​តែម្តង។ គឺ​ដូចដែល​ស្តេច​បា​ឡាក បាន​ប្រាប់​លោក​បា​ឡាម​ថា “ចូរ​ឯង​មក​ឥឡូវ ដើម្បីនឹង​ដាក់​បណ្តាសា​ដល់​សាសន៍​នេះ​ឲ្យ​អញ”(ជនគណនា ២២:៦)។ ផ្ទុយទៅវិញ លោក​បា​ឡាម​ក៏បាន​ធ្វើឲ្យ​ស្តេច​អង្គ​នោះ​ខ្ញាល់ ដោយ​ឲ្យពរ​ដល់​ជនជាតិ​ហេព្រើរ ជាច្រើនលើក​ច្រើន​សារ(២៤:១០)។ ក្នុងចំណោម​ការ​ឲ្យពរ​នោះ ក៏​រាប់បញ្ចូល​ការ​ថ្លែង​ទំនាយ​ថា “ខ្ញុំ​ឃើញ​ទ្រង់ តែ​មិនមែន​ក្នុង​ឥឡូវនេះ​ទេ ខ្ញុំ​រំពឹងមើល​ទ្រង់ តែ​មិនមែន​នៅ​ជិត​ទេ នឹង​មាន​ផ្កាយ១ចេញពី​ពួក​​យ៉ាកុប​មក”(២៤:១៧)។ ច្បាស់​ណាស់ បុគ្គល​ដែល​គាត់​បាន​ថ្លែង​ក្នុង​បទ​ទំនាញ​នេះ មិនទាន់​បាន​យាង​មក ក្នុង​សម័យ​នោះ​នៅឡើយ​ទេ តែ​លោក​បា​ឡាម​កំពុង​និយាយ​សំដៅ​ទៅលើ​នរណា? នៅ​បន្ទាត់​បន្ទាប់ យើង​ឃើញ​តម្រុយ​នៅត្រង់​ឃ្លា “ហើយនឹង​មាន​ដំបង១កើត​ពី​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ដែរ”(ខ.១៧)។ “ផ្កាយ” នោះ​នឹង​នាំ​ពួក​ហោរា​ទាំង​បី ឲ្យ​ជិះ​សត្វ​អូដ្ឋ​ពី​ទិសខាងកើត…

Read article
ការអស្ចារ្យនៃថ្ងៃណូអែល

ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើវិញ ដោយ​ចាត់​ព្រះរាជបុត្រា​ទ្រង់​ឲ្យ​មក មាន​រូបអង្គ​បែបដូចជា​សាច់ឈាម ដែល​តែងតែមាន​បាប ហើយដោយ​ព្រោះ​អំពើបាប ក៏​កាត់ទោស​អំពើបាប​នៅក្នុង​សាច់ឈាម។ រ៉ូម ៨:៣ នៅកន្លែង​លក់​របស់​របរ​ចាស់​ៗ ដែល​គេ​លែង​ត្រូវការ ខ្ញុំ​បាន​ឃើញ​តុក្កតា​រឿង​កំណើត​ព្រះយេស៊ូវ​មួយ​ឈុត នៅក្នុង ក្រ​ដាស់​ឡាំង​កំពិត​មួយ។ ពេល​ខ្ញុំ​រើស​តុក្កតា​ព្រះ​ឱរស​យេស៊ូវ​ ខ្ញុំ​កត់សំគាល់​ឃើញ​ថា គេ​បាន​ឆ្លាក់រូប​តុក្កតា​នោះ យ៉ាង​លម្អិត​ល្អ​ណាស់។ តុក្កតា​នោះ​មិនមែន​ជា​តុក្កតា​ទារក​ដែល​មាន​សំពត់​រំ​ជុំវិញ​ខ្លួន នៅសល់​តែ​មុខ ដែល​មាន​ភ្នែក​បិទ​នោះ​ទេ តែ​ជា​តុក្កតា​ដែល​មាន​ភ្នែក​បើក និង​មាន​សំពត់​រំ​តែ​ពាក់កណ្តាល ដោយមាន​ដៃ​លាតសន្ធឹង ប្រអប់​ដៃ​ចំហ និង​ម្រាម​ដៃ​លាត។ មើលទៅ​រូប​នោះ​ហាក់ដូចជា​កំពុង​និយាយ​មក​ខ្ញុំ​ថា “ខ្ញុំ​នៅ​ទីនេះ​ហើយ!” តុក្កតា​នោះ​គ្រាន់​តែ​ជា​រូប​តាំង​លម្អ ដែល​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​អស្ចារ្យ​នៅ​ថ្ងៃ​ណូអែល ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ចាត់​ព្រះរាជបុត្រា ឲ្យ​យាងចុះ​មក​ផែនដី ដោយ​យកកំណើត​ជា​មនុស្ស។ ពេល​ដែល​ព្រះ​ឱរស​យេស៊ូវ​បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំឡើង ព្រះហស្ត​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​កាន់​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញាចាស់ ហើយក៏​បាន​ធ្វើការ​ជាជាង​ឈើ មុន​ពេល​ព្រះរាជកិច្ច​របស់​ព្រះអង្គ​ចាប់ផ្តើម។ ព្រះហស្ត​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​បោះជំហាន​យាង​ពី​កន្លែង​មួយ​ទៅ​កន្លែង​មួយ ដើម្បី​បង្រៀន និង​ប្រោស​ឲ្យ​ជា។ នៅ​ចុងបញ្ចប់​នៃ​ព្រះជន្ម​ព្រះអង្គ ព្រះហស្ត និង​ព្រះបាទ​របស់​ព្រះអង្គ ត្រូវ​គេ​ដំដែកគោល​ជាប់នឹង​ឈើឆ្កាង​រហូត​ព្រះអង្គ​សុគត។ ដូចនេះ ព្រះវរបិតា​បាន “ចាត់​ព្រះរាជបុត្រា​ទ្រង់​ឲ្យ​មក មាន​រូបអង្គ​បែបដូចជា​សាច់ឈាម ដែល​តែងតែមាន​បាប ហើយដោយ​ព្រោះ​អំពើបាប ក៏​កាត់ទោស​អំពើបាប​នៅក្នុង​សាច់ឈាម” រ៉ូម ៨:៣។ បើ​យើង​ទទួលយក​ការ​ប្រោស​លោះ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​បាន​បង់ថ្លៃ​លោះ​យើង​ឲ្យ​រួចពី​បាប…

