Dave Branon

You are here:
ការសួរសំណួរផ្សេង

ពេល​ដែល​ជីវិត​យើ​ង​ជួប​សោ​កនាដក​ម្ម មានសំ​ណួរ​ជាច្រើ​ន​បា​នចោ​ទ​ឡើ​ង។  ពេល​​យើង​​​បា​ត់​បង់ម​នុស្ស​ជាទី​​ស្រឡាញ់ យើង​​ប្រហែល​ជា​ទូល​សួរ​ព្រះ​ នូវសំ​ណួរ​ជា​ច្រើន ដែល​មាន​ដូច​ជា​ “ហេតុអ្វី​បានជា​ព្រះអង្គ​បណ្តោយឲ្យ​មា​នរឿ​ង​នេះ​កើតឡើ​ង?” “តើវា​ជាកំ​ហុស​របស់​អ្នកណា​?” “តើ​ព្រះអ​ង្គជ្រា​ប​ទេថា​ ទូលប​ង្គំ​ឈឺ​ចា​ប់ប៉ុ​ណ្ណា​?” សម្រាប់​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ផ្ទា​ល់ ពេល​ដែល​កូន​ស្រីរប​ស់​ខ្ញុំ​​ស្លាប់​​យ៉ាង​​សោក​សៅ ខ្ញុំក៏​​បា​​ន​​សួរ​សំណួរ​ដូច​នេះផ​ង​ដែរ។ ព្រះគ​ម្ពីរ​យ៉ូប​បាន​ក​ត់​ទុក​នូវសំណួរ ដែល​លោកយ៉ូ​បបា​នសួ​រ​ ពេល​គាត់​កំពុង​អង្គុយរៀ​ប​រាប់​ពីទុក្ខវេ​ទនា​របស់​គាត់ ដល់​មិត្ត​សំឡាញ់​ទាំង​ឡា​យ។​ គាត់​បាន​បាត់បង់គ្រួសារ និងទ្រព្យសម្បត្តិអស់ ហើយថែមទាំងធ្លាក់ខ្លួនមានជម្ងឺទៀត។ បាន​ជាគា​ត់សួ​រ​ថា​ “ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​ឲ្យ​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ ដល់​មនុស្ស​រង​វេទនា ព្រម​ទាំង​ឲ្យ​ជីវិត ដល់​អ្នក​ដែល​មាន​សេចក្តី​ជូរ​ចត់​ក្នុង​ចិត្ត​ដូច្នេះ”(៣:២០)។ ក្រោយ​មក​ គាត់​ក៏​បា​ន​សួរ​ទៀ​ត​ថា​ “តើ​កំ​ឡាំង​ខ្ញុំ​ជា​អ្វី ដែល​ខ្ញុំ​នឹង​នៅ​ចាំ​ទៀត តើ​ចុង​បំផុត​ខ្ញុំ​ជា​យ៉ាង​ណា បាន​ជា​ត្រូវ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ទ្រាំ​អត់”(៦:១១)។ “ដែល​​សង្កត់សង្កិន​ដូច្នេះ តើ​មាន​ប្រយោជន៍​ដល់​ទ្រង់​ឬ?”(១០:៣)។ ក្នុងលោ​កិយ​នេះ មាន​មនុស្ស​ជាច្រើ​ន​ បានឈ​រនៅ​ទី​បញ្ចុះស​ពរ​បស់​អ្នក​ដែល​ឆាប់​លាចាក​លោក  ហើយ​ពួក​គេ​ក៏បា​ន​សួរ​សំ​ណួរ​​ ស្រដៀង​នឹង​សំណួរ​​លោក​យ៉ូបផ​​ង​​​ដែរ។ ប៉ុន្តែ​ ពេល​ដែល​អ្ន​កបាន​អាន​ក​ណ្ឌគម្ពីរ​យ៉ូ​ប រហូត​ដល់​ចុ​ងបញ្ចប់​ អ្នក​នឹង​មា​ន​​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល។ ពេលដែ​លព្រះ​អ​ម្ចាស់​ឆ្លើយ​ត​ប ចំពោះ​លោក​យ៉ូ​ប​(ជំពូក ៣៨-៤១) គឺ​ព្រះអ​ង្គ​បា​ន​ឆ្លើ​យ​តប តាម​របៀប​ដែល​គេ​មិ​ននឹ​ក​ស្មា​ន​ដ​ល់។ ព្រះ​អង្គ​ក៏​បាន​កែ​ប្រែ​ស្ថា​ន​ការណ៍ ហើយ​សួរ​លោកយ៉ូប​វិញ ​ដោយសំ​ណួរ​ផ្សេ​ង ដែល​បង្ហា​ញពី​ប្រា​ជ្ញា និងអំ​ណាចគ្រ​ប់​គ្រង​របស់​ព្រះអ​​ង្គ។ គឺសំ​ណួរ​អំពី​ស្នា​​ព្រះ​ហស្តដ៏​អ​ស្ចារ្យរ​បស់​ព្រះ​អ​ង្គ ដែលមា​ន​ដូ​ចជា​ ផែនដី…

Read article
តើ​ព្រះយេស៊ូវ​ជានរណា?

