Kenneth Petersen

You are here:

Home
Article author Kenneth Petersen

ជីវិតដែលមានន័យ

December, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Kenneth Petersen 13/12/2022

«សេចក្តីជ័យជំនះបានលេបសេចក្តីស្លាប់បាត់ហើយ»។ ១កូរិនថូស ១៥:៥៤ អ្នកនិពន្ធ ជាជនជាតិអាហ្សង់ទីន ឈ្មោះ ជក លូអ៊ីស ប៉ច(Jorge Luis Borges) បាននិពន្ធរឿងខ្លីមួយ ដែលនិយាយ អំពីលោកម៉ាកូស រូហ្វូស(Marcus Rufus) ជាទាហានរ៉ូម៉ាំង ដែលបានផឹកទឹក ពី “ទន្លេអាថ៌កំបាំងមួយ ដែលជួយឲ្យមនុស្សមានជីវិតអមតៈ”។ ពេលមួយ លោកម៉ាកូសក៏បានដឹងថា ជីវិតអមតៈមិនមានលក្ខណៈដូចអ្វីដែលមនុស្សរំពឹងចង់បាននោះទេ ព្រោះ ជីវិតដែលគ្មានទីបញ្ចប់ ជាជីវិតឥតន័យ។ តាមពិត សេចក្តីស្លាប់បានធ្វើឲ្យជីវិតមានន័យ។ លោកម៉ាកូសក៏បានរកឃើញថ្នាំបន្សាប ដែលជាទឹកផុសដែលមានទឹកថ្លា។ បន្ទាប់ពីគាត់បានផឹកទឹកនោះហើយ គាត់ក៏បានយកដៃគាត់ទៅឆ្កូតនឹងបន្លា ហើយឈាមមួយដំណក់ក៏បានស្រក់ចុះមក ជាសញ្ញាបង្ហាញថា គាត់មានជីវិតដូចដើមវិញ ដែលអាចស្លាប់ដូចមនុស្សទូទៅ។ យើងក៏មិនខុសពីលោកម៉ាកូសដែរ ព្រោះជួនកាល យើងអស់សង្ឃឹម ដោយសារភាពអន់ខ្សោយនៃជីវិត និងការរំពឹងគិតអំពីសេចក្តីស្លាប់(ទំនុកដំកើង ៨៨:៣)។ យើងយល់ស្របថា សេចក្តីស្លាប់នាំឲ្យជីវិតមានន័យ។ តែខ្លឹមសារនៃរឿងនេះបានបែកជាពីរនៅត្រង់ចំណុចនេះឯង។ យើងខុសពីលោកម៉ាកុស ព្រោះយើងដឹងថា នៅក្នុងការសុគតរបស់ព្រះគ្រីស្ទ យើងរកឃើញអត្ថន័យពិតនៃជីវិតយើង។ ព្រះគ្រីស្ទបានឈ្នះសេចក្តីស្លាប់ តាមរយៈការបង្ហូរព្រះលោហិតនៅលើឈើឆ្កាងរហូតអស់ព្រះជន្ម ហើយជ័យជម្នះរបស់ទ្រង់បានលេបសេចក្តីស្លាប់ហើយ(១កូរិនថូស ១៥:៥៤)។ សម្រាប់យើង…

Read article

សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះខ្ពស់ដល់ស្ថានសួគ៌

November, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Kenneth Petersen 14/11/2022