Read article
មិត្តភាពអស់មួយជីវិត

លោក​មិនបាន​បរិភោគ​អ្វី​សោះ ដោយមាន​សេចក្តី​ឈឺឆ្អាល​ចំពោះ​ដាវីឌ ហើយពី​ព្រោះ​បិតា​បាន​ធ្វើឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ខ្មាស​ផង។ ១សាំ​យ៉ូអែល ២០:៣៤ លោក​វី​លៀម ខោ​ភ័រ(William Cowper ឆ្នាំ១៧៣១-១៨០០) ជា​កវី​កំណាព្យ​ជនជាតិ​អង់គ្លេស បាន​បង្កើត​មិត្តភាព​ជាមួយ​លោកគ្រូ​គង្វាល ចន ញូតុន(John Newton ឆ្នាំ១៧២៥-១៨០៧) ជា​អតីត​អ្នក​ជួញដូរ​ទាសករ។ លោក​ខោ​ភ័​រ​បាន​កើត​ជំងឺ​ធ្លាក់ទឹក​ចិត្ត និង​ថប់បារម្ភ ហើយ​បាន​ព្យាយាម​សម្លាប់​ខ្លួន​ពីរបី​ដង​ហើយ។ ពេល​លោក​ញូ​តុ​ន​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​គាត់ អ្នក​ទាំងពីរ​ក៏បាន​នាំគ្នា​ដើរ​អស់​ជាច្រើន​ម៉ោង ហើយក៏​បាន​ជជែកគ្នា​អំពី​ព្រះ។ លោកគ្រូ​ញូតុន​យល់​ឃើញថា ការប្រកបគ្នា និង​ការ​មាន​មូលហេតុ​ដែល​ត្រូវ​និពន្ធ​បទ​កំណាព្យ មានប្រយោជន៍​ចំពោះ​លោក​ខោភ័រ ដូចនេះ​លោកគ្រូ​គង្វាល​ក៏​មាន​គំនិត​និពន្ធ​បទចម្រៀង​ទំនុក​សកល។ លោក​ខោភ័រ​ក៏​បាន​រួមចំណែក​ក្នុង​ការ​និពន្ធ​បទចម្រៀង​ទំនុក​សកល​ជាច្រើន​បទ ដោយ​រាប់បញ្ចូល​ទាំង​បទ “ព្រះ​ទ្រង់​ធ្វើការ​តាមរបៀប​ដ៏​អាថ៌កំបាំង”។ ពេល​លោក​ញូតុន​ផ្លាស់ទៅ​ធ្វើការ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​មួយទៀត គាត់​នៅតែ​មាន​មិត្តភាព​ដ៏​រឹងមាំ​ជាមួយ​លោក​ខោភ័រ ហើយក៏​បន្ត​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​លោក​ខោ​ភ័រ​ជា​ទៀតទាត់ រហូតដល់​ពេល​លោ​កខោ​ភ័​រលា​ចាកលោក។ មិត្តភាព​របស់​លោ​កខោ​ភ័រ និង​លោក​ញូ​តុ​ន​មាន​ភាព​ស្រដៀងគ្នា​នឹង​មិត្តភាព​រវាង​ដាវីឌ និង​យ៉ូណាថាន នៅ​គ្រា​សញ្ញាចាស់។ បន្ទាប់ពី​ដាវីឌ​បាន​ប្រយុទ្ធ​ឈ្នះ​កូ​លីយ៉ាត​ហើយ “ចិត្ត​យ៉ូណាថាន​ក៏​មូល​ជាប់នឹង​ចិត្ត​គាត់ ហើយ​យ៉ូណាថាន​បាន​ស្រឡាញ់​ដាវីឌ​ទុកដូចជា​ខ្លួន​លោក​ដែរ”(១សាំ​យ៉ូអែល ១៨:១)។ ទោះ​យ៉ូណាថាន​ជា​បុត្រា​របស់​ស្តេច​សូល​ក៏ដោយ ក៏​ទ្រង់​បានការ​ពារ​ដាវីឌ ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​ការ​ច្រណែន និង​កំហឹង​របស់​ស្តេច​សូល ដោយ​សួរ​បិតា​ទ្រង់ ពី​មូលហេតុ​ដែល​បិតា​ទ្រង់​ចង់​សម្លាប់​ដាវីឌ។ ស្តេច​សូល​ក៏បាន​ឆ្លើយតប​ដោយ “ពួយ​ដែក​ពួយ​ទៅ ដើម្បី​ប្រហារ​យ៉ូណាថាន”(២០:៣៣)។ តែ​យ៉ូណាថាន បាន​គេច​ទាន់ ហើយក៏​បាន​សោកសង្រេង ចំពោះ​ការប្រព្រឹត្ត​ដ៏​អា​ម៉ាស​របស់​បិតា​ទ្រង់…

