Marvin Williams

You are here:
អធិស្ឋាន ហើយ​ចាំយាម

អេភេសូរ ៦:១០-២០ ដើម្បី​អធិស្ឋាន​ដោយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​រាល់​ពេល​រាល់​វេលា … សេចក្តី​ទូល​អង្វរ​ឲ្យ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ទាំង​អស់​។ អេភេសូរ ៦:១៨ ពេលណា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​មាន​ការ​តយុទ្ធ​ក្នុង​សង្គ្រាម​ខាង​វិញ្ញាណ ពួកគេ​ចាំបាច់​ត្រូវ​មាន​ចិត្ត​ឆេះឆួល​ក្នុង​ការ​អធិស្ឋាន​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ ស្ត្រី​ម្នាក់​នៅ​រដ្ឋ​ផ្លូរីដា បាន​ជួប​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដោយសារ​គាត់​អធិស្ឋាន ដោយ​គ្មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​។ ថ្ងៃ​មួយ ពេល​គាត់​កំពុង​បើកបរ​រថយន្ត គាត់​ក៏​បាន​បិទ​ភ្នែក​អធិស្ឋាន​។ គាត់​មិន​បាន​ឈប់​នៅ​ត្រង់​ចំណុច​ផ្លូវ​ប្រសប់ ដែល​មាន​ផ្លាក​សញ្ញា​ប្រាប់​ឲ្យ​ឈប់ ហើយ​ក៏​បាន​បើក​ចេញពី​ផ្លូវ​ថ្នល់​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទី​ធ្លា​ផ្ទះ​របស់​គេ​។ បន្ទាប់មក គាត់​ក៏​បាន​ព្យាយាម​បើក​ថយ​ក្រោយ​ចេញ​ពី​ទី​ធ្លា​នោះ តែ​មិន​អាច​ចេញ​រួច​។ គាត់​មិន​មាន​របួស តែ​ប៉ូលិស​បាន​ធ្វើ​ការ​ផាក​ពិន័យ​គាត់ សម្រាប់​ការ​បើកបរ​ដោយ​ការ​ធ្វេស​ប្រហែស និង​ការ​បំផ្លាញ​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​អ្នក​ដទៃ​។ គាត់​ជា​អ្នក​ពូកែ​អធិស្ឋាន តែ​គាត់​បាន​ភ្លេច​ផ្នែក​ជា​គន្លឹះ នៃ​បទ​គម្ពីរ​អេភេសូរ ៦:១៨ ដែល​បាន​បង្រៀន​ឲ្យ​ចាំយាម ឬ​មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​។ ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​ចាំយាម​ជា​ផ្នែក​មួយ នៃ​គ្រឿង​សឹក​ទាំងមូល​ដែល​ព្រះ​ប្រទាន ដូច​ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ឡើង កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេភេសូរ ជំពូក៦​។ ទីមួយ យើង​គួរ​ត​យុទ្ធ​នឹង​សង្គ្រាម​ខាង​វិញ្ញាណ ដោយ​ការ​អធិស្ឋាន​។ បាន​សេចក្តី​ថា យើង​អធិស្ឋាន​ក្នុង​ព្រះ​វិញ្ញាណ ដោយ​ពឹង​ផ្អែកលើ​អំណាច​នៃ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​។ ហើយ​ពឹង​ផ្អែក​លើ​កា​រដឹក​នាំ និង​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​ការ​បណ្តាល​ចិត្ត​ពី​ព្រះអង្គ ដោយ​អធិស្ឋាន គ្រប់​កាលៈទេសៈ​(ខ.១៨)។ ទីពីរ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង​ឲ្យ “ចាំយាម”។ ការ​ចាំយាម​ខាង​វិញ្ញាណ អាច​ជួយ​យើង​ត្រៀម​ខ្លួន…

