មានពេលយប់មួយ ខ្ញុំបានទៅមជ្ឈមណ្ឌលថែរទាំចាស់ជរាមួយកន្លែង។ ពេលនោះ លោកថម(Tom) បានដើរចេញពីបន្ទប់ស្នាក់នៅរបស់គាត់ស្ងាត់ៗ ដោយសង្ឃឹមថា នឹងបាននិយាយលេងជាមួយខ្ញុំ ឲ្យទាន់ពេលដែលខ្ញុំមិនទាន់ទៅវិញ។ បន្ទាប់ពីយើងបានជជែកគ្នាលេងអស់មួយរយៈ គាត់សួរខ្ញុំថា “តើព្រះទ្រង់មិនខឹងនឹងខ្ញុំទេឬ បើសិនជាខ្ញុំទើបតែទទួលជឿទ្រង់នៅពេលដែលមានវ័យចាស់ដូចនេះ”។ សំណួរនេះមិនគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលទេ។ ក្នុងនាមជាអ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ ជាញឹកញាប់ ខ្ញុំបានឮពាក្យសម្តីគ្រប់បែបយ៉ាងពីអ្នកចាស់ទុំ ពីអ្នកដែលមានបញ្ហាញៀននឹងអ្វីមួយ និងពីអ្នកដែលធ្លាប់ជាប់ពន្ធធនាគារជាដើម។ ពួកគេបានគិតថា ពួកគេមានហេតុផលនឹងជឿថា ខ្លួនយឺតពេលហើយ គឺមិនអាចទទួលជឿព្រះ ឬឲ្យទ្រង់ប្រើខ្លួនឡើយ។
ខ្ញុំក៏បានចំណាយពេលជាមួយលោកថម ដើម្បីស្វែងយល់អំពីបុគ្គលទាំងឡាយ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ដែលអាចគិតថា ខ្លួនយឺតពេលហើយ គឺមិនអាចទទួលជឿព្រះបានទេ ដោយសារតែអតីតកាលរបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ នាងរ៉ាហាប ដែលជាស្រ្តីលក់ខ្លួន (យ៉ូស្វេ ២:១២-១៤ ហេព្រើ ១១:៣១) និងលោកសាខេ ដែលជាអ្នកយកពន្ធ (លូកា ១៩:១-៨) បានសម្រេចចិត្តទទួលជឿព្រះ ទោះបីជាខ្លួនមានអតីតកាលយ៉ាងដូចម្តេចក៏ដោយ។
ពេលនោះ យើងក៏បានងាកមកមើលរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវ អំពីពួកជើងឈ្នួលចំការទំពាំងបាយជូរ(ម៉ាថាយ ២០:១-១៦)។ អ្នកដែលបានស៊ីឈ្នួលក្នុងចំការបានកាន់តែយូរ ក៏បានធ្វើការកាន់តែច្រើន សម្រាប់ម្ចាស់ចំការ (ខ.២-៧) ប៉ុន្តែ ក្រោយមក អ្នកទាំងនោះក៏បានដឹងថា ម្ចាស់ចំការបានឲ្យតម្លៃពួកគេ ស្មើអ្នកដែលទើបតែចូលធ្វើការក្រោយពួកគេ (ខ.៨-១៦) ត្រង់ចំណុចនេះ ម្ចាស់ចំការ ក៏បានសម្រេចចិត្តសម្តែងចេញក្តីសប្បុរស ចំពោះពួកគេរាល់គ្នា។
ទោះបីជាយើងមានអតីតកាល ឬបច្ចុប្បន្នកាល យ៉ាងដូចម្តេចក៏ដោយ ក៏ព្រះនៅតែសព្វព្រះទ័យនឹងបង្ហាញព្រះគុណដល់យើងរាល់គ្នា ហើយនាំឲ្យយើងចូលទៅក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយទ្រង់។–Randy Kilgore
