ក្នុងភាសាអង់គ្លេស ពេលមាននរណាម្នាក់សួរថា “តើអ្នកសុខសប្បាយទេ?” នោះជាធម្មតា គេឆ្លើយថា “ខ្ញុំល្អទេ”។ ពេលយើងឆ្លើយដូចនេះ គឺយើងកំពុងមានន័យថា “ខ្ញុំមិនអីទេ” ឬ “ខ្ញុំសុខសប្បាយទេ” ពោលគឺយើងនិយាយអំពីសុខុមាលភាពជាទូទៅរបស់យើង គឺមិនមែននិយាយអំពីបុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់យើងទេ។ ខ្ញុំបានឆ្លើយតបយ៉ាង ដូចនេះ ជាច្រើនដងរាប់មិនអស់ តែថ្មីៗនេះ ខ្ញុំក៏បានចាប់ ផ្តើមមានអារម្មណ៍រំខានចំពោះការឆ្លើយតបដូចនេះ។ ព្រោះយើងប្រហែលជាមិនដឹងទេថា ពេលយើងប្រើពាក្យ ល្អ គឺយើងកំពុងនិយាយអំពីអ្វីមួយយ៉ាងជាក់លាក់។
មានពេលមួយ ព្រះយេស៊ូវបានជួបបុរសអ្នកមានម្នាក់ ដែលបានហៅទ្រង់ថា “លោកគ្រូល្អ”(ម៉ាថាយ ១៩:១៦)។ បុរសវ័យក្មេងម្នាក់នេះបាននិយាយត្រូវ ព្រោះព្រះយេស៊ូវទ្រង់ល្អ(ឥតខ្ចោះទាំងស្រុង) ហើយទ្រង់ក៏ជាគ្រូមែន។ មានតែទ្រង់ទេដែលសមនឹងឲ្យគេហៅដូចនេះ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយព្រះអម្ចាស់បានឲ្យគាត់ពិចារណា អំពីអត្ថន័យនៃការប្រើពាក្យ ល្អ ។ ហេតុនេះហើយបានជា“ទ្រង់មានបន្ទូលទៅគាត់ថា ‘ហេតុអ្វីបានជាអ្នកហៅខ្ញុំថាជាល្អដូច្នេះ មានតែ១ទេដែលល្អ គឺជាព្រះ តែបើអ្នកចង់ចូលទៅក្នុងជីវិត ចូរកាន់តាមបញ្ញត្តទាំងប៉ុន្មានចុះ’”(ខ.១៧)។ ព្រះយេស៊ូវចង់ឲ្យបុរសនោះដឹងថា គាត់ចាំបាច់ត្រូវមានភាពប្រាកដប្រជា នៅក្នុងការហៅទ្រង់យ៉ាងដូចនេះ។ គេអាចហៅព្រះយេស៊ូវថា “ល្អ” ព្រោះទ្រង់ជាព្រះ។
លើកក្រោយ ពេលនរណាម្នាក់សួរអ្នកថា “សុខសប្បាយទេ?” នោះជាការប្រសើរណាស់ ដែលអ្នកអាចឆ្លើយថា “ខ្ញុំសុខសប្បាយជាទេ”។ តែសូមចាំថា មានតែព្រះយេស៊ូវប៉ុណ្ណោះ ដែលល្អ។-Bill Crowder