ថ្ងៃមួយ អ្នក​ស្រី​ខេលី ស្តេនហូស(Kelly Steinhaus) បាន​ទៅ​ទីលាន​ហាវើត ដើម្បី​សួរ​និស្សិត​មហា​វិទ្យា​ល័យ អំពី​ទស្សនៈ​ដែល​ពួក​គេ​មាន​ចំពោះ​ព្រះ​យេស៊ូវ​។ ពេល​នោះ គាត់​បាន​ទទួល​នូវ​ចម្លើយ​ខុស​ៗ​គ្នា​ជា​ច្រើន។​ មាន​និស្សិត​ម្នាក់​បា​នឆ្លើយ​ថា ព្រះ​អង្គ​ជា “មនុស្ស​ដែល​មើល​ថែរ​ប្រជា​ជន​”។ និស្សិត​ម្នាក់​ទៀត​ថា “ទ្រង់​ជា​មនុស្ស​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ចាប់​អារម្មណ៍”។ មាន​និស្សិត​ផ្សេង​ទៀត​ឆ្លើយ​បដិសេធ​ព្រះ​អង្គ​ធ្ងន់​ៗ​ថា “គាត់​គ្រាន់​តែ​ជា​មនុស្ស​ម្នាក់​ប៉ុណ្ណោះ ខ្ញុំ​មិន​ជឿថា​ គាត់​ជា​ព្រះ​សង្រ្គោះ​ទេ​។ ហើយ​ខ្ញុំមិ​ន​ចូ​ល​ចិត្ត​​សាសនា​ណា ដែល​អះអាង​ថា ព្រះរ​បស់​ខ្លួន​ជា​ព្រះ​ពិត​ដែល​មាន​តែ​មួយ​នោះ​ទេ​“។​       អ្ន​ក​ខ្លះបា​ន​សួរ​ថា ព្រះ​យេស៊ូវ​ជា​នរណា ដោយ​ការ​គិត​ពិចារ​ណា ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​ទៀត​បាន​បដិសេធ​ព្រះ​អង្គ​ ទាំងមិនបានត្រិះរិះ​ទាល់​តែ​សោះ។ កាល​ពី​ជាង​២​ពាន់​ឆ្នាំមុ​ន​ ពេល​​ដែ​ល​ព្រះ​យេស៊ូវកំពុង​ប្រឈម​មុខ​នឹង​សេ​ចក្តី​ស្លាប់ មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​សើច​ចំអក​​ឲ្យ​ព្រះ​អង្គ ​ដោយមិ​ន​បាន​គិត​ថា  ព្រះ​អង្គ​ជា​​អង្គបុ​គ្គល​ដែល​ពិសេស​នោះ​ឡើយ​។ គេបា​ន​​បិ​ទ​ប្រកាស​​​​​កា​ត់​ទោស​ទ្រង់ ដាក់​​ពី​​លើ​​ព្រះ​សិរ​​ថា ​“នេះ​​ឈ្មោះ​យេ​ស៊ូវ ជា​​ស្តេច​​សាសន៍​​យូដា”(ម៉ាថាយ ២៧:៣៧)។ ហើយ​ក៏មា​ន​មនុស្ស​ជាច្រើ​នមិ​ន​ជឿថា​ ព្រះ​អង្គ ​មាន​អំណាច​ចេស្តា​ឡើយ បាន​ជាពួ​ក​គេ​ស្រែក​ដាក់​ព្រះអ​ង្គ​ថា “ឯង​​ដែល​​បំផ្លាញ​​ព្រះវិ​ហារ ហើយ​សង់​ឡើង​វិញ​ក្នុង​រវាង​៣​ថ្ងៃ​អើយ ចូរ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ខ្លួន​ចុះ បើ​ឯង​ជា​ព្រះរាជបុត្រា​នៃ​ព្រះ​មែន នោះ​ឲ្យ​ចុះ​ពី​ឈើ​ឆ្កាង​មក”(ខ.៤០)។  រីឯ​ពួក​អ្នក​ដឹក​នាំ​សាសនា​វិញ  ពួក​គេថែ​ម​ទាំ​ងបា​នចំអកឲ្យ​ព្រះអង្គថា  “វា​ជួយ​សង្គ្រោះ​មនុស្ស​ឯ​ទៀត​បាន តែ​មិន​អាច​នឹង​ជួយ​សង្គ្រោះ​ដល់​ខ្លួន​វា​បាន​ទេ”(ខ.៤២)។ ពេល​ព្រះ​យេស៊ូវ​សុគ​ត ព្រះ​អង្គហា​ក់​ដូច​ជា​​គ្មាន​អំណាច​ចេស្តា​សោះ​។ ប៉ុន្តែ បើយើង​​អាន​រឿង​នេះ​ពី​ដើម​ដល់​ច​ប់ យើង​ឃើញ​ថា​…

