Amy Boucher Pye

You are here:

Home
Article author Amy Boucher Pye

សេចក្តីមួយដែលពិតជាសំខាន់

November, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 15/11/2023

លូកា ១០:៣៨-៤២ នាងព្រួយចិត្តខំប្រឹងរៀបចំធ្វើអីច្រើនម៉្លេះ មានសេចក្តីតែ១ទេ ដែលសំរាប់ត្រូវការ។ លូកា ១០:៤១-៤២ ក្នុងការធ្វើដំណើរប្រកបគ្នា នៅពេលចុងសប្តាហ៍ កាលពីខែមីនា ខ្ញុំបានដឹកនាំការសិក្សាព្រះបន្ទូលអំពីរឿងនាងម៉ារា និងនាងម៉ាថា ជាបងប្អូនរបស់លោកឡាសា(យ៉ូហាន ១១:៥)។ អ្នកទាំងបីជាមិត្តជិតស្និទ្ធរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ កាលនោះ យើងបានជួបជុំគ្នា ក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាលមួយ នៅតាមបណ្តោយឆ្នេរសមុទ្រប្រទេសអង់គ្លេស។ បន្ទាប់ពីបានរៀនព្រះគម្ពីរជាមួយគ្នាហើយ អ្នកចូលរួមជាច្រើនបានចែកចាយថា ការចំណាយពេលជាមួយគ្នាប៉ុន្មានថ្ងៃនោះ ពួកគេបានរៀនអង្គុយ នៅទាបព្រះបាទព្រះយេស៊ូវ តាមគំរូនាងម៉ារា។ ពួកគេចង់ចង់ដេញតាមសេចក្តីមួយដែលពិតជាសំខាន់ (លូកា ១០:៤២) គឺដូចដែលព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់នាងម៉ាថា ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ ឲ្យដេញតាមសេចក្តីនោះ ដែលជាការចូលទៅជិត ហើយរៀនសូត្រពីព្រះអង្គ។ កាលព្រះយេស៊ូវបានទៅលេងផ្ទះនាងម៉ារា នាងម៉ាថា និងលោកឡាសា នាងម៉ាថាមិនបានដឹងជាមុនថា ព្រះអង្គនឹងយាងមកទេ ដូចនេះ យើងអាចដឹងថា ហេតុអ្វីនាងមិនសប្បាយចិត្តចំពោះនាងម៉ារា ដែលមិនបានជួយរៀបចំម្ហូបអាហារថ្វាយព្រះអង្គ និងមិត្តសំឡាញ់របស់ព្រះអង្គ។ តែនាងបានមើលរំលងសេចក្តីដែលពិតជាសំខាន់ គឺការរៀនព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ ព្រះគ្រីស្ទមិនបានស្តីបន្ទោសនាង ដោយសារនាងចង់បម្រើព្រះអង្គនោះទេ តែបានរំឭកនាងថា នាងបានខកខានមិនបានទទួលសេចក្តីអ្វីដែលសំខាន់បំផុតនៅថ្ងៃនោះ។ យើងអាចឈប់បង្អង់ ហើយរំឭកខ្លួនឯង អំពីសេចក្តីដែលពិតជាសំខាន់ក្នុងជីវិត ពេលណាមានការរំខានដែលធ្វើឲ្យយើងមានអារម្មណ៍មិនល្អ ឬមានអារម្មណ៍ថាពិបាកពេក ដោយសារមានកិច្ចការជាច្រើនដែលយើងចង់ធ្វើឲ្យជោគជ័យ។…

