តាមធម្មតាវេជ្ជបណ្ឌិតណែនាំប្រជាពលរដ្ឋ ឲ្យធ្វើការពិនិត្យសុខភាព ឲ្យបានទៀងទាត់ ដើម្បីឲ្យអាចរកឃើញបញ្ហាខុសភាពណាមួយ មុនពេលវាក្លាយជាជម្ងឺធ្ងន់ធ្ងរ។ យើងថែរទាំសុខភាពខាងវិញ្ញាណរបស់យើង តាមគំរូដូចនេះផងដែរ គឺតាមរយៈការសួរសំណួរមួយចំនួន ដែលមានឫសគល់នៅក្នុងបញ្ញត្តិដែលសំខាន់ជាងគេបំផុតរបស់ព្រះ ដែលព្រះបានដាក់ឲ្យ(ម៉ាកុស ១២:៣០)។
តើខ្ញុំបានស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីចិត្តរបស់ខ្ញុំ ដោយសារទ្រង់បានស្រឡាញ់ខ្ញុំជាមុនឬទេ? រវាងទ្រព្យសម្បត្តិ នៅផែនដី និងទ្រព្យសម្បត្តិដែលខ្ញុំមាននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ តើខ្ញុំចង់បានមួយណាខ្លាំងជាង? (កូល៉ុស ៣:១)។ ព្រះទ្រង់សព្វព្រះទ័យចង់ឲ្យសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ទ្រង់ បានគ្រប់គ្រងលើចិត្តរបស់យើង។
តើខ្ញុំបានស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីព្រលឹងរបស់ខ្ញុំឬទេ? តើខ្ញុំស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូល ដែលប្រាប់ថាខ្ញុំជានរណាឬទេ? តើខ្ញុំកំពុងបែរចេញ ពីសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាបែបអាត្មានិយមឬទេ?(ខ.៥)។ តើខ្ញុំកំពុងប្រែក្លាយជាមានចិត្តក្តួលអាណិត សប្បុរស បន្ទាបខ្លួន សុភាព ហើយអត់ធ្មត់ឬទេ? (ខ.១២)។
តើខ្ញុំបានស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីគំនិតរបស់ខ្ញុំឬទេ? តើខ្ញុំផ្ចង់ចិត្តលើការប្រកបស្និទ្ធស្នាលជាមួយព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ឬមួយខ្ញុំបណ្ដោយឲ្យគំនិតរបស់ខ្ញុំគិតពីនេះពីនោះ តាមតែអារម្មណ៍របស់ខ្ញុំ?(ខ.២) តើគំនិតរបស់ខ្ញុំនាំខ្ញុំ ទៅរកបញ្ហា ឬទៅរកដំណោះស្រាយ? ទៅរកការរួបរួមគ្នា ឬទៅរកការបែកបាក់គ្នា? ទៅរកការអត់ទោស ឬទៅរកការសងសឹក? (ខ.១៣)។
តើខ្ញុំស្រឡាញ់ព្រះអស់ពីកម្លាំងរបស់ខ្ញុំឬទេ? តើខ្ញុំសុខចិត្តទទួលស្គាល់ថាខ្លួនឯងខ្សោយ ដើម្បីឲ្យព្រះបានបង្ហាញកម្លាំងរបស់ទ្រង់ជំនួសខ្ញុំឬទេ?(ខ.១៧)។ តើខ្ញុំបានពឹងផ្អែកលើព្រះគុណរបស់ព្រះ ដើម្បីឲ្យបានកម្លាំងចម្រើនឡើងក្នុងព្រះវិញ្ញាណរបស់ទ្រង់ឬទេ?
កាលណាយើងអនុញ្ញាតឲ្យ “ព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះគ្រីស្ទសណ្ឋិតនៅក្នុងយើងជាបរិបូរ . . . ដែលមានប្រាជ្ញាគ្រប់ទាំងអស់ផង”(ខ.១៦) នោះទ្រង់នឹងប្រដាប់កាយយើង ឲ្យអាចស្អាងចិត្តគ្នាឡើង ដើម្បីឲ្យយើងកាន់តែមានសុខភាពល្អឡើងខាងឯវិញ្ញាណ និងកាន់តែមានប្រយោជន៍នៅចំពោះទ្រង់។-JULIE ACKERMAN LINK