ដ្បិតសេចក្តីសប្បុរសនៃទ្រង់ខ្ពស់ដល់ស្ថានសួគ៌ ហើយសេចក្តីពិតរបស់ទ្រង់ក៏ខ្ពស់ដល់ផ្ទៃមេឃ។ ទំនុកដំកើង ៥៧:១០ កាលពីឆ្នាំ១៩១៧ លោកហ្វ្រេដរីក លេហមែន(Frederick Lehman) ដែលជាអ្នកជំនួញម្នាក់នៅរដ្ឋកាលីហ្វូញ៉ា បានជួបបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ។ គាត់ក៏បាននិពន្ធបទទំនុកសកលមានចំណងជើងថា “សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ”។ គាត់បានទទួលការបណ្តាលចិត្ត ឲ្យនិពន្ធបានពីរល្បះដំបូង តែគាត់ក៏បានជាប់គាំងនៅល្បះទី៣។ គាត់ក៏បាននឹកចាំ អំពីកំណាព្យមួយបទ ដែលគេបានរកឃើញប៉ុន្មានឆ្នាំមុន នៅលើជញ្ជាំងក្នុងពន្ធធនាគារមួយ។ អ្នកទោសម្នាក់បានឆ្លាក់បទកំណាព្យនោះ នៅលើថ្ម ដោយបង្ហាញចេញនូវការយល់ដឹងដ៏ជ្រាលជ្រៅ អំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។ បទកំណាព្យនោះមានអត្ថន័យ ដូចបទចម្រៀងដែលលោកលេហមែនកំពុងនិពន្ធ។ ដូចនេះ គាត់ក៏បានដាក់បញ្ចូលបទកំណាព្យនោះ នៅក្នុងល្បះទី៣នៃបទចម្រៀងគាត់តែម្តង។ នៅពេលខ្លះ យើងជួបប្រទះភាពអន់ថយដ៏ពិបាក ដូចលោកលេហមែន និងកវីកំណាព្យក្នុងមន្ទីរឃុំឃាំងនោះផងដែរ។ ក្នុងពេលដែលយើងអស់សង្ឃឹម យើងចាំបាច់ត្រូវនឹកចាំ អំពីព្រះបន្ទូលក្នុងបទគម្ពីរទំនុកដំកើងរបស់ស្តេចដាវីឌ ដោយ “ជ្រកនៅក្រោមម្លប់នៃស្លាបទ្រង់”(ទំនុកដំកើង ៥៧:១)។ យើងចាំបាច់ត្រូវស្រែករកព្រះ ពេលយើងមានបញ្ហា(ខ.២) ដោយទូលថ្វាយព្រះអង្គ អំពីទុក្ខលំបាក និងការភ័យខ្លាច ដែលយើងមាន “នៅកណ្តាលហ្វូងសឹង្ហ”(ខ.៤)។ មិនយូរប៉ុន្មាន យើងនឹងនឹកចាំអំពីការផ្គត់ផ្គង់របស់ព្រះ កាលពីមុន ហើយចូលរួមជាមួយស្តេចដាវីឌ ដែលមានបន្ទូលថា “ទូលបង្គំនឹងច្រៀងសរសើរ ឱកិត្តិយសអញអើយ ចូរភ្ញាក់ឡើង ឱពិណ ហើយនឹងស៊ុងអញអើយ…

Read article

ចំនួនអាយុរបស់មនុស្ស

October, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Kenneth Petersen 12/10/2022

