ប្រាជ្ញា និងការយល់ដឹង ក្នុងព្រះបន្ទូល
ដ្បិតព្រះយេហូវ៉ាទ្រង់ប្រទានឲ្យមានប្រាជ្ញា ឯដំរិះនឹងយោបល់ នោះចេញពីព្រះឱស្ឋរបស់ទ្រង់មក។ សុភាសិត ២:៦ នៅឆ្នំា ១៣៧៣ កាល ជូលៀន(Julian) ជាអ្នកក្រុងន័រវិច មានអាយុ៣០ឆ្នាំ នាងបានធ្លាក់ខ្លួនឈឺជាទម្ងន់ ស្ទើរបាត់បង់ជីវិត។ ពេលដែលគ្រូគង្វាលរបស់នាងអធិស្ឋានជាមួយនាង ព្រះទ្រង់បានធ្វើការក្នុងចិត្តនាង។ បន្ទាប់ពីនាងបានជាសះស្បើយពីជម្ងឺ ដោយការអស្ចារ្យ នាងក៏បានអធិស្ឋាន និងសិក្សាព្រះបន្ទូលព្រះយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន ហើយក៏បានជញ្ជឹងគិតព្រះបន្ទូលដែលព្រះទ្រង់បានបើកបង្ហាញក្នុងព្រះគម្ពីរ។ គាត់ក៏បានធ្វើការសន្និដ្ឋានថា “ព្រះទ្រង់បានធ្វើការក្នុងជីវិតនាង ដោយសារព្រះអង្គស្រឡាញ់នាង” ជាពិសេស ការលះបង់របស់ព្រះគ្រីស្ទ គឺជាការបង្ហាញចេញនូវសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ខ្ពស់បំផុតរបស់ព្រះ។ មនុស្សជាច្រើនបានឮល្បី អំពីការអស្ចារ្យដែលជូលៀនបានទទួលក្នុងជីវិតនាង តែអ្វីដែលគេច្រើនតែមើលរំលងនោះ គឺពេលវេលាដែលនាងបានចំណាយ និងភាពឧស្សាហ៍ព្យាយាមរបស់នាង ក្នុងការអនុវត្តន៍តាមការអ្វីដែលព្រះទ្រង់បានបើកសម្ដែង ក្នុងព្រះគម្ពីរ។ នាងបានព្យាយាមស្វែងយល់ និងអនុវត្តតាមព្រះបន្ទូលព្រះ ដោយទូលសូមប្រាជ្ញា និងជំនួយពីព្រះអង្គ។ ព្រះទ្រង់បានបើកបង្ហាញព្រះអង្គទ្រង់ដល់រាស្រ្តព្រះអង្គ ដោយព្រះគុណព្រះអង្គ តាមរយៈព្រះបន្ទូលក្នុងព្រះគម្ពីរ។ យើងអាចស្វែងរកប្រាជ្ញា និងជំនួយ ក្នុងការសិក្សាព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ គឺប្រាជ្ញាដែលស្តេចសាឡូម៉ូនបានបង្រៀនបុត្រាទ្រង់ ឲ្យស្វែងរក ដោយប្រុងត្រចៀកស្តាប់តាមប្រាជ្ញា ហើយផ្ចង់ចិត្តឲ្យបានយោបល់ (សុភាសិត ២:២) ដើម្បីឲ្យបានស្គាល់ព្រះអង្គ(ខ.៥)។ ព្រះទ្រង់បានសន្យាថា នឹងប្រទានយើងនូវប្រាជ្ញា និងការយល់ដឹងព្រះបន្ទូលព្រះអង្គ។ កាលណាយើងលូតលាស់កាន់តែស៊ីជម្រៅ…
Read article
