Arthur Jackson

You are here:
មានអារម្មណ៍ថា ដូចធូលីដី

ដ្បិត​ទ្រង់​ស្គាល់​រាង​កាយ​របស់​យើង ក៏​នឹក​ចាំ​ថា យើង​គ្រាន់​តែ​ជា​ធូលី​ដី​ប៉ុណ្ណោះ។ ទំនុកដំកើង ១០៣:១៤ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ការ​ប្រជុំ​ការងារ​ប្រចាំ​សប្តាហ៍ លោកវ៉រិន(Warren) បាន​និយាយ​ថា គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា រូប​កាយ​គាត់​ដូច​ល្អង​ធូលី​ដី។ ពេល​នោះ ខ្ញុំ​យល់​ឃើញ​ថា គាត់​កំពុង​តែ​និយាយ​សំដៅ​ទៅ​លើ​បញ្ហា​ប្រឈម​ផ្នែក​រូប​កាយ ដែល​ទាក់​ទង​នឹង​ការ​មាន​វ័យ​ចាស់ និង​សុខភាព​មិន​ល្អ​ជា​ដើម។ លោក​វ៉រិន និង​ភរិយា​គាត់​មាន​អាយុ​ជិត​៧០​ឆ្នាំ​ហើយ ហើយ​នៅ​ឆ្នាំ​២០២០ គាត់​ត្រូវ​ជួប​វេជ្ជបណ្ឌិត គាត់​ត្រូវ​ពិភាក្សា​អំពី​ការ​វះកាត់ ហើយ​រៀប​ចំ​ផ្ទះ​របស់​ខ្លួន សម្រាប់​ព្យាបាល​សុខភាព​នៅ​ផ្ទះ។ ពួក​គេ​ដឹង​ថា ខ្លួន​កំពុង​តែ​មាន​វ័យ​ចាស់​ហើយ។ យើង​អាច​ដឹង​ថា ខ្លួន​យើង​មាន​ចំណុច​ខ្វះ​ខាត មិន​ល្អ​ឥត​ខ្ចោះ និង​ទន់​ខ្សោយ ខាង​ផ្លូវ​កាយ ផ្លូវ​ប្រាជ្ញា ផ្លូវ​អារម្មណ៍ និង​ផ្លូវ​វិញ្ញាណ ទោះ​ជា​យើង​មិន​ទាន់​មាន​វ័យ​ចាស់​ក៏​ដោយ។ ព្រះយេស៊ូវ ដែល​ជា​ព្រះ​រាជ​បុត្រ​នៃ​ព្រះ បាន​បោះ​ជំហាន​ចូល​ក្នុង​លោកិយ​ដែល​បាន​ធ្លាក់​ចូល​ក្នុង​អំពើ​បាប ហើយ​យក​ព្រះទ័យ​ទុក​ដាក់ ចំពោះ​អស់​អ្នក​ដែល​មាន​សេចក្តី​កម្សោយ ក្នុង​លក្ខណៈ​ជា​មនុស្ស​(ទំនុកដំកើង ១០៣:១៣)។ ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏​បាន​សរសេរ​ផង​ដែរ​ថា “ដ្បិត​ទ្រង់​ស្គាល់​រាង​កាយ​របស់​យើង ក៏​នឹក​ចាំ​ថា យើង​គ្រាន់​តែ​ជា​ធូលី​ដី​ប៉ុណ្ណោះ”(ខ.១៤)។ ពាក្យ ធូលីដី បាន​នាំ​យើង​វិល​ត្រឡប់​ទៅ​កណ្ឌ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ ដែល​បាន​ចែង​ថា “ព្រះយេហូវ៉ា​ដ៏​ជា​ព្រះ​ទ្រង់​យក​ធូលី​ដីមក​សូន​ធ្វើ​ជា​មនុស្ស ទ្រង់​ផ្លុំ​ខ្យល់​ដង្ហើម​ជីវិត​បញ្ចូល​ទៅ​ក្នុង​រន្ធ​ច្រមុះ នោះ​ក៏​ត្រឡប់​ជា​មាន​ព្រលឹង​រស់​ឡើង”(២:៧)។ តើ​អ្នក​មាន​អារម្មណ៍​ថា ដូច​ល្អង​ធូលី​ទេ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ?…