Read article

ការត្រាស់ហៅខុសពីការរំពឹងគិតរបស់យើង

September, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 08/09/2023

សូមអាន : ម៉ាថាយ ៤:១៨-២២ គេក៏ទុកសំណាញ់ចោល ទៅតាមទ្រង់ភ្លាម។ ម៉ាថាយ ៤:២០ មានពេលមួយខ្ញុំមានឱកាសចូលរួមសន្និបាតគ្រីស្ទាន ជាមួយនិស្សិតមហាវិទ្យាល័យរាប់ពាន់នាក់។ ពេលគេបិទភ្លើងនៅក្នុងសាលសន្និសិទ ឲ្យនៅសល់ពន្លឺតែបន្តិចបន្តួច អ្នកចូលរួមទាំងឡាយក៏បានឱនក្បាល ខណៈពេលដែលគ្រូអធិប្បាយម្នាក់បានដឹកនាំយើង ក្នុងការអធិស្ឋានប្តេជ្ញាចិត្ត។ គាត់ក៏បានអញ្ជើញអ្នកចូលរួមទាំងឡាយ ឲ្យក្រោកឈរឡើង បើសិនជាពួកគេបានទទួលការត្រាស់ហៅពីព្រះអម្ចាស់ ឲ្យចេញទៅធ្វើបេសកកម្មនៅក្រៅប្រទេស។ ពេលនោះ ខ្ញុំអាចដឹងថា មិត្តភក្តិខ្ញុំម្នាក់ ឈ្មោះលីនែត(Lynette) បានក្រោកឈរឡើង ហើយដើរចេញពីកន្លែងអង្គុយ ហើយក៏បានធ្វើការប្តេជ្ញាចិត្តថា គាត់នឹងទៅរស់នៅ និងបម្រើព្រះ នៅប្រទេសភីលីពីន។ តែខ្ញុំមិនមានអារម្មណ៍ចង់ក្រោកឈរទេ។ ខ្ញុំមើលឃើញតម្រូវការខាងវិញ្ញាណ នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក ច្រើនជាងប្រទេសដទៃ ដូចនេះ ខ្ញុំចង់ចែករំលែកក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ ក្នុងទឹកដីកំណើតរបស់ខ្ញុំ។ ប៉ុន្តែ មួយទសវត្សរ៍ក្រោយមក ខ្ញុំក៏បានផ្លាស់ទៅរស់នៅក្នុងប្រទេសអង់គ្លេស ដោយព្យាយាមធ្វើការបម្រើព្រះ ក្នុងចំណោមមនុស្សដែលព្រះទ្រង់បានប្រទានមក ធ្វើជាអ្នកជិតខាងខ្ញុំ។ ការយល់ដឹងរបស់ខ្ញុំ អំពីរបៀបដែលខ្ញុំត្រូវរស់នៅ ក៏បានមានការផ្លាស់ប្តូរ ពេលដែលខ្ញុំបានដឹងថា ព្រះទ្រង់បានត្រាស់ហៅខ្ញុំ ឲ្យចេញទៅបម្រើព្រះអង្គ ខុសពីការរំពឹងគិតរបស់ខ្ញុំ។ ព្រះយេស៊ូវច្រើនតែបានធ្វើឲ្យមានការភ្ញាក់ផ្អើល ដល់មនុស្សដែលព្រះអង្គបានជួប ដោយរាប់បញ្ចូលទាំង អ្នកនេសាទត្រី ដែលព្រះអង្គបានត្រាស់ហៅឲ្យដើរតាមព្រះអង្គ។ កាលព្រះអង្គប្រទានបេសកកម្មថ្មីមួយ…

