លោក កាតស៊ូស៊ីកា ហូគូសៃ(Katsushika Hokusai) ស្ថិតក្នុងចំណោមសិល្បៈករ ដែលមានស្នាដៃ និងបានទទួលការសរសើរច្រើនជាងគេបំផុត ក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រនៃប្រទេសជប៉ុន។ ក្នុងចន្លោះឆ្នាំ ១៨២៦ និងឆ្នាំ១៨៣៣ គឺពេលគាត់នៅចន្លោះអាយុ៦០ ដល់អាយុ៧០ គាត់បានបង្កើតស្នាដៃវិចិត្រដ៏ល្អបំផុត ក្នុងអាជីពរបស់គាត់ ដែលជាផ្ទាំងគំនូរជាច្រើនសន្លឹក ដែលមានចំណងជើងថា ទស្សនីយភាពទាំង៣៦យ៉ាង នៃភ្នំហ្វូជី ។ ក្នុងចំណោមផ្ទាំងគំនូរពណ៌ទាំងនោះ មានរូបគំនូមួយផ្ទាំង ដែលជាស្នាដៃឯករបស់គាត់ ដែលមានចំណងជើងថា រលកយក្សនៅខេត្តកាណាហ្គាវ៉ា(Kanagawa) ។ លោកហូគូសៃបានគូររូបគំនូរនេះ ក្នុងអំឡុងពេលគាត់កំពុងជួបបញ្ហាហរិញ្ញវត្ថុ និងផ្លូវអារម្មណ៍ ហើយក្នុងរូបគំនូរនេះ គេឃើញមានរលកយក្សខ្ពស់ដូចជញ្ផាំងទឹក ដែលកំពូលវាបែកជាពពុះទឹក មានរាងដូចក្រញ៉ាំពណ៌ស ដែលហៀបនឹងបោកសង្កត់ពីលើទូកវែង៣គ្រឿង ដែលមានពេលដោយអ្នកអុំ នៅខាងក្នុង។
យ៉ាងណាមិញ បទគម្ពីរទំនុកដំកើងជំពូក ១០៧ ក៏បាននិយាយផងដែរ អំពីមនុស្សដែលកំពុងជួបគ្រោះថ្នាក់ នៅឯសមុទ្រ។ បទគម្ពីរនេះបានចែងថា រលកទាំងនោះផាត់ឡើង “ដល់ផ្ទៃមេឃ ក៏ធ្លាក់ទៅវិញដល់ទីជំរៅ” ជាហេតុបណ្តាលឲ្យ “ព្រលឹងគេរលាយទៅ ដោយសេចក្តីអន្តរាយ”(ខ.២៦)។ ទីបំផុត នាវិកទាំងនោះក៏បានបញ្ជូនសញ្ញាសូមការសង្រ្គោះបន្ទាន់ ទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់ ហើយទ្រង់ក៏បានឆ្លើយតប ដោយធ្វើឲ្យសមុទ្រមានសភាពស្ងប់វិញ ហើយក៏បាននាំគេទៅដល់គោលដៅ(ខ.២៨-៣០)។
ពេលយើងប្រឈមមុខនឹងហេតុការណ៍ដែលអស់សង្ឃឹម យើងច្រើនតែងាកទៅរកអ្នកដទៃ ដើម្បីសុំការណែនាំ និងការកម្សាន្តចិត្ត។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកទាំងនោះក៏កំពុងតែនៅក្នុងទូកជាមួយយើងដែរ គឺកំពុងវង្វេងក្នុងមហាសមុទ្រនៃជីវិត ដែលមានរលកបក់ចុះឡើងៗ។ មានតែព្រះទេ ដែលគង់នៅក្រៅទូក ដោយអំណាចចេស្តា ទ្រង់មានភាពនឹងនរ ហើយមានភាព រឹងប៉ឹងល្មមនឹងអាចធ្វើឲ្យសមុទ្រស្ងប់បាន(ខ.២៤-២៥,២៩)។ តើអ្នកកំពុងជួបបញ្ហាឬ? ចូរអំពាវនាវដល់ទ្រង់ចុះ! –Jennifer Benson Schuldt