Read article
ភាព​ជូរ​ល្វីង នៃ​បង្អែម​ដែល​បាន​លួច​គេ

សុភាសិត ២០:១១-១៧ សុភាសិត ២០:១៧ ចោរ​មួយ​ក្រុម​ក្នុង​ប្រទេស​អាឡឺម៉ង់ បាន​លួច​ទូរ​សណ្ដោង​មួយ ផ្ទុក​ទៅ​ដោយ​ស្ករ​សូ​កូឡា​ជាង២០តោន ក្នុង​ទូរ​បង្កក​អាហារ​។ គេ​បាន​ប៉ាន់​ប្រមាណ​ថា ស្ករ​សូ​កូឡា​ដែល​មាន​រស់​ជាតិ​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់​នោះ មាន​តម្លៃ​សរុប​ប្រហែល​៨ម៉ឺន​ដុល្លា​។ ប៉ូលិស​ក្នុង​តំបន់​ក៏បាន​អំពាវនាវ ឲ្យ​គេ​រាយ​ការណ៍​មក​កាន់​ប៉ុស្តិ៍ប៉ូលីស​ជា​បន្ទាន់ បើសិន​ជា​មាន​នរណា​ម្នាក់​បាន​ទទួល​ស្ករ​សូ​កូឡា​ក្នុង​បរិមាណ​ច្រើន​ខុសពី​ធម្មតា ឬ​បាន​ទទួល​តាម​របៀប​មិន​ប្រក្រតី​។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់ អ្នក​ដែល​បាន​លួច​ស្ករ​សូ​កូឡា​ដ៏​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់​នោះ នឹង​ទទួលផល​វិបាក​ដ៏​ជូរ​ល្វីង និង​ខក​ចិត្ត​មិនខាន បើសិន​ជា​ពួកគេ​ត្រូវ​ប៉ូលិស​ចាប់​ខ្លួន និង​ទទួល​ទោស​តាម​ច្បាប់! រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ គោលការណ៍​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត​ដែល​បាន​ចែងថា “អាហារ​ដែល​មនុស្ស​ណា​បាន ដោយ​ការ​កំភូត នោះ​រមែង​ឆ្ងាញ់​ដល់​ខ្លួន តែ​ក្រោយមក មាត់​មាន​ពេញ​ទៅ​ដោយ​ក្រួស​វិញ”​(២០:១៧)។ អ្វីៗ​ដែល​យើង​ទទួល​បាន ដោយ​ការ​បោក​ប្រាស់ ឬ​តាម​ផ្លូវ​ខុស អាច​ហាក់​ដូច​ជា​មាន​រស់​ជាតិ​ផ្អែម​ពី​ដំបូង ដោយ​មាន​ភាព​រំភើប​រីករាយ និង​ការ​អរ​សប្បាយ​តែ​មួយ​រយៈ​ពេល​។ ប៉ុន្តែ ទី​បំផុត​រស់​ជាតិ​របស់​វា ក៏​លែង​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់​ទៀត ហើយ​ការ​បោក​ប្រាស់​របស់​យើង ក៏បាន​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​មាន​បញ្ហា​។ ផល​វិបាក​នៃ​កំហុស ការ​ភ័យ​ខ្លាច និង​បាប អាច​បំផ្លាញ​ជីវិត និង​កេរ្តិ៍​ឈ្មោះ​របស់​យើង​។ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “សូម្បីតែ​កូន​ក្មេង​ក៏​សំដែង​ខ្លួន ដោយសារ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្ត​របស់​វា​ដែរ ឲ្យ​ដឹង​ជា​កិរិយា​នោះ​បរិសុទ្ធ ហើយ​ត្រឹម​ត្រូវ​ឬ​យ៉ាងណា”(ខ.១១)។ សូម​ឲ្យ​ពាក្យ​សម្តី និង​សកម្មភាព​របស់​យើង បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ឃើញ​ចិត្ត​ដ៏​បរិសុទ្ធ ដែល​យើង​មាន​សម្រាប់​ព្រះអម្ចាស់ គឺ​មិនមែន​ឃើញ​ចិត្ត​ជូរ​ល្វីង…

