អ្នករាល់គ្នាក៏ពេញលេញក្នុងទ្រង់ ដែលទ្រង់ជាសិរសាលើអស់ទាំងពួកគ្រប់គ្រង និងអំណាចទាំងប៉ុន្មាន។ កូល៉ុស ២:១០
សត្វក្តាន់ នៅក្នុងតំបន់ដែលខ្ញុំរស់នៅ មានការយល់ឃើញ អំពីផ្កាឈូករ័ត្នខុសពីខ្ញុំ។ ពេលដែលខ្ញុំដាំដើមផ្កាឈូករ័ត្នរៀងរាល់រដូវផ្ការីក ខ្ញុំតែងតែរង់ចាំមើលសម្រស់ផ្កាឈូករ័ត្នរីក។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សត្វក្តាន់មិនខ្វល់អំពីលទ្ធផលចុងក្រោយនៃដំណាំប្រភេទនេះឡើយ។ ពួកវាគ្រាន់តែចង់ទំពារដើម និងស្លឹករបស់ដើមផ្កាឈូករ័ត្ន ទាល់តែគ្មានសល់អ្វីសោះ។ ដូចនេះ នៅរដូវក្តៅ រៀងរាល់ឆ្នាំ ខ្ញុំតែងតែតយុទ្ធ ដោយខិតខំថែរក្សាដើមផ្កាឈូករ័ត្ន ដើម្បីឲ្យបានឃើញពួកវាលូតលាស់ពេញវ័យ មុនពេលដែលសត្វជើងបួនទាំងនោះ មកស៊ីបំផ្លាញពួកវា។ ជួនកាល ខ្ញុំឈ្នះ ជួនកាល សត្វក្តាន់ឈ្នះ។
ពេលដែលយើងគិតអំពីជីវិតយើង ក្នុងនាមជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ យើងងាយនឹងមើលឃើញសង្គ្រាមស្រដៀងនេះដែរ រវាងយើង និងសាតាំង ដែលជាខ្មាំងសត្រូវរបស់យើង។ គោលដៅរបស់យើង គឺដើម្បីឲ្យមានការលូតលាស់មានភាពពេញវ័យខាងវិញ្ញាណ ដែលជួយឲ្យការរស់នៅរបស់យើងបានថ្វាយសិរីល្អដល់ព្រះ។ អារក្សចង់បំផ្លាញជំនឿយើង ហើយរារាំងយើងមិនឲ្យលូតលាស់។ តែព្រះយេស៊ូវមានអំណាចលើស “ពួកគ្រប់គ្រង និងអំណាចទាំងអស់” ហើយអាចនាំឲ្យយើង “មានភាពពេញលេញ”(កូល៉ុស ២:១០) ដែលបានសេចក្តីថា ព្រះអង្គធ្វើឲ្យយើងពេញលេញ។ ជ័យជម្នះរបស់ព្រះគ្រីស្ទនៅលើឈើឆ្កាង អនុញ្ញាតឲ្យយើងឈរយ៉ាងមាំមួន ក្នុងលោកិយ ដូចផ្កាឈូករ័ត្នដ៏ស្រស់ស្អាតទាំងនោះផងដែរ។
កាលព្រះយេស៊ូវបានយកទោសនៃអំពើបាបរបស់យើង ទៅដំជាប់ឈើឆ្កាង(ខ.១៤) ព្រះអង្គបានបំផ្លាញអំណាចដែលបានគ្រប់គ្រងយើង។ យើងក៏បានចាក់ឫស ហើយស្អាងឡើង(ខ.៧) ហើយបានប្រោសឲ្យរស់ជាមួយព្រះអង្គ(ខ.១៣)។ ក្នុងព្រះអង្គយើងមានអំណាច(ខ.១០) ដើម្បីប្រឆាំងនឹងការវាយប្រហារខាងវិញ្ញាណរបស់ខ្មាំងសត្រូវ ហើយលូតលាស់ក្នុងព្រះយេស៊ូវ ដោយបង្ហាញចេញនូវជីវិត ដែលមានភាពស្រស់ស្អាតពិតប្រាកដ។—Dave Branon
តើខ្មាំងសត្រូវកំពុងតែព្យាយាមស៊ីបំផ្លាញការលូតលាស់ខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក ត្រង់ផ្នែកណាខ្លះ? ហេតុអ្វីអ្នកចាំបាច់ត្រូវស្រែករកព្រះ ពេលដែលអ្នកទទួលរងការវាយប្រហារខាងវិញ្ញាណ?
ឱព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សូមព្រះអង្គធ្វើឲ្យជីវិតទូលបង្គំ មានភាពស្រស់ស្អាតនៅចំពោះព្រះអង្គ។ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យតយុទ្ធនឹងខ្មាំងសត្រូវ តាមរយៈព្រះចេស្ដាព្រះអង្គ ដ្បិតទូលបង្គំមិនអាចធ្វើដោយខ្លួនឯងបានឡើយ។ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណ សម្រាប់ការសុគត និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះអង្គ ដែលជាប្រភពនៃក្តីសង្ឃឹម អំណាច និងសេចក្តីក្លាហានរបស់ទូលបង្គំ។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ២ពង្សាវតាក្សត្រ ៧-៩ និង យ៉ូហាន ១:១-២៨