Read article
ធ្វើឲ្យមានភាពទាក់ទាញ

មាន​រឿង​មួ​យបាន​ដំណា​លថា​   តាំង​ពី​យូរ​ម​ក​ហើយ   មាន​ក្មេង​ប្រុស​ម្នា​ក់បាន​​ឡើ​ង​ជិះ​រថ​ភ្លើង ក្នុង​បំណង​រក​កំរៃ ពីកា​រល​ក់​ផ្លែប៉ោ​ម។ វា​ក៏​បាន​ដើ​រ​កាត់​តា​ម​ទូរ​ថ​ភ្លើង ដោយ​អំពាវ​នាវ​ថា “ផ្លែប៉ោ​ម អើយ ផ្លែប៉ោម មានន​រណា​ចង់​ទិ​ញ​ផ្លែ​ប៉ោម​ទេ​?” ​វាដើ​រ​រ​ហូត​ដល់​ក​ន្ទុយ​រថភ្លើង​ហើយ​ នៅតែ​ល​ក់​មិន​បានផ្លែ​ប៉ោម​មួយ​សោះ។​ មាន​សុភាព​បុ​រ​ស​ម្នាក់បា​នក​ត់សំ​គាល់ អំពី​ការ​លំបាក​រប​ស់​វា ក៏បា​ន​ហៅវា​ឲ្យ​មក​ក្បែ​រ​គាត់ ហើយសុំ​មើ​ល​ផ្លែប៉ោ​មមួ​យផ្លែ​។ គាត់​ក៏បា​ន​យក​ផ្លែ​ប៉ោម​នោះ​ ដើរទៅ​​ក្បាលរ​ថ​ភ្លើង ដោយ​យក​កូន​ក​ន្សែង​ជូ​ត​ផ្លែប៉ោ​ម​នោះ​ ឲ្យភ្លឺ​រ​លោង រួច​ក៏​ដើរ​កាត់​តាម​ទូរថ​ភ្លើង​ប​ណ្តើរ ញាំ​ផ្លែ​ប៉ោម​នោះប​ណ្តើ​រ  ព្រម​ទាំង​លាន់​មាត់​ថា ផ្លែប៉ោ​មនោះ​នៅ​ស្រស់​ ហើយ​ឆ្ងាញ់​ណាស់។ បន្ទាប់ម​ក​  គាត់​ក៏​បានប្រា​ប់​ក្មេង​ប្រុ​ស​នោះ​  ឲ្យសា​ក​ដើ​រល​ក់​ម្តង​ទៀ​ត។ ពេល​នេះ វា​ក៏​បាន​លក់​ផ្លែ​ប៉ោ​មអ​ស់​ពី​ក្នុ​ងស្បោ​ង។​ តើ​លោ​ក​អ្នក​ឃើ​ញ​មាន​អ្វីប្លែកទេ​? បុរសម្នា​ក់​នោះបា​ន​​ធ្វើ​ឲ្យ​ផ្លែប៉ោម​មាន​ភា​ពទាក់​ទាញ​យ៉ាងខ្លាំង ដល់​អ្នក​ទិ​ញ​ដ៏​មាន​ស​ក្តានុ​ពល​ទាំង​ឡាយ។​ រឿងនេះ​​បាន​រំឭ​ក​យើង អំពី​វីធី​ដែល​យើ​ងអា​ច​នាំ​អ្ន​កដ​ទៃ ឲ្យ​ចាប់​អារ​ម្ម​ណ៍​ចំ​ពោះ​ដំ​ណឹង​ល្អនៃ​ព្រះ​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ គឺធ្វើឲ្យ​ដំ​ណឹង​ល្អមានភា​ពទា​ក់​ទា​ញចំ​ពោះ​ពួ​ក​គេ ដោយ​បង្ហាញ​ពួក​គេ​អំពី​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ   ​ដែល​ដំណឹង​ល្អ​បា​ន​ធ្វើ​ឲ្យមា​ន   ក្នុង​ជីវិ​ត​យើង។  យើង​អាច​ធ្វើ​ឲ្យគេមា​ន​ការ​ទា​ក់​ទាញ​បំ​ផុត ពេលដែ​ល​យើ​ង​អនុវត្ត​តាម​​ការ​បង្រៀនរ​បស់​សាវ័​កប៉ុ​ល ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ​កូល៉ុស ៤:៥ ដែល​បាន​ចែ​ង​ថា​ “ចូរ​ប្រព្រឹត្ត​នឹង​ពួក​អ្នក​ក្រៅ​ដោយ​ប្រាជ្ញា ទាំង​លៃ​យក​ឱកាស​ឲ្យ​ទាន់​ពេល​ផង”។ បើ​យើង​ប​ង្ហាញ​ចេ​ញ​នូ​វ​ចិត្ត​ស​ប្បុ​រស សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និងក្តី​អាណិ​ត ដល់​អ្នក​ដទៃ នោះអ្នកដែ​លស​ង្កេត​មើ​លយើ​ង​នឹងឆ្ងល់​ថា ហេតុ​អ្វី​បាន​ជា​យើង​មាន​ចរិយា​សម្បត្តិ​ល្អ​ដូចនេះ…

Read article
ក្មេងៗក្នុងលោកិយ

បន្ទាប់​ពីសិ​ស្សវិ​ទ្យាល័​យមួ​យ​ក្រុ​ម បាន​ទៅ​សួ​រ​សុ​ខ​ទុក្ខ​ម​ណ្ឌល​កុមារ​កំពា្រ​មួយ​កន្លែង ក្នុងអំឡុង​ពេល​នៃដំ​ណើរបេសក​កម្ម​ហើយ គេឃើ​ញ​សិស្ស​ម្នាក់​មាន​ទឹ​កមុ​ខ​ក្រៀម​​ក្រំ។ ពេល​គេ​សួរគា​ត់​ពីមូ​លហេ​តុដែ​លគា​ត់​មិ​នស​ប្បា​យចិ​ត្ត គាត់​ក៏បា​ន​ប្រា​ប់​គេ​ថា មណ្ឌល​កុមារ​កំព្រា​នោះ ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យគា​ត់​នឹក​ចាំ​ អំពី​ស្ថាន​ភាព​នៃ​ជីវិត​របស់​គាត់​ កាល​ពី​១​០​ឆ្នាំមុ​ន​។ គាត់​ធ្លាប់​រស់​នៅ ក្នុង​មណ្ឌល​កុមា​រ​កំ​ព្រា  នៅ​ប្រទេ​សផ្សេ​ង​។​ គាត់​នឹក​ចំា​ថា​ កាល​នោះ មា​ន​ម​នុ​ស្ស​ម​ក​សួរសុ​ខ​ទុក​គាត់ ​និងមិ​ត្ត​ភ័ក្រ​គា​ត់  ដូច​សិស្ស​វិ​ទ្យា​ល័យមួ​យក្រុ​មនេះ​ដែរ​  ហើយ​ប​ន្ទាប់​ម​ក ក៏​ទៅ​វិ​ញ​អ​ស់។ យូរ​ៗ​ម្តង មានមនុស្សម្នា​ក់បា​ន​ត្រឡ​ប់ម​ក​វិ​ញ ហើ​យក៏​យ​ក​ក្មេង​ណា​ម្នាក់​ ទៅ​ចិញ្ចឹម។ ពេល​គាត់​មិ​ន​ឃើ​ញ​មាន​ន​រណាម្នា​ក់​ មក​យកគា​​ត់​ទៅ​ចិញ្ចឹម  ដូ​ច​ក្មេង​​ដទៃ​ទៀ​ត​ក្នុ​ងមណ្ឌ​ល គាត់​ក៏​សួរ​ខ្លួ​ន​ឯ​ង​​ថា តើ​ខ្ញុំ​មាន​ចំណុ​ច​ណា​មិ​ន​ល្អ​? ហេតុ​នេះហើ​យ​បា​ន​ជា​គាត់​នឹក​ឃើញ​រឿងដ៏​កំ​សត់​នោះ ពេល​ដែ​លសិ​ស្ស​វិទ្យាល័យ​មួយ​ក្រុ​ម​នោះ បានទៅសួ​រសុ​ខ​ទុក្ខ​មណ្ឌល​កុមារ​កំព្រា​​នោះ​  ហើយ​ក៏​ត្រ​ឡប់​ទៅ​វិញ​អស់​។​ ដូច​នេះ ពួ​កគេ​ក៏​បា​ន​អធិស្ឋា​ន​ឲ្យ​គាត់ ហើយ​អរ​ព្រះ​​គុណ​ព្រះអ​ង្គ     ដែល​បា​ន​ឲ្យ​ស្ត្រីម្នា​ក់(ដែល​ជា​ម្តាយ​ចិ​ញ្ចឹម​របស់​គាត់) បាន​មក​យក​គាត់​ទៅ​ចិញ្ចឹ​ម​  ដូច​កូ​ន​បង្កើត​។ ការ​​បង្ហាញ​ចេញនូ​វ​ក្តីស្រឡាញ់​យ៉ាង​ដូច​​នេះ បាន​នាំ​ឲ្យ​ក្មេង​ប្រុស​ម្នាក់​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម​ក្នុង​ជី​​វិត។​ មាន​កុមា​រ​នៅ​គ្រប់​ទិ​សទី​ក្នុ​ងពិភពលោ​កនេះ​ ​ដែល​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​ស្គាល់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ដែល​ព្រះមា​ន​ចំពោះពួ​ក​គេ (ម៉ាថាយ ១៨:៤-៥ ម៉ាកុស ១០:១៣-១៦ យ៉ាកុប ១:២៧)។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ យើង​រាល់​គ្នា​មិ​នសុ​ទ្ធ​តែ​អាច​ទៅ​សួ​រ​សុ​ខ​ទុ​ក្ខ ឬ​យក​ក្មេ​ង​ទាំ​ង​នោះទៅ​ចិញ្ចឹម​ឡើយ ហើយ​គេក៏​មិន​បា​ន​រំ​ពឹ​ងឲ្យ​យើ​ងធ្វើ​ដូ​ច​នេះ ​ឲ្យ​បាន​គ្រ​ប់​គ្នាដែ​រ។…

