ការប្រឈមមុខ ដាក់ពេលអនាគត
ដោយDavid C. McCasland
January 4, 2014
ពេលដែលខ្ញុំកំពុងបើករកមើលឯកសារចាស់ៗមួយចំនួន ខ្ញុំក៏រកឃើញទស្សនាវដ្តីថែម(Time)ដែលបានចេញផ្សាយពិសេសនៅឆ្នាំ១៩៩២ ដែលមានចំណងជើងថា “បន្ទាប់ពីឆ្នាំ២០០០: អ្វីដែលត្រូវរំពឹងចង់បាន នៅក្រោយសហសវត្សរ៍ថ្មី”។ ខ្ញុំពិតជាមានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំង នៅក្នុងការអានការព្យាករណ៍ អំពីពេលអនាគត ដែលគេបានធ្វើកាលពី២ទសវត្សរ៍មុន។ គេគ្រាន់តែផ្តោតអារម្មណ៍ទៅលើការសង្កេតមើលមួយចំនួន តែគ្មាននរណាម្នាក់បានមើលដឹងជាមុនថា នឹងមានហេតុការណ៍ និងការឆ្នៃបង្កើតថ្មីៗអ្វីខ្លះ ដែលបានធ្វើឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរសំខាន់ៗ នៅក្នុងជីវិតរបស់យើងទេ។ សម្រាប់ខ្ញុំ ពាក្យដែលគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតនោះ គឺពាក្យដែលគេនិយាយថា “ច្បាប់ទីមួយ នៃការព្យាករណ៍ គួរតែចែងថា អ្វីដែលគេមិនអាចដឹងជាមុន បានបន្តធ្វើឲ្យគេមិនអាចដឹងជាមុន អំពីពេលអនាគត”។ សាវ័កយ៉ាកុបបានរំឭកយើងថា ការព្យាករណ៍អំពីពេលអនាគត ដោយមិនបានគិតដល់ព្រះ គឺជាការព្យាករណ៍ដ៏ល្ងង់ខ្លៅ និងពេញដោយអំណួត។ គឺដូចដែលមានចែងថា “ឥឡូវនេះ ឯពួកអ្នកដែលថា ថ្ងៃនេះ ឬថ្ងៃស្អែកយើងនឹងទៅឯក្រុងណាមួយ ហើយនិងនៅស្រុកនោះអស់១ឆ្នាំ ដើម្បីនឹងរកស៊ីឲ្យបានចំណេញ អ្នករាល់គ្នាមិនដឹងជានឹងកើតមានយ៉ាងណាដល់ថ្ងៃស្អែកទេ … គួរតែបាននិយាយដូច្នេះវិញថា បើយើងរស់នៅ ហើយព្រះអម្ចាស់ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ នោះយើងនឹងធ្វើការនេះ ឬការនោះ”(យ៉ាកុប ៤:១៣-១៥)។ មនុស្សជាច្រើនធ្លាប់បានចាប់ផ្តើមចែកចាយអំពីផែនការណ៍របស់ខ្លួន ដោយប្រើពាក្យថា “បើព្រះសព្វព្រះទ័យ”។ គេប្រហែលជាបានប្រើពាក្យនេះឡើងសាំហើយ ប៉ុន្តែ គេប្រហែលជាមិនបានទទួលស្គាល់ព្រះហស្ថរបស់ព្រះ ដែលជាអ្នកសម្រេចការគ្រប់យ៉ាងនោះទេ។ ពេលដែលយើងសម្លឹងមើលទៅពេលខាងមុខ ដោយផ្តោតទៅលើព្រះ នោះយើងអាចប្រឈមមុខដាក់ពេលអនាគត ដោយមានទំនុកចិត្តលើផែនការណ៍ ដែលទ្រង់បានរៀបចំដោយសេចក្តីស្រឡាញ់។-David McCasland
បទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ
ហើយព្រះអម្ចាស់ទ្រង់សព្វព្រះហឫទ័យ នោះយើងនឹងធ្វើការនេះ ឬការនោះ។-យ៉ាកុប ៤:១៥