Read article
ព្រះ​យេស៊ូវ​បាន​រង​ទុក្ខ និង​សុគត​ជំនួស​យើង

១ពេត្រុស ៣:១៣-១៨ ព្រោះ​ព្រះគ្រីស្ទ​ទ្រង់​បាន​រង​ទុក្ខ​ម្តង ដោយ​ព្រោះ​បាប​ដែរ គឺជា​ព្រះ​ដ៏​សុ​ចរិត ទ្រង់​រង​ទុក្ខ​ជំនួស​មនុស្ស​ទុច្ចរិត ដើម្បី​នឹង​នាំ​យើង​រាល់​គ្នា​ទៅដល់​ព្រះ ដោយ​ទ្រង់​ត្រូវ​គេ​ធ្វើ​គុត​ខាង​សាច់ឈាម តែ​បាន​វិញ្ញាណ​ប្រោស​ឲ្យ​រស់​វិញ​។ ១ពេត្រុស ៣:១៨ មាន​រឿង​ព្រេង​ដំណាល​មក​ថា ស្តេច​លេអូនីដាស ទី១(Leonidas I) បាន​ដឹកនាំ​កងទ័ព​នគរ​ស្ប៉ាតា ដែល​មាន​គ្នា​តែ៣​រយ​នាក់ ទៅ​តទល់​នឹង​កងទ័ព​ចក្រភព​ព័រ​ស៊ី​ដែល​មាន​គ្នា​ច្រើន​ជាង​រាប់សែន​នាក់ ដឹកនាំ​ដោយ​ស្តេច​សើរស៊ី(Xerxes) ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នៃ​ការ​ឈ្លានពាន​របស់​ចក្រភព​ពើស៊ី ចូល​ទឹកដី​ក្រិក​។ ស្តេច​លេ​អូនីដាស​ជ្រាប​ថា កងទ័ព​សត្រូវ​មាន​គ្នា​ច្រើន​ជាង​កងទ័ព​ទ្រង់​យ៉ាង​លើស​លប់ ដូច​នេះ ទ្រង់​ក៏បាន​សម្រេច​ព្រះទ័យ​ប្រយុទ្ធ​ដោយ​ចិត្ត​អង់អាច រហូត​ដល់​ដង្ហើម​ចុង​ក្រោយ នៅ​ក្នុង​ច្រក​ផ្លូវ​ធើម៉ូភីលេ ជា​ច្រក​ផ្លូវ​ដ៏​ចង្អៀត​ចូល​ទឹកដី​ក្រិក។ ការ​លះបង់​របស់​ទ្រង់ និង​កងទ័ព​របស់​ទ្រង់​បាន​ពន្យារ​ពេល​ការ​ឈ្លានពាន​របស់​កង​ទ័ព​ពើស៊ី​ចូល​ទឹកដី​ក្រិក ដោយ​បាន​ផ្តល់​ឱកាស​ឲ្យ​កងទ័ព​មក​ពី​នគរ​ក្រិក​ផ្សេង​ទៀត​អាច​ដកថយ ដើម្បី​ទៅ​ប្រមូល​ផ្តុំ​គ្នា​នៅ​ពេល​ក្រោយ​ទៀត ហើយ​ទី​បំផុត កងទ័ព​ក្រិក​អាច​យកជ័យ​ជម្នះ​មក​លើ​កង​ទ័ព​ពើស៊ី​ក្នុង​សង្រ្គាម​​ដ៏​ធំ​នេះ​។ ការ​លះបង់​របស់​ស្តេច​លេអូនីដាស និង​កងទ័ព​ស្ប៉ាតា​របស់​ទ្រង់ បាន​ជួយ​សង្គ្រោះ​ប្រជាជន​ក្រិក​រាប់​លាន​នាក់ ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ការ​កាប់​សម្លាប់ និង​ការ​កៀប​សង្កត់​របស់​ចក្រ​ភព​ពើស៊ី​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​អំពី​ការ​លះបង់​ព្រះ​ជន្ម​របស់​ព្រះយេស៊ូវ កាលពី​ជាង២ពាន់​ឆ្នាំ​មុន ដើម្បី​បុព្វ​ហេតុ​ធំ​លើស​នេះ​ទៀត ដែល​ជា​ការ​រំដោះ​មនុស្ស​ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​បាប និង​សេចក្តី​ស្លាប់​ខាង​វិញ្ញាណ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច​។ “ទ្រង់​បាន​រង​ទុក្ខ​ម្តង ដោយ​ព្រោះ​បាប​ដែរ គឺជា​ព្រះ​ដ៏​សុ​ចរិត ទ្រង់​រង​ទុក្ខ​ជំនួស​មនុស្ស​ទុច្ចរិត ដើម្បី​នឹង​នាំ​យើង​រាល់​គ្នា​ទៅដល់​ព្រះ”(១ពេត្រុស ៣:‌១៨)។ ក្នុង​នាម​ព្រះ​អង្គ​ជា​ដង្វាយ​លោះ​បាប ដែល​គ្មាន​បាប​សោះ ព្រះ​អង្គ​បាន​រង​ទុក្ខ និង​សុគត​ម្តង​ជា​សម្រេច(ហេព្រើរ ១០:១០)…