Read article
ចក្រវាលក្នុងព្រះហស្តព្រះអង្គ

តើ​ផ្លូវ​ឯណា​ដែល​នាំទៅ​ដល់​សំណាក់​នៃ​ពន្លឺ ឯ​សេចក្តី​ងងឹត តើមាន​កន្លែងនៅ​ឯណា? យ៉ូប ៣៨:១៩ លោក​វី​លៀម សា​តន័រ(William Shatner) បាន​ដើរតួ​ជា​លោក​កា​ពី​ទែន ខឺក(Kirk) ក្នុង​រឿង​ភាគ ដែលគេ​បាន​ចាក់​ផ្សាយ​តាម​ទូរទស្សន៍​មាន​ចំណងជើង​ថា ការ​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​កាន់​ភព​ផ្កាយ តែ​គាត់​មិនបាន​ត្រៀមខ្លួន​ធ្វើដំណើរ​ចូល​លំ​ហរ​អវកាស ក្នុង​ជីវិត​ពិត​ទេ។ គាត់​ក៏បាន​ធ្វើដំណើរ​ក្នុង​លំ​ហរ​អវកាស​ក្នុង​កំរិត​ទៀប បាន១១នាទី ហើយក៏​បាន​ហៅ​ការ​ធ្វើដំណើរ​នោះ​ថា បទពិសោធន៍​ដែល​អស្ចារ្យ​បំផុត​ដែល​គាត់​អាច​នឹកស្រមៃ​ដល់។ គាត់​បាន​បោះជំហាន​ចេញពី​យានអវកាស ហើយ​មាន​ចិត្ត​ស្ងើច ពេល​បានឃើញ​ផែនដី​ពណ៌ខៀវ​នៅ​ក្រោម​ជើង​គាត់ ហើយ​បាន​សម្លឹង​មើលទៅ​ភាព​ងងឹត​នៃ​លំ​ហរ​អវកាស នៅ​ក្រៅ​ភពផែន​ដី។ គាត់​ថា សម្រស់​នៃ​ពណ៌​ដែល​គាត់​បានឃើញ និង​អារម្មណ៍​ដែល​គាត់​មាន ពេល​ខ្លួន​គាត់​កំពុង​អណ្ដែត​ក្នុង​លំហ​អវកាស គឺ​ពិតជា​អស្ចារ្យ​ណាស់។ ភពផែន​ដី​របស់​យើង​ជា​ចំណុច​ពណ៌ខៀវ​តូច​ល្អិត នៅក្នុង​លំ​ហ​ងងឹត​ដ៏​សែន​ធំ​គ្មាន​ដែន​កំណត់។ ពេល​យើង​បានឃើញ​ទិដ្ឋភាព​នោះ​ដោយ​ផ្ទាល់ យើង​អាច​មាន​អារម្មណ៍​ភ័យ​ព្រួយ។ លោក​សា​តន័​រ​បាន​ប្រាប់​យើង​ថា ការហោះហើរ​ចេញពី​ផ្ទៃមេឃ​ពណ៌ខៀវ ចូល​ទៅ​ក្នុង​ភាព​ងងឹត​នៃ​លំហ​អវកាស គឺ​ប្រៀប​ដូចជា​ការហោះហើរ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​សេចក្តី​ស្លាប់។ គាត់​ថា បទពិសោធន៍​ពេលនោះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​គាត់​មានការ​ប៉ះពាល់​ចិត្តខ្លាំង​ណាស់ ហើយ​វា​ពិតជា​មិន​គួរឲ្យ​ជឿ។ រឿង​នៃ​ការ​ធ្វើដំណើរ​របស់​លោក​សាត​ន័រ​ឡើង​លំ​ហរ​អវកាស អាច​ធ្វើឲ្យ​យើង​ពិចារណា​អំពី​ជីវិត។ យើង​ជា​វត្ថុ​តូច​ល្អិត ក្នុង​ចក្រវាល តែ​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ពន្លឺ ហើយ​ញែក​វា​ចេញពី​ភាព​ងងឹត បាន​ស្រឡាញ់​យើង(លោកុប្បត្ដិ ១:៣-៤)។ ព្រះវរបិតា​ជ្រាប​ថា ភាព​ងងឹត​មាននៅ​ទីណា ហើយ​ជ្រាប​អំពី​ផ្លូវ​ទៅ​រក​ទីលំនៅ​របស់​វា(យ៉ូប ៣៨:១៩-២០)។ ព្រះអង្គ​បាន “ចាប់តាំង​បង្ក​ផែនដី​ឡើង ……