ដ្បិតនៅព្រះនេត្រទ្រង់ នោះ១ពាន់ឆ្នាំរាប់ដូចជាថ្ងៃម្សិល ដែលកន្លងហួសទៅហើយ ក៏ដូចជាយាម១ក្នុងវេលាយប់ប៉ុណ្ណោះ។ ទំនុកដំកើង ៩០:៤ កាលពីឆ្នាំ១៩៩០ អ្នកស្រាវជ្រាវជនជាតិបារាំងបានជួបបញ្ហាកុំព្យូទ័រ ដោយសារកំហុសទិន្នន័យ ក្នុងការពិនិត្យមើលអាយុរបស់អ្នកស្រីជីន ខាលមិន(Jeanne Calment)។ គាត់មានអាយុ១១៥ឆ្នាំ ជាអាយុដែលលើសការកំណត់របស់កម្មវិធីកុំព្យូទ័រ ដែលបានសន្មតថា គ្មាននរណាអាចរស់នៅបានយូរដូចនេះទេ! តាមពិត អ្នកស្រីជីនបានរស់នៅរហូតដល់អាយុ១២២ឆ្នាំឯណោះ។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងបានសរសេរថា “កំណត់អាយុនៃយើងខ្ញុំ គឺបានត្រឹម៧០ឆ្នាំទេ ឬបើមានកំឡាំងច្រើន នោះបានដល់៨០ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ”(ទំនុកដំកើង ៩០:១០)។ បទគម្ពីរនេះបាននិយាយក្នុងន័យធៀបថា ទោះយើងរស់នៅដល់អាយុប៉ុន្មាន ឬរស់នៅដល់អាយុអ្នកស្រីជីនក៏ដោយ ក៏ជីវិតយើងនៅលើផែនដីនេះពិតជាមានដែនកំណត់។ ពេលវេលាដែលយើងមានក្នុងជីវិត ស្ថិតនៅក្នុងព្រះហស្តនៃព្រះដ៏មានព្រះជន្មរស់(ខ.៥)។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងជីវិតខាងវិញ្ញាណ ព្រះគម្ពីរបានរំឭកយើងអំពី “ពេលវេលារបស់ព្រះ” យ៉ាងដូចនេះថា “នៅព្រះនេត្រទ្រង់ នោះ១ពាន់ឆ្នាំរាប់ដូចជាថ្ងៃម្សិល ដែលកន្លងហួសទៅហើយ ក៏ដូចជាយាម១ក្នុងវេលាយប់ប៉ុណ្ណោះ”(ខ.៤)។ ហើយក្នុងអង្គព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ទ្រង់បានប្រទានអត្ថន័យថ្មី សម្រាប់ “ចំនួនអាយុរបស់មនុស្ស”។ គឺដូចមានសេចក្តីចែងថា “ឯអ្នកណាដែលជឿដល់ព្រះរាជបុត្រា នោះមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចហើយ”(យ៉ូហាន ៣:៣៦)។ ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ ទោះយើងមានបញ្ហា និងការស្រក់ទឹកភ្នែកយ៉ាងណាក៏ដោយ ពេលអនាគតរបស់យើងនឹងពេញដោយព្រះពរ ហើយអាយុរបស់យើងនឹងមិនមានកំណត់ទៀតឡើយ ពេលដែលយើងបានទៅនៅជាមួយព្រះអង្គ។ បានជាយើងអាចអរសប្បាយ និងអធិស្ឋានតាមគំរូអ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងថា…