Read article
ក្នុងព្រះហស្តដែលមានសុវត្ថិភាព

ទ្រង់​ជា​ទី​ពំនួន​នៃ​ទូលបង្គំ ទ្រង់​នឹង​ការពារ​ទូលបង្គំ ឲ្យ​រួច​ពី​សេចក្តី​ទុក្ខ​លំបាក។ ទំនុកដំកើង ៣២:៧ ជីវិត​របស់​លោក​ដាក មើឃី(Doug Merkey) បាន​ដាច់​ម្តង​បន្តិច​ៗ ប្រៀប​ដូច​ជា​ខ្សែ​ពួរ​ដែល​ដាច់​ម្តង​មួយ​ធ្លុង​ៗ។ លោក​គ្រូ​គង្វាល និង​ជាង​ចម្លាក់​រូប​នេះ​ក៏​បាន​សរសេរ​ថា “ម្តាយ​របស់​ខ្ញុំ​បាន​ចាញ់​ការ​តយុទ្ធ​នឹង​ជំងឺ​មហារីក ដែល​អស់​ពេល​ជា​យូរ ទំនាក់​ទំនង​ស្នេហា ដែល​ខ្ញុំ​មាន​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​កំពុង​តែ​ជួប​ការ​បែក​បាក់ ហិរញ្ញ​វត្ថុ​របស់​ខ្ញុំ​ក៏​បាន​ថយ​ចុះ ការងារ​របស់​ខ្ញុំ​មាន​ពេញ​ដោយ​ភាព​មិន​ច្បាស់​លាស់…ភាព​ងងឹត​ផ្លូវ​អារម្មណ៍ និង​ខាង​វិញ្ញាណ​នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន និង​នៅ​ក្នុង​ខ្ញុំ ក៏​មាន​ជម្រៅ​ជ្រៅ ហើយ​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​អាច​គេច​ចេញ​រួច”។ បញ្ហា​ចម្រុះ​ទាំង​នេះ គួប​ផ្សំ​នឹង​ការ​រស់​នៅ​ក្នុង​បន្ទប់​ក្នុង​ដំបូល​ផ្ទះ​ដ៏​ចង្អៀត គឺ​ជា​កត្តា​ដែល​នាំ​ឲ្យ​គាត់​ឆ្លាក់​រូប​ចម្លាក់​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ ដែល​មាន​ចំណង​ជើង​ថា កន្លែង​ជ្រក​កោន ។ រូប​ចម្លាក់​នោះ​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ព្រះហស្ត​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ដែល​មាន​ស្នាម​របួស​ដែល​ដែក​គោល​បាន​ចាក់​ទម្លុះ បាន​ផ្គុំ​ផ្ងារ​ទៅ​លើ​បង្កើត​បាន​ជា​កន្លែង​ជ្រក​កោន​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព។ លោក​ដាក​ក៏​បាន​ពន្យល់ អំពី​ការ​រចនា​ស្នា​ដៃ​សិល្បៈ​របស់​ខ្លួន យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “រូប​ចម្លាក់​នោះ គឺ​បាន​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​ត្រាស់​ហៅ​របស់​ព្រះ​គ្រីស្ទ ឲ្យ​យើង​ចូល​ជ្រក​កោន​ក្នុង​ព្រះ​អង្គ”។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក​៣២ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​រៀប​រាប់ អំពី​ការ​ដែល​ទ្រង់​បាន​រក​ឃើញ​កន្លែង​ដែល​មាន​សុវត្ថិភាព​បំផុត គឺ​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​អម្ចាស់។ ព្រះ​អង្គ​ប្រទាន​ការ​អត់​ទោស​បាប​មក​យើង​(ខ.១-៥) ហើយ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​អធិស្ឋាន ក្នុង​ពេល​ដ៏​វឹកវរ(ខ.៦)។ ក្នុង​ខ.៧ អ្នក​និពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​រូប​នេះ ក៏​បាន​ប្រកាស អំពី​ជំនឿ​របស់​ខ្លួន​ថា “ទ្រង់​ជា​ទី​ពំនួន​នៃ​ទូលបង្គំ ទ្រង់​នឹង​ការពារ​ទូលបង្គំ ឲ្យ​រួច​ពី​សេចក្តី​ទុក្ខ​លំបាក…