Read article

បានរួចផុតពីភាពជាទាសករ

August, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 06/08/2023

សូមអាន និក្ខមនំ ៦:១-៨ អញនឹងនាំឯងរាល់គ្នាចេញឲ្យរួចពីបន្ទុកនៃពួកសាសន៍អេស៊ីព្ទ ហើយនឹងជួយឲ្យរួចពីការបំរើគេ។ និក្ខមនំ ៦:៦ មានពេលមួយចាមីឡា(Jamila) បានលាន់មាត់ថា “អ្នកប្រៀបដូចជាលោកម៉ូសេ ដែលបានដឹកនាំយើងចេញពីភាពជាទាសករ”។ ចាមីឡាបានធ្វើការដូចទាសករនៅកន្លែងធ្វើឥដ្ឋមួយកន្លែង ក្នុងប្រទេសប៉ាគីស្ថាន។ នាង និងក្រុមគ្រួសារនាងបានជួបទុក្ខលំបាកយ៉ាងនេះ ដោយសារពួកគេជំពាក់លុយម្ចាស់ឡឥដ្ឋច្រើនហួសប្រមាណ។ ពួកគេបានប្រើប្រាស់ប្រាក់ចំណូលមួយផ្នែកធំដែលពួកគេរកបាន ដើម្បីតែបង់ការប្រាក់ប្រចាំខែប៉ុណ្ណោះ។ តែក្រោយមក មានអង្គការមិនរកប្រាក់ចំណេញមួយបានជួយលោះបំណុលរបស់ពួកគេ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍ធូរស្បើយយ៉ាងខ្លាំង។ ចាមីឡាជាអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ។ ដូចនេះ ពេលនាងបង្ហាញចេញនូវការអរគុណចំពោះតំណាងរបស់អង្គការ ដែលបានជួយក្រុមគ្រួសារនាងឲ្យមានសេរីភាព នាងក៏បានលើកឡើង អំពីគំរូរបស់ព្រះអម្ចាស់ ក្នុងការប្រើលោកម៉ូសេឲ្យរំដោះរាស្រ្តអ៊ីស្រាអែល ឲ្យរួចផុតពីភាពជាទាសករ។ ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលបានទទួលរងការកៀបសង្កត់ពីសាសន៍អេស៊ីព្ទអស់រាប់រយឆ្នាំហើយ ដោយធ្វើការធ្ងន់ ក្នុងស្ថានភាពដ៏ពិបាកក្រៃលែង។ ពួកគេក៏បានស្រែករកព្រះ សូមព្រះអង្គជួយសង្រ្គោះពួកគេ(និក្ខមនំ ២:២៣)។ តែបន្ទុកការងាររបស់ពួកគេក៏កាន់តែធ្ងន់ ដោយស្តេចផារ៉ោនដែលទើបឡើងសោយរាជ្យថ្មីបានបញ្ជាពួកគេ មិនគ្រាន់តែធ្វើឥដ្ឋប៉ុណ្ណោះទេ តែឲ្យទៅរើសចំបើងសម្រាប់ធ្វើឥដ្ឋផងដែរ(៥:៦-៨)។ ពេលពួកអ៊ីស្រាអែលបន្តស្រែកសូមព្រះអង្គរំដោះពួកគេឲ្យរួចពីការសង្កត់សង្កិននេះ ព្រះអង្គក៏បានមានបន្ទូលសន្យាម្តងទៀតថា នឹងធ្វើជាព្រះដល់ពួកគេ(៦:៧)។ ពួកគេនឹងមិនរស់នៅជាទាសករទៀតឡើយ ព្រោះព្រះអង្គនឹងលើកព្រះពាហុ ដើម្បីប្រោសលោះពួកគេ(ខ.៦)។ តាមការបង្គាប់របស់ព្រះអម្ចាស់ លោកម៉ូសេក៏បានដឹកនាំពួកអ៊ីស្រាអែល ចេញពីទឹកដីអេស៊ីព្ទ(មើលជំពូក ១៤)។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះទ្រង់នៅតែរំដោះយើង ដោយព្រះពាហុលាតសន្ធឹងរបស់ព្រះរាជបុត្រាព្រះអង្គ ព្រះនាមយេស៊ូវ នៅលើឈើឆ្កាង។ ព្រះអង្គបានរំដោះយើងឲ្យមានសេរីភាពរួចផុត…

Read article

បានពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ

July, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 22/07/2023

កុំឲ្យស្រវឹងស្រាដែលនាំឲ្យព្រើលចិត្តឡើយ តែចូរឲ្យបានពេញជាព្រះវិញ្ញាណវិញ។ អេភេសូរ ៥:១៨ អ្នកនិពន្ធឈ្មោះ ស្កុត មែកណៃ(Scot McKnight) បានចែកចាយទីបន្ទាល់របស់គាត់ អំពី “ការពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ” កាលគាត់រៀននៅវិទ្យាល័យ។ ពេលគាត់ចូលរួមកម្មវិធីបោះជំរុំ គ្រូអធិប្បាយបានលើកទឹកចិត្តគាត់ ឲ្យបើកចិត្ត ទទួលព្រះគ្រីស្ទគ្រងរាជ្យក្នុងជីវិតគាត់ ដោយចុះចូលនឹងព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ។ ក្រោយមក គាត់ក៏បានអង្គុយនៅក្រោមដើមឈើមួយ ហើយក៏បានអធិស្ឋានថា “ឱព្រះវរបិតា សូមព្រះអង្គអត់ទោសបាបឲ្យទូលបង្គំ។ សូមព្រះអង្គជួយទូលបង្គំ ឲ្យពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ”។ គាត់ថា ការអស្ចារ្យក៏បានកើតឡើង។ ចាប់តាំងពីពេលនោះមក ជីវិតគាត់បានផ្លាស់ប្តូរទាំងស្រុង។ មិនបានល្អឥតខ្ចោះ តែខុសប្លែកពីមុន។ ភ្លាមៗនោះ គាត់ក៏មានចិត្តចង់អានព្រះគម្ពីរ អធិស្ឋាន និងជួបអ្នកជឿដទៃទៀត ហើយបម្រើព្រះ។ មុនពេល ព្រះយេស៊ូវយាងឡើងស្ថានសួគ៌វិញ បន្ទាប់ពីព្រះអង្គមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ ព្រះអង្គ“ហាមមិនឲ្យគេចេញពីក្រុងយេរូសាឡិមឡើយ ដោយព្រះបន្ទូលថា ត្រូវឲ្យនៅចាំសេចក្តីសន្យានៃព្រះវរបិតា ដែលអ្នករាល់គ្នាបានឮខ្ញុំថ្លែងប្រាប់ហើយ”(កិច្ចការ ១:៤)។ ព្រះអង្គមានបន្ទូលទៀតថា “កាលណាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានមកសណ្ឋិតលើអ្នករាល់គ្នា នោះអ្នករាល់គ្នានឹងបានព្រះចេស្តា ហើយនិងធ្វើជាទីបន្ទាល់ពីខ្ញុំ នៅក្រុងយេរូសាឡិម ព្រមទាំងស្រុកយូដា និងស្រុកសាម៉ារីទាំងមូល ហើយរហូតដល់ចុងផែនដីបំផុតផង”(ខ.៨)។ ព្រះទ្រង់ប្រទានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ឲ្យគង់នៅក្នុងអ្នកដែលជឿព្រះយេស៊ូវ។ ការពេញដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធបានកើតឡើងជាលើកដំបូងនៅថ្ងៃបុណ្យទី៥០(មើលកិច្ចការ ជំពូក២)…

