គេបានក្រោកឡើងពីព្រលឹមស្រាង ដើម្បីបង្ខូចអស់ទាំងកិរិយារបស់ខ្លួនវិញ។ សេផានា ៣:៧
កាលខ្ញុំទៅបោះជំរុំ ក្នុងវ័យជំទង់ មានពេលមួយ មិត្តភក្តិខ្ញុំបានបញ្ចេញទឹកមុខ ដែលបង្ហាញថា ខ្ញុំកំពុងមានការភ័យខ្លាច។ យើងទាំងពីរជាក្មេងជំទង់ ដែលមានអាកប្បកិរិយាមិនល្អ ហើយពេលនោះ យើងកំពុងមានការភ័យខ្លាច នៅចំពោះអ្នកដឹកនាំកម្មវិធីបោះជំរុំ។ គាត់បានស្គាល់ឪពុករបស់យើងម្នាក់ៗច្បាស់ ហើយក៏បានចែកចាយដោយក្តីស្រឡាញ់ ត្រង់ៗថា ឪពុករបស់យើងមុខជាមានការខកចិត្តចំពោះយើងយ៉ាងខ្លាំង។ យើងចង់តែលូនវានៅក្រោមតុ ដោយសារទម្ងន់នៃការទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន ចំពោះកំហុសរបស់យើង។
កាលព្រះទ្រង់ឲ្យហោរាសេផានា ទៅប្រកាសព្រះរាជសាររបស់ព្រះអង្គ ដល់ប្រជាជនយូដា ដែលផ្ទុកទៅដោយពាក្យពេចន៍ធ្ងន់ៗ អំពីការទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន ចំពោះអំពើបាបរបស់ពួកគេ(សេផានា ១:១,៦-៧)។ បន្ទាប់ពីបានពិពណ៌នា អំពីការជំនុំជម្រះដែលព្រះអង្គនឹងទម្លាក់មកលើខ្មាំងសត្រូវរបស់ពួកយូដា(ជំពូក២) ព្រះអង្គក៏បានបង្វែរព្រះនេត្រមកមើលរាស្រ្តព្រះអង្គដែលកំពុងជាប់មានអំពើបាប(ជំពូក៣)។ ព្រះអង្គក៏បានប្រកាសថា “វេទនាដល់ទីក្រុងរឹងចចេស ហើយស្មោកគ្រោក គឺដល់ទីក្រុងដែលសង្កត់សង្កិនគេ”(៣:១)។ “តែគេបានក្រោកឡើងពីព្រលឹមស្រាង ដើម្បីបង្ខូចអស់ទាំងកិរិយារបស់ខ្លួនវិញ”(ជំពូក៧)។
ព្រះអង្គបានទតឃើញចិត្តដ៏ខ្មៅកខ្វក់របស់រាស្រ្តព្រះអង្គ ដែលមានការព្រងើយកន្តើយខាងវិញ្ញាណ ភាពអយុត្តិធម៌ក្នុងសង្គម និងភាពលោភលន់ដ៏អាក្រក់ ហើយព្រះអង្គក៏បានធ្វើការកែតម្រង់ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់។ ពួកគេម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានបាបនៅចំពោះព្រះអង្គ ទោះពួកគេជាអ្នកដឹកនាំ ជាពួកចៅហ្វាយ ឬពួកហោរាក្តី(ខ.៣-៤)។
នៅពេលដែលអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវមួយក្រុម បានបន្តរស់នៅក្នុងអំពើបាប សាវ័កប៉ុលបានបង្រៀនពួកគេថា “ អ្នករឹងរបឹង ហើយមិនព្រមប្រែចិត្តសោះ … ទ្រង់នឹងសងដល់គ្រប់គ្នា តាមអំពើដែលខ្លួនបានប្រព្រឹត្ត ”(រ៉ូម ២:៥-៦)។ ដូចនេះ ដោយព្រះចេស្តាព្រះយេស៊ូវ ចូរយើងរស់នៅ ដោយថ្វាយព្រះកិត្តនាមដល់ព្រះវរបិតានៃយើង ដែលបរិសុទ្ធ និងមានក្តីស្រឡាញ់ ហើយកុំឲ្យមានការស្តាយក្រោយឡើយ។—TOM FELTEN
ហេតុអ្វីអ្នកគួរតែមានការទទួលខុសត្រូវផ្ទាល់ខ្លួន ចំពោះអំពើបាបរបស់អ្នក? តើការដែលអ្នកបានសម្រេចចិត្តប្រព្រឹត្តខុស បានបង្ខូចព្រះនាមរបស់ព្រះអង្គ យ៉ាងណាខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតា ដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ត្រឹមត្រូវ ថ្វាយព្រះអង្គ ក្នុងការរស់នៅ។
For further study, read Feeling the Weight of Sin at DiscoverySeries.org.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុកដំកើង ៧-៩ និង កិច្ចការ ១៨