Read article
រត់ទៅរកកន្លែងជ្រកកោនរបស់យើង

ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ជា​ថ្មដា …ជាទី​ជ្រកកោន​នៃ​ទូលបង្គំ ទ្រង់​ជា​អ្នកជួយ​សង្គ្រោះ ដែល​សង្គ្រោះ​ទូលបង្គំ​ឲ្យ​រួចពី​អំណាច​អាក្រក់។ ២សាំ​យ៉ូអែល ២២:២-៣ ការប្រកួត​កីឡា​វាយ​កូន​បាល់​របស់​សិស្ស​ថ្នាក់​ទី៦ មានដំណើរ​ការ​ល្អ។ ឪពុក​ម្តាយ និង​ជីដូនជីតា​ទាំងឡាយ​កំពុងតែ​លើកទឹកចិត្ត​កូន ឬ​ចៅ​របស់​ខ្លួន​ដែល​កំពុង​ប្រកួត ខណៈ​ពេល​ដែល​ប្អូនៗ​របស់​ក្មេង​ក្នុង​ក្រុម​ទាំង​នោះ កំពុង​លេង​នៅក្នុង​ផ្លូវ​ដើរ​ក្នុង​សាលា។ ភ្លាម​ៗ​នោះ សម្លែង​ស៊ីរ៉ែន​ក៏បាន​បន្លឺ​ឡើង ហើយ​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឹបភ្លែត​ៗ នៅក្នុង​កន្លែង​ហាត់ប្រាណ​ក្នុង​សាលា។ មាន​នរណា​ម្នាក់​បាន​ប៉ះ​ប៊ូតុង​បញ្ចេញ​សម្លេង​ប្រកាស​អាសន្ន​អគ្គីភ័យ។ មិនយូរ​ប៉ុន្មាន ក្មេង​តូច​ៗ​ទាំងនោះ​ក៏បាន​ប្រញាប់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​កន្លែង​ហាត់ប្រាណ ដោយចិត្ត​តក់ស្លុត ដើម្បី​ស្វែងរក​ឪពុក​ម្តាយ​របស់​ខ្លួន។ តាមពិត គ្មាន​អគ្គីភ័យ​កើតឡើង នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ទេ។ មាន​គេ​បាន​ប៉ះ​ប៊ូតុង​ធ្វើឲ្យ​សម្លេង​ប្រកាស​អាសន្ន​បន្លឺ​ឡើង ដោយ​អចេតនា។ តែ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​មើលទៅ​ហេតុការណ៍​នោះ ខ្ញុំ​មានការ​ភ្ញាក់ផ្អើល ពេល​បាន​ឃើញ​ក្មេង​ៗ​ទាំងនោះ​ប្រញាប់​រត់​ទៅ​ឱប​ឪពុក​ម្តាយ​ខ្លួន ដោយ​គ្មាន​ការ​អៀនខ្មាស ដោយ​គិតស្មាន​ថា មានរឿង​វិបត្តិ​អ្វីមួយ​កំពុង​កើតមាន។ ទិដ្ឋភាព​នេះ​បាន​បង្ហាញថា ពួក​គេ​កំពុង​មានទំនុក​ចិត្ត​លើ​អ្នក​ដែល​អាច​ផ្តល់​សុវត្ថិភាព និង​ការធានា ក្នុង​ពេល​ដែល​មានការ​ភ័យខ្លាច។ ព្រះគម្ពីរ​បាន​ចែង​អំពី​ពេល​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ជួប​ការភ័យខ្លាច​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ស្តេច​សូល និង​ខ្មាំងសត្រូវ​ជាច្រើន​ទៀត កំពុង​តាម​សម្លាប់​ទ្រង់(២សាំ​យ៉ូអែល ២២:១)។ បន្ទាប់ពី​ព្រះ​ទ្រង់​រំដោះ​ស្តេច​ដាវីឌ​ឲ្យ​រួចផុត​ពី​គ្រោះថ្នាក់ ទ្រង់​ក៏បាន​ច្រៀង​សរសើរ​ព្រះ​យ៉ាង​ពិរោះ ដោយ​ការ​ដឹងគុណ។ ទ្រង់​ច្រៀង​ថា ព្រះអម្ចាស់​ជា “ថ្មដា ហើយ​ជា​បន្ទាយ​នៃ​ទូលបង្គំ ទ្រង់​ជា​អ្នកជួយ​ទូលបង្គំ​ឲ្យ​រួច”(ខ.២)។ ពេល​ដែល “ខ្សែ​នៃ​ស្ថាន​ឃុំ​ព្រលឹង​មនុស្ស​ស្លាប់” និង “ខ្សែរូត​នៃ​សេចក្តី​ស្លាប់” បាន​រុំ​ព័ទ្ធជុំវិញ(ខ.៦)…