Read article
មានតែព្រះអង្គទេ អាចបំបាត់ការស្រេកឃ្លាន  

លោកុប្បត្តិ ២៥:២៩-៣៤ សម័យ១យ៉ាកុប​កំពុង​តែ​ស្ល​សំឡ នោះ​អេសាវ​មក​ពី​វាល​ទាំង​ហេវ ក៏​និយាយ​ថា “សូម​ចែក​សំឡ​ក្រហម​នោះ​ឲ្យ​បង​បរិភោគ​ផង ដ្បិត​បង​ហេវ​ណាស់”។ លោកុប្បត្តិ ២៥:២៩-៣០ មាន​ពេល​មួយ​គេ​បាន​ដឹក​អាហារ​មាន​តម្លៃ១ពាន់​ដុល្លា ទៅ​កាន់​ម្ចាស់​ផ្ទះ​ម្នាក់ ដែល​អាហារ​នោះ​រួម​មាន បង្គា​ចាំបូ អាហារ​អារ៉ាប់​សាវ៉ាម៉ា សាឡាត់ និង​អាហារ​ថ្លៃៗ​ជា​ច្រើន​ទៀត​។ ប៉ុន្តែ បុរស​នោះ​មិន​មាន​ពិធីជប់លៀង​ទេ​។ តាម​ពិត កូន​ប្រុស​គាត់​អាយុ៦ឆ្នាំ​ជា​អ្នក​បញ្ជាទិញ​អាហារ​ដ៏​ច្រើន​ដូច​នេះ​។ តើ​រឿង​នេះ​បាន​កើត​ឡើង ដោយ​របៀបណា? បុរស​ជា​ឪពុក​បាន​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​គាត់​លេង​ទូរស័ព្ទ​របស់​គាត់ មុន​ម៉ោង​ចូល​គេង ហើយ​ក្មេង​ប្រុស​នោះ​ក៏បាន​ប្រើ​ទូរស័ព្ទ​គាត់ បញ្ជា​ទិញ​អាហារ​ថ្លៃៗ​ពី​ភោជនដ្ឋាន​មួយ​ចំនួន​ក្នុង​ទីក្រុង។ គាត់​ក៏បាន​សួរ​កូន​ប្រុស​គាត់​ថា “ហេតុ​អ្វី​កូន​ធ្វើ​ដូច​នេះ?”។ កូន​ប្រុស​គាត់​ដែល​កំពុង​ពួន​នៅ​ក្រោម​ភួយ ក៏​បាន​ឆ្លើយ​ថា “កូន​ឃ្លាន”។ ដូច​នេះ ការ​ឃ្លាន​អាហារ និង​ភាព​មិន​ទាន់​គ្រប់​អាយុ​របស់​ក្មេង​ប្រុស​នេះ បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​មាន​ការខាតបង់​ប្រាក់​ជា​ច្រើន​។ ប៉ុន្តែ ការ​ស្រេក​ឃ្លាន​អាហារ​របស់​លោក​អេសាវ បាន​បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់ខាតបង់លើសពី១ពាន់​ដុល្លា​។ រឿង​ដែល​បាន​ចែង​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ ជំពូក២៥ បាន​ចែងថា កាល​គាត់​កំពុង​អស់​កម្លាំង និង​ឃ្លាន​អាហារ គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​ប្អូន​ប្រុស​គាត់​ថា “សូម​ចែក​សំឡ​ក្រហម​នោះ​ឲ្យ​បង​បរិភោគ​ផង ដ្បិត​បង​ហេវ​ណាស់”(ខ.៣០)។ លោក​យ៉ាកុប​ជា​ប្អូន​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប ដោយ​ទាមទារ​លោក​អេសាវ ឲ្យ​ផ្ទេរ​អំណាច​មរដក​របស់​បង​ច្បង​មក​ឲ្យ​គាត់(ខ.៣១)។ អំណាច​កូន​ច្បង គឺ​បាន​រាប់​បញ្ចូល​ឋានៈ​ពិសេស​របស់​លោក​អេសាវ ជា​កូន​ច្បង ព្រះពរ​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​សន្យា​ប្រទាន មរតក​សម្រាប់​កូន​ច្បង និង​ឯកសិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​ខាង​វិញ្ញាណ​ក្នុង​គ្រួសារ​។…

