ការលះបង់ ដើម្បីឲ្យបានកំណប់ទ្រព្យដ៏ស្ថិតស្ថេរ
មួយទៀត នគរស្ថានសួគ៌ក៏ប្រៀបដូចជាកំណប់កប់ទុកក្នុងចំការ។ ម៉ាថាយ ១៣:៤៤ មិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំ ឈ្មោះ រួល(Ruel) បានចូលរួមការជួបជុំអតីតសិស្សវិទ្យាល័យ នៅផ្ទះអតីតមិត្តរួមថ្នាក់របស់គាត់។ គេហដ្ឋាននៅមាត់សមុទ្រ នៅក្បែរឆ្នេរទីក្រុងម៉ានីល អាចទទួលអ្នកចូលរួម២០០នាក់ ឲ្យស្នាក់នៅ ហើយវាបានធ្វើឲ្យលោកគ្រូរួលមានអារម្មណ៍ថា ខ្លួនគាត់តូចទាបណាស់។ គាត់ប្រាប់ខ្ញុំថា គាត់បានធ្វើការបម្រើព្រះជាគ្រូគង្វាល នៅតាមព្រះវិហារ ក្នុងតំបន់ដាច់ស្រយាល អស់ជាច្រើនឆ្នាំ ហើយទោះគាត់ដឹងថា គាត់មិនគួរច្រណែនគេក៏ដោយ ក៏គាត់នៅតែមិនអាចឃាត់ចិត្តខ្លួនឯង មិនឲ្យច្រណែនភាពចម្រុងចម្រើនរបស់មិត្តភក្តិគាត់។ គាត់បានគិតថា តើជីវិតគាត់មានភាពខុសប្លែកយ៉ាងណា បើសិនជាគាត់បានប្រើសញ្ញាប័ត្ររបស់គាត់ ដើម្បីទៅធ្វើជំនួញវិញ។ គាត់បាននិយាយបន្តទៀតថា ក្រោយមក គាត់បានរំឭកខ្លួនឯងថា គាត់គ្មានអ្វីដែលត្រូវច្រណែនគេនោះទេ។ គាត់បានធ្វើការលះបង់ ដើម្បីបម្រើព្រះ ហើយលទ្ធផលដែលគាត់ទទួលបាន នឹងស្ថិតស្ថេរអស់កល្បជានិច្ច។ ខ្ញុំនៅតែចាំទឹកមុខដែលមានពេញដោយសន្តិភាព កាលគាត់កំពុងនិយាយដូចនេះ។ លោកគ្រូរួលបានរកឃើញសន្តិភាព ក្នុងរឿងប្រៀបប្រដូចរបស់ព្រះយេស៊ូវ ក្នុងបទគម្ពីរម៉ាថាយ ១៣:៤៤-៤៦។ គាត់ដឹងថា នគរព្រះគឺជាកំណប់ទ្រព្យដែលមានតម្លៃបំផុត។ យើងអាចស្វែងរក និងរស់នៅ ដើម្បីនគររបស់ព្រះអង្គ តាមរបៀបខុសៗគ្នាជាច្រើន។ សម្រាប់អ្នកខ្លះ ការនេះមានន័យថា ពួកគេត្រូវធ្វើការបម្រើព្រះពេញពេល តែសម្រាប់អ្នកខ្លះទៀត ពួកគេធ្វើការផ្សាយដំណឹងល្អនៅកន្លែងធ្វើការរបស់អ្នកមិនជឿព្រះ។ ទោះព្រះទ្រង់បានសម្រេចព្រះទ័យប្រើប្រាស់យើង ដោយរបៀបណាក៏ដោយ…
Read article