Read article
ការផ្សះផ្សាឲ្យបានឆាប់រហ័ស

ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​ជា​ស្រុះ​ស្រួល នឹង​អ្នក​ដើម​ចោទ​វិញ​ជា​ប្រញាប់ ដែល​កំពុង​តែ​ដើរ​តាម​ផ្លូវ​ជា​មួយ​គ្នា។ ម៉ាថាយ ៥:២៥ ជម្លោះ​ដ៏​ឈឺ​ចាប់ រវាង​លោក​សាយមិន(Simon) និង​លោក​ជែហ្វព្រី(Geoffrey) បាន​អូស​បន្លាយ​អស់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ ហើយ​លោក​សាយមិន​បាន​ព្យាយាម​ចាប់​ផ្តើម​ទំនាក់​ទំនង​ឡើង​វិញ តែ​បាន​ជួប​ការ​បដិសេធន៍។ បន្ទាប់​ពី​បាន​ទទួល​ដំណឹង​ថា ម្តាយ​របស់​លោក​ជែហ្វព្រី​បាន​ទទួល​មរណៈ​ភាព លោក​សាយ​មិន​ក៏​បាន​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​តំបន់​ខាង​ជើង​នៃ​ប្រទេស​កេន​យ៉ា ដើម្បី​ចូល​រួម​ពិធី​បុណ្យ​សព។ លោក​សាយមិន​ក៏​បាន​រំឭក​អំពី​ការ​ជួប​គ្នា​នៅ​ពេល​នោះ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​មាន​ការ​រំពឹង​គិត​ទាល់​តែ​សោះ​ថា រឿង​នេះ​នឹង​ប្រែ​ជា​យ៉ាង​ណា​ទេ តែ​បន្ទាប់​ពី​ពិធី​បុណ្យ​សព​ចប់ យើង​ក៏​បាន​បើក​ចំហ​ចិត្ត ហើយ​មាន​ការ​ជជែក​គ្នា​ដែល​មាន​ផ្លែ​ផ្កា។ យើង​ឱប​គ្នា ចំណាយ​ពេល​ជា​មួយ​គ្នា ​អធិស្ឋាន ហើយ​មាន​គម្រោង​ជួប​គ្នា​ទៀត”។ លោក​សាយមិន និង​លោក​ជែហ្វព្រី​អាច​ជៀស​វាង​ការ​ឈឺ​ចាប់​ជា​ច្រើន បើ​សិន​ជា​ពួក​គេ​បាន​ផ្សះផ្សា​គ្នា​តាំង​ពី​ដំបូង។ ព្រះ​បន្ទូល​ព្រះ​យេស៊ូវ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ម៉ាថាយ ៥:២១-២៦ បាន​ផ្តល់​នូវ​ដំណោះ​ស្រាយ​សម្រាប់​បញ្ហា​ទំនាក់​ទំនង។ កំហឹង​ដែល​អាច​នាំ​ទៅ​រក​ជម្លោះ គឺ​ជា​បញ្ហា​ដ៏​​ធ្ងន់ធ្ងរ​(ខ.២២)។ ជាង​នេះ​ទៅ​ទៀត យើង​ត្រូវ​មាន​ការ​ផ្សះផ្សា​គ្នា​ឲ្យ​រួច​រាល់ មុន​នឹង​ទៅ​ថ្វាយ​បង្គំ​ព្រះ​(ខ.២៣-២៤)។ ព្រះ​បន្ទូល​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា​របស់​ព្រះ​យេស៊ូវ ឲ្យ “ផ្សះផ្សា​ជា​មួយ​គូ​ជម្លោះ​របស់​យើង ឲ្យ​បាន​ឆាប់​រហ័ស”(ខ.២៥) បាន​រំឭក​យើង​ថា យើង​អាច​ផ្សះផ្សា​គ្នា​បាន​កាន់​តែ​ឆាប់​កាន់​តែ​ល្អ។​ ទំនាក់​ទំនង​ងាយ​នឹង​មាន​បញ្ហា ដោយ​យើង​ត្រូវ​ធ្វើអ្វី​ម្យ៉ាង ក្នុង​គ្រួសារ កន្លែង​ធ្វើ​ការ នៅ​សាលារៀន និង​ក្នុង​ចំណោម​បង​ប្អូន​រួម​ជំនឿ​របស់​យើង។ ក្នុង​នាម​យើង​ជា​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ ដែល​ជា “ម្ចាស់​នៃ​មេត្រីភាព” (អេសាយ ៩:៦) ចូរ​យើង​បើក​ចំហ​ចិត្ត…

Read article
ចែកចាយសេចក្តីជំនឿ ដោយចិត្តក្លាហាន

គ្មាន​សេចក្តី​សង្គ្រោះ ដោយសារ​អ្នក​ណា​ទៀត​សោះ។ កិច្ចការ ៤:១២ បន្ទាប់​ពី​យន្ត​ហោះ​របស់​លោក​ប្រេម ប្រាដហាំ(Prem Pradham ឆ្នាំ១៩២៤-១៩៩៨) ត្រូវ​គេ​បាញ់​ទម្លាក់ ក្នុង​អំឡុង​សង្រ្គាម​លោក​លើក​ទី២ គាត់​ក៏​បាន​រង​របួស ក្នុង​ការ​លោត​ឆ័ត្រ​យោង ទៅ​រក​ទី​សុវត្ថិភាព។ គាត់​ក៏​បាន​ដើរ​ជើង​ម្ខាង អស់​មួយ​ជីវិត។ គាត់​ធ្លាប់​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​ពិការ​ជើង​ម្ខាង។ តើ​វា​មិន​ចម្លែក​ទេ​ឬ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ត្រាស់​ហៅ​ខ្ញុំ ឲ្យ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ ក្នុង​តំបន់​ជួរ​ភ្នំ​ហិម៉ាឡៃ?” ហើយ​គាត់​ក៏​បាន​ទៅ​ផ្សាយ​ដំណឹង​ល្អ​នៅ​ប្រទេស​នេប៉ាល់ ដោយ​ជួប​ការ​បៀតបៀន ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ការ​ជាប់​ឃុំ​ខ្លួន ក្នុង “គុក​មរណៈ” ដែល​នៅ​ទីនោះ អ្នក​ទោស​ត្រូវ​ជួប​ស្ថានភាព​ពិបាក​ធ្ងន់ធ្ងរ។ ក្នុង​រយៈ​ពេល​១៥​ឆ្នាំ លោក​ប្រេម​ជាប់​គុក នៅ​ក្នុង​ពន្ធ​ធនាគារ​១៤​កន្លែង​ខុស​គ្នា។ ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ ការ​ធ្វើ​បន្ទាល់​ដ៏​ក្លាហាន​របស់​គាត់ បាន​បង្កើត​ផល​ផ្លែ​នៃ​ជីវិត​ផ្លាស់​ប្រែ ថ្វាយ​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដែល​រួម​មាន អ្នក​យាម​គុក និង​អ្នក​ទោស ដែល​បាន​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​នៃ​ព្រះ​យេស៊ូវ ទៅ​ប្រាប់​ប្រជាជន​របស់​ខ្លួន។​ សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​ជួប​ការ​បៀតបៀន ដោយសារ​ជំនឿ​លើ​ព្រះ​យេស៊ូវ ​ដោយសារ​ព្រះ​បាន​ប្រើ​គាត់​ឲ្យ​ប្រោស “បុរស​ពិការ​ម្នាក់” ឲ្យ​ជា​(កិច្ចការ ៤:៩)។ តែ​គាត់​បាន​ប្រើ​ឱកាស​ពេល​នោះ ដើម្បី​ថ្លែង​អំពី​ព្រះ​គ្រីស្ទ ដោយ​ចិត្ត​ក្លាហាន​(ខ.៨-១៣)។ សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ យើង​ក៏​អាច​ជួប​ការ​បៀតបៀន​ដូច​សាវ័ក​ពេត្រុស​ផង​ដែរ​(ខ.១០-១១) តែ​យើង​មាន​សមាជិក​គ្រួសារ មិត្ត​រួម​ការងារ ​មិត្ត​រួម​ថ្នាក់ និង​អ្នក​ដទៃ​ទៀត​ដែល​យើង​ស្គាល់…