Read article

គ្រាប់ពូជត្រូវការពេលវេលា

AugustBy Kenneth Petersen 29/08/2022

ឯពួកអ្នកដែលទទួលពូជក្នុងដីល្អ គឺអស់អ្នកដែលបានឮព្រះបន្ទូល ហើយទទួល រួចបង្កើតផល។ ម៉ាកុស ៤:២០ កាលពីឆ្នាំ១៨៧៩ មនុស្សដែលបានមើលឃើញអ្វីដែលលោកវីលៀម បៀល(William Beal) កំពុងធ្វើ មុខជាគិតថា គាត់ជាមនុស្សឆ្កួតហើយ។ កាលនោះ គេឃើញលោកសាស្ត្រាចារ្យរុក្ខសាស្ត្រម្នាក់នេះយកគ្រាប់ពូជផ្សេងៗ មកច្រកបាន២៤ដប រួចកប់ដបទាំងនោះទៅក្រុងដីក្នុងជម្រៅដ៏ជ្រៅ។ អ្វីដែលពួកគេមិនបានដឹងនោះគឺ លោកបៀលកំពុងធ្វើការពិសោធន៍គ្រាប់ពូជ ដែលគេបានបន្តអនុវត្តតាមរាប់សតវត្សរ៍។ រៀងរាល់២០ឆ្នាំម្តង គេក៏បានជីកយកដបមួយ ចេញពីក្នុងដី ដើម្បីយកគ្រាប់ពូជមកដាំ ដើម្បីឲ្យដឹងថា គ្រាប់ពូជណាខ្លះនឹងដុះឡើង។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីការបណ្ដុះគ្រាប់ពូជផងដែរ ដោយជាញឹកញាប់ ព្រះអង្គបានប្រដូចការព្រោះគ្រាប់ពូជ ទៅនឹងការផ្សាយព្រះបន្ទូលព្រះ(ម៉ាកុស ៤:១៥)។ ព្រះអង្គបង្រៀនថា គ្រាប់ពូជខ្លះត្រូវសាតាំងឆក់យកទៅបាត់ ខ្លះមិនបានចាក់ឫស ហើយខ្លះទៀតមិនអាចលូតលាស់បាន ដោយសារការរាំងខ្ទប់ពីបរិយាកាសជុំវិញ(ខ.១៥-១៩)។ ពេលយើងផ្សាយដំណឹងល្អ គ្រាប់ពូជលូតលាស់ឬអត់ គឺមិនស្រេចនៅលើយើងទេ។ ភារកិច្ចរបស់យើង គឺគ្រាន់តែសាបព្រោះដំណឹងល្អ ដើម្បីប្រាប់អ្នកដទៃអំពីព្រះយេស៊ូវ។ គឺដូចដែលព្រះអង្គបានបង្គាប់ថា “ចូរអ្នករាល់គ្នាទៅពេញសព្វក្នុងលោកីយ៍ទាំងមូល ហើយផ្សាយដំណឹងល្អទួទៅដល់គ្រប់មនុស្សទាំងអស់ចុះ”(១៦:១៥)។ នៅឆ្នាំ២០២១ គេបានជីកដបរបស់លោកបៀលមួយដបទៀត។ អ្នកស្រាវជ្រាវបានយកគ្រាប់ពូជក្នុងដបនោះ មកដាំ ហើយមានគ្រាប់ពូជខ្លះក៏បានដុះឡើង បានសេចក្តីថា គ្រាប់ពូជទាំងនោះនៅមានជីវិតរស់បាន១៤២ឆ្នាំហើយ។ ខណៈពេលដែលព្រះទ្រង់ធ្វើការតាមរយៈយើង ហើយយើងចែកចាយជំនឿយើងដល់អ្នកដទៃ យើងមិនដឹងថា…

Read article

ងាកមករកផ្លូវរបស់ព្រះអង្គវិញ

July, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Kenneth Petersen 17/07/2022

ទ្រង់ក៏ស្គាល់ផ្លូវដែលឯងបានដើរក្នុងទីរហោស្ថានសំបើមនេះផង ព្រះយេហូវ៉ាជាព្រះនៃឯង ទ្រង់បានគង់នៅជាមួយនឹងឯង អស់រវាង៤០ឆ្នាំនេះ ហើយឯងគ្មានខ្វះខាតអ្វីឡើយ។ ចោទិយកថា ២:៧ ឧបមាថា អ្នកកំពុងធ្វើដំណើរនៅតំបន់និរតី នៃសហរដ្ឋអាមេរិក ពីទីក្រុងវ៉ាយ(Why ប្រែថា ហេតុអ្វី) រដ្ឋអារីហ្សូណា។ ហើយក៏បានទៅរដ្ឋផ្សេងទៀត ដោយឆ្លងកាត់ ទីក្រុងអាន់សឺធិន(Uncertain ប្រែថា មិនច្បាស់លាស់) រដ្ឋតិចសាស់។ បត់ទៅតំបន់ឥសាន អ្នកត្រូវឈប់សម្រាក នៅទីក្រុងឌីសម៉ល(Dismal ប្រែថា គួរឲ្យព្រួយបារម្ភ) រដ្ឋធេនេស៊ី។ ទីបំផុតអ្នកទៅដល់គោលដៅរបស់អ្នក នៅទីក្រុងភែននិក(Panic ប្រែថាតក់ស្លត់) រដ្ឋភែនស៊ីលវែនា។ បើអ្នកបើកបរបន្តិចទៀត ប្រហែល៦ម៉ោង អ្នកអាចទៅដល់ទីក្រុងអាស៊ួរិន(Assurance ប្រែមកថា មានភាពជឿជាក់) នៅភាគខាងលិចរដ្ឋវើជីនា។ តំបន់ទាំងនោះសុទ្ធតែមានឈ្មោះចម្លែកៗ តែជាទីកន្លែងពិត ក្នុងទឹកដីអាមេរិក ទោះអ្នកមិនទំនងជាធ្វើដំណើរកាត់តាមតំបន់ទាំងនោះឬអត់ក៏ដោយ។ ជួនកាល ការធ្វើដំណើរនៃជីវិតមានអារម្មណ៍ដូចនេះឯង។ យើងក៏ងាយនឹងប្រៀបធៀបជីវិតយើង ទៅនឹងជីវិតដ៏ពិបាករបស់ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែល ក្នុងវាលរហោស្ថាន(ចោទិយកថា ២:៧)។ ការរស់នៅអាចមានការពិបាកជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ តើយើងបានសង្កេតឃើញចំណុចដូចគ្នាដទៃទៀតទេ? យើងទៅតាមផ្លូវរបស់យើង ដោយងាកបែរចេញពីផ្លូវព្រះ(១:៤២-៤៣)។ ជាញឹកញាប់ យើងច្រើនតែរអ៊ូរទាំអំពីការខ្វះខាតរបស់យើង មិនខុសពីពួកអ៊ីស្រាអែលឡើយ(ជនគណនា…

