ព្រឹក
សន្តិភាពក្នុងការទូលថ្វាយដល់ព្រះអង្គ
ដោយXochitl Dixon
August 3, 2025
ភីលីព ៤:៤-១១
យ៉ាងនោះសេចក្ដីសុខសាន្តរបស់ព្រះ ដែលហួសលើសពីអស់ទាំងគំនិត នឹងជួយការពារចិត្ត ហើយនឹងគំនិតរបស់អ្នករាល់គ្នាក្នុងព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ។ ភីលីព ៤:៧
មានពេលមួយ ខាយឡា(Kayla) បានជ្រួញចិញ្ចើម ខណៈពេលដែលគាត់ដាក់ក្រដាសមួយសន្លឹកទៀត ចូលទៅក្នុងប្រអប់ដែលបានផ្ទុកឥវ៉ាន់លើសចំណុះ។ នៅលើជ្រុងទាំងបួនរបស់ប្រអប់នេះ មានអក្សរសរសេរពីលើថា “ថ្វាយដល់ព្រះ”។ គាត់ដកដង្ហើមធំ ខណៈពេលដែលគាត់រកមើលសំណូមពរអធិស្ឋាន ដែលគាត់បានសរសេរនៅលើក្រដាស់ ដាក់ក្នុងប្រអប់នោះ កាលពីពេលកន្លងមក។ គាត់ក៏បានប្រាប់មិត្តភក្តិគាត់ថា “ខ្ញុំបានយកសំណូមពរអធិស្ឋាននេះ មកអានឮៗជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ តើធ្វើដូចម្តេចឲ្យខ្ញុំអាចដឹងច្បាស់ថា ព្រះអង្គបានស្តាប់ឮខ្ញុំ?” ចាន់ធែល(Chantel) ដែលជាមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ក៏បានហុចព្រះគម្ពីរប៊ីបមួយក្បាលដល់គាត់ ហើយប្រាប់គាត់ថា “យើងអាចដឹងច្បាស់ ដោយទុកចិត្តថា ព្រះអង្គធ្វើតាមព្រះបន្ទូលរបស់ព្រះអង្គ ហើយថ្វាយពាក្យទូលសូមរបស់យើង ទៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គ”។
សាវ័កប៉ុលបានជំរុញអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ឲ្យ “អរសប្បាយក្នុងព្រះអម្ចាស់” ហើយបានប្រាប់យើងនូវហេតុផលដែលត្រូវអរសប្បាយ ដោយបញ្ជាក់ថា ព្រះអម្ចាស់គង់នៅជិតយើង(ភីលីព ៤:៤-៥)។ គាត់បានលើកទឹកចិត្តរាស្រ្តរបស់ព្រះអង្គ ឲ្យជំនួសការថប់បារម្ភ ដោយការអធិស្ឋានដែលមានពេញដោយជំនឿ ដោយជឿថា ព្រះអង្គទទួលសេចក្តីសំណូមនីមួយៗ ហើយសរសើរដំកើងព្រះអង្គ ខណៈពេលដែលយើងកំពុងសម្រាកនៅក្នុងសេចក្តីសុខសាន្ត នៃព្រះវត្តមានដ៏ស្ថិតស្ថេររបស់ព្រះអង្គ(ខ.៦-៧)។
ព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់នៃសន្តិភាព ដែលការពារសុខភាពផ្លូវអារម្មណ៍ និងផ្លូវចិត្តរបស់យើង ពេលណាយើងបង្វែរគំនិតយើង ងាកទៅគិតអំពីសេចក្តីអ្វីដែលចង្អុលបង្ហាញទៅរកព្រះអង្គ ដែលមានដូចជា “សេចក្ដីណាដែលពិត សេចក្ដីណាដែលគួររាប់អាន សេចក្ដីណាដែលសុចរិត សេចក្ដីណាដែលបរិសុទ្ធ សេចក្ដីណាដែលគួរស្រឡាញ់ សេចក្ដីណាដែលមានឈ្មោះល្អ” ជាដើម(ខ.៨)។
សេចក្តីសុខសាន្តរបស់ព្រះការពារយើង ពេលណាយើងទុកចិត្តថា ព្រះនៃសេចក្តីសុខសាន្តគង់នៅជាមួយយើង។ ពេលណាយើងមានសេរីភាព រួចផុតពីបន្ទុកនៃការព្រួយបារម្ភ យើងអាចដកពិសោធន៍ជាមួយនឹងសន្តិភាព ក្នុងការថ្វាយសេចក្តីសំណូម និងពាក្យទូលអង្វរ ទៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះ ដែលយើងអាចទុកចិត្តបាន។—Xochitl Dixon
តើព្រះទ្រង់បានប្រើព្រះគម្ពីរប៊ីបដូចម្តេចខ្លះ ដើម្បីជួយអ្នកឲ្យទុកចិត្តថា ព្រះអង្គស្តាប់ឮអ្នកអធិស្ឋាន?