Read article

សេចក្តីជំនឿបានមកពីការស្តាប់ឮ

June, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 22/06/2023

ដូច្នេះ សេចក្តីជំនឿកើតឡើងដោយឮ ហើយដែលឮនោះ គឺដោយសារព្រះបន្ទូលនៃព្រះ។ រ៉ូម ១០:១៧ ពេលដែលលោកគ្រូគង្វាល បប់(Bob) មានរបួស ដែលមានផលប៉ះពាល់មកលើការបញ្ចេញសម្លេងរបស់គាត់ គាត់បានធ្លាក់ចូលទៅក្នុងវិបត្តិផ្លូវចិត្ត និងការធ្លាក់ទឹកចិត្តអស់១៥ឆ្នាំ។ គាត់ឆ្ងល់ថា តើគ្រូគង្វាលដែលមិនអាចនិយាយកើត មានប្រយោជន៍អ្វី ចំពោះពួកជំនុំ? គាត់មានការពិបាកយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងការស្វែងរកចម្លើយសម្រាប់សំណួរនេះ ដោយបានទូលថ្វាយការសោកសង្រេង និងការភ័ន្តភាំងរបស់គាត់ ដល់ព្រះអម្ចាស់។ គាត់ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “ខ្ញុំគ្រាន់តែដឹងថា ខ្ញុំត្រូវតែខំធ្វើតាមព្រះបន្ទូលព្រះ”។ ពេលគាត់ចំណាយពេលអានព្រះគម្ពីរ សេចក្តីស្រឡាញ់ដែលគាត់មានចំពោះព្រះក៏បានកើនឡើង។ គាត់ថា “ខ្ញុំបានប្តេជ្ញាចិត្តថា នឹងទទួលយកព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ ឲ្យបានជ្រួតជ្រាបជីវិតរបស់ខ្ញុំ ព្រោះសេចក្តីជំនឿកើតឡើងពីការឮ គឺឮព្រះបន្ទូលព្រះ”។ យើងឃើញឃ្លា “សេចក្តីជំនឿកើតឡើងពីការឮ” ក្នុងសំបុត្រដែលសាវ័កប៉ុលបានសរសេរផ្ញើទៅពួកជំនុំ នៅទីក្រុងរ៉ូម។ សាវ័កប៉ុលចង់ឲ្យជនជាតិយូដា ជាជនរួមជាតិរបស់គាត់ ទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ហើយបានសង្គ្រោះដូចគាត់ដែរ(រ៉ូម ១០:៩)។ តើពួកគេអាចជឿដោយរបៀបណា? គឺតាមរយៈការឮព្រះបន្ទូលព្រះគ្រីស្ទ(ខ.‌១៧)។ លោកគ្រូបប់ បានខិតខំទទួល និងជឿព្រះបន្ទូលព្រះគ្រីស្ទ ជាពិសេស ពេលដែលគាត់អានព្រះគម្ពីរ។ គាត់អាចនិយាយបានតែ១ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ក្នុង១ថ្ងៃ ហើយមានការឈឺចាប់ជាប់ជានិច្ច ពេលគាត់ព្យាយាមនិយាយ តែគាត់បានបន្តរកឃើញសន្តិភាព និងការស្កប់ចិត្ត ពីព្រះ…