Read article

ព្រះអង្គកំពុងធ្វើការដ៏ល្អ

April, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Kenneth Petersen 05/04/2022

ព្រះអង្គដែលទ្រង់បានចាប់តាំងធ្វើការល្អក្នុងអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យកាន់តែពេញខ្នាតឡើង ទាល់តែដល់ថ្ងៃនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ។ ភីលីព ១:៦ កាលលោកឆាល ស្ព័រជិន(Charles Spurgeon) ស្ថិតក្នុងវ័យជំទង់ គាត់បានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះ។ គាត់បានទៅព្រះវិហារ ខណៈពេលដែលគាត់បានចម្រើនវ័យធំឡើង គាត់យល់ឃើញថា ការអធិប្បាយហាក់ដូចជា គ្មានជាតិ គ្មានន័យអ្វីសោះ។ ដូចនេះ គាត់ពិបាកជឿព្រះ ហើយគាត់ក៏បានបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះអង្គ។ នៅយប់មួយ ខ្យល់ព្យុះដ៏កាចសាហាវមួយ បានបង្ខំឲ្យយុវជនអាយុ១៦ឆ្នាំរូបនេះ ឲ្យរកកន្លែងជ្រក នៅក្នុងព្រះវិហារមេតូឌីសតូចមួយ។ ការអធិប្បាយរបស់គ្រូគង្វាលគាត់ ហាក់ដូចជាសំដៅមកលើខ្លួនគាត់ផ្ទាល់។ នៅពេលនោះ គាត់ក៏បានចុះចាញ់ព្រះ ហើយក៏បានថ្វាយចិត្តរបស់គាត់ ដល់ព្រះយេស៊ូវ។ ក្រោយមក លោកស្ព័រជិនក៏បានសរសេរថា “មុនពេលខ្ញុំទទួលជឿព្រះគ្រីស្ទ ព្រះអង្គបានចាប់ផ្តើមធ្វើការជាមួយខ្ញុំ តាំងពីយូរមកហើយ”។ តាមពិត ជីវិតរបស់យើងមិនបានចាប់ផ្តើម ជាមួយព្រះ នៅវិនាទីដែលយើងបានសង្គ្រោះនោះទេ។ អ្នកនិពន្ធបទគម្ពីរទំនុកដំកើងបានកត់សំគាល់ថា “ដ្បិតគឺទ្រង់ដែលបានបង្កើតចិត្តថ្លើមនៃទូលបង្គំ ហើយបានផ្សំគ្រឿងនៃទូលបង្គំនៅក្នុងផ្ទៃម្តាយ”(ទំនុកដំកើង ១៣៩:១៣)។ សាវ័កប៉ុលក៏បានបង្រៀនផងដែរថា “ព្រះដែលរើសខ្ញុំតាំងពីផ្ទៃម្តាយមក ហើយបានហៅខ្ញុំដោយព្រះគុណទ្រង់”(កាឡាទី ១:១៥)។ ហើយព្រះទ្រង់មិនបានឈប់ធ្វើការជាមួយយើង ពេលដែលយើងបានសង្រ្គោះនោះឡើយ : ពីព្រោះ “ព្រះអង្គដែលទ្រង់បានចាប់តាំងធ្វើការល្អក្នុងអ្នករាល់គ្នា ទ្រង់នឹងធ្វើឲ្យកាន់តែពេញខ្នាតឡើង ទាល់តែដល់ថ្ងៃនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ”(ភីលីព ១:៦)។…