Read article
បានចម្រើនឡើងទាំងអស់គ្នា

ម៉ារី(Marie) ជា​ស្ត្រី​មេម៉ាយ ដែល​ខិតខំ​ធ្វើការ​ចិញ្ចឹម​កូន តែ​នាង​កម្រ​ខកខាន​មិនបាន​ទៅ​ព្រះវិហារ ឬ​ចូលរួម​ការ​សិក្សា​ព្រះគម្ពីរ។ រៀងរាល់​សប្តាហ៍ នាង​តែងតែ​ជិះឡាន​ក្រុង​ទៅ​ព្រះវិហារ ជា​មួ​យកូនៗទាំង៥នាក់ ហើយក៏​បាន​ជួយ​រៀបចំ​កន្លែង​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ និង​សម្អាត​ព្រះវិហារ។ នៅ​ថ្ងៃអាទិត្យ​មួយ​នោះ លោកគ្រូ​គង្វាល​បាន​ប្រាប់​ម៉ារី​ថា សមាជិក​ពួក​ជំនុំ​ខ្លះ​បាន​រៀបចំ​អំណោយ សម្រាប់​គ្រួសារ​របស់​នាង។ ប្តី​ប្រពន្ធ​មួយ​គូរ​បាន​ឲ្យ​គ្រួសារ​នាង​ជួលផ្ទះ​របស់​ពួក​គេ ដោយ​ថ្លៃ​ជួលផ្ទះ​ថោកជាង​ផ្ទះ​ដែល​នាង​កំពុង​ស្នាក់​នៅ​មុន។ ប្តី​ប្រពន្ធ​មួយ​គូរ​ទៀត​ក៏បាន​ផ្តល់​ការងារ នៅ​ហាង​កាហ្វេ​របស់​ពួក​គេ ដែល​មាន​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ជាច្រើន​សម្រាប់​នាង។ យុវជន​ម្នាក់​បាន​ឲ្យ​រថយន្ត​ចាស់​មួយ​គ្រឿង​ឲ្យ​នាង​ប្រើ​ប្រាស់ ដែល​គាត់​បាន​ជួសជុល ហើយ​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ជួយ​ជួសជុល​ឡាន​នោះ ពេលណា​វា​ខូច។ ម៉ារី​ក៏បាន​អរព្រះគុណ​ព្រះ ដែល​បាន​ប្រទាន​ក្តី​អំណរ ក្នុង​ការរស់នៅ ក្នុង​សហគមន៍ ដែល​មានការ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​បម្រើ​ព្រះ និង​បម្រើ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក។ យើង​ប្រហែល​មិន​អាច​ជួយ​អ្នកដទៃ ឲ្យបាន​ច្រើន​ដូច​ពួក​ជំនុំ​របស់​ម៉ារី​ឡើយ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​រៀបចំ​រាស្រ្ត​ទ្រង់ ឲ្យ​ជួយគ្នា​ទៅវិញទៅមក។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​កិច្ចការ​បាន​ពិពណ៌នា​ថា អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ “នៅតែ​ព្យាយាម​ក្នុង​សេចក្តី​បង្រៀន​របស់​ពួក​សាវ័ក ហើយ​ក្នុង​សេចក្តី​ប្រកប​គ្នា”(កិច្ចការ ៤:៤២)។ ពេលណា​យើង​រួបរួម​គ្នា ដោយ​ការ​លះបង់​ធនធាន​តាម​លទ្ធភាព​របស់​យើង យើង​អាច​ជួយ​អ្នក​ដែល​ខ្វះខាត​ក្នុង​ពួក​ជំនុំ ដូច​អ្នកជឿ​នៅ​សម័យ​ពួក​ជំនុំ​ដំបូង​ផង​ដែរ(ខ.៤៤-៤៥)។ កាលណា​យើង​ចូល​ទៅ​ជិត​ព្រះ និង​ចូល​មក​ជិត​គ្នា យើង​អាច​មើលថែ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក។ ពេលណា​អ្នកដទៃ​បានឃើញ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះ តាមរយៈ​ការប្រព្រឹត្ត​របស់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ពួក​គេ​អាច​មានចិត្តចង់​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ​ ដោយ​ទទួល​សេចក្តី​សង្គ្រោះ(ខ.៤៦-៤៧)។ យើង​អាច​បម្រើ​អ្នកដទៃ ដោយ​ទឹកមុខ​ញញឹម ឬ​ដោយ​អំពើ​សប្បុរសធម៌។ យើង​អាច​ដាក់​ដង្វាយ ឬអធិស្ឋាន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ជាដើម។…