Read article
ការដើរដោយប្រុងប្រយ័ត្ន

ខេត្ត​អូឆូ រីអូស ស្ថិត​ក្នុង​ចំណោម​កន្លែ​ង​ដែល​ខ្ញុំចូល​ចិត្ត​ទៅ​លេង​បំផុត ក្នុង​ប្រទេស​ចាម៉ៃកា។ ក្នុង​ខេត្ត​នោះ មាន​ល្បាក់​ទឹក​ទន្លេដាន់ ស៍ រីវើ ហ្វ៊ល ដែល​មាន​ទេស​ភាព​ដ៏​គួរ​ឲ្យ​ពិច​ពិល​រមិ​លមើ​លណា​ស់  បាន​ជា​ខ្ញុំ​នៅ​តែស្ងើ​ច​សរសើរ​ជានិច្ច។ មាន​ទឹក​ធ្លាក់​ចុះ​តាម​ថ្មដា​ធំ​ៗ ​ជា​ច្រើន​ដំណាក់ ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​សមុទ្រ​ខារីប៊ីន។​ អ្នក​ធ្វើដំ​ណើរ​ផ្ស​ង​ព្រេង អាច​ឡើង​តាម​ទឹ​ក​ធ្លាក់​នោះ ​ដោយជា​ន់​ថ្ម​ដារ​មូល​ៗ ទាំង​ប្រវេស​ប្រវាស តាម​ផ្លូវ​ទៅ​ដ​ល់កំ​ពូល​នៃ​ល្បាក់ទឹ​ក។ ទឹក​ដែល​ហូរ​ចុះ​មក​ និ​ង​ផ្ទៃ​ថ្មដែល​រអិល​ខ្លាំង ព្រមទាំ​ងចំ​ណោទរ​បស់​ល្បាក់ទឹ​កនេះ​ ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​ឡើង​ទៅ​លើ មាន​ដំណើរ​យឺត​ៗ​ ហើយ​គ្រោះថ្នា​ក់។​ ដើម្បី​ឡើង​ទៅដ​ល់​កំពូល ដោយ​សុវត្ថិភា​ព អ្នក​ឡើ​ង​ទឹក​ជ្រោះនោះ​ ត្រូវ​តែមា​នការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​គ្រប់​ជំ​ហាន​។ បើ​ពួក​គេ​មិន​បាន​ប្រយ័ត្ន​ទេ  ពួក​គេអា​ច​ធ្លាក់​ចុះម​ក​ក្រោម​។ គន្លឹះ​នៃកា​រ​ឡើង​ល្បាក់​ទឹក​នោះ​ គឺ​ការ​ផ្តោត​អារម្មណ៍ និង​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន។ ទិដ្ឋ​ភាព​នៃ​ការ​ឡើង​ទឹក​ជ្រោះ​នេះ បាន​ធ្វើ​ឲ្យខ្ញុំ​នឹ​ក​ចាំ អំពី​ពាក្យ​សម្តី​របស់​សាវ័​កប៉ុល ក្នុង​បទ​គម្ពី​រ​អេភេសូរ ៥:១៥ ដែល​បាន​ប្រាប់យើ​ង​ឲ្យ “​ប្រយ័ត្ន​​​ដោ​យ​​មធ្យ័ត”។ យើងត្រូវ​​តែ “មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ខ្ពស់ … នៅ​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ”។ ជាកា​រពិ​តណា​ស់ យើង​អាច​ជួប​គ្រោះថ្នា​ក នៅ​តាម​ផ្លូ​វ​នៃជី​វិត​របស់​យើង ខណៈពេ​ល​ដែល​យើង​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​ឡើង​លើ។ យើង​ចាំបា​ច់​ត្រូវ​បោះ​ជំហាន​នីមួ​យៗ ជា​មួយ​ព្រះយេ​ស៊ូវ ដោយ​ប្រាជ្ញា​ឈ្លាស​វៃ និង​ដោយ​ប្រុង​ប្រយ័​ត្ន។ បទ​គម្ពីរ​នេះ បាន​ចែង​ថា…