Read article
មិនមែន​មាន​សំណាង តែ​ដោយសារ​ព្រះយេស៊ូវ

កូល៉ុស ១:១៥-២០ ទ្រង់​គង់នៅ​មុន​ទាំង​អស់ ហើយ​របស់​ទាំង​អស់​ក៏​ស្ថិត​ស្ថេរ ដោយសារ​ទ្រង់​។ កូល៉ុស ១:១៧ ទស្សនាវដី្ត​ការ​រុករក​ឃើញ បាន​លើក​ឡើង​ថា ក្នុង​ចក្រវាល​របស់​យើង មាន​ភព​ចំនួន​ប្រហែល ៧00 គ្វីនទ្រីលាន(គឺ​ចំនួន​ចាប់​ផ្តើម​ដោយ​លេខ ៧ មាន​លេខ​សូន្យ២០ខ្ទង់​ខាង​ក្រោយ)។ ប៉ុន្តែ មាន​តែ​ភព​មួយ​ទេ ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ផែនដី​។ លោក​អេរិក ហ្សាគ្រីសិន(Erik Zackrisson) ជា​អ្នក​ប្រាជ្ញ​រូប​វិទ្យា​ផ្នែក​អវកាស បាន​មាន​ប្រសាសន៍​ថា លក្ខ​ខណ្ឌ​មួយ ដែល​តម្រូវ​ឲ្យ​ភព​មួយ អាច​ទ្រទ្រង់​ជីវិត​បាន គឺ​ភព​នោះ​ត្រូវតែ​ស្ថិត​នៅ​លើ​គន្លង ដែល​មិន​ឆ្ងាយ​ពេក ហើយក៏​មិន​ជិត​ពេក​ពី​ព្រះ​អា​ទិត្យ គឺ​ក្នុង​តំបន់​ដែល​មាន​សីតុណ្ហភាព​ល្អ ល្មម​នឹង​អាច​មាន​ទឹក​បាន​។ ក្នុង​ចំណោម​ភាព៧០០គ្វីនទ្រីលាន ហាក់​ដូចជា​មានតែ​ភព​ផែន​ដី​ទេ ដែល​អាច​បំពេញ​តាម​លក្ខ​ខណ្ឌ​នេះ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​។ លោក​ហ្សាគ្រីសិន​ក៏​បាន​សន្និដ្ឋាន​ថា ផែនដី​ពិតជា​មាន​សំណាង​ណាស់​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បញ្ជាក់​ដល់​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូល៉ុស​ថា ចក្រវាល​ពិត​ជា​មាន​មែន តែ​មិនមែន​ដោយសារ​ចក្រ​វាល​មាន​សំណាង​នោះ​ទេ ផ្ទុយ​ទៅវិញ គឺ​ដោយសារ​ការ​រៀបចំ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ហៅ​ព្រះគ្រីស្ទ​ថា ព្រះអាទិករ​ដែល​បាន​បង្កើត​ពិភពលោក​។ គឺ​ដូច​គាត់​បាន​បង្រៀន​ថា “ដ្បិត​គឺ​ទ្រង់​ហើយ ដែល​បង្កើត​គ្រប់​ទាំង​អស់”(កូល៉ុស ១:១៦)។ ព្រះយេស៊ូវ​មិន​គ្រាន់តែ​ជា​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ផែនដី ដោយ​ព្រះ​ចេស្តា តែ​ព្រះ​អង្គ​ថែម​ទាំង​បាន​ទ្រទ្រង់​អ្វីៗ​ទាំង​អស់​ឲ្យ​ស្ថិត​ស្ថេរ(ខ.១៧) ក្នុង​ផែនដី​ដែល​មិន​ក្តៅ​ពេក និង​មិន​ត្រជាក់​ពេក តែ​មាន​អាកាស​ធាតុ​ល្មម​នឹង​អាច​ឲ្យ​មនុស្ស​រស់នៅ​បាន​។ អ្វី​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​បង្កើត នោះ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ទ្រទ្រង់…