Read article
ការចែកចាយអំពីព្រះយេស៊ូវ

បន្ទាប់ពី​លោក​ដ្វាយ ម៉ូឌី(Dwight Moody ឆ្នាំ ១៨៣៧-៩៩) បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​គ្រីស្ទ មិន​ទាន់​បាន​យូរ​ប៉ុន្មាន​ផង អ្នក​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​រូប​នេះ​ក៏​បាន​ប្តេជ្ញា​ថា គាត់​នឹង​មិន​ឲ្យ​ថ្ងៃ​នីមួយ​ៗ​កន្លង​ផុត​ទៅ ដោយ​មិន​បាន​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ឲ្យ​បាន​មនុស្ស​ម្នាក់​ ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ។ នៅ​ថ្ងៃ​ដ៏​មមាញឹក ពេល​ខ្លះ គាត់​បាន​ភ្លេច​ការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​របស់​គាត់ រហូត​ដល់​ពេល​ថ្ងៃ​បាន​កន្លង​ផុត​ទៅ។ នៅ​​យប់​មួយ​នោះ គាត់​ក៏​បាន​នឹក​ឃើញ ពេល​គាត់​កំពុង​គេង។ ពេល​គាត់​បោះ​ជំហាន​ចេញ​ក្រៅ គាត់​ក៏​បាន​គិត​ថា គ្មាន​នរណា​ម្នាក់​នៅ​ខាង​ក្រៅ ពេល​ភ្លៀង​កំពុង​តែ​ធ្លាក់​ខ្លាំង​យ៉ាង​នេះ​ទេ។  បន្ទាប់​មក គាត់​ក៏​បាន​ឃើញ​បុរស​ម្នាក់​ដើរ​តាម​ផ្លូវ។ លោក​មូឌី​ក៏​បាន​ស្ទុះ​ទៅ​រក​បុរស​នោះ ហើយ​សុំ​ឲ្យ​បុរស​នោះ​ជ្រក​ក្រោម​ឆ័ត្រ​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ត្រូវ​ទឹក​ភ្លៀង។ ពេល​គាត់​មាន​ឱកាស គាត់​ក៏​បាន​សួរ​បុរស​នោះ​ថា “តើ​អ្នក​មាន​កន្លែង​ជ្រក នៅ​ពេល​មាន​ព្យុះ​ភ្លៀង​ឬ​ទេ? តើ​ខ្ញុំ​អាច​និយាយ​អំពី​ព្រះ​យេស៊ូវ ប្រាប់​អ្នក​បាន​ទេ?” លោក​មូឌី​មាន​ការ​ប្រុង​ប្រៀប​ខ្លួន ដើម្បី​ផ្សាយ​អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ជួយ​សង្រ្គោះ​យើង ឲ្យ​រួច​ពី​ផល​វិបាក​នៃ​អំពើ​បាប​របស់​យើង។ គាត់​បាន​អនុវត្ត​តាម​បង្គាប់​របស់​ព្រះ ឲ្យ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ប្រកាស​ព្រះ​នាម​ព្រះ​អង្គ និង​សរសើរ​ពី​កិច្ចការ​ទាំង​ប៉ុន្មាន​របស់​ទ្រង់​ នៅ​កណ្តាល​ប្រជាជាតិ​ទាំងឡាយ(អេសាយ ១២:៤)។ ព្រះ​ទ្រង់​មិន​គ្រាន់​តែ​បាន​ត្រាស់​ហៅ​រាស្រ្ត​ទ្រង់ ឲ្យ “ប្រកាស​ថា ព្រះ​នាម​ទ្រង់​ខ្ពស់​វិសេស”ប៉ុណ្ណោះ​ទេ(ខ.៤) តែ​ពួក​គេ​ក៏​ត្រូវ​ចែក​ចាយ​ថា ទ្រង់​ជា​សេចក្តី​សង្រ្គោះ​របស់​ពួក​គេ​ផង​ដែរ​(ខ.២)។ ជា​ច្រើន​សតវត្សរ៍​ក្រោយ​មក ព្រះ​អង្គ​នៅ​តែ​ត្រាស់​ហៅ​យើង ឲ្យ​ប្រាប់​គេ អំពី​ការ​អស្ចារ្យ នៃ​ការ​ដែល​ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​យក​កំណើត​ជា​មនុស្ស សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង…

