រស់នៅជាពួកជំនុំឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
ហេព្រើរ ១០:១៩-២៥ ត្រូវឲ្យយើងពិចារណាមើលគ្នាទៅវិញទៅមកដែរ ដើម្បីនឹងបណ្តាលឲ្យមានសេចក្តីស្រឡាញ់ … ឥតលែងប្រជុំគ្នា ដូចជាអ្នកខ្លះធ្លាប់នោះឡើយ។ ហេព្រើរ ១០:២៤-២៥ ក្នុងអំឡុងពេលជំងឺកូវីដ១៩កំពុងរាតត្បាត លោកដេវ(Dave) និងអ្នកស្រីខាឡា(Carla) បានចំណាយពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដើម្បីស្វែងរកព្រះវិហារថ្វាយបង្គំនៅផ្ទះ។ ប៉ុន្តែ ការណែនាំពីស្ថាប័នសុខាភិបាល ដែលបានរារាំងការជួបជុំគ្នាដោយផ្ទាល់ បានធ្វើឲ្យពួកគេមានការលំបាកកាន់តែខ្លាំង។ ពួកគេចង់តភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអ្នកជឿដទៃទៀត។ អ្នកស្រីខាឡាបានផ្ញើអ៊ីមែលមកខ្ញុំថា ពេលនោះ ជាពេលពិបាកស្វែងរកព្រះវិហារថ្វាយបង្គំព្រះ។ ខ្ញុំក៏បាននឹកចាំថា ខ្ញុំក៏ចង់មានការជួបជុំឡើងវិញ ជាមួយគ្រួសារនៃពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំផងដែរ។ ខ្ញុំក៏បានឆ្លើយតបទៅគាត់វិញថា ពេលនោះជាពេលដែលពិបាករស់នៅជាពួកជំនុំ។ ក្នុងរដូវកាលនោះ ពួកជំនុំរបស់ខ្ញុំ មិនមានការជួបជុំគ្នាដោយផ្ទាល់ទេ តែបានចែកអាហារ ក្នុងតំបន់ជិតខាង ធ្វើកម្មវិធីថ្វាយបង្គំព្រះតាមអនឡាញ ហើយក៏បានទូរស័ព្ទទៅសមាជិកនីមួយៗ ដើម្បីលើកទឹកចិត្ត និងអធិស្ឋានឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក។ ខ្ញុំនិងស្វាមីរបស់ខ្ញុំបានចូលរួមក្នុងកម្មវិធីទាំងអស់នេះ តែយើងក៏បានឆ្ងល់ផងដែរថា តើមានអ្វីផ្សេងទៀតដែលយើងត្រូវធ្វើ ដើម្បីឲ្យយើងនៅតែអាចធ្វើជាពួកជំនុំ នៅក្នុងលោកិយដែលមានការប្រែប្រួល។ បទគម្ពីរហេព្រើរ ១០:២៥ បានលើកទឹកចិត្តយើង មិនឲ្យព្រងើយកន្តើយ ចំពោះការជួបជុំគ្នា ដូចអ្នកខ្លះធ្លាប់ធ្វើនោះឡើយ តែឲ្យលើកទឹកចិត្តគ្នាវិញ។ ប្រហែលមកពីការបៀតបៀន(ខ.៣២-៣៤) ឬមកពីការហត់នឿយ(១២:៣) ព្រះបន្ទូលព្រះអង្គជំរុញ ឲ្យពួកជំនុំដើមដំបូងឲ្យបន្តមានការជួបជុំគ្នាជាពួកជំនុំ។ សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំក៏ត្រូវការការជំរុញផងដែរ។ ចុះអ្នកវិញ?…
Read article