Read article
ការរស់នៅជាតំណាងព្រះយេស៊ូវ

ហើយ​ក្នុង​គ្រប់​ទាំង​អស់ ទោះ​បើ​ការ​អ្វី​ដែល​អ្នក​រាល់​គ្នា​នឹង​ធ្វើ ដោយ​ពាក្យ​សំដី ឬ​កិរិយា​ក៏​ដោយ ចូរ​ធ្វើ​ទាំង​អស់ ដោយ​ព្រះនាម​នៃ​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ។ -កូល៉ុស ៣:១៧ “កូន​ប្រុស ពុក​មិន​មាន​របស់​ទ្រព្យ​អ្វី​ច្រើន ទុក​ឲ្យ​កូន​ទេ។ តែ​ពុក​មាន​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ សម្រាប់​កូន ដូច​នេះ កុំ​ធ្វើ​ឲ្យ​ខូច​ឈ្មោះ​ពុក”។ នេះ​ជា​ពាក្យ​សម្តី​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា ដែល​លោក​ចននី បេធីស(Johnnie Bettis) និយាយ​ទៅ​កាន់​កូន​ប្រុស​គាត់ ឈ្មោះ យេរ៉ូម មុន​ពេល​យេរ៉ូម​ទៅ​រៀន​នៅ​មហា​វិទ្យាល័យ។ យេរ៉ូម​បាន​ដក​ស្រង់​ពាក្យ​សម្តី​នេះ នៅ​ក្នុង​ការ​សរសេរ​ពាក្យ​លើក​ទឹក​ចិត្ត សម្រាប់​ដាក់​តាំង​នៅ​ក្នុង​សាល​កិត្តិយស នៃ​កីឡា​បាល់​ទាត់​អាមេរិក។ ពាក្យ​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ទាំង​នេះ ដែល​យេរ៉ូម​បាន​ដាក់​ជាប់​តាម​ខ្លួន ពេញ​មួយ​ជីវិត មាន​ឥទ្ធិ​ពល​យ៉ាង​ខ្លាំង គាត់​បាន​និយាយ​ផ្តាំ​ផ្ញើ​កូន​ប្រុស​របស់​គាត់ ដោយ​ប្រើ​ពាក្យ​ស្រដៀង​នេះ​ផង​ដែរ​ថា “កូន​ប្រុស ពុក​គ្មាន​អ្វី​ច្រើន ដែល​អាច​ផ្តល់​ឲ្យ​កូន ដែល​សំខាន់​ជាង​កេរ្តិ៍​ឈ្លោះ​ល្អ​នោះ​ទេ”។​ កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​ល្អ ក៏​សំខាន់​សម្រាប់​អ្នក​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវផងដែរ។​ ពាក្យ​ពេចន៍​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​កូល៉ុស ៣:១២-១៧ បាន​រំឭក​យើង អំពី​ព្រះ​មួយ​អង្គ ដែល​យើង​កំពុង​តែ​រស់​នៅ ជា​តំណាង​ឲ្យ​ទ្រង់​(ខ.១៧)។ ចារិក​លក្ខណៈ​របស់​យើង គឺ​ប្រៀប​ដូច​ជា​សំលៀក​បំពាក់ ដែល​យើង​ស្លៀក​ពាក់ ហើយ​បទ​គម្ពីរ​នេះ​បាន​ប្រាប់​យើង​ឲ្យ  “​ប្រដាប់​កាយ ដោយ​ចិត្ត​ក្តួល​អាណិត សប្បុរស សុភាព សំឡូត…

