យើងជាអ្នកស្នាក់នៅផែនដីបណ្ដោះអាសន្ន

ឯ​អ្នក​ប្រទេសក្រៅ​ដែល​មក​ស្នាក់នៅ​ក្នុង​ពួក​ឯង​រាល់គ្នា នោះ​ត្រូវ​ទុកដូចជា​កើត​នៅ​ស្រុក​ឯង​វិញ។ លេវី​វិន័យ ១៩:៣៤

ពេល​ដែល​ក្រុម​គ្រួសារ​មួយ​បាន​ផ្លាស់ទៅ​រស់នៅ ក្នុង​ប្រទេសក្រៅ ពួក​គេ​មាន​អារម្មណ៍​ថា នៅ​ទី​នោះ​អ្វីៗ​មាន​ភាព​ខុសប្លែក​គ្នា​យ៉ាង​ខ្លាំង​ពី​ប្រទេសកំណើត​របស់​ពួក​គេ ដែល​មាន​ដូចជា ភាសា សាលារៀន ទំនៀមទម្លាប់ ចរាចរណ៍ និង​អាកាសធាតុ។ ពួក​គេ​មិនដឹង​ថា ត្រូវ​សម្រប​ខ្លួន​យ៉ាងដូច​ម្តេច​ទេ។ អ្នកស្រី​ផា​ទី(Patti) ក៏បាន​នាំ​ប្តី​ប្រពន្ធ​មួយ​គូរ​នេះ ទៅដើរ​ទិញ​ឥវ៉ាន់ ក្នុង​ផ្សា​លក់​អាហារ ក្នុង​តំបន់ ដើម្បី​បង្ហាញមុខ​ទំនិញ​ដែល​មាន​ដាក់​លក់​នៅ​ទីនោះ និង​បង្ហាញ​របៀប​ទិញ​ទំនិញ​ទាំង​នោះ។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុងតែ​ដើរមើល ក្នុង​ផ្សារ​នោះ ពួក​គេ​ក៏បាន​បើក​ភ្នែក​ធំៗ ដោយ​ទឹកមុខ​ញញឹម​ស្រស់ ពេល​ដែល​បានឃើញ​ផ្លែ​ទទឹម ដែល​ពួក​គេ​ចូលចិត្ត​ញាំ នៅ​ស្រុក​កំណើត។ ពួក​គេ​ក៏បាន​ទិញ​ផ្លែ​ទទឹម​ឲ្យ​កូនៗ​ម្នាក់​មួយ​ផ្លែ ហើយ​ថែមទាំង​បាន​ដាក់​មួយ​ផ្លែ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ដៃ​របស់​ផា​ទី ដោយ​ការ​ដឹងគុណ។ ផ្លែឈើ​ដ៏​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់ និង​មិត្ត​ភក្តិ​ថ្មី​បាន​នាំមក​នូវ​ការកម្សាន្ត​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ក្នុង​ទឹក​ដី​ថ្មី ដែល​ពួក​គេ​មិនដែល​បាន​ស្គាល់​ពីមុន​មក។

ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ក្រឹត្យវិន័យ​ដល់​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ តាមរយៈ​លោក​ម៉ូសេ ដែល​រាប់បញ្ចូល​ទាំង​ការ​បង្គាប់ ឲ្យ​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​ជន​បរទេស ឲ្យ​ដូច​ម្ចាស់​ស្រុក​ផង​ដែរ(លេវី​វិន័យ ១៩:៣៤)។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​បង្គាប់​ទៀត​ថា “ត្រូវ​ស្រឡាញ់​ពួក​គេ​ឲ្យ​ដូច​ខ្លួនឯង”។ ព្រះយេស៊ូវ​បាន​ហៅ​ក្រឹត្យវិន័យ​នេះ​ថា ក្រឹត្យវិន័យ​ធំ​បំផុត​ទី២ ដែល​ក្រឹត្យវិន័យ​ធំ​បំផុត​ទី១ គឺ​ឲ្យ​ស្រឡាញ់​ព្រះ ឲ្យអស់​អំពី​ចិត្ត អស់​អំពី​ព្រលឹង ហើយ​អស់​អំពី​គំនិត​ឯង(ម៉ាថាយ ២២:៣៩)។ ព្រោះ​សូម្បីតែ​ព្រះអម្ចាស់ ក៏បាន​ថែរក្សា​ជនបរទេស​ផង​ដែរ(ទំនុកដំកើង ១៤៦:៩)។

ក្រៅពី​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​ជួយ​មិត្ត​ភក្តិ​យើង ឲ្យ​សម្រប​ខ្លួន ក្នុង​ប្រទេស​របស់​យើង ចូរ​យើង​ចាំ​ថា យើង​ក៏​ជា​អ្នកដំណើរ ដែល​ស្នាក់នៅ​បណ្ដោះ​អាសន្ន​នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ​ប៉ុណ្ណោះ(ហេព្រើរ ១១:១៣)។ ហើយ​យើង​នឹង​រំពឹង​រង់ចាំ​ទីកន្លែង​ដែល​យើង​នឹង​រស់នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច។—ANNE CETAS

តើ​ព្រះ​ទ្រង់​សព្វព្រះទ័យ​ឲ្យ​អ្នកជួយ​ទំនុកបម្រុង​នរណា​ខ្លះ? តើ​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន​អំណោយទាន​អ្វីខ្លះ​មក​អ្នក ដើម្បី​ឲ្យ​អ្នក​ចែករំលែក​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ ដល់​អ្នកដទៃ?

ឱ​ព្រះ​នៃ​សេចក្តី​អាណិត ទូលបង្គំ​មិនសូវ​យល់​​អារម្មណ៍ នៃ​ការរស់នៅ​ជា​អ្នកដំណើរ នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ​ឡើយ។ សូម​ព្រះអង្គ​ដឹកនាំ​ទូលបង្គំ ឲ្យ​ធ្វើជា​អ្នក​លើក​ទឹកចិត្ត ដល់​ជនបរទេស និង​មនុស្ស​ដែល​ទូលបង្គំ​មិន​ស្គាល់។

For further study, read Walk with Me: Travelling with Jesus and Others on Life’s Road at discoveryseries.org​/courses​/walk-with-me-travelling-with-jesus-and-others-on-lifes-road​/.

គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : និក្ខមនំ ៣១-៣៣ និង ម៉ាថាយ ២២:១-២២

Share this post:
Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp

From the same category:

More articles