Read article
អំនួត​នាំ​ទៅ​រក​សេចក្តី​អាម៉ាស់

សុភាសិត ២៩:១៨-២៧ ចិត្ត​ឆ្មើង​ឆ្មៃ​របស់​មនុស្ស នឹង​នាំ​ឲ្យ​ទាបថោក​ទៅ តែ​អ្នកណា​ដែល​មាន​ចិត្ត​សុភាព​រាបទាប នោះ​នឹង​បាន​កិត្តិសព្ទ​វិញ​។ សុភាសិត ២៩:២៣ អំនួត​ច្រើនតែ​នាំ​ទៅ​រក​សេចក្តី​អាម៉ាស់ ដែល​នេះ​ជា​មេរៀន​ដែល​បុរស​ជា​ជាតិ​ន័រវេយ​ម្នាក់​បាន​ទទួល​។ បុរស​នោះ​មិន​ទាំង​បាន​ស្លៀក​ពាក់​ខោអាវ​សម្រាប់​រត់​ប្រណាំង​ផង តែ​គាត់​បាន​បបួល​លោក​ខាស្ទិន វ័រហម(Karsten Warholm) រត់​ប្រណាំង​។ លោក​ខាស្ទិន​បាន​បំបែក​ឯកត្តកម្ម ក្នុង​ការ​រត់​ប្រណាំង​ចម្ងាយ៤០០ម៉ែត្រ​។ គាត់​បាន​ហ្វឹក​ហាត់​កីឡា​រត់​ប្រណាំង ក្នុង​កីឡា​ដ្ឋាន​សាធារណៈ​មួយ​។ នៅ​ថ្ងៃ​នោះ គាត់​ក៏បាន​យល់​ព្រម​ប្រកួត​ជាមួយ​បុរស​នោះ ហើយក៏​បាន​ឈ្នះ​។ ពេល​ទៅ​ដល់ទី កីឡាករ​រត់​ប្រណាំង​ជើងឯក​ពីរ​លើក​នេះ ក៏បាន​ញញឹម ខណៈ​ពេល​ដែល​បុរស​នោះ​ទទូច​សុំ​ការ​រត់​ប្រណាំង​ឡើង​វិញ ដោយ​លើក​ហេតុផល​ថា ខ្លួន​មាន​ការ​ចាប់​ផ្តើម​មិន​បាន​ល្អ ក្នុង​ការ​រត់​នោះ​។ បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត ២៩:២៣ បាន​ចែងថា “ចិត្ត​ឆ្មើង​ឆ្មៃ​របស់​មនុស្ស នឹង​នាំ​ឲ្យ​ទាបថោក​ទៅ តែ​អ្នកណា​ដែល​មាន​ចិត្ត​សុភាព​រាបទាប នោះ​នឹង​បាន​កិត្តិសព្ទ​វិញ”។ បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត​បាន​ចែង​ជា​ញឹក​ញាប់ អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ប្រៀន​ប្រដៅ​មនុស្ស​អួត (១១:២ ១៦:១៨ ១៨:១២)។ ពាក្យ​អំនួត ឬ​ឆ្មើង​ឆ្មៃ ក្នុង​ខ​ទាំង​នេះ​មានន័យថា “អួត​បំប៉ោង” ដោយ​លួច​យក​ការ​សរសើរ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​សក្តិ​សមនឹង​ទទួល​។ ពេលណា​យើង​មាន​ពេញ​ដោយ​អំនួត គំនិត​របស់​យើង​មាន​ការ​លើក​ដំកើង​ខ្លួនឯង​។ ព្រះយេស៊ូវ​មាន​បន្ទូល​ថា “អ្នកណា​ដែល​ដំកើង​ខ្លួន នោះ​នឹង​ត្រូវ​បន្ទាប​ចុះ​វិញ ហើយ​អ្នកណា​ដែល​បន្ទាប​ខ្លួន នោះ​នឹង​បាន​ដំកើង​ឡើង”(ម៉ាថាយ ២៣:១២)។…