Read article

កាន់តែរឹងមាំឡើង តាមរយៈទុក្ខលំបាក

June, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 08/06/2023

ដោយដឹងថា សេចក្តីទុក្ខលំបាកបង្កើតឲ្យមានសេចក្តីទ្រាំទ្រ សេចក្តីទ្រាំទ្របង្កើតឲ្យមានសេចក្តីស៊ាំថ្នឹក សេចក្តីស៊ាំថ្នឹកបង្កើតឲ្យមានសេចក្តីសង្ឃឹម។ រ៉ូម ៥:៣-៤ ខ្ញុំនឹកចាំថា មានពេលមួយខ្ញុំបានបើករកមើលក្នុងស្រោមសំបុត្រមួយដុំ ហើយក៏បានឃើញស្ទីគ័រមួយ ដែលមានអក្សរសរសេរពីលើថា “ខ្ញុំបានធ្វើតេស្តភ្នែករបស់ខ្ញុំហើយ”។ ពេលនោះ ខ្ញុំក៏បាននឹកឃើញកូនប្រុសខ្ញុំ កាលគាត់មានអាយុ៤ឆ្នាំ គាត់បានប្រើស្ទីគ័រនេះ ដោយមោទនភាព បន្ទាប់ពីគាត់បានស៊ូទ្រាំនឹងថ្នាំបន្តក់ភ្នែក ដែលធ្វើឲ្យភ្នែកគាត់ផ្សា។ ដោយសារភ្នែកគាត់ម្ខាងមានសាច់ដុំខ្សោយ គាត់ត្រូវយកបង់មកបិទពីលើភ្នែកម្ខាងទៀតដែលខ្លាំងជាង អស់ជាច្រើនម៉ោង ដើម្បីបង្ខំភ្នែកដែលខ្សោយជាងឲ្យមានការលូតលាស់ ឲ្យបានរឹងមាំឡើង។ គាត់ក៏ត្រូវការការវះកាត់ផងដែរ។ គាត់បានឆ្លងកាត់បញ្ហាប្រឈមទាំងនោះ ម្តងមួយៗ ដោយមើលមកយើង ដែលជាឪពុកម្តាយគាត់ ដើម្បីទទួលការកម្សាន្តចិត្ត ហើយពឹងផ្អែកលើព្រះអម្ចាស់ ដោយជំនឿនៃកូនក្មេង។ គាត់មានភាពរឹងមាំជាងមុន តាមរយៈបញ្ហាប្រឈមទាំងនោះ។ អ្នកដែលស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក និងសេចក្តីវេទនា ច្រើនតែមានការផ្លាស់ប្តូរ ដោយសារបទពិសោធន៍ដ៏ពិបាកនោះ។ សាវ័កប៉ុលមានប្រសាសន៍ថា “យើងនៅតែអួតក្នុងកាលដែលមានទុក្ខលំបាកដែរ” ព្រោះតាមរយៈទុក្ខលំបាក យើងមានសេចក្តីទ្រាំទ្រ។ សេចក្តីទ្រាំទ្របង្កើតឲ្យមានសេចក្តីស៊ាំថ្នឹក សេចក្តីស៊ាំថ្នឹកបង្កើតឲ្យមានសេចក្តីសង្ឃឹម(រ៉ូម ៥:៣-៤)។ សាវ័កប៉ុលពិតជាធ្លាប់ឆ្លងកាត់ទុក្ខលំបាក មិនគ្រាន់តែនៅពេលសំពៅលិច តែក៏ដោយសារគេបានដាក់គុកគាត់ ដោយសារគាត់ជឿព្រះយេស៊ូវផងដែរ។ តែគាត់បានសរសេរសំបុត្រផ្ញើទៅពួកជំនុំនៅទីក្រុងរ៉ូមថា “សេចក្តីសង្ឃឹមក៏មិនដែលនាំឲ្យយើងមានសេចក្តីខ្មាសឡើយ ពីព្រោះសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ បានផ្សាយមកសព្វក្នុងចិត្តយើងរាល់គ្នា ដោយសារព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលព្រះបានប្រទានមកយើងហើយ”(ខ.៥)។ សាវ័កប៉ុលបានទទួលស្គាល់ថា…