Read article
ការសិក្សាព្រះគម្ពីរប៊ីបរបស់មនុស្សសាមញ្ញ

ក្នុង​សៀវភៅ​ដែល​លោក​ចេ អាយ ភែកឃ័រ(J. I. Packer ឆ្នាំ១៩២៦-២០២០) បាន​និពន្ធ មាន​ចំណង​ជើង​ថា ការ​ស្គាល់​ព្រះ គាត់​បាន​ពិពណ៌នា​អំពី​អ្នក​ជឿ​ព្រះ​គ្រីស្ទ​ដ៏​ល្បី​ល្បាញ​៤​នាក់។ គាត់​បាន​ហៅ​ពួក​គេ​ថា “សត្វ​ប៊ីវើ សម្រាប់​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប”។ ពួក​គេ​សុទ្ធ​តែ​មិន​បាន​ទទួល​ការ​បណ្តុះបណ្តាល​ឲ្យ​ក្លាយ​ជា​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ព្រះ​គម្ពីរ តែ​ពួក​គេ​ម្នាក់​ៗ​សុទ្ធ​តែ​មាន​ការ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ខ្ពស់ នៅ​ក្នុង​ការ​ស្គាល់​ព្រះ ដោយ​កកេរ​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប ដូច​សត្វ​ប៊ីវើ ដែល​កកេរ​ដើម​ឈើ​។ លោក​ភែកឃ័រ ក៏​បាន​កត់​សម្គាល់​ផង​ដែរ​ថា ការ​ស្គាល់​ព្រះ តាម​រយៈ​ការ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៊ីប គឺ​មិន​គ្រាន់​តែ​សម្រាប់​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ព្រះ​គម្ពីរ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ។ គាត់​ក៏​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “អ្នក​អាន​ព្រះ​គម្ពីរ និង​អ្នក​ស្តាប់​ការ​អធិប្បាយ​ព្រះ​បន្ទូល ដ៏​សាមញ្ញ​ម្នាក់ ដែល​ពេញ​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ នឹង​មាន​ការ​ប្រកប​ស្និទ្ធ​ស្នាល​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ជា​មួយ​ព្រះ​អម្ចាស់ និង​ព្រះ​អង្គ​សង្រ្គោះ​របស់​ខ្លួន បាន​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ប្រាជ្ញ​ដែល​រៀន​ព្រះ​គម្ពីរ​ជ្រៅ​ជ្រះ​ជាង ដែល​គិត​ថា​ខ្លួន​មាន​ភាព​គ្រប់​គ្រាន់ នៅ​ក្នុង​ការ​មាន​ចំណេះ​ដឹង​ត្រឹម​ត្រូវ ក្នុង​ផ្នែក​ទេវសាស្រ្ត”។​ គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ មិន​មែន​អ្នក​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ​ទាំង​អស់ សុទ្ធ​តែ​បាន​ធ្វើ​ដូច​នេះ ដោយ​ការ​បន្ទាប​ខ្លួន ដោយ​មាន​គោល​ដៅ ចង់​ស្គាល់​ព្រះអង្គ​សង្រ្គោះ​កាន់​តែ​ច្បាស់ និង​ផ្លាស់​ប្រែ​កាន់​តែ​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​អង្គ​​នោះ​ទេ។ នៅ​សម័យ​ព្រះ​យេស៊ូវ មាន​អ្នក​ដែល​បាន​អាន​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ តែ​មិន​បាន​ដឹង​ថា បទ​គម្ពីរ​ដែល​ពួក​គេ​លើក​យក​មក​និយាយ​នោះ និយាយ​អំពី​អ្វី​ពិត​ប្រាកដ​ទេ។ ហេតុនេះ​ហើយ​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​មាន​បន្ទូល ទៅ​កាន់​ពួក​គេ​ថា “អ្នក​រាល់​គ្នា​ស្ទង់​មើល​គម្ពីរ ដោយ​ស្មាន​ថា បាន​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​អំពី​គម្ពីរ​នោះ​មក គឺ​ជា​គម្ពីរ​នោះ​ឯង ដែល​ធ្វើ​បន្ទាល់​ពី​ខ្ញុំ តែ​អ្នក​រាល់​គ្នា​មិន​សុខ​ចិត្ត​មក​ឯ​ខ្ញុំ…