Read article
មិន​វិនិច្ឆ័យ​តែ​សម្បក​ក្រៅ

និក្ខមនំ ១៤-១៥ និង ម៉ាថាយ ១៧ ១សាំយ៉ូអែល ១៦:១-៧ មនុស្ស​លោក តែង​មើលតែ​ឫកពា​ខាង​ក្រៅ​ប៉ុណ្ណោះ តែ​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់ទត​ចំពោះ​ក្នុង​ចិត្ត​វិញ​។ ១សាំយ៉ូអែល ១៦:៧ ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មុន អ្នក​ស្រីជូលី លែនស៍មែន(Julie Landsman) បាន​ចូល​រួម​ការ​ប្រកួត​ផ្លុំ​ត្រែ​បារាំង សម្រាប់​មហោស្រព​អូប៉ែរ៉ា​មេត្រូប៉ូលិស នៅ​ទីក្រុង​ញូយ៉ក​។ ក្នុង​កម្មវិធី​ប្រកួត​នេះ បេក្ខជន​ម្នាក់ៗ​ត្រូវ​ផ្លុំ​ត្រែ​បារាំង​របស់​ខ្លួន នៅ​ក្រោយ​កញ្ចក់​កុំ​ឲ្យ​គណៈកម្មការ​ឃើញ​មុខ ដើម្បី​ជៀសវាង​ការ​លំអៀង ដោយសារ​ពួក​គេ​សុទ្ធតែ​ជា​មនុស្ស​ប្រុស​។ អ្នក​ស្រី​ជូលី​ផ្លុំ​ត្រែ​បាន​ល្អ​ជាងគេ ហើយក៏​បាន​ឈ្នះ​ការ​ប្រកួត​នោះ​។ ប៉ុន្តែ ពេល​នាង​បោះ​ជំហាន​ចេញពី​ក្រោយ​កញ្ចក់ គណ​កម្ម​ការ​ខ្លះ​បាន​ដើរ​គេចមុខ​នាង ទៅ​ខាង​ក្រោយ​បន្ទប់។ ពួកគេ​ប្រាកដ​មិន​ចង់​ឲ្យ​មនុស្ស​ស្រី​មាន​សមត្ថភាព​ធ្វើ​បាន​ល្អ​ដូច​នេះ​ទេ​។ កាល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ទូល​សូម​ព្រះអម្ចាស់ ប្រទាន​ស្តេច​មួយ​អង្គ​ឲ្យ​គ្រប់​គ្រង​ពួកគេ ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប ដោយ​ប្រទាន​បុរស​ម្នាក់ ដែល​មាន​កាយ​សម្បទា​ល្អ ធ្វើ​ជា​ស្តេច ដូច​ជាតិ​សាសន៍​ដទៃ(១សាំយ៉ូអែល ៨:៥ ៩:២)។ ប៉ុន្តែ ដោយសារ​ស្តេច​សូល​បាន​សោយ​រាជ ដោយ​ព្រះទ័យ​មិន​ស្មោះ​ត្រង់ និង​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ចាត់​លោក​សាំយូអែល​ឲ្យ​ទៅ​ភូមិ​បេថ្លេហិម ដើម្បី​ចាក់​ប្រេង​តាំង​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៀត ឲ្យ​ឡើង​គ្រង​រាជ(១៦:១-១៣)។ ពេល​លោក​សាំយូអែល​ឃើញ​លោក​អេលាប ជា​កូន​ច្បង គាត់​ក៏​បាន​សន្និដ្ឋាន​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ជ្រើសរើស​គាត់​ឲ្យ​ធើ្វ​ស្តេច ព្រោះ​គាត់​មាន​កាយ​សម្បទា​គួរ​ឲ្យ​ស្ញប់​ស្ញែង​។ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្រៀន​លោក​ហោរា​ឲ្យ​គិតថា “ឯ​មនុស្ស​លោក តែង​មើលតែ​ឫកពា​ខាង​ក្រៅ​ប៉ុណ្ណោះ…

