សេចក្តីមេត្តា នៅក្នុងការកាត់ទោស
ដោយKirsten Holmberg
February 23, 2018
ពេលកូនៗរបស់ខ្ញុំឈ្លោះប្រកែកគ្នា ហើយមករកខ្ញុំ ដោយការចោទប្រកាន់គ្នាទៅវិញទៅមក ខ្ញុំក៏បាននាំពួកគេម្នាក់ៗ ដាច់ដោយឡែកពីគ្នា ដើម្បីស្តាប់ពួកគេនិយាយអំពីបញ្ហារបស់ពួកគេ។ ដោយសារទាំងពីរអ្នកខុសដូចគ្នា ពេលយើងជជែកគ្នាចប់ ខ្ញុំក៏បានសួរពួកគេម្នាក់ៗថា តើពួកគេចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើដូចម្តេច ឲ្យសមនឹងទង្វើរបស់បងប្អូនរបស់ពួកគេ? អ្នកទាំងពីរសុទ្ធតែសុំឲ្យខ្ញុំដាក់ទោសបងប្អូនខ្លួន ឲ្យបានឆាប់។ ពួកគេមានការភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ពេលដែលខ្ញុំឲ្យពួកគេម្នាក់ៗ ទទួលទោស ដែលពួកគេចង់ឲ្យបងប្អូនខ្លួនទទួល។ ភ្លាមៗនោះ ក្មេងទាំងពីរក៏បានរអ៊ូថា “វាមិនយុត្តធម៌ទេ” ដែលឲ្យពួកគេទទួលទោស ដែលពួកគេគិតថា បងប្អូនសមនឹងទទួលនោះ។ ក្មេងទាំងពីរបានបង្ហាញ អំពីប្រភេទ នៃ“ការកាត់ទោស ដោយគ្មានក្តីមេត្តា” ដែលព្រះទ្រង់បានដាស់តឿន មិនឲ្យប្រព្រឹត្ត(យ៉ាកុប ២:១៣)។ សាវ័កយ៉ាកុបបានរំឭកយើងថា យើងមិនត្រូវមានការលំអៀងទៅរកអ្នកមាន ឬទៅរកខ្លួនឯងឡើយ ព្រោះព្រះសព្វព្រះទ័យ ឲ្យយើងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមក ឲ្យដូចស្រឡាញ់ខ្លួនឯង(ខ.៨)។ យើងមិនត្រូវប្រើអ្នកដទៃ ដើម្បីប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ឬធ្វើព្រងើយ ចំពោះអ្នកដែលមិនមានប្រយោជន៍ចំពោះយើងនោះឡើយ ផ្ទុយទៅវិញ សាវ័កយ៉ាកុបបានបង្រៀនយើង ឲ្យប្រព្រឹត្ត ឲ្យសមជាមនុស្សដែលបានទទួលសេចក្តីមេត្តា និងការអត់ទោសពីព្រះ ហើយចែករំលែកសេចក្តីមេត្តានោះ ដល់អ្នកដទៃ។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានសេចក្តីមេត្តារបស់ទ្រង់ ដោយព្រះទ័យសប្បុរស។ ពេលយើងដោះស្រាយបញ្ហា ដែលយើងមានជាមួយអ្នកដទៃ ចូរយើងនឹកចាំ អំពីសេចក្តីមេត្តា ដែលទ្រង់បានបង្ហាញដល់យើង ហើយចែករំលែកសេចក្តីមេត្តានោះដល់អ្នកដទៃផង។—KIRSTEN HOLMBERG
បទគម្ពីរប្រចាំថ្ងៃ
ចូរឲ្យអ្នករាល់គ្នានិយាយ ព្រមទាំងប្រព្រឹត្តបែបដូចជាក្រឹត្យវិន័យនៃសេចក្តីសេរីភាព រៀបនឹងជំនុំជំរះអ្នកហើយចុះ។-យ៉ាកុប ២:១២