ផ្លែក្រូចនៃបុណ្យណូអែល
ក្នុងសាធារណៈរដ្ឋឆេក និងក្នុងតំបន់ដទៃទៀត ពេលគេប្រារព្ធធ្វើពិធីបុណ្យណូអែល គេក៏បានរាប់បញ្ចូល ការតុបតែងផ្លែក្រូច ដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍។ ផ្លែក្រូចនោះជាតំណាងឲ្យពិភពលោក ហើយគេបានដោតទានមួយដើមនៅពីលើផ្លែក្រូចនោះ ជាដំណាងឲ្យព្រះគ្រីស្ទ ដែលជាពន្លឺនៃលោកិយ។ រួចគេយកខ្សែបូក្រហមមកចងព័ទជុំវិញផ្លែក្រូចនោះ ជាតំណាងឲ្យព្រះលោហិតរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ បន្ទាប់មកគេយកឈើចាក់ធ្មេញបួនដើម មកដោតដំណាប់ផ្លែឈើក្រៀមធ្វើជាត្រណោត ហើយសៀតវាចូលតាមខ្សែបូនោះនៅសងខាងផ្លែក្រូច ជាដំណាងឲ្យផលផ្លែសម្រាប់លោកិយ។ ជាការពិតណាស់ ការតុបតែងនេះ ជាការបង្ហាញអំពីគោលបំណង ដែលព្រះគ្រីស្ទយាងចុះមក ដើម្បីនាំពន្លឺចូលមកក្នុងភាពងងឹត ដើម្បីប្រោសលោះលោកិយ ដោយខ្ចាយព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គ។ លោកយ៉ូហានបានកត់ត្រា អំពីដំណើរជីវិតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ ក្នុងព្រះគម្ពីរដំណឹងល្អយ៉ូហាន។ គាត់បានពិពណ៌នាថា ព្រះយេស៊ូវជាពន្លឺនៃលោកិយ ហើយព្រះអង្គជា “ពន្លឺដ៏ពិត នោះគឺជាពន្លឺដែលបំភ្លឺដល់មនុស្សទាំងអស់ ដែលកើតមកក្នុងលោកីយ៍”(យ៉ូហាន ១:៩)។ ជាងនេះទៅទៀត ព្រះគ្រីស្ទមិនគ្រាន់តែជាពន្លឺដែលយាងមកបំភ្លឺលោកិយ ដែលនៅក្នុងភាពងងឹតប៉ុណ្ណោះទេ តែព្រះអង្គថែមទាំងជា “កូនចៀមនៃព្រះ ដែលដោះបាបមនុស្សលោក”(ខ.២៩)។ សូមយើងជញ្ជឹងគិតអំពីការនេះចុះ! ព្រះឱរសនៃភូមិបេថ្លេហិម ព្រះអង្គជាព្រះគ្រីស្ទដែលមានព្រះជន្មរស់ និងមានព្រះជន្មរស់ពីសុគតឡើយវិញ។ ព្រះអង្គបានសង្រ្គោះយើង ឲ្យរួចពីបាប។ ហេតុនេះហើយបានជាសាវ័កយ៉ូហានបានបង្រៀនយើង ឲ្យ “ដើរក្នុងពន្លឺវិញ ដូចជាទ្រង់ក៏គង់ក្នុងពន្លឺដែរ”(១យ៉ូហាន ១:៧)។ សូមឲ្យអស់អ្នកដែលបានពិសោធនឹងការសង្រ្គោះរបស់ព្រះអង្គ រកឃើញសន្តិភាព នៅក្នុងការដើរក្នុងពន្លឺព្រះអង្គ។—Bill Crowder
Read article