សេចក្តីជំនឿដែលមានការប្រព្រឹត្ត
ដោយសារលោករ៉ចជើរ(Roger) មានជម្ងឺសន្លាក់ គាត់មិនអាចអត់ទ្រាំនឹងអាកាសធាតុត្រជាក់ នៅក្រុងអ៊ីលីណយ(Illinois)ទៀតទេ ដូចនេះ គាត់ក៏បានផ្លាស់ទីលំនៅ ទៅទីក្រុងបាងកក ប្រទេសថៃ ដែលមានអាកាសធាតុត្រូពិកវិញ។ ថ្ងៃមួយ គាត់បាននឹកចាំ អំពីបទចម្រៀង ដែលជីដូនរបស់គាត់ចូលចិត្តជាងគេ គឺបទ “តើអ្នកជាអ្វី”។ បទនេះអាចប្រែមកថា តើអ្នកជាអ្វី បានជានិយាយឮយ៉ាងនេះហើយ នៅតែលោកិយមិនអាចស្តាប់ឮអ្នកនិយាយ។ ពួកគេកំពុងសង្កេតមើលរបៀបដែលអ្នកដើរ មិនមែនស្តាប់ពាក្យដែលអ្នកនិយាយទេ។ ពួកគេកំពុងវាយតម្លៃអ្នក តាមសកម្មភាពដែលអ្នកធ្វើជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ បទនេះបានបណ្តាលចិត្តលោករ៉ចជើរ ឲ្យចែកអាហារដល់ជនអនាថា ដែលកំពុងស្នាក់នៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវធំៗ។ ជារៀងរាល់ពេលព្រឹក គាត់បានទៅចែកអាហារក្តៅៗ ដល់ជនអនាថា ជាង៤៧គ្រួសារ។ ជាច្រើនឆ្នាំក្រោយមក មានស្ត្រីអនាថាម្នាក់ បានទទួលជឿព្រះយេស៊ូវជាព្រះសង្រ្គោះ ហើយចង់ជួបលោករ៉ចជើរ ដើម្បីអរគុណគាត់ សម្រាប់ការនាំនាងឲ្យស្គាល់សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគ្រីស្ទ។ ព្រះគម្ពីរយ៉ាកុប បានបញ្ជាក់យ៉ាងច្បាស់ថា សេចក្តីជំនឿដែលគ្មានការប្រព្រឹត្ត គឺជាជំនឿស្លាប់(២:១៧)។ បទគម្ពីរនេះមិនមានន័យថា ការប្រព្រឹត្តនាំឲ្យមានជំនឿឡើយ តែការប្រព្រឹត្ត គឺជាភស្តុតាងបញ្ជាក់ថា យើងពិតជាមានសេចក្តីជំនឿមែន។ យើងអាចនិយាយយ៉ាងងាយថា យើងជឿព្រះ ប៉ុន្តែ មានតែការប្រព្រឹត្តទេ ដែលអាចបញ្ជាក់ថា យើងពិតជាជឿទ្រង់មែន។ លោកអ័ប្រាហាំគឺជាគំរូនៃសេចក្តីជំនឿដ៏ពិត។ គាត់មិនគ្រាន់តែបាននិយាយថា គាត់ជឿព្រះប៉ុណ្ណោះទេ តែថែមទាំងបានបញ្ជាក់…
Read article