Read article

ការសោកសង្រេង និងក្តីអំណរ

May, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 31/05/2023

ដល់ម៉្លេះបានជាបណ្តាជនរកស្គាល់សូរសំឡេងណាដែលអរសប្បាយ និងសូរសំឡេងរបស់អ្នកដែលយំ នោះមិនបានទេ។ អែសរ៉ា ៣:១៣ គ្រួសាររបស់អេនជេឡា(Angela) បានជាប់នៅក្នុងការសោកសង្រេង ដោយសារពួកគេមានការកាន់ទុក្ខជាបន្តបន្ទាប់ ចំពោះការស្លាប់របស់មនុស្សបីនាក់ ក្នុងរយៈពេលតែ៤សប្តាហ៍ប៉ុណ្ណោះ។ បន្ទាប់ពីការកាន់ទុក្ខ ដោយសារការបាត់បង់ជីវិតភ្លាមៗរបស់ក្មួយប្រុសរបស់គាត់ គាត់ក៏បានជួបជុំគ្នាជាមួយបងប្អូនស្រីរបស់គាត់ពីរនាក់ នៅជុំវិញតុ ក្នុងផ្ទះបាយ អស់រយៈពេល៣ថ្ងៃ ហើយក៏បានចេញពីផ្ទះ ដើម្បីទិញកោដិដាក់ធាតុ ទិញអាហារនៅក្រៅផ្ទះ និងចូលរួមពិធីបុណ្យសព។ ខណៈពេលដែលពួកគេទួញយំ ដោយសារការស្លាប់របស់មេសិន(Mason) ពួកគេក៏បានអរសប្បាយផងដែរ ចំពោះរូបថតអេកូរបស់កូន ដែលកំពុងលូតលាស់ក្នុងផ្ទៃរបស់ប្អូនស្រីពៅរបស់គាត់។ ពេលមួយ អេនជេឡាក៏បានរកឃើញការកម្សាន្តចិត្ត ក្នុងកណ្ឌអែសរ៉ានៃព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ បទគម្ពីរនោះបានពិពណ៌នា អំពីការដែលរាស្រ្តរបស់ព្រះវិលត្រឡប់មកទីក្រុងយេរូសាឡិមវិញ បន្ទាប់ពីចក្រភពបាប៊ីឡូនបានបំផ្លាញព្រះវិហារ និងនិរទេសពួកគេ ចេញពីទីក្រុងជាទីស្រឡាញ់របស់ពួកគេ(មើល អែសរ៉ា ១)។ ខណៈពេលដែលលោកអែសរ៉ាឃើញគេសាងសង់ព្រះវិហារឡើងវិញ គាត់ក៏បានឮសម្លេងសរសើរដំកើងព្រះ ដោយអំណរ(៣:១០-១១)។ ប៉ុន្តែ ទន្ទឹមនឹងនោះ គាត់ក៏បានស្តាប់សម្លេងទួញយំ របស់អ្នកដែលបាននឹកចាំ អំពីការរស់នៅ មុនពេលការនិរទេស (ខ.១២)។ អេនជេឡាបានរកឃើញការកម្សាន្តចិត្តជាពិសេស ក្នុងបទគម្ពីរដែលបានចែងថា “បណ្តាជនរកស្គាល់សូរសំឡេងណាដែលអរសប្បាយ និងសូរសំឡេងរបស់អ្នកដែលយំ នោះមិនបានទេ ពីព្រោះគេស្រែកជាយ៉ាងខ្លាំង ហើយសូរសំរែកនោះ ក៏ឮទៅឆ្ងាយផង”(ខ.១៣)។ គាត់បានទទួលស្គាល់ថា ទោះគាត់កំពុងលិចលង់ក្នុងការសោកសង្រេងជ្រៅយ៉ាងណាក៏ដោយ…