Read article
ការជជែកអំពីព្រះយេស៊ូវ

លោកតូនី ក្រាហ្វានីណូ(Tony Graffanino) ជា​អតីត​កីឡា​ករ នៃ​សហ​ព័ន្ធ​កីឡា​បាល់​បេសប៊ល មេជ័រ លីក។​ គាត់​បាន​រៀ​ប​រាប់​អំពី​កិច្ច​ប្រឹង​ប្រែង​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះ ក្នុង​ប្រទេស​មួយ  នៅ​ទ្វីប​អឺរ៉ុប។  ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ  សហ​ព័ន្ធ​របស់​គាត់  មាន​កា​រ​បោះជំ​រំ​កីឡា​បេសប៊ល  រយៈ​ពេល១ស​ប្តាហ៍។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​មួយ​សប្តាហ៍​នោះ គេ​ក៏​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​សិក្សា​ព្រះ​គម្ពីរ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ផ​ង​ដែរ។​ ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ អ្នក​ដឹក​នាំ​នៅ​ទី​នោះ បាន​ព្យាយាម​រិះ​រក​វិធី​​ដ៏​សម​រម្យ ដើម្បី​នាំ​ឲ្យ​អ្នក​មក​បោះ​ជំរំ​ជឿ​ថា ព្រះ​ពិត​ជា​មា​ន​មែន ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គេ​ទទួល​ជឿ​ព្រះ​អង្គ។ រយៈ​ពេល​១៣​ឆ្នាំក្រោ​យ​មក ពួក​គេ​ឃើញ​មាន​មនុស្ស​៣​នាក់​ប៉ុណ្ណោះ ដែល​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ដើ​រ​តាម​ព្រះ​យេស៊ូវ។​ បន្ទាប់​មក ពួក​គេ​ក៏​បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​វិធី​សាស្រ្ត​។ គាត់​ថា ពួក​គេ​ឈប់ “ព្យាយាម​លើក​ឡើង​អំពី​ការ​ពិត ​ឬព្យា​យា​ម​និយា​យឲ្យ​ឈ្នះ​ ក្នុង​ការ​ពិភាក្សា​តទល់​”ទៀត​ហើយ ផ្ទុយ​ទៅវិ​ញ ពួក​គេ​គ្រាន់​តែ​និយាយ​អំពី “ដំណើរ​ជីវិត និង​ការ​បង្រៀន​ដ៏​អស្ចារ្យ​រប​ស់​ព្រះ​យេស៊ូវ​”​ប៉ុណ្ណោះ។ ជា​លទ្ធ​ផ​ល មាន​អ្នក​មក​​បោះជំរំ​កាន់​តែ​ច្រើន​ មក​ស្តាប់​ពួក​​គេ​ផ្សាយ​ព្រះប​ន្ទូល ហើយ​មាន​មនុស្ស​កាន់​តែ​ច្រើន​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​ដើរតា​ម​ព្រះ​អង្គ។​ សាវ័ក​ប៉ុល​បា​ន​មា​ន​ប្រសាសន៍​ថា ពេល​ដែល​យើង​ប្រាប់​អ្នក​ដទៃ អំពី​ដំណឹង​ល្អ​នៃ​ព្រះ​​យេស៊ូវ​គ្រីស្ទ យើង​គួរ​តែ “សម្តែង​សេចក្តី​ពិត​យើង​​​ខ្ញុំ​​​មិន​ប្រកាស​ប្រាប់​ពី​ខ្លួន​យើង​ខ្ញុំ​ទេ គឺ​ពី​ព្រះគ្រីស្ទយេស៊ូវ ជា​ព្រះអម្ចាស់​វិញ”(២កូរិនថូស ៤:២,៥)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា “ដ្បិត​​ខ្ញុំ​​បា​ន​ផ្តាច់​​ចិត្ត​​ថា នៅ​ក្នុង​ពួក​អ្នក​រាល់​គ្នា នោះ​ខ្ញុំ​មិន​ព្រម​ស្តាប់​រឿង​អ្វី​ទៀត ក្រៅ​ពី​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​ទេ ហើយ​គឺ​ដែល​ទ្រង់​ត្រូវ​ឆ្កាង​ផង”(១កូរិនថូស ២:២)។…