Read article
សេចក្តីមេត្តា និងព្រះគុណ

មាន​ដើម​ផ្កា​ឈូករតន៍​ដ៏​គួរ​ភ្ញាក់ផ្អើល​មួយ​ដើម បាន​ឈរ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង នៅ​ចំ​កណ្តាល​ផ្លូវជាតិ​ដ៏​ឯកោ​មួយ ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ប្រហែល​១​ម៉ែត្រ ពី​ចំណែក​ផ្លូវ​សម្រាប់​បើក​លឿន។ ពេល​ខ្ញុំ​បើក​កាត់​តាម​នោះ អស់​ជា​ច្រើន​គីឡូ​ម៉ែត្រ មិន​ឃើញ​មាន​ដើម​ផ្កា​ឈូករតន៍​ដទៃ​ទៀត​សោះ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា តើ​វា​បាន​លូត​លាស់​តែ​ឯង​យ៉ាង​ដូច​ម្តេច? មាន​តែ​ព្រះ​ទេ​ដែល​អាច​បង្កើត​រុក្ខ​ជាតិ ដ៏​រឹង​មាំ​យ៉ាង​នេះ ដែល​អាច​លូត​លាស់ ក្នុង​ថ្ម​ប្រផេះ​នៅ​កណ្តាល​ថ្នល់ ជិត​ចំណែក​ផ្លូវ​ដែល​មាន​ចរាចរណ៍​ទៅ​មក។ នៅ​ទីនោះ​វា​បាន​លូត​លាស់​បាន​ល្អ ដោយ​យោល​ខ្លួន​តិច​ៗ តាម​ចរន្ត​ខ្យល់​បក់ ហើយ​បាន​ស្វាគមន៍​អ្នក​ដំណើរ​យ៉ាង​រីក​រាយ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​បើក​កាត់​តាម​នោះ។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​សញ្ញាចាស់​បាន​ចែង​អំពី​ប្រវត្តិ​របស់​ស្តេច​យូដា ដ៏​ស្មោះ​ត្រង់​មួយ​អង្គ ដែល​បាន​ធ្វើ​នូវ​រឿង​ដែល​គេ​មិន​នឹក​ស្មាន​ដល់។ ព្រះ​បិតា និង​ឰយុកោ​ទ្រង់​បាន​បម្រើ​ព្រះ​ដទៃ ដោយ​ចិត្ត​ក្លៀវក្លា តែ បន្ទាប់​ពី​ស្តេច​យ៉ូសៀស​បាន​សោយ​រាជ​បាន​៨​ឆ្នាំ “កាល​ទ្រង់​នៅ​ក្មេង​នៅ​ឡើយ នោះ​ទ្រង់​ចាប់​តាំង​ស្វែង​រក​តាម​ព្រះ​នៃ​ដាវីឌ ជា​ឰយុកោ​ទ្រង់”(១របាក្សត្រ ៣៤:៣)។ ទ្រង់​បាន​ចាត់​ពួក​ជាង​ឲ្យ​ទៅ “ជួស​ជុល​ព្រះ​វិហារ​ព្រះ​អម្ចាស់”(ខ.៨) ហើយ​គេ​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​គម្ពីរ​ក្រឹត្យ​វិន័យ​(កណ្ឌ​៥​ដំបូង​នៃ​ព្រះ​គម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ ខ.១៤)។ បន្ទាប់​មក ព្រះ​ទ្រង់​ក៏​បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​ស្តេច​យ៉ូសៀស ឲ្យ​ដឹកនាំ​នគរ​យូដា​ទំាង​មូល ឲ្យ​វិល​ត្រឡប់​មក​រក​ជំនឿ នៃ​បុព្វបុរស​របស់​ពួក​គេ​វិញ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏​បាន​បម្រើ​ព្រះ​អម្ចាស់ “ដរាប​ណា​ស្តេច​យ៉ូសៀស​នៅ​មាន​ព្រះ​ជន្ម”(ខ.៣៣)។ ព្រះ​នៃ​យើង​ជាម្ចាស់​នៃ​សេចក្តី​មេត្តា​ករុណា ដែល​មនុស្ស​មិន​នឹក​ស្មាន​ដល់។ ព្រះ​អង្គ​អាច​នាំ​ឲ្យ​ការ​ល្អ​ដ៏​អស្ចារ្យ កើត​មាន ​ដែល​គេ​មិន​នឹក​ស្មាន​ដល់ ចេញ​ពី​ថ្ម​ដ៏​រឹង​នៃ​កាលៈទេសៈ​នៃ​ជីវិត ដែល​មិន​អំណោយ​ផល។ ចូរ​យើង​មើល​ទៅ​ព្រះអង្គ​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់។ ព្រះ​អង្គ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​នេះ​កើត​ឡើង​ម្តង​ទៀត នៅ​ថ្ងៃ​នេះ។​—James Banks