តើអ្នកមានការព្រួយបារម្ភអ្វី ដែលអ្នកកំពុងឱបក្រសោប ជាជាងថ្វាយវាទៅដល់ព្រះ ដោយការអធិស្ឋាន?
ឱព្រះអម្ចាស់ ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលបានប្រទានសន្តិភាពក្នុងចិត្តទូលបង្គំ
ពេលណាទូលបង្គំថ្វាយការព្រួយបារម្ភរបស់ទូលបង្គំ ទៅក្នុងព្រះហស្តរបស់ព្រះអង្គ។
Visit ODBU.org/SF120 to learn how you can deepen your relationship with God through prayer.
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុកដំកើង ៦៤-៦៥ និង រ៉ូម ៦
ប្រភេទ
ល្ងាច
នគរដែលល្អឥតខ្ចោះ (សៀវភៅសេចក្ដីពិតសម្រាប់ជីវិត)
ដោយAlistair Begg
August 3, 2025
«ឯព្រះអង្គដែលគង់លើបល្ល័ង្ក ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលថា មើលអញធ្វើទាំងអស់ឡើងជាថ្មី»(វិវរណៈ ២១:៥)។
មនុស្សម្នាក់ៗចង់ដឹងថា រឿងនីមួយៗមានការបញ្ចប់ដូចម្តេចខ្លះ។ កណ្ឌគម្ពីរវិវរណៈបានផ្តល់ឱកាសឲ្យយើងបើកមើលទំព័រចុងក្រោយនៃព្រះគម្ពីរប៊ីប ដើម្បីឲ្យយើងអាចដើរឆ្ពោះទៅរកចុងបញ្ចប់នៃប្រវត្តិសាស្ត្រ ដោយជំនឿ ទំនុកចិត្ត និងក្តីអំណរកាន់តែខ្លាំងឡើង។
ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានចែងច្បាស់ថា ប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងមូលកំពុងបោះជំហានឆ្ពោះទៅគោលដៅចុងក្រោយ។ ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតមនុស្សប្រុសស្រីដោយឲ្យពួកគេដឹងថា មានរឿងជាច្រើនដែលនឹងកើតមានបន្ទាប់ពីយើងស្លាប់ទៅ នេះជារឿងដែលសំខាន់ខ្លាំងណាស់។ ជាការពិតណាស់ ព្រះអង្គបានដាក់ភាពអស់កល្បជានិច្ចនៅក្នុងជម្រៅចិត្តយើងរួចជាស្រេចហើយ (សាស្តា ៣:១១)។
សាសនា និងទស្សនវិជ្ជានីមួយៗបានព្យាយាមបកស្រាយអំពីប្រវត្តិសាស្ត្រ។ ឧទាហរណ៍ សាសនាហិណ្ឌូបានបង្រៀនថា យើងកំពុងរស់នៅក្នុងការពិតមួយ ដែលមិនមែនកំពុងធ្វើដំណើរទៅមុខ ឆ្ពោះទៅរកគោលដៅមួយឡើយ តែកំពុងធ្វើដំណើរក្រឡឹងជុំវិញជារង្វង់នៅលើវាលវដ្តសង្សារ បានសេចក្តីថា ប្រវត្តិសាស្ត្រមានភាពច្រំដែល។ ទស្សនវិជ្ជាធម្មជាតិនិយមដែលមិនជឿថាព្រះមានពិតមែន បានបដិសេធថា ប្រវត្តិសាស្ត្រគ្មានគំរូ គ្មានគោលបំណង ឬគ្មានគោលដៅឡើយ តែប្រវត្តិសាស្ត្រគឺជារឿងនិទានអំពីអាតូមដែលរៀបចំខ្លួនឯងឡើងវិញ (ហើយមនុស្សម្នាក់ៗក៏ដូច្នោះដែរ)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គ្រីស្ទានទទួលស្គាល់ថា ព្រះគម្ពីរប៊ីបបានបង្ហាញថា ប្រវត្តិសាស្ត្រមានលក្ខណៈជាខ្សែបន្ទាត់ ដែលមានចំណុចចាប់ផ្តើម ហើយមានចំណុចបញ្ចប់ ហើយក៏មានគោលបំណងនៅក្នុងទិសដៅរបស់ខ្លួន។ ព្រះជន្ម ការសុគត ការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ និងការយាងមកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ គឺជាខ្លឹមសារដែលជាចំណុចស្នូលនៃប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងមូល។ ដូចនេះ យើងត្រូវយល់អំពីរឿងរបស់មនុស្សជាតិទាំងមូលដោយផ្អែកទៅលើគោលការណ៍នេះ។ ព្រះយេស៊ូវនឹងយាងមកវិញ ព្រះអង្គនឹងសម្រេចផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះរបស់ព្រះ ហើយព្រះអង្គនឹងប្រទាននគរដ៏ឥតខ្ចោះរបស់ព្រះ។ ព្រះអង្គនឹងធ្វើឲ្យការទាំងអស់ថ្មីឡើង ហើយឥតខ្ចោះ។
តើនគរដ៏ឥតខ្ចោះដែលព្រះយេស៊ូវនឹងប្រទានឲ្យយើងមានលក្ខណៈដូចម្តេច? នគរនោះមានឈើឆ្កាងរបស់ព្រះអង្គជាចំណុចស្នូល។ គឺជាទីក្រុង និងជីវិតមនុស្សដែលកែប្រែចិត្ត ហើយពលរដ្ឋក្នុងទីក្រុងនោះក្រាបបង្គំនៅចំពោះព្រះយេស៊ូវ ព្រះអង្គជាក្សត្រ។ គឺជាទីក្រុងដែលមានក្តីស្រឡាញ់ និងយុត្តិធម៌ មានសេចក្តីអាណិត និងសន្តិភាព។ នគរនេះរីកលូតលាស់ ហើយឈានទៅដល់ចុងបំផុតនៃផែនដី ហើយដល់ពេលកំណត់ដែលយើងមិនដឹង ព្រះវរបិតានឹងប្រគល់ប្រជាជាតិទាំងឡាយដល់ព្រះរាជបុត្រាធ្វើជាមរតក (ទំនុកតម្កើង ២:៨)។
សូម្បីតែក្នុងពេលសព្វថ្ងៃ ព្រះអង្គកំពុងសម្រេចផែនការរបស់ព្រះអង្គតាមព្រះទ័យដ៏អាថ៌កំបាំងទ្រង់។ នៅពេលដែលសាវ័ក យ៉ូហាន កត់ត្រាអំពីគ្រាចុងក្រោយ គាត់បានរំឭកយើងថា «សេចក្តីសង្គ្រោះជារបស់ព្រះនៃយើង»(វិវរណៈ ៧:១០)។ បើសេចក្តីសង្គ្រោះជារបស់កម្មសិទ្ធិរបស់អ្នកផ្សេង ឬមានដំណើរទៅមុខដោយភាពចៃដន្យ នោះផែនការរបស់ព្រះមិនអាចសម្រេចបានទេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គជាអ្នកតាក់តែងប្រវត្តិសាស្ត្រ និងជាអ្នកគ្រប់គ្រងពេលអនាគត។ ព្រះអង្គមានគោលបំណងចង់សង្គ្រោះរាស្រ្តព្រះអង្គ ហើយព្រះអង្គនឹងសង្គ្រោះពួកគេ។ ថ្ងៃមួយ យើងនឹងបានឮព្រះអង្គមានបន្ទូលថា «ការស្រេចហើយ»(២១:៦)។
ព្រះទ្រង់បានចាប់ផ្តើមព្រះរាជកិច្ចជួយសង្គ្រោះយើង តាមរយៈការសុគត និងការមានព្រះជន្មឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយថ្ងៃមួយ ព្រះអង្គនឹងដាក់អ្វីៗទាំងអស់នៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ដូចនេះ បើយើងបានរួបរួមជាមួយព្រះគ្រីស្ទ យើង «វិសេសលើសជាងអ្នកដែលមានជ័យជំនះទៅទៀត»(រ៉ូម ៨:៣៧)។ ហើយនឹងបានគ្រងរាជ្យជាមួយព្រះរាជបុត្រាអស់កល្បជានិច្ច។ តើយើងនឹងឆ្លើយតបដូចម្តេច? គឺដោយជំនឿ ការទុកចិត្ត និងក្តីអំណរ! យើងមិនដឹងថា ជីវិតយើងនឹងទៅជាយ៉ាងណាទេ តែយើងដឹងថា រឿងនៃជីវិតយើងនឹងបញ្ចប់ដូចម្តេច ហើយដឹងថា ភាពអស់កល្បរបស់យើងចាប់ផ្តើមដូចម្តេច។ ដូចនេះ យើងអាចអធិស្ឋានដោយការរំពឹងរង់ចាំថា ឱព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌ សូមរាជ្យព្រះអង្គមកដល់ (ម៉ាថាយ ៦:៩-១០)។
ព្រះគម្ពីរសញ្ជឹងគិត៖ អេសាយ ៦០
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ៖ ទំនុកតម្កើង ៦៣-៦៥ និងកិច្ចការ ២៣:១-១៥