នេហេមា ៩:១-២,១៣-២១
ដ្បិតទ្រង់ជាព្រះដ៏មានព្រះហឫទ័យសន្ដោស ហើយមេត្តាករុណា ។ នេហេមា ៩:៣១
តើអ្នកនឹកឃើញអ្វីមុនគេ នៅពេលដែលអ្នកបានឮពាក្យ លក្ខណៈសម្បត្តិ? គំនិតរបស់អ្នក ប្រហែលជាគិតដល់រូបរាង្គ ឬរូបសម្បត្តិ ដែលអ្នកអាចមើលឃើញ។ ប៉ុន្តែ អ្នកក៏អាចគិតអំពី “លក្ខណៈសម្បត្តិ ឬចរិតលក្ខណៈ ដែលបុគ្គលម្នាក់ ឬរបស់អ្វីមួយមាន។ ឧទាហរណ៍ លក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ឈើប្រភេទខ្លះ ជួយឲ្យយើងយល់អំពីវាកាន់តែច្បាស់។ តើឈើនោះមានសាច់ឈើដូចម្តេចខ្លះ? តើវាងាយនឹងស្រក ឬរួញទេ? តើវាធន់នឹងទឹកទេ? អាចនិយាយម្យ៉ាងទៀតថា តើឈើនោះមានគុណភាពអ្វីខ្លះ ដែលអ្នកពឹងផ្អែកបាន? 
ខ្ញុំ និងភរិយារបស់ខ្ញុំបានចូលរួមកម្មវិធីថ្វាយបង្គំ នៅព្រះវិហារមួយកន្លែង ដែលមានប្រពៃណីកម្មវិធីថ្វាយបង្គំ ដែលមានការអធិស្ឋានរួមគ្នា ការលត់ជង្គង់ ការអានព្រះគម្ពីរប៊ីប និងការធ្វើពិធីលៀងព្រះអម្ចាស់។ ក្នុងចំណោមការអធិស្ឋាន ដែលយើងមាននៅរៀងរាល់ថ្ងៃអាទិត្យ យើងអធិស្ឋានថា “ព្រះអម្ចាស់គឺជាព្រះដែលលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គ គឺតែងតែមានសេចក្តីមេត្តាជានិច្ច”។ សេចក្តីមេត្តា គឺស្ថិតក្នុងចំណោមលក្ខណៈសម្បត្តិជាច្រើន ដែលព្រះអង្គមាន មិនមែនយូរៗម្តង តែគ្រប់ពេលវេលា។ 
កណ្ឌគម្ពីរនេហេមា ជំពូក៩ បានពិពណ៌នា អំពីពេលដែលពួកអ៊ីស្រាអែល ជួបជុំគ្នា អធិស្ឋានតម ស្លៀកសំពត់ធ្មៃសម្រាប់កាន់ទុក្ខ ហើយក៏យកផេះមករោយពីលើក្បាល(ខ.១) ដោយសារភាពអំពីបាបរបស់ពួកគេ និងបុព្វបុរសរបស់ពួកគេ(ខ.២,១៦)។ ពួកគេបានសរសើរដំកើងព្រះ ដែលមានព្រះទ័យអត់ធ្មត់ ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល “គង់តែទ្រង់មិនបានបោះបង់ចោលគេ នៅទីរហោស្ថានដែរ គឺដោយទ្រង់មានសេចក្ដីមេត្ដាករុណាដ៏ក្រៃលែង”(ខ.១៩)។ ព្រះអម្ចាស់អាចបញ្ចប់ជីវិតពួកគេ ឬបោះបង់ពួកគេចោល ប៉ុន្តែ ព្រះអង្គមិនដែលធ្វើដូចនេះឡើយ។ តើហេតុអ្វី? ព្រោះនេះមិនមែនជាលក្ខណៈសម្បត្តិរបស់ព្រះអង្គឡើយ ព្រោះព្រះអង្គ “ជាព្រះដ៏មានព្រះហឫទ័យសន្ដោស ហើយមេត្តាករុណា”(ខ.៣១)។ 
នៅក្នុងការអធិស្ឋានលន់តួបាប ចូរយើងរាប់បញ្ចូលការសរសើរតម្កើងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះអង្គ ជាលក្ខណៈសម្បត្តិដែលយើងអាចពឹងផ្អែកបាន។—John Blasé

តើអ្នកបានស្គាល់លក្ខណៈសម្បត្តិអ្វីខ្លះ របស់ព្រះអម្ចាស់? តើអ្នកនឹងសរសើរតម្កើងលក្ខណៈសម្បត្តិទាំងនោះដូចម្តេចខ្លះ?
ឱព្រះវរបិតា ទូលបង្គំសូមអរព្រះគុណព្រះអង្គ ដែលតែងតែមានសេចក្តីមេត្តាចំពោះទូលបង្គំជានិច្ច។
គម្រោងអានព្រះគម្ពីររយៈពេល១ឆ្នាំ : ទំនុកដំកើង ៩១-៩៣ និង រ៉ូម ១៥:១-១៣