សេចក្តីសង្ឃឹមពិតប្រាកដ
ទ្រង់បានបង្កើតយើងឡើងជាថ្មី តាមសេចក្តីមេត្តាករុណាដ៏ធំរបស់ទ្រង់ ដើម្បីឲ្យយើងរាល់គ្នាបានសេចក្តីសង្ឃឹមដ៏រស់ ដោយសារព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ។ ១ពេត្រុស ១:៣ នៅដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ នៅសហរដ្ឋអាមេរិក មនុស្សជាច្រើនបានរំពឹងថា នឹងមានពេលអនាគតដ៏ភ្លឺស្វាង។ លោកប្រធានាធិបតីវ័យក្មេង ចន អ៊ែហ្វ ឃែននេឌី(John F. Kennedy) បានបង្កើតកម្មវិធីព្រំដែនថ្មី កម្មវិធីកងសន្តិភាព និងកម្មវិធីទៅស្ថានព្រះច័ន្ទ។ ដោយសារសេដ្ឋកិច្ចរីកចម្រើន មនុស្សជាច្រើនបានរំពឹងថា ពេលអនាគតនឹងមានពេញទៅដោយភាពសប្បាយរីករាយ។ បន្ទាប់មក សង្រ្គាមវៀតណាមក៏កាន់តែមានការរីករាលដាល អាមេរិកមានភាពរំជើបរំជួលក្នុងប្រទេស លោកខេននេឌីត្រូវគេធ្វើឃាត ហើយក្តីសង្ឃឹមថា នឹងមានសង្គមដែលវិជ្ជមានបានរលាយអស់។ ទីបំផុត គំនិតវិជ្ជមានរបស់ពួកគេ គ្រាន់តែជាការស្រមើស្រមៃប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់មក នៅឆ្នាំ១៩៦៧ សៀវភៅ ដែលទេវវិទូ លោកជរហ្គិន ម៉ូលម៉ាន(Jürgen Moltmann) បាននិពន្ធ មានចំណងជើងថា ទេវសាស្រ្តនៃក្តីសង្ឃឹម បានចង្អុលបង្ហាញពួកគេឲ្យងាកទៅរកចក្ខុវិស័យដែលមានភាពច្បាស់លាស់ជាង។ ផ្លូវដែលពួកគេត្រូវដើរនោះ មិនមែនជាផ្លូវនៃគំនិតវិជ្ជមាននោះទេ តែជាផ្លូវនៃក្តីសង្ឃឹម។ ផ្លូវទាំងពីរមិនដូចគ្នាទេ។ លោកម៉ូលម៉ានបានបញ្ជាក់ថា គំនិតវិជ្ជមានមានការផ្តេកផ្តួលទៅលើកាលៈទេសៈ ប៉ុន្តែ ក្តីសង្ឃឹមបានចាក់ឫសចូលទៅក្នុងសេចក្តីស្មោះត្រង់របស់ព្រះ ទោះយើងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបណាក៏ដោយ។ តើក្តីសង្ឃឹមនេះមានប្រភពមកពីណា? សាវ័កពេត្រុសបានសរសេរថា “សូមសរសើរដល់ព្រះដ៏ជាព្រះវរបិតានៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ…
Read article