Read article
នៅតែធ្វើការបម្រើ

អ្នក​ស្រីវីវៀន(Vivian) និ​ងលោ​កដន(Don) កំពុង​ស្ថិត​ក្នុ​ងវ័​យ៩​០​ឆ្នាំ ហើយ​បាន​រៀប​ការ​ជាង​៧០​ឆ្នាំហើ​យ​។ ថ្មីៗ​នេះ​ សុខ​ភាព​របស់​អ្នក​ស្រី​វីវៀន​មាន​កា​រ​អ​ន់​ថយ​យ៉ា​ង​ខ្លាំង បន្ទាប់ពីគាត់ជួបគ្រោះថ្នា​ក់បាក់​ឆ្អឹ​ង​ត្រ​គាក។ ការនេះ​បា​ន​ធ្វើ​ឲ្យអ្ន​ក​ទាំ​ងពី​រ​មាន​​ការ​ពិបាក​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ ព្រោះ​អស់​រយៈពេល​​​បួ​​ន​ប្រាំឆ្នាំមក​ហើយ ដែល​អ្នក​ទាំ​ង​ពី​រ​មា​នកា​រ​មិនស​ប្បាយ​ចិត្ត ដោយ​សារ​មិន​មាន​ភាព​រឹងមាំ​ ល្មមនឹ​ង​អាច​មាន​ភា​ព​សកម្ម​ក្នុង​ការរ​ស់នៅ​ និង​ធ្វើ​កា​រក្នុ​ង​ពួកជំនុំរ​បស់​ខ្លួន​ ដូច​មុន​។​ ទោះ​បី​ជា​យ៉ា​ងណា​ក៏​ដោ​យ​ អ្នក​ស្រី​វីវៀន និង​លោ​កដ​ន នៅតែ​ខិ​ត​ខំ​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ព្រះ​អម្ចាស់​ដដែល ដោយ​ពួ​ក​​គេ​នៅ​តែ​​បន្ត​ខិត​ខំ​​អធិ​ស្ឋាន។​ ពួកគេ​មិន​អា​ច​មាន​វត្ត​មាន ឲ្យបា​នទៀ​ង​ទា​ត់​ក្នុ​ងពួ​ក​ជំ​នុំ ដូចមុ​ន​ទេ តែ​ពួក​គេ​នៅ​តែ​មាន​ភាពស្មោះ​ត្រង់​ “ក្នុង​ការ​បម្រើនៅ​ពី​ក្រោយ​ឆាក” ថ្វាយ​ព្រះអ​ង្គ។​ រឿង​ប្រៀប​ប្រដូ​ច​អំ​ពី​ប្រាក់​របស់​​ចៅហ្វា​​យ​ ក្នុង​ប​​ទ​គ​ម្ពី​​រ​ម៉ាថាយ ជំពូក​​២៥ ​បាន​រំឭ​កយើ​ង​ថា យើង​ត្រូវ​តែ​ប្រើ “អំណោយ​ទាន” ​ដែលព្រះ​បាន​ប្រ​ទា​ន ដោ​យភា​ព​ឆ្លាត​វ័​យ។ យើង​ម្នាក់​ៗ​សុ​ទ្ធ​តែ​មាន​ជំនាញ និង​សមត្ថ​ភាព​ដែល​ព្រះ​ប្រទា​ន ក្នុង​កំរិត​ផ្សេង​គ្នា ហើយ​យើង​មិ​ន​ត្រូ​វយ​កទៅ​កប់ ឬ​ទុក​ចោល​មិន​ព្រ​ម​យ​ក​ទៅ​ប្រើ​នោះ​ឡើ​យ។​ ព្រះ​អម្ចា​ស់​នឹ​ង​ប្រើ​យើង ទាំង​នៅក្នុ​ង​ពេ​ល​ដែ​ល​យើ​ង​នៅ​មាន​កម្លាំង ក៏​ដូច​ជា​​នៅពេល​ដែល​យើង​មាន​វ័​យ​ចំ​ណាស់ មាន​ជម្ងឺ និង​មាន​ភា​ព​ទន់​ខ្សោ​យ​ផ​ង​ដែរ។ អ្នក​ស្រី​វីវៀន និង​លោក​ដន បាន​បន្ត​បម្រើ​ព្រះ ដោយ​ការអ​ធិស្ឋា​ន។ ទន្ទឹម​នឹង​នោះ យើងក៏​អា​ច​ថ្វាយ​សិរីល្អ​ដល់​ព្រះ​សង្រ្គោះ​នៃ​យើង ដោយ​ប្រើ​ជំនាញ​របស់​យើង “តាម​សមត្ថ​ភាព​យើង​រៀង​ៗ​ខ្លួ​ន”(ខ.១៥)​ ដើម្បីប​ម្រើព្រះ​អង្គ ​ដែលស​ក្តិស​មនឹ​ង​ឲ្យ​យើង​បម្រើ​។-Dave Branon

Read article
ព្រះអង្គពិតជាអស្ចារ្យណាស់!

ថ្ងៃមួយ ខេធី​(Katie) ចៅ​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ ដែល​មាន​អាយុ​៣​ឆ្នាំ បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ឪពុក​ម្តាយ​របស់​នាង​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ដោយ​សារ​ពាក្យ​សម្តី ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ទេវ​សាស្រ្ត​បន្តិច​បន្តួ​ច​។ នាង​បាន​ប្រាប់​ពួក​គាត់​ថា​ “ម៉ាក់និ​ង​ប៉ាមា​ន​ប្អូន​ស្រី ពួក​គាត់​បាន​ស្លាប់​ហើយ។ ហើយ​ព្រះ​អង្គ​ក៏​បា​ន​នាំ​ពួក​គាត់ ទៅ​ស្ថាន​សួគ៌ ទៅនៅ​​ជា​មួយ​ព្រះអ​ង្គ។ ព្រះអ​ង្គ​ពិត​ជា​អស្ចារ្យ​ណាស់!” អំណាច​ចេស្តា​ដ៏​អស្ចារ្យរ​បស់​ព្រះ ជា​អាថ៌កំ​បាំង តែ​មាន​លក្ខណៈ​សាមញ្ញ​ល្មម​នឹង​ឲ្យ​ក្មេង​តូច​ម្នាក់យល់​បាន​។   ក្នុង​គំនិត​ដ៏​ក្មេ​ង​ខ្ចីរបស់​ខេធី   នាង​អាច​ដឹង​ថា​  ព្រះ​អង្គ​ប្រាកដ​ជា​មាន​អំណាច​ចេស្តា ព្រោះ​​ព្រះអង្គ​​អាច​ធ្វើ​នូ​វ​ការ​អស្ចារ្យ​យ៉ាង​នោះបាន​។ នាង​មិន​បាន​យល់​អំពី​អំណាច​ចេស្តា​របស់​ព្រះ​បាន​ទាំង​ស្រុង​ទេ តែ​នាង​បាន​ដឹង​ថា ព្រះបា​ន​ធ្វើ​ការ​ដ៏អ​ស្ចារ្យ ដោយ​នាំ​ម្តាយ​មីង​ទាំងពី​រ​នាក់​របស់​នាង ទៅ​នៅ​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌​។ តើ​មាន​ពេល​ប៉ុន្មាន​ដង​ហើយ ដែល​យើង​អ​ង្គុ​យ​​ចុះ ក្នុង​ពិភព​លោក​សព្វ​ថ្ងៃ ដែ​ល​កាន់​តែ​មាន​ភាព​ជឿលឿ​ន ហើយ​មាន​ចិត្ត​ស្ងើច​សរសើរ​ព្រះថា​ “ព្រះ​អង្គ​ពិ​ត​ជា​អស្ចារ្យ​ណា​ស់”។ យើង​ប្រហែល​ជា​មិន​បាន​ធ្វើ​ដូច​​នេះ ញឹ​ក​​ញាប់​​​ទេ។ យើង​ដឹ​ងថា​ ព្រះប​ង្កើត​ពិ​ភព​លោក​មក ដោយ​ប្រើព្រះ​បន្ទូល​ព្រះអ​ង្គ តែមិនដឹងថា ព្រះ​អង្គ​ប្រើ​ព្រះ​បន្ទូល​ដោយ​របៀ​ប​ណាទេ​(យ៉ូប ៣៨-៣៩ ទំនុកដំកើង ៣៣:៩ ហេព្រើ ១១:៣) ហើយ​យើង​ក៏​មិន​អាច​ដឹងពី​​របៀ​បដែ​ល​ព្រះ​អង្គបា​ន​គ្រប់​គ្រង​ពិភព​លោក​ដែរ(នេហេមា ៩:៦)។ យើង​មិន​អា​ច​ដឹង​ពី​របៀប​ដែល​​ព្រះអង្គ​បានរៀ​ប​ផែន​ការ និ​ង​សម្រេច​សេចក្តី​​ទំនាយ​ អំពី​ការ​ដែ​ល​ព្រះ​យេស៊ូ​វ យាង​មក​ចាប់​កំណើត​ជា​មនុស្ស​ឡើយ ហើយ​យើង​ក៏មិ​ន​អាច​យល់ អំពី​របៀប​ដែលព្រះ​អង្គ​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​លះប​ង់ព្រះ​​ជន្ម​រប​ស់ព្រះ​យេ​ស៊ូវ មាន​ភាព​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់ស​ង្រ្គោះយើ​ង​ដែរ។​ តែ​យើង​អា​​ចដឹង​ថា ការ​ទាំង​អស់​នេះ​​​ជា​កា​រពិ​តមែន​។…