Read article
អំណាចនៃដំណឹងល្អ

ចក្រភព​រ៉ូម៉ាំង​នៅ​សម័យ​បុរាណ មាន​ដំណឹង​ល្អ​មួយ​បែប តាម​ប្រពៃណី​សាសនា​របស់​ខ្លួន។ លោក​វើជីល(Virgil) ដែល​ជា​កវី​កំណាព្យ បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះ​ហ្ស៊ូស ដែល​ជា​ស្តេច​របស់​ពួក​ព្រះ​នៃ​ជន​ជាតិ​ក្រិក បាន​ចេញ​ព្រះ​រាជ​ក្រឹត្យ ឲ្យ​ជន​ជាតិ​រ៉ូម៉ាំង​មាន​នគរ​មួយ ដែល​គ្មាន​ទី​បញ្ចប់ ឬ​គ្មាន​ព្រំដែន។ ទ្រង់​ក៏​បាន​ជ្រើស​រើស​ស្តេច​អ៊ូគូស្ទូស(Augustus) ឲ្យ​ធ្វើ​ជា​បុត្រា​របស់​ព្រះ និង​ជា​អ្នក​សង្រ្គោះ​ពិភព​លោក ដោយ​នាំ​មក​នូវ​យុគសម័យ​មាស ដែល​មាន​សន្តិភាព និង​ភាព​សម្បូរ​សប្បាយ។​ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ មិន​មែន​មនុស្ស​ទំាង​អស់​សុទ្ធ​តែ​ចាត់​ទុក​គំនិត​នេះ ជា​ដំណឹង​ល្អ​នោះ​ទេ។ សម្រាប់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន វា​ជា​រឿង​ពិត​ដែល​គេ​មិន​ចង់​ឲ្យ​កើត​ឡើង តែ​បាន​កើត​ឡើង ដោយសារ​កណ្តាប់​ដៃ​ដែក របស់​កង​ទ័ព និង​ពេជ្ឈឃាត​របស់​ព្រះចៅ​អធិរាជ​អង្គ​នោះ។ ភាព​រុង​រឿង​នៃ​ចក្រ​ភព​រ៉ូម៉ាំង​បាន​សង់​ឡើង នៅ​លើ​ខ្នង​នៃ​ទាសករ ដែល​បម្រើ ដោយ​គ្មាន​សិទ្ធិ​ជា​មនុស្ស ឬ​មាន​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ ដើម្បី​បំពេញ​ចិត្ត​ពួក​ម្ចាស់​ទាសករ ដែល​គ្រប់​គ្រង​ពួក​គេ។​ គឺ​ក្នុង​ពិភព​លោក​ប្រភេទ​នេះ​ហើយ ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ណែនាំ​ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​គាត់​ថា ជា​អ្នក​បម្រើ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​(រ៉ូម ១:១)។ កាល​ពី​មុន សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ស្អប់​ព្រះ​នាម​ព្រះ​យេស៊ូវ​ណាស់។ ហើយ​ព្រះ​យេស៊ូវ​ផ្ទាល់​ក៏​បាន​រង​ទុក្ខ ដោយសារ​ព្រះ​អង្គ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ព្រះ​អង្គ​ជា​ស្តេច​នៃ​សាសន៍​យូដា និង​ជា​​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​នៃ​ពិភព​លោក។​ នេះ​ជា​ដំណឹង​ល្អ ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ពន្យល់​ប្រាប់​គេ ក្នុង​សំបុត្រ​ទាំង​មូល ដែល​គាត់​សរសេរ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​រ៉ូម។ គាត់​ថា ដំណឹង​ល្អ​នេះ​ជា “ព្រះ​ចេស្តា​នៃ​ព្រះ សំរាប់​នឹង​ជួយ​សង្គ្រោះ​ដល់​អស់​អ្នក​ណា​ដែល​ជឿ”(ខ.១៦)។ អ្នក​ដែល​កំពុង​រង​ទុក្ខ​នៅ​ក្រោម​ការ​គ្រប់​គ្រង​របស់​ស្តេច​សេសា ពិត​ជា​ត្រូវ​ការ​ដំណឹង​ល្អ​នេះ​ណាស់។ គឺ​ដំណឹង​ល្អ​នៃ​ព្រះអង្គ​សង្រ្គោះ​ដែល​បាន​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង…

Read article