Read article
ពេលណាយើងមិនយល់ផែនការព្រះ

យុវជន​ម្នាក់​មាន​ក្តី​ស្រមៃ​ចង់​ជោគជ័យ ក្នុង​អាជីព​ជា​កីឡាករ។ ពេល​ដែល​ក្តី​ស្រមៃ​នោះ​ ជួប​ការ​ខកខាន​ជា​បណ្តោះ​អាសន្ន គាត់​ក៏​បាន​ផ្ញើ​សារ​ទៅ​ម្តាយ​របស់​គាត់​ថា “កូន​មិន​យល់​ផែនការ​របស់​ព្រះ​អង្គ​ទេ។ កូន​បាន​ថ្វាយ​ជីវិត​ដាច់​ដល់​ព្រះ​អង្គ​ហើយ។ ហេតុ​អ្វី​រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង​ចំពោះ​កូន?” ក្នុង​ចំណោម​យើង តើ​មាន​នរណា​ខ្លះ​ដែល​បាន​ជួប​រឿង​ខក​ចិត្ត ខុស​ពី​ការ​រំពឹង​គិត ធ្វើ​ឲ្យ​គំនិត​យើង​ជោរជន់​ទៅ​ដោយ​ការ​រអ៊ូរទាំ ឬ​សំណួរ? ឧទាហរណ៍ សមាជិក​គ្រួសារ​បាន​កាត់​ផ្តាច់​ទំនាក់​ទំនង ដោយ​គ្មាន​មូល​ហេតុ សុខភាព​ស្រាប់​តែ​ចុះ​ខ្សោយ​វិញ​ភ្លាម​ៗ ការ​បាត់​បង់​ការងារ ឬ​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដែល​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ការ​រស់​នៅ។​ បទ​គម្ពីរ​យ៉ូប ១-២ បាន​ចែង​អំពី​សោកនាដកម្ម និង​ភាព​អន់​ថយ​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ជា​បន្ត​បន្ទាប់ ក្នុង​ជីវិត​លោក​យ៉ូប។ តាម​ស្តង់​ដារ​របស់​មនុស្ស មុន​ពេល​ដែល​ជីវិត​គាត់​ធ្លាក់​ចុះ ជីវិត​របស់​លោក​យ៉ូប​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​មាន​បញ្ហា​អ្វី​ទេ។ លោក​យ៉ូប “ជា​អ្នក​គ្រប់​លក្ខណ៍ ហើយ​ទៀង​ត្រង់ ដែល​គោរព​កោតខ្លាច​ដល់​ព្រះ ក៏​ចៀស​ចេញ​ពី​សេចក្តី​អាក្រក់”(យ៉ូប ១:១)។ ប៉ុន្តែ​ ជីវិត​មនុស្ស​មិន​តែង​តែ​មាន​ដំណើរ​ការ ដូច​អ្វី​ដែល​យើង​ចង់​បាន គឺ​មិន​ខុស​ពី​ជីវិត​របស់​លោក​យ៉ូប​ឡើយ។ ពេល​ដែល​ភរិយា​គាត់​ប្រាប់​គាត់​ឲ្យ “ប្រមាថ​ដល់​ព្រះ ហើយ​ស្លាប់”(២:៩) លោក​យ៉ូប​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​ចំពោះ​នាង ដោយ​ពាក្យ​សម្តី​ប្រកប​ដោយ​ប្រាជ្ញា និង​ការ​ប្រៀន​ប្រដៅ ហើយ​សក្តិសម​នឹង​ឲ្យ​យើង​យក​គំរូ​តាម។ បាន​ជា​ពេល​ណា​រឿង​ហេតុ​កើត​ឡើង ទោះ​តូច​ឬ​ធំ​ក្តី ដែល​យើង​មិន​ចង់​ជួប ចូរ​យើង​ពោល​ថា “យើង​ទទួល​សេចក្តី​ល្អ​មក​ពី​ព្រះ តើ​មិន​ត្រូវ​ទទួល​សេចក្តី​អាក្រក់​ដែរ​ទេ​ឬ?” គ្រប់​ទាំង​សេចក្តី​ទាំង​នោះ យ៉ូប​មិន​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្លួន​សៅហ្មង ដោយ​បបូរ​មាត់​ទេ(ខ.១០)។ ដោយ​ពឹង​អាង​កម្លាំង​របស់​ព្រះ ចូរ​យើង​នៅ​តែ​ទុក​ចិត្ត…

Read article
ការថ្វាយបង្គំ ដោយទូលសួរ

វា​មិន​មែន​ជា​រឿង​ចម្លែក​ទេ ដែល​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ មាន​អ្នក​ដំណើរ​ណា​ម្នាក់ ចោទ​សួរ​ថា “​តើ​យើង​ទៅដល់​ហើយ​ឬ​នៅ?” ឬ​សួរ​ថា “តើ​នៅ​យូរ​ប៉ុណ្ណា​ទៀត ទើប​ទៅ​ដល់?” តើ​នរណា ដែល​មិន​ធ្លាប់​ឮ​សំណួរ​ដ៏​សាមញ្ញ​នេះ ចេញ​ពី​បបូរ​មាត់​ក្មេង ឬ​មនុស្ស​ធំ ដែល​អន្ទះ​សារ​ចង់​ឲ្យ​ឆាប់​ទៅ​ដល់​គោល​ដៅ? ប៉ុន្តែ មនុស្ស​គ្រប់​វ័យ​សុទ្ធ​តែ​ងាយ​នឹង​សួរ​សំណួរ​ដូច​នេះ​ដែរ ពេល​ដែល​ពួក​គេ​ជួប​ប្រទះ​បញ្ហា ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​ចេះ​ចប់​មិន​ចេះ​ហើយ។ ជាក់​ស្តែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក ១៣ យើង​ឃើញ​ថា ស្តេច​ដាវីឌ បាន​ចោទ​នូវ​សំណួរ​ដូច​នេះ។ ក្នុង​ខគម្ពីរ​ពីរខ​ដំបូង ស្តេច​ដាវីឌ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ហាក់​ដូច​ជា​ត្រូវ​បាន​គេ​បំភ្លេច​ចោល បោះ​បង់​ចោល និង​មាន​អារម្មណ៍​ថា បរាជ័យ បាន​ជា​ទ្រង់​ពោល​ពាក្យ​ទំនួញ​បួន​ដង​ថា “តើ​ដល់​កាល​ណា​ទៀត?” ក្នុងខ.២ ទ្រង់​សួរ​ថា “តើ​ត្រូវ​ឲ្យ​ទូលបង្គំ​ពិគ្រោះ​នៅ​តែ​ក្នុង​ខ្លួន​ដល់​កាល​ណា?” បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ដែល​មាន​ពោល​ទំនួញ​យ៉ាង​ដូច​នេះ គឺ​បាន​ប្រាប់​យើង​ថា យើងអាច​ចូល​ទៅ​ចំពោះ​ព្រះ​អម្ចាស់ ដើម្បី​ថ្វាយ​បង្គំ​ទ្រង់ ដោយ​ទូល​សួរ​ទ្រង់​ផង​ដែរ។ សរុប​មក ក្នុង​អំឡុង​ពេល​ដែល​មាន​ទុក្ខលំបាក និង​ការ​នឿយ​ព្រួយ​ដែល​បាន​អូស​បន្លាយ​ពេល​ដ៏​យូរ ព្រះ​ជា​ម្ចាស់​ជា​បុគ្គល​ដ៏​ល្អ​បំផុត ដែល​យើង​ត្រូវ​ថ្លែង​ប្រាប់​គ្រប់​រឿង ដែល​យើង​បាន​ជួប​ប្រទះ​។ យើង​អាច​ទូល​ថ្វាយ​ទ្រង់ អំពី​ទុក្ខ​លំបាក ដោយ​សារ​ជម្ងឺ ការ​កាន់​ទុក្ខ និងមនុស្ស​ជា​ទីស្រឡាញ់​ដែល​បាន​ដើរ​ខុស​គន្លង ហើយ​ផ្ទេរ​បន្ទុក​ទាំង​អស់​នេះ ដាច់​ដល់​ទ្រង់។ ការ​ថ្វាយ​បង្គំ​មិន​ត្រូវ​អាក់​ខាន ដោយ​សារ​យើង​មាន​សំណួរ…