Read article

គ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ

April, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 16/04/2023

គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិត ជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ។ យ៉ូហាន ១៥:១៣ ក្នុងអំឡុងពេលប៉ុន្មានថ្ងៃ មុនថ្ងៃដែលគ្រីស្ទបរិស័ទទូទាំងពិភពលោកប្រារព្ធបុណ្យព្រះយេស៊ូវមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញ មានភារវករម្នាក់បានសម្រុកចូលទៅក្នុងផ្សាទំនើបមួយ ក្នុងតំបន់និរតីនៃប្រទេសបារាំង ដោយធ្វើការបាញ់ប្រហារ បណ្តាលឲ្យមនុស្សពីរនាក់បាត់បង់ជីវិត។ បន្ទាប់ពីមានការចរចាគ្នាជាមួយប៉ូលិស ភារវករនោះក៏បានដោះលែងចំណាត់ខ្មាំងទាំងអស់ ដោយទុកតែម្នាក់ប៉ុណ្ណោះ សម្រាប់ធ្វើជាខែលការពារ។ លោកអាណូដ បេលត្រេម(Arnaud Beltrame) ជាមន្រ្តីប៉ូលិស បានមើលឃើញគ្រោះថ្នាក់ ដែលអាចកើតមានមកលើចំណាត់ខ្មាំងម្នាក់នោះ ដូចនេះ គាត់ក៏បានធ្វើរឿងដែលគេមិននឹកស្មានដល់ ដោយគាត់បានស្ម័គ្រចិត្ត ចូលទៅធ្វើចំណាប់ខ្មាំងជំនួសស្រ្តីនោះ។ ឧក្រិដ្ឋជននោះក៏បានដោះលែងនាង តែក្នុងការប្រយុទ្ធរយៈពេលខ្លី ជាមួយភារវជននោះ លោកបេលត្រេម ក៏បានរងរបួស ហើយក្រោយមក ក៏បានបាត់បង់ជីវិត។ អ្នកដឹកនាំពួកជំនុំម្នាក់ ដែលបានស្គាល់មន្រ្តីប៉ូលិសនោះ ក៏បានចែកចាយថា សេចក្តីក្លាហានរបស់លោកបេត្រេម គឺបានកើតចេញពីជំនឿដែលគាត់មានចំពោះព្រះយេស៊ូវ ហើយគាត់ក៏បានចង្អុលបង្ហាញព្រះបន្ទូលព្រះអង្គក្នុងបទគម្ពីរ យ៉ូហាន ១៥:១៣ ដែលបានចែងថា “គ្មានអ្នកណាមានសេចក្តីស្រឡាញ់ធំជាងនេះ គឺដែលអ្នកណានឹងប្តូរជីវិត ជំនួសពួកសំឡាញ់របស់ខ្លួននោះទេ”។ នេះជាពាក្យពេចន៍ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលទៅកាន់ពួកសិស្សព្រះអង្គ បន្ទាប់ពីបានសោយអាហារជាលើកចុងក្រោយជាមួយពួកគេ មុនពេលព្រះអង្គសុគត។ ព្រះអង្គបានប្រាប់ពួកសិស្ស ដែលជាមិត្តសំឡាញ់ព្រះអង្គថា “នេះជាសេចក្តីបញ្ញត្តរបស់ខ្ញុំ គឺឲ្យអ្នករាល់គ្នាស្រឡាញ់ដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជាខ្ញុំបានស្រឡាញ់អ្នករាល់គ្នាដែរ”(ខ.១២) ហើយអ្នកដែលហ៊ានលះបង់ជីវិតខ្លួនឯង ដើម្បីអ្នកដទៃ មានក្តីស្រឡាញ់ធំបំផុត(ខ.១៣)។…

Read article

ប្រភពទឹកដែលនាំមកនូវជីវិត

March, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 02/03/2023

មានពរហើយ អ្នកណាដែល … ក៏រំពឹងគិតក្នុងក្រឹត្យវិន័យទ្រង់ទាំងយប់ទាំងថ្ងៃដែរ។ ទំនុកដំកើង ១:១-២ កាលអេនឌ្រូ (Andrew) និងក្រុមគ្រួសារគាត់ ទៅមើលតំបន់សត្វព្រៃក្នុងប្រទេសកេនយ៉ា ពួកគេមានចិត្តសប្បាយរីករាយពេលដែលបានឃើញសត្វព្រៃជាច្រើនប្រភេទ ជួបជុំគ្នានៅក្បែរបឹងតូចមួយ ក្នុងវាលទំនាប។ សត្វកវែង សត្វគោព្រៃ សត្វដំរីទឹក និងពួកសត្វស្លាប សុទ្ធតែបានធ្វើដំណើរមករកប្រភពទឹក ដែលជួយទ្រទ្រង់ជីវិត។ ខណៈពេលដែលអែនឌ្រូសង្កេតមើល ការធ្វើដំណើររបស់ពួកវានៅកន្លែងនោះ គាត់ក៏បាននឹកចាំថា “ព្រះគម្ពីរប៊ីបប្រៀបដូចជាប្រភពទឹក” ដែលមិនគ្រាន់តែជាប្រភពនៃការបង្រៀន និងប្រាជ្ញា តែក៏ជាប្រភពនៃភាពស្រស់ថ្លា ដែលមនុស្សមកពីគ្រប់ទិសទី អាចមកទទួលទាន ហើយលែងស្រេកជារៀងរហូត។ ការសង្កេតរបស់អែនឌ្រូ បានធ្វើឲ្យយើងនឹកចាំអំពីបទគម្ពីរទំនុកដំកើង ដែលបានចែងថា “មានពរហើយ” អ្នកណាដែលត្រេកអរ និងជញ្ជឹងគិតក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះ ជាពាក្យដែលគេបានប្រើក្នុងបទគម្ពីរសញ្ញាចាស់ ដើម្បីពិពណ៌នា អំពីការបង្រៀន និងការបង្គាប់របស់ព្រះអង្គ ដែលសុទ្ធតែជាព្រះបន្ទូល។ អ្នកដែលជញ្ជឹងគិត និងប្រព្រឹត្តតាមព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ គឺប្រៀបដូចជា “ដើមឈើ ដែលដុះនៅក្បែរផ្លូវទឹក ដែលបង្កើតផលតាមរដូវកាល ហើយស្លឹកក៏មិនចេះស្រពោនឡើយ ឯការអ្វីដែលអ្នកនោះធ្វើ នោះនឹងចំរើនឡើងទាំងអស់”(ទំនុកដំកើង ១:៣)។ អ្នកដែលពិតជាជឿ និងស្រឡាញ់ព្រះ នឹងបានចាក់ឫសចូលជ្រៅ ក្នុងព្រះគម្ពីរ និងរកឃើញកម្លាំង…

