ការជួយទប់មិនឲ្យដួល
កាលពីរដូវក្តៅឆ្នាំមុន អ្នកស្រីម៉ារីលីន(Marilyn) បានទិញកូនឈើមួយដើម សម្រាប់ដាំនៅផ្ទះ។ គាត់បានសួរអ្នកលក់ថា តើគាត់ត្រូវបោះបង្គោល ដើម្បីជួយទប់កូនឈើនោះឬទេ? អ្នកលក់ក៏បានប្រាប់គាត់ថា “សូមអ្នកស្រីបោះបង្គោលទប់កូនឈើនោះ ឲ្យបានមួយឆ្នាំ ដើម្បីឲ្យ បង្គោលនោះជួយទប់កូនឈើ ពេលមានខ្យល់បក់ខ្លាំង”។ ប៉ុន្តែ មានអ្នកជិតខាងម្នាក់បានប្រាប់គាត់ថា “ការបោះបង្គោលទប់ អាចនាំឲ្យមានផលអាក្រក់ ច្រើនជាងផលចំណេញ។ កូនឈើនោះចាំបាច់ត្រូវចាក់ឫសចូលក្នុងដី ឲ្យបានរឹងមាំ ដោយខ្លួនឯង ពុំនោះទេ វាមិនអាចចាក់ឫសបានល្អឡើយ។ ដូចនេះ ការមិនបោះបង្គោលទប់ មានប្រយោជន៍បំផុត ចំពោះខុសភាពរបស់ដើមឈើ ក្នុងរយៈពេលវែង”។ យ៉ាងណាមិញ នៅក្នុងទំនាក់ទំនង យើងក៏អាចមានសំណួរដូចនេះផងដែរ។ ឧទាហរណ៍ បើសិនជាមាននរណាម្នាក់ជួបបញ្ហាអ្វីមួយ តើយើងត្រូវ “ជួយទប់មិនឲ្យគាត់ដួល” ដោយជួយយកអាសាគាត់ ឬក៏ទុកឲ្យគាត់ “ចាក់ឫសឲ្យបានរឹងមាំដោយខ្លួនឯង” ដោយឲ្យគាត់ប្រឈមមុខនឹងលទ្ធផល ដែលគាត់ត្រូវទទួលបាន ពីការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្លួន? ជាការពិតណាស់ ត្រង់ចំណុចនេះ យើងចាំបាច់ត្រូវជួយគាត់ តាមរបៀបដែលធ្វើឲ្យសុខភាពខាងវិញ្ញាណរបស់គាត់ មានភាពល្អប្រសើរក្នុងរយៈពេលវែង គឺមិនមែនល្អតែក្នុងរយៈពេលខ្លីឡើយ។ យើងត្រូវជួយដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ដោយដឹងថា អ្វីដែលត្រូវធ្វើ ហើយធ្វើឲ្យត្រូវពេល។ ហេតុនេះហើយ បានជាបទគម្ពីរសុភាសិត ជំពូក១៩ បានបង្រៀនយើងឲ្យមានចិត្តអាណិត…
Read article