Read article
ជាកម្មសិទ្ធរបស់ព្រះអម្ចាស់

សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ យើង​ងាយ​នឹង​កត់​សម្គាល់​ឃើញ​ថា “ការ​សាក់​រូប” កំពុង​តែ​មាន​ការ​ពេញ​និយម​យ៉ាង​ខ្លាំង។ អ្នក​ខ្លះ​បាន​សាក់​រូប​តូច​ៗ​ ស្ទើរ​តែ​មើល​មិន​ដឹង។ អ្នក​ខ្លះ​ទៀត រាប់​ចាប់​ពី​កីឡា​ករ ដល់​តារា​ភាព​យន្ត ក៏​ដូច​ជា​មនុស្ស​ទូទៅ​ជា​ច្រើន បាន​សម្រេច​ចិត្ត​សាក់​រូប​ដែល​មាន​ពណ៌​ចម្រុះ ឬ​សាក់​ពាក្យ និង​ការ​រចនា​ផ្សេង​ៗ នៅ​លើ​រូប​កាយ​របស់​ខ្លួន។ រឿង​នេះ​បាន​ក្លាយ​ជា​ទំនោរ​ ដែល​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​សាប​រលាប​ដោយ​ងាយ​ៗ​ឡើយ គឺ​ទំនោរ​ដែល​បាន​នាំ​មក​នូវ​ប្រាក់​ចំណូល​ជា​សរុប ៣​ពាន់​លាន​ដុល្លា ​ពី​អាជីវ​កម្ម​សាក់​រូប​នៅ​ទូទាំង​ពិភព​លោក ក្នុង​ឆ្នាំ​ ២០១៤ និង​ប្រាក់​ចំណូល​សរុប ៦៦​លាន​ដុល្លា បាន​ពី​ការ​លប់​រូប​សាក់ នៅ​ទូទាំង​ពិភព​លោក។ អ្នក​អាច​មាន​ទស្សនៈ​ផ្សេង​ៗ​គ្នា​ អំពី​ការ​សាក់​រូប រឿង​នេះ​​ តែ​រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ ​អំពី​បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ជំពូក ៤៤ ដែលបាន​ពិពណ៌​នា ក្នុង​ន័យ​ធៀប អំពី​មនុស្ស​ដែល​សរសេរ​នៅ​លើ​ដៃ​របស់​ខ្លួន​ឯង​ថា “ខ្ញុំ​ជា​របស់​ផង​ព្រះ​យេហូវ៉ា”(ខ.៥)។ ​ការ​សរសេរ​នៅ​លើ​ដៃ​របស់​ខ្លួន​ឯង​នេះ គឺ​ជា​ចំណុច​សំខាន់​បំផុត​នៃ​បទ​គម្ពីរ​នេះ​ទាំង​មូល ដែល​បាន​និយាយ អំពី​ការ​ដែល​ព្រះ​អម្ចាស់យក​ព្រះ​ទ័យ​ទុក​ដាក់ ចំពោះ​អ្នក ដែល​ទ្រង់​បាន​ជ្រើស​រើស​(ខ.១)។ ពួក​គេ​អាច​ពឹង​ផ្អែក​លើ​ជំនួយ​របស់​ទ្រង់​(ខ.២) ហើយ​ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​ពរ​ទឹក​ដី និង​កូន​ចៅ​ជំនាន់​ក្រោយ​របស់​ពួក​គេ​(ខ.៣)។ ការ​សរសេរ​ពី​លើ​ដៃ​ថា “ខ្ញុំ​ជា​របស់​ផង​ព្រះ​យេហូវ៉ា” គឺ​ជាការ​សរសេរ​ពាក្យ​ធម្មតា តែ​មាន​អំណាច ដែល​បាន​បញ្ជាក់​ថា រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​ដឹង​ថា ពួក​គេ​ជា​កម្ម​សិទ្ធិ​របស់​ទ្រង់ ហើយ​ទ្រង់​នឹង​​ថែរក្សា​ពួក​គេ។ អ្នក​ដែល​ចូល​មក​រក​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ ដោយ​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ…

