«តែមិនបានអ្វីសោះ ពីព្រោះមិនសូម អ្នករាល់គ្នាក៏សូមដែរ តែមិនបានទេ ដ្បិតសេចក្តីសំណូមនោះបែបអាក្រក់ សម្រាប់នឹងចាយបំពេញសេចក្តីសម្រើបរបស់អ្នករាល់គ្នាវិញ» (យ៉ាកុប ៤:២-៣)។
លោកអ្នកកំពុងតែចូលទៅកាន់ស្ដេចដោយមានការទូលសូមជាច្រើនដ្បិតទ្រង់ពេញដោយព្រះគុណ និងអំណាចគ្មានអ្នកណាអាចសូមលើសនោះទេ1។
ទំនុកសកលដែលលោក ចន ញូតុន (John Newton) បាននិពន្ធ បានរំឭកយើងអំពីព្រះបន្ទូលព្រះយេស៊ូវដែលបានចែងថា «ដោយហេតុនោះបានជាខ្ញុំប្រាប់អ្នករាល់គ្នាថា គ្រប់ទាំងសេចក្តីដែលអ្នករាល់គ្នាអធិស្ឋានសូម ចូរជឿថា បានហើយ នោះនឹងបានមែន» (ម៉ាកុស ១១:២៤)។ នៅពេលផ្សេងទៀត ព្រះយេស៊ូវក៏បានបង្រៀនពួក សាវ័ក ផងដែរថា «ចុះបើអ្នករាល់គ្នាដែលអាក្រក់ អ្នកចេះឲ្យរបស់ល្អដល់កូនខ្លួនដូច្នេះ នោះចំណងបើព្រះវរបិតានៃអ្នកដែលទ្រង់គង់នៅស្ថានសួគ៌ ទ្រង់នឹងប្រទានរបស់ល្អ មកអស់អ្នកដែលសូម តើជាងអម្បាលម៉ានទៅទៀត» (ម៉ាថាយ ៧:១១)។ យើងអាចចូលទៅរកព្រះអង្គ ហើយទូលសូមរបស់ល្អពីព្រះអង្គ។ ទោះយើងទូលសូមព្រះអង្គច្រើនប៉ុណ្ណាក៏មិនអាចច្រើនពេកសម្រាប់ព្រះអង្គឡើយ។ តែកណ្ឌគម្ពីរយ៉ាកុបបានចែងថា មនុស្សជាច្រើនមិនបានទទួលអំណោយទាំងនោះមកពីព្រះវរបិតា ដោយសារយើងមិនមានចិត្តក្លាហាន ក្នុងការអនុវត្តតាមការបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយគ្រាន់តែទូលសូម។ ពុំនោះទេ យើងទូលសូមដែរ តែយើងទូលសូមអ្វីដែលមិនស្របនឹងព្រះទ័យព្រះអង្គ គឺយើងចង់ទទួលពីព្រះអង្គ ដើម្បីបំពេញសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នារបស់យើង ដើម្បីបំពេញតែចិត្តខ្លួនឯង តែមិនមែនដើម្បីបម្រើព្រះអង្គ។
ពេលណាយើងពិចារណាអំពីការបង្រៀនរបស់ព្រះអង្គអំពីការអធិស្ឋាន យើងរកឃើញថា យើងត្រូវតែទូលសូម ហើយសូមដោយការបន្ទាបខ្លួន និងសេចក្តីស្រឡាញ់ និងដោយការយល់ដឹងថា ព្រះអង្គមានអធិបតេយ្យភាព ហើយយើងត្រូវមានចិត្តចង់ឲ្យបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គបានសម្រេច។ កាលព្រះយេស៊ូវនៅសួនច្បារគេតសេម៉ានី ព្រះអង្គបានអធិស្ឋានថា «ឱអ័ប្បា ព្រះវរបិតាអើយ ទ្រង់អាចនឹងធ្វើការទាំងអស់កើត សូមយកពែងនេះចេញពីទូលបង្គំផង ប៉ុន្តែកុំតាមចិត្តទូលបង្គំឡើយ សូមសម្រេចតាមព្រះហឫទ័យទ្រង់វិញ» (ម៉ាកុស ១៤:៣៦)។ ចូរយើងមើលតុល្យភាពត្រង់ចំណុចនេះ។ ព្រះយេស៊ូវមានទំនុកចិត្តទាំងស្រុងមកលើព្រះចេស្ដាព្រះវរបិតា ហើយព្រះអង្គមានព្រះទ័យក្លាហាន ក្នុងការទូលសូមព្រះវរបិតាធ្វើការអ្វី ដែលមនុស្សធ្វើមិនបាន តែព្រះអង្គក៏បានបង្ហាញការចុះចូលទាំងស្រុង ចំពោះបំណងព្រះទ័យព្រះវរបិតា។ ព្រះវរបិតាដែលមានអធិបតេយ្យភាព មិនមានគោលបំណងដកពែងនោះចេញ តាមការអធិស្ឋានរបស់ព្រះយេស៊ូវទេ។ មិនមែនដោយសារព្រះគ្រីស្ទមិនមាន «ជំនឿគ្រប់គ្រាន់» ដើម្បីឲ្យរឿងនេះអាចកើតឡើងនោះឡើយ។ ដូចគ្នានេះដែរអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះអង្គមិនបានរារាំង តែបានគ្រប់គ្រងដោយសេចក្តីមេត្តាមកលើភាពក្លាហាន ភាពដូចកូនក្មេង និងភាពក្លៀវក្លា ដែលយើងបានបង្ហាញ ពេលយើងទូលសូមព្រះអង្គធ្វើការអ្វីដែលមនុស្សធ្វើមិនបាន។
ក្នុងនាមយើងជាកូនព្រះអង្គ យើងអាចចូលមក ដោយចិត្តក្លាហាន នៅចំពោះព្រះវរបិតា ដោយទុកចិត្តថា ព្រះអង្គនឹងសម្រេចអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកត្រូវការ ហើយអ្វីដែលអ្នកទូលសូមគឺស្របតាមបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ។ អ្នកអាចយកគំរូតាមព្រះយេស៊ូវដោយលះបង់បំណងចិត្តរបស់អ្នក នៅចំពោះអធិបតេយ្យភាពរបស់ព្រះវរបិតាដែលមានសេចក្តីស្រឡាញ់។ ពេលណាអ្នកទុកចិត្តថា ព្រះអង្គធ្វើការត្រឹមត្រូវ តាមរបៀបត្រឹមត្រូវ នោះអ្នកអាចទុកចិត្តថា ព្រះអង្គនឹងតែងតែឆ្លើយតបយ៉ាងត្រឹមត្រូវជានិច្ច។ គ្មានការទូលសូមណាមួយដែលធំពេកសម្រាប់ព្រះអង្គឡើយ។ ដូចនេះ ចូរយើងទូលសូមព្រះអង្គ!
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ លូកា ១៨:១-៨
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ជនគណនា ១-២ និងវិវរណៈ ១៤
1លោក John Newton, “Come, My Soul, Thy Suit Prepare” (ឆ្នាំ១៧៧៩)។
