កាលអេមបឺ(Amber) កំពុងលេងបាល់បោះ ជាមួយមិត្តភក្តិស្រីៗរបស់នាង នាងក៏បានដឹងថា សហគមន៍របស់នាង អាចទទួលផលចំណេញ ពីក្រុមកីឡាករនារីមួយក្រុម។ ដូចនេះ នាងក៏បានបង្កើតអង្គការមិនរកប្រាក់ចំណេញ ដើម្បីលើកកម្ពស់ការធ្វើការជាក្រុម និងជះឥទ្ធិពលដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ។ អ្នកដឹកនាំក្រុមកីឡាករនារីនេះ បានព្យាយាមជួយស្រ្តី និងក្មេងស្រីឲ្យមានទំនុកចិត្ត និងចរិយាសម្បត្តិល្អៗ ហើយលើកទឹកចិត្តពួកគេ ឲ្យក្លាយជាអ្នករួមចំណែកដ៏មានន័យ ដល់សហគមន៍ក្នុងតំបន់របស់ពួកគេ។ កីឡាករម្នាក់ ដែលកំពុងបង្រៀនក្មេងស្រីដទៃទៀត បាននិយាយថា “យើងមានការទុកចិត្ត និងស្រឡាញ់គ្នាទៅវិញទៅមកយ៉ាងខ្លាំង។ ការនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកមិត្តរួមក្រុមចាស់របស់ខ្ញុំ។ យើងបានទ្រទ្រង់គ្នាទៅវិញទៅមក តាមធម្យោបាយជាច្រើន។ ខ្ញុំចង់ឃើញនារីទាំងនោះជោគជ័យ និងលូតលាស់”។
ព្រះទ្រង់ក៏សព្វព្រះទ័យឲ្យរាស្រ្តទ្រង់រួបរួមគ្នា ដើម្បីជួយគ្នាទៅវិញទៅមកផងដែរ។ សាវ័កប៉ុលបានជំរុញពួកជំនុំនៅទីក្រុងថែស្សាឡូនីច ឲ្យលើកទឹកចិត្ត និងស្អាងគ្នាទៅវិញទៅមក(១ថែស្សាឡូនិច ៥:១១)។ ព្រះទ្រង់បានដាក់យើងចូលក្នុងមហាគ្រួសារនៃរាស្រ្តទ្រង់ ដើម្បីទ្រទ្រង់យើង ក្នុងការរស់នៅ។ យើងត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក ដើម្បីដើរតាមផ្លូវនៃជីវិត ក្នុងព្រះគ្រីស្ទ។ ជួនកាល ការនេះប្រហែលជាមានន័យថា យើងត្រូវស្តាប់គេរៀបរាប់អំពីទុក្ខលំបាករបស់គេ ដោយបំពេញតម្រូវការជាក់ស្តែង ឬនិយាយពាក្យលើកទឹកចិត្តពីរបីម៉ាត់។ យើងអាចអបអរជ័យជម្នះរបស់ពួកគេ ឬអធិស្ឋានសូមកម្លាំង ក្នុងពេលមានទុក្ខលំបាក ឬក៏ជំរុញគ្នាទៅវិញទៅមកឲ្យលូតលាស់ ក្នុងជំនឿ។ ហើយយើងតែងតែអាចព្យាយាមធ្វើការល្អ សម្រាប់គ្នាទៅវិញទៅមក(ខ.១៥)។
យើងអាចអរសប្បាយក្នុងការទុកចិត្ត និងស្រឡាញ់គ្នា ខណៈពេលដែលយើងរួមគ្នា ជាមួយអ្នកជឿដទៃទៀត ដើម្បីបន្តទុកចិត្តព្រះទំាងអស់គ្នា!—Anne Cetas
