ការស្តាប់បង្គាប់គឺជាការសម្រេចចិត្ត
ដោយCindy Hesskasper
November 18, 2024
យ៉ូហាន ១៤:១៥-២៤
បើអ្នកណាស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងកាន់តាមពាក្យខ្ញុំ។ យ៉ូហាន ១៤:២៣
រដូវរងាក្នុងប្រទេសហូឡង់ កម្រមានព្រឹលធ្លាក់ច្រើន ប៉ុន្តែ អាកាសធាតុអាចត្រជាក់ខ្លាំង ល្មមនឹងធ្វើឲ្យទឹកក្នុងព្រែកប្រែក្លាយជាទឹកកក។ កាលស្វាមីខ្ញុំ កំពុងចម្រើនវ័យធំឡើង នៅទីនោះ ឪពុកម្តាយគាត់មានច្បាប់គ្រួសារមួយ គឺ “មិនត្រូវដើរលើទឹកកក នៅក្នុងព្រែក ទាល់តែទឹកកកនោះមានកម្រាស់ក្រាស់ល្មមនឹងអាចទ្រទម្ងន់សត្វសេះ”។ ដោយសារសត្វសេះបន្សល់ទុកដានរបស់វា នៅកន្លែងដែលពួកវាបានទៅដល់ គាត់ និងមិត្តភក្តិរបស់គាត់ក៏បាននាំគ្នាទៅប្រមូលលាមកសត្វសេះនៅតាមផ្លូវ យកទៅបោះពីលើទឹកកក ក្នុងព្រែកដែលមានកំរាស់ស្តើងនៅឡើយ ហើយក៏បាននាំគ្នាលេងនៅលើផ្ទៃទឹកកក ក្នុងព្រែកនោះ។ ពួកគេមិនមានគ្រោះថ្នាក់ទេនៅពេលនោះ ហើយក៏គ្មាននរណាដឹងថា ពួកគេបានប្រើល្បិចនេះដែរ ប៉ុន្តែ ក្នុងជម្រៅចិត្ត ពួកគេបានដឹងថា ពួកគេមិនបានស្តាប់បង្គាប់ឪពុកម្តាយទេ។
ការស្តាប់បង្គាប់មិនកើតមានដោយឯកឯងឡើង។ ការសម្រេចចិត្តស្តាប់បង្គាប់ ឬមិនស្តាប់បង្គាប់ អាចកើតចេញពីចិត្តដែលដឹងថា ខ្លួនមានកាតព្វកិច្ច ឬខ្លាចការដាក់ទោស។ ប៉ុន្តែ យើងក៏អាចសម្រេចចិត្តស្តាប់បង្គាប់ ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ និងការគោរពចំពោះអ្នក ដែលមានអំណាចមកលើយើង។
ក្នុងបទគម្ពីរយ៉ូហាន ជំពូក១៤ ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនពួកសាវ័កព្រះអង្គថា “បើអ្នកណាស្រឡាញ់ខ្ញុំ អ្នកនោះនឹងកាន់តាមពាក្យខ្ញុំ ... អ្នកណាដែលមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំ នោះមិនកាន់តាមពាក្យខ្ញុំទេ”(ខ.២៣-២៤)។ ការសម្រេចចិត្តស្តាប់បង្គាប់ព្រះ មិនតែងតែមានភាពងាយស្រួលជានិច្ចឡើយ ប៉ុន្តែ អំណាចនៃព្រះវិញ្ញាណគង់នៅក្នុងយើង ជួយយើងឲ្យមានលទ្ធភាព និងចិត្តដែលចង់ស្តាប់បង្គាប់(ខ.១៥-១៧)។ ដោយជំនួយមកពីព្រះអង្គ យើងអាចបន្តដើរតាមព្រះរាជបញ្ជារបស់ព្រះ ដែលស្រឡាញ់យើង មិនមែនដោយសារយើងខ្លាចព្រះអង្គដាក់ទោសយើង តែដោយសារយើងស្រឡាញ់ព្រះអង្គ។—Cindy Hess Kasper
តើអ្នកមិនស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ដោយស្ម័គ្រពីចិត្ត យ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ? ហេតុអ្វីអ្នកចាំបាច់ត្រូវស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ទោះមានការពិបាក ឬអ្នកមិនចង់ស្តាប់បង្គាប់ក៏ដោយ?
ឱព្រះនៃសេចក្តីស្រឡាញ់ សូមព្រះអង្គបន្ទន់ចិត្តដ៏រឹងរូសរបស់ទូលបង្គំ ឲ្យស្តាប់តាមការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គ។
សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំឲ្យលះចោលគោលបំណងរបស់ទូលបង្គំ ហើយឲ្យស្តាប់បង្គាប់ព្រះអង្គ ដោយចិត្តស្មោះត្រង់វិញ។
For further study, read The (Impossible) Task of Following Jesus at DiscoverySeries.org.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ: អេសេគាល ៨-១០ និង ហេព្រើរ ១៣