សត្វស្ទាំង និងសត្វសឹង្ហ
ព្រឹកមួយនោះ ខ្ញុំមើលសត្វទន្សាយមួយក្បាល កំពុង បិចស៊ីស្មៅ នៅទីធ្លាក្រោយផ្ទះខ្ញុំ។ វាជាសត្វទន្សាយដ៏តូចមួយ ដែលមានរោមព៌ណត្នោតអុចៗ និងមានកន្ទុយតូចពណ៌សដូចសំឡី។ រំពេចនោះស្រាប់តែមានសត្វស្ទាំងមួយក្បាលហើរទម្លាក់ខ្លួនចុះយ៉ាងលឿនស្លេវ ដូចជាផ្លេកបន្ទោរ។ វាក៏បានបើកក្រញ៉ាំដ៏មុតស្រួច ដើម្បីចាប់ទន្សាយនោះជាចំណី។ ប៉ុន្តែ សត្វទន្សាយដឹងខ្លួន ថាមានគ្រោះជិតមកដល់ វាក៏ស្ទុះទៅរកកន្លែងសុវត្ថិភាពបាត់ ដោយគេចផុតពីក្រញាំស្ទាំង តែពីរបីសង់ទីម៉ែត្រប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងនាមជាគ្រីស្ទបរិស័ទ យើងត្រូវចេះប្រយ័ត្នប្រយែង ដើម្បីឲ្យអាចគេចផុងពីខ្មាំងសត្រូវរបស់យើងបាន គឺមិនខុសពីសត្វទន្សាយដែលដឹងខ្លួនថា មានសត្វរំពាកំពុងវាយប្រហារ ហើយក៏ប្រញាប់រត់រកកន្លែងសុវត្ថិភាពឡើយ។ ដូចដែលមានសេចក្តីចែងថា “អារក្សដែលជាខ្មាំងសត្រូវរបស់អ្នករាល់គ្នា វាតែងដើរក្រវែលទាំងគ្រហឹមដូចជាសឹង្ហ ដើម្បីនឹងរកអ្នកណា ដែលវានឹងត្របាក់លេបបាន”(១ពេត្រុស ៥:៨)។ សាតាំងចង់លេបត្របាក់យើង ដោយអូសទាញយើងឲ្យប្រព្រឹត្តតាមវា វាគ្មានសេចក្តីពិតទាល់តែសោះ(យ៉ូហាន ៨:៤៤) ហើយព្យាយាមបោកបញ្ឆោតយើង(លោកុប្បត្តិ ៣:១)។ ផែនការណ៍របស់វាបង្ហាញអំពីចរិកលក្ខណៈមិនស្មោះត្រង់ និងល្បិចកលរបស់វា ដែលចង់លេបត្របាក់យើង ពេលយើងភ្លេចខ្លួន។ ដើម្បីឆ្លើយតបចំពោះបញ្ហានេះ គ្រីស្ទបរិស័ទត្រូវដឹងខ្លួន ហើយចាំយាមជានិច្ច(១ពេត្រុស ៥:៨)។ កាលណាយើងរស់នៅដោយប្រុងប្រៀបខ្លួនជានិច្ចយ៉ាងដូចនេះ យើងអាចមើលដឹង ពេលមានសេចក្តីបង្រៀនក្លែងក្លាយ(១យ៉ូហាន ៤:១-៣ ២យ៉ូហាន ១:៧-១១) និងយកឈ្នះសេចក្តីល្បួងបាន(ម៉ាថាយ ២៦:៤១)។ នៅថ្ងៃនេះ ចូរប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះពួកដែលចង់លេបត្របាក់ខាងវិញ្ញាណរបស់អ្នក។ តើវាកំពុងតែខ្សិបពាក្យភូតកុហកអ្វីខ្លះ…
Read article