Read article
មាន​ជំនឿ​ផ្ទា​ល់​ខ្លួន

ក្នុង​អំឡុ​ងពេ​ល​​ខ្ញុំ​កំពុង​ធ្វើ​ការ​ជា​គ្រូ​បង្រៀន និងគ្រូ​ប​ង្វឹក នៅឯ​​វិទ្យាល័យ​គ្រី​ស្ទបរិស័ទ​មួយ ខ្ញុំ​មានអំ​ណរ នៅ​ក្នុង​កា​រ​ទំនាក់​ទំន​ង​ជា​មួយ​ក្មេងជំ​ទ​ង់ ដោយ​ព្យាយាម​ណែ​នាំ​ពួក​គេ ឲ្យរស់​នៅ ​ឲ្យមាន​គោល​បំ​ណង និង​មាន​លក្ខណៈដូចព្រះ​គ្រី​ស្ទ ដែល​មាន​សេច​ក្តី​ស្រឡាញ់​ចំ​ពោះព្រះ​​ និង​ចំពោះអ្ន​ក​ដ​ទៃ។​ ​ខ្ញុំមា​ន​គោ​លដៅរៀ​បចំ​ពួ​កគេ​ ឲ្យ​រស់​នៅ​ថ្វាយ​ព្រះអ​ស់​មួយ​ជី​វិ​ត។ ការ​នេះ​​អាច​កើត​ឡើង​បា​ន​ ទាល់​តែពួ​ក​គេ​ធ្វើ​ឲ្យ​សេ​ចក្តីជំ​នឿ ក្លាយ​ជា​ផ្នែក​ដ៏​សំ​ខាន់​នៃជី​វិ​ត ដោយ​ជំនួយ​របស់​ព្រះ​វិញ្ញាណប​រិសុ​ទ្ធ។ អ្នក​ដែល​ឈប់ដើ​រ​តា​ម​ព្រះគ្រី​ស្ទ ក៏បា​ន​ជួប​បរាជ័យ​ក្នុង​ជី​វិត បន្ទាប់ពី​​ពួក​គេបា​នចា​ក​ចេ​ញ​ពី​ឥទ្ធិព​ល​នៃ​គ្រូបង្រៀន និង​ឪពុក​ម្តាយ​ ដែ​ល​ជា​គ្រីស្ទ​បរិស័ទ​។ យ៉ាងណាមិ​ញ ព្រះ​គម្ពី​រ​បា​ន​ចែ​ងអំ​ពី​បញ្ហានេះ​ផង​ដែ​រ​ គឺ​នៅ​ក្នុងរឿ​ង​ស្តេ​ច​យ៉ូអាស នៃន​គរ​យូ​ដា និង​ព្រះអ​ង្គ​ម្ចាស់យេ​ហូយ៉ាដា ដែលជាព្រះ​បិតុលា​របស់​ទ្រង់។ យេហូយ៉ាដា​ជា​ទី​ប្រឹក្សា​ដ៏​ឆ្លាត​វ័យ ​ហើយ​បាន​នាំ​ស្តេ​ច​យ៉ូអាសឲ្យ​រ​ស់​នៅ​ ក្នុងជី​វិតដែ​ល​ថ្វា​យ​ព្រះ​កិត្តិ​នាម​ដល់​ព្រះ​(២របាក្សត្រ ២៤:១១,១៤)។ ទោះជា​​យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោ​យ បញ្ហា​ក៏បា​ន​កើ​ត​ឡើ​ង ពេល​ដែល​ស្តេច​យ៉ូអាស មិន​បាន​រ​ស់​នៅ​ក្នុ​ង​ជីវិ​ត​ដែ​លគោរព​ប្រតិ​បត្តិ​ព្រះ​​ ដូច​​យេហូយ៉ាដា។​ ពេល​យេហូយ៉ាដា​លាចា​កលោ​កទៅ​ ស្តេច​យ៉ូអាស​ក៏បា​ន “​បោះបង់​ចោល​ព្រះវិហារ​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា”​(ខ.១៨) ហើយងា​ក​មក​ថ្វា​យ​ប​ង្គំ​ព្រះ​របស់​សាសន៍​ដទៃ​វិញ។​ ទ្រង់​​ក៏​បាន​ប្រែក្លា​យ​ជា​មនុស្ស​អាក្រក់​ជួរ​ជា​តិណា​ស់ បាន​ជាទ្រង់​ឲ្យគេ​សម្លាប់កូ​នរ​ប​ស់យេ​ហូយ៉ាដា​(ខ.២០-២២)។ ការ​មាន​ន​រណា​ម្នា​ក់ ក្នុង​ជីវិ​តយើ​ង សម្រាប់​នាំ​យើង​​ទៅរ​ក​ក្តីជំ​​នឿ និងជី​វិត​ដែ​ល​មា​ន​លក្ខណៈ​ដូច​ព្រះ​គ្រី​ស្ទ គឺពិ​ត​ជា​មាន​ប្រយោជ​ន៍ណា​ស់។ ហើយ​ដែល​កា​ន់តែ​​ប្រសើរ​ថែម​ទៀ​ត​នោះ គឺ​នៅពេ​ល​ដែ​ល​យើង​រៀ​នស្គា​ល់​​ព្រះអម្ចាស់​ដោយ​ខ្លួន​ឯ​ង ហើ​យរៀ​ន​ពឹង​ផ្អែ​ក​លើ​ការ​ដឹក​នាំរ​បស់​ព្រះ​វិញ្ញាណប​រិសុទ្ធ​(កាឡាទី ៥:១៦)។ ការនេះ​នឹង​ជួ​យ​ឲ្យ​យើងមា​នសេ​ចក្តីជំ​នឿផ្ទា​ល់​ខ្លួ​ន។-Dave Brannon