Read article
មានសុវត្ថិភាព ក្នុងព្រះហស្តទ្រង់

អាកាស​ធាតុ​នៅ​ខាង​ក្រៅ កំពុង​ការ​ធ្វើ​ការ​គំរាម​កំហែង ហើយ​ពត៌​មាន​ដែល​បាន​បង្ហាញ ក្នុង​ទូរស័ព្ទ​ចល័ត​របស់​ខ្ញុំ បាន​ដាស់​តឿន​ខ្ញុំ អំពី​ទឹក​ដែល​អាច​ជន់​ឡើង​ភ្លាម​ៗ។ នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដែល​ខ្ញុំ​រស់​នៅ ខ្ញុំ​ឃើញ​មាន​ឡាន​ជា​ច្រើន ដែល​គេបាន​យក​មក​ចត ខណៈ​ពេល​ដែល​ឪពុក​ម្តាយ​ទាំង​ឡាយ និង​អ្នក​ដទៃ​ទៀត បាន​ជួប​ជុំ​គ្នា ដើម្បី​ចាំ​ទទួល​កូន​របស់​ខ្លួន នៅ​កន្លែង​ចំណត​ឡាន​ក្រុង​របស់​សាលា។ នៅ​ពេល​ដែល​ឡាន​ក្រុង​មក​ដល់ ភ្លៀង​ក៏​ចាប់​ផ្តើម​ធ្លាក់។ គឺ​នៅ​ពេល​នោះហើយ ដែល​ខ្ញុំ​បាន​សង្កេត​ឃើញ​ស្រី្ត​ម្នាក់​ចេញ​ពី​ឡាន ហើយ​ក៏​បាន​បើក​គំរប​គូត​ឡាន យក​ឆ័ត្រ​ចេញ​មក។ គាត់​បានដើរ​ទៅ​រក​ក្មេង​ស្រី​តូច​ម្នាក់ ហើយ​ខំ​បាំង​កុំ​ឲ្យ​នាង​ត្រូវ​ទឹក​ភ្លៀង ទាល់​តែ​បាន​ទៅ​ដល់​ឡាន។ នេះ​ជា​រូប​ភាព​ដ៏​ស្រស់ស្អាត នៃ​ការ​ថែរក្សា និង​ការ​ការពារ​របស់​ឪពុក​ម្តាយ ដែល​កើត​មាន​ពិត ដែល​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​ថែរក្សា​របស់ព្រះ​វរបិតា​នៃ​យើង ដែល​គង់​នៅ​ស្ថាន​សួគ៌។ ហោរា​អេសាយ​បាន​ធ្វើ​ការ​ថ្លែង​ទំនាយ អំពី​ការ​ជំនុំ​ជម្រះ ចំពោះ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់ ដែល​បន្ទាប់​មក ថ្ងៃ​ដ៏​ភ្លឺ​ស្វាង​ក៏បាន​កើត​មាន សម្រាប់​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​(អេសាយ ៤០:១-៨)។​ គាត់​ថា អ្នក​នាំ​ដំណឹង​ល្អ​នឹង​ឡើង​ទៅ​ប្រកាស នៅ​លើ​ភ្នំ​(ខ.៩) ដែល​ជា​ការ​ធានា​ដល់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ថា ព្រះ​អង្គ​នៅ​តែ​មាន​ព្រះ​វត្ត​មាន​ដ៏​មាន​ចេស្តា និង​ការ​ថែរក្សា​ដ៏ស្រទន់ សម្រាប់​ពួក​គេ។ ដំណឹង​ល្អ​នៅ​សម័យ​នោះ ក៏​ដូច​ជា​នៅ​សម័យ​បច្ចុប្បន្ន គឺ​បាន​ប្រកាស​ថា ដោយសារ​ព្រះចេស្តា​របស់​ព្រះ​ជា​ម្ចាស់ និង​អំណាច​គ្រប់​គ្រង​របស់​ទ្រង់ នោះ​គេ​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​ថប់​បារម្ភ ឬ​ភ័យ​ខ្លាច​ឡើយ(ខ.៩-១០)។ នៅ​ក្នុង​ការ​ប្រកាស​នោះ គឺ​មាន​ដំណឹង​អំពី​ការ​ការពារ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ដែល​ជា​ប្រភេទ​នៃ​ការ​ការពារ ដែល​ពួក​អ្នក​គង្វាល​ចៀម​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​(ខ.១១)…

Read article