Read article
រៀន​សូត្រ​ពី​កំហុស​កាលពី​អតីត​កាល

លោកុប្បត្តិ ៣៩-៤០ និង ម៉ាថាយ ១១ ១កូរិនថូស ១០:១-១១ រីឯ​ការ​ទាំង​នោះ​បាន​កើតមក​ដល់​គេ​ទុកជា​គំរូ ហើយ​បាន​កត់ទុក សំរាប់​ជា​សេចក្តី​ទូន្មាន​ប្រដៅ ដល់​យើង​រាល់​។ ១កូរិនថូស ១០:១១ ដើម្បី​ជៀសវាង​កំហុស​ផ្នែក​ហិរញ្ញ​វត្ថុ នៅពេល​អនាគត ដូច​កាលពី​ឆ្នាំ១៩២៩ និង ឆ្នាំ២០០៨ ដែល​នាំ​ឲ្យ​សេដ្ឋកិច្ច​មាន​ការ​ធ្លាក់​ចុះ​ធ្ងន់ធ្ងរ គេ​ក៏បាន​បង្កើត​បណ្ណាល័យ​កំហុស នៅ​ទីក្រុង​អេឌីនបឺក ប្រទេស​ស្កត់ឡង់ដ៍​។ បណ្ណាល័យ​នោះ​បាន​ប្រមូល​ផ្តុំ​សៀវភៅ​ល្អៗ​ជាង២ពាន់​ក្បាល ដែល​អាច​ជួយ​ផ្តល់​ការ​អប់រំ ដល់​អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​សេដ្ឋកិច្ច​ជំនាន់​ក្រោយ​។ បណ្ណារក្ស​ដែល​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​បណ្ណាល័យ​នេះ បាន​មាន​លើក​ឡើង​ថា បណ្ណាល័យ​នេះ​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ឧទាហរណ៍​ដ៏​ឥត​ខ្ចោះ​របស់​មនុស្ស​ឆ្លាត ដែល​បន្ត​ធ្វើ​កំហុស​ដ៏​ល្ងង់​ខ្លៅ​។ បណ្ណារក្ស​ទាំង​នោះ​ជឿ​ថា វិធី​តែមួយ​ដើម្បី​កសាង​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​រឹងមាំ គឺ​ត្រូវ​រៀន​ពី​កំហុស​ពី​អតីត​កាល​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​រំឭក​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស​ថា ដើម្បី​ជៀស​វាង​ការ​ចាញ់​ការ​ល្បួង និង​មាន​ជីវិត​ខាង​វិញ្ញាណ​ដ៏​រឹងមាំ គឺ​ត្រូវ​រៀន​សូត្រ​ពី​កំហុស​ដែល​រាស្រ្ត​របស់​ព្រះ​បាន​ធ្វើ​ កាលពី​សម័យ​មុន​។ ដូច​នេះ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ពួកគេ​មាន​ទំនុក​ចិត្ត​លើក​ខ្លួនឯង​ពេក ដោយសារ​ឯកសិទ្ធិ​ខាង​វិញ្ញាណ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​លើក​ឡើង​អំពី​បរាជ័យ​របស់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ធ្វើ​ជា​គំរូ​សម្រាប់​ឲ្យ​យើង​រៀន​សូត្រ ឲ្យ​បាន​ប្រាជ្ញា​។ ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ការ​ថ្វាយបង្គំ​រូប​ព្រះ អំពើ​កំផិត និង​ការ​រអ៊ូរទាំ អំពី​ផែនការ និង​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះ ហើយក៏​បាន​ទាស់​ប្រឆាំង​នឹង​អ្នក​ដឹកនាំ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ជ្រើស​តាំង​សម្រាប់​ពួកគេ​។ ដោយសារ​អំពើបាប​របស់​ពួកគេ ពួកគេ​ក៏​បាន​ទទួលរង​ការ​វាយ​ផ្ចាល(១កូរិនថូស ១០:៧-១០)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ដក​ស្រង់​ឧទាហរណ៍​ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ ដើម្បី​ជួយ​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ ឲ្យ​ជៀស​វាង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​ខុស​តាម​ពួក​អ៊ីស្រាអែល(ខ.១១)។…

Read article
ទទួល​បាន​មកុដ​នៃ​ជីវិត

យ៉ាកុប ១:១-១២ មាន​ព​រហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​សេចក្តី​ល្បួង​។ យ៉ាកុប ១:១២ លីអាឌាននេស(Lee Adianez) ជា​ក្មេង​ស្រី​អាយុ១២ឆ្នាំ មាន​ការ​ព្រួយ​បារម្ភ​ថា នាង​នឹង​មាន​ការ​យឺត​យ៉ាវ នៅ​ក្នុង​ការ​រត់​ប្រណាំង ចម្ងាយ៥គីឡូម៉ែត្រ​។ នៅសល់១៥នាទី​ទៀត នាង​នឹង​ត្រូវ​ចាប់​ផ្តើម​ចូល​រួម​​ការ​រត់​ប្រណាំង​ពាក់​កណ្តាល​ម៉ារ៉ាតុន(ចម្ងាយ២០គីឡូម៉ែត្រ) តែ​ការ​ថប់​បារម្ភ​របស់​នាង បាន​នាំ​ឲ្យ​នាង​ចាប់​ផ្តើម​រត់ នៅ​ក្នុង​ការ​រត់​ប្រណាំង​មួយ​ផ្សេង​ទៀត​។ លីអាឌានេស​បាន​រត់​ទាន់​អ្នក​រត់​ប្រណាំង​ដទៃ​ទៀត​។ ពេល​ដែល​នាង​រត់​បាន​ចម្ងាយ ៦គីឡូម៉ែត្រ នាង​មើល​មិន​ឃើញ​ទី ដូច​នេះ នាង​ដឹង​ថា នាង​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​រត់​ប្រណាំង​ដែល​ឆ្ងាយ​ជាង និង​ពិបាក​ជាង​ការ​រំពឹង​គិត​។ នាង​មិន​បាន​បោះបង់​ការ​ប្រកួត​