Read article
កាលពីមុន និងពេលក្រោយ

បន្ទាប់​ពី​មាន​កា​រល្បងល​ដ៏​ធ្ង​ន់ធ្ង​រ តើ​មាន​កា​រ​ខុ​សប្លែ​ក​អ្វី​ខ្លះ​កើត​មាន ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​ដោយ​ជំនឿ?​ ខ្ញុំ​បាន​គិ​ត​អំពី​សំ​ណួរ​មួយ​នេះ ​ពេលដែ​ល​ខ្ញុំអា​នព​ត៌​មាន​ដ៏សោ​ក​សៅ ដែល​និយាយ​អំពី​បុរស​ជន​ជាតិ​ចាម៉ៃកា​ម្នា​ក់ ដែល​បានរា​លកៃ​កាំ​ភ្លើ​ង ត្រូវ​កូន​ស្រីអា​យុ១​៨​ឆ្នាំរប​ស់គាត់ ពេល​ដែល​គាត់​កំពុ​ងព្យា​យាមកា​រ​ពា​រក្រុ​ម​គ្រួសារ​គាត់ ឲ្យ​រួ​ច​ពីចោ​រ​ដែល​ចូល​ផ្ទះគា​ត់។ ពត៌​មាន​បា​នចុះ​ផ្សាយថា​ បន្ទា​ប់ពី​ហេតុការណ៍​នេះ​កើ​ត​ឡើង គាត់​ក៏​បាន​ទៅ​ព្រះ​វិហារ នៅ​ថ្ងៃប​ន្ទាប់ ដូច​សព្វ​មួយ​ដង ដើម្បីស្វែ​ង​រក​ជំ​នួយ​ពី​ព្រះ ទោះបី​ជា​គាត់​មា​ន​ទុក្ខ​ធ្ង​ន់​យ៉ាងណា​ក៏ដោ​​យ។ កាល​ពីមុ​ន សេច​ក្តី​ជំនឿដែ​ល​គាត់​មាន​ចំពោះ​ព្រះ ​បាន​នាំ​ឲ្យគា​ត់មា​នដំ​ណោះស្រា​យ ដូច​នេះ គាត់​នៅតែ​ជឿថា​ ព្រះទ្រ​ង់​នឹង​នៅ​តែ​​ជួយ​គាត់​ទៀត។​ យ៉ាងណា​មិញ​ ខ្ញុំក៏​ធ្លា​ប់មានបទ​ពិសោធន៍​ដ៏​សោក​សៅ​ក្នុងជីវិត​ផង​ដែរ បាន​ជា​ខ្ញុំយ​ករឿ​ងនេះ​ម​កគិ​ត។ ខ្ញុំ​បាន​បាត់​ប​ង់កូ​ន​ស្រីម្នាក់ ដែល​មាន​វ័​យជំ​ទង់។ ខ្ញុំ​បាន​ជី​កក​កាយ​រក​ឯក​សារ​ចុង​ក្រោយ​ដែល​ខ្ញុំបា​ននិ​ពន្ធ និង​រក្សា​ទុក​ ក្នុង​កំព្យូទ័​ររ​បស់​ខ្ញុំ​ មុនពេ​ល​មែលីស្សា(Melissa) បាត់​បង់​ជីវិត ក្នុង​ខែមិ​ថុនា ឆ្នាំ​២០០២។ ឯកសារ​នោះបា​នរំ​ឭក​ខ្ញុំឡើ​ង​វិ​ញ អំពី​ទស្សនៈ​ដែល​ខ្ញុំធ្លា​ប់​មាន ចំពោះ​ជីវិត ​និង​ចំពោះក្តី​ជំនឿ​ មុន​ពេល​នាង​លាចាក​លោក​ទៅ។ តើកា​រ​អ្វី​ដែល​ខ្ញុំបា​នសរសេរ​កាល​ពី​មុន មាន​ទំនាក់ទំ​នង​ដូចម្តេ​ចខ្លះ​ ជាមួ​យនឹ​ង​ការ​អ្វីដែ​ល​ខ្ញុំបា​នដឹ​ង​នៅ​ពេលប​ច្ចុប្បន្ន? តើ​ការ​ល្ប​ង​ល​ដ៏​ធ្ងន់​ធ្ងរ​បា​នកែ​ប្រែ​ក្តី​ជំនឿ​ដែ​លខ្ញុំ​មា​នចំ​ពោះព្រះអ​ង្គឬ​ទេ​? ក្នុ​ងអ​ត្ថប​ទ​ដែល​ខ្ញុំ​បា​ន​និពន្ធ​កាល​ពី​ខែ​ឧសភាឆ្នាំ​នោះ ខ្ញុំបា​នស​រសេរ​ថា​ “ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ចូ​លទៅ​ចំ​ពោះព្រះ​ ដោយ​គ្មាន​ការ​ភ័​យខ្លា​ច ដើម្បី​ទូលព្រះ​អង្គ​ អំពី​អ្វីដែ​ល​មាន​ក្នុ​ងចិ​ត្ត​រ​បស់​ខ្លួន …. ដូ​ចនេះ​ យើងក៏​មិន​ចាំ​បាច់​ត្រូ​វមា​ន​ការភ័​យ​ខ្លាច ​ឬស្ទាក់​ស្ទើ​រ ក្នុ​ង​ការ​ទូ​លថ្វា​យព្រះ​…

Read article