Read article

រួបរួមគ្នា ក្នុងការបម្រើព្រះ

April, នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃBy Kenneth Petersen 02/04/2022

ដែលរូបកាយទាំងមូលបានផ្គុំ ហើយភ្ជាប់គ្នាមកអំពីទ្រង់ ដោយសារគ្រប់ទាំងសន្លាក់ដែលផ្គត់ផ្គង់ឲ្យ។ អេភេសូរ ៤:១៦ ក្នុងវប្បធម៌របស់ជនជាតិអាមមីស នៅតំបន់ដាច់ស្រយ៉ាល ការសាងសង់ជង្រុក គឺជាព្រឹត្តិការណ៍សង្គមមួយ។ កសិករម្នាក់ត្រូវចំណាយពេលជាច្រើនខែ ដើម្បីសាងសង់ជង្រុក ជាមួយក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ តែជនជាតិអាមមីស តែងតែធ្វើការសាងសង់ជាលក្ខណៈសហគមន៍ ដូចនេះ ការសាងសង់របស់ពួកគេឆាប់ហើយ។ ពួកគេស្តុកឈើទុក និងត្រៀមឧបករណ៍ជាងឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ មុនពេលការសាងសង់ចាប់ផ្តើម។ ថ្ងៃដែលពួកគេបានជ្រើសរើសក៏បានមកដល់ ជនជាតិអាមមីសមួយសហគមន៍ ក៏បានក្រោកពីព្រលឹម ហើយបែងចែកការងារគ្នា រួចពួកគេក៏បានចាប់ផ្តើមការសាងសង់តែម្តង ដែលជួនកាល ពួកគេអាចសង់ជង្រុកធំមួយរួចរាល់ ក្នុងរយៈពេលតែ១ថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ។ រឿងនេះបានធ្វើឲ្យខ្ញុំនឹកចាំ អំពីផែនការដែលព្រះទ្រង់មានសម្រាប់ពួកជំនុំទ្រង់ និងតួនាទីដែលយើងមាន ក្នុងពួកជំនុំ។ ព្រះគម្ពីរបានចែងថា “អ្នករាល់គ្នាជារូបកាយនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយជាអវយវៈរបស់រូបកាយរៀងខ្លួន” (១កូរិនថូស ១២:២៧)។ ព្រះទ្រង់បានប្រទានយើងនូវអំណោយទានផ្សេងគ្នា ហើយបានចែកការងារឲ្យយើងធ្វើ បម្រើព្រះអង្គរួមគ្នា ក្នុងនាមជាផ្នែកមួយនៃរូបកាយ ដែល “បានផ្គុំ ហើយភ្ជាប់គ្នា”(អេភេសូរ ៤:១៦)។ ព្រះគម្ពីរក៏បានលើកទឹកចិត្តយើង ឲ្យ “យកអាសាគ្នាទៅវិញទៅមក” នៅក្នុងសហគមន៍របស់យើងផងដែរ(កាឡាទី ៦:២)។ តែជាញឹកញាប់ យើងបានធ្វើការងារតែម្នាក់ឯង។ យើងបំពេញតម្រូវការដោយខ្លួនឯង ដោយចង់គ្រប់គ្រងកាលៈទេសៈរបស់យើង។ ឬយើងមិនបានឈោងទៅរក និងជួយសម្រាលបន្ទុកអ្នកដទៃ។…

Read article

Kenneth Petersen

នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ - Daily Manna

Useful links

Contact info

[email protected]

Newsletter signup