Read article

ទឹកដែលនាំទៅរកជីវិត

February, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Amy Boucher Pye 23/02/2023

នាងនឹងបានសូមពីអ្នកនោះវិញ រួចអ្នកនោះនឹងឲ្យទឹករស់ដល់នាង។ យ៉ូហាន ៤:១០ ការរស់នៅរបស់អេនឌ្រា(Andrea) ក្នុងគ្រួសារមានការលំបាកយ៉ាងខ្លាំង បានជានាងរត់ចោលផ្ទះ នៅអាយុ១៤ឆ្នាំ ដោយរកបានការងារមួយធ្វើ និងរស់នៅជាមួយមិត្តភក្តិ។ ដោយសារនាងស្រេកឃ្លានសេចក្តីស្រឡាញ់ និងចង់ឲ្យគេឲ្យតម្លៃមកលើនាង ក្រោយមក នាងក៏បានផ្លាស់ទៅរស់នៅជាមួយបុរសម្នាក់ ដែលបាននាំនាងសេពគ្រឿងញៀន បន្ថែមពីលើការញៀនស្រា ដែលនាងកំពុងមានស្រាប់។ តែទំនាក់ទំនង និងសារធាតុញៀនទាំងនោះមិនអាចបំពេញការស្រេកឃ្លានរបស់នាងបានទេ។ នាងក៏បានបន្តស្វែងរកការស្កប់ចិត្ត ហើយប៉ុន្មានឆ្នាំក្រោយមក នាងក៏បានជួបអ្នកជឿព្រះយេស៊ូវ ដែលបាននាំនាងឲ្យស្គាល់ព្រះយេស៊ូវ ហើយអធិស្ឋានជាមួយនាង។ ពីរបីខែក្រោយមក ទីបំផុត នាងក៏បានរកឃើញព្រះមួយអង្គ ដែលអាចបំបាត់ការស្រេកឃ្លានសេចក្តីស្រឡាញ់របស់នាងបាន។ ព្រះអង្គមានព្រះនាមយេស៊ូវ។ ស្ត្រីសាសន៍សាម៉ារី ដែលបានជួបព្រះយេស៊ូវ នៅក្បែរអណ្តូងទឹក ក៏បានបំបាត់ការស្រេកខាងវិញ្ញាណរបស់នាងផងដែរ។ នាងបានទៅដងទឹក នៅពេលថ្ងៃក្តៅ(យ៉ូហាន ៤:៥-៧) ប្រហែល ដើម្បីកុំឲ្យស្រ្តីដទៃទៀតឃើញ និងនិយាយដើមនាង ដោយសារនាងមានប្រវត្តិមានប្តីច្រើន ហើយកំពុងមានទំនាក់ទំនងផិតក្បត់(ខ.១៧-១៨)។ ពេលព្រះយេស៊ូវចូលមកក្បែរនាង ហើយសុំទឹកនាងសោយ ព្រះអង្គមិនបានធ្វើតាមទំនៀមទំលាប់របស់សាសន៍យូដា ដែលតាមធម្មតា សាសន៍យូដា មិនរាប់អានសាសន៍សាម៉ារីឡើយ។ តែព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងប្រទានអំណោយនៃទឹករស់ដល់នាង ដែលនាំឲ្យនាងមានជីវិតអស់កល្បជានិច្ច(ខ.១០)។ ព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យនឹងបំបាត់ការស្រេកទឹកខាងវិញ្ញាណរបស់នាង។ ពេលណាយើងទទួលជឿព្រះយេស៊ូវ ជាព្រះអម្ចាស់ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះ យើងក៏ផឹកទឹករស់នោះផងដែរ។ បន្ទាប់មក…

Read article

Amy Boucher Pye

នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ - Daily Manna

Useful links

Contact info

[email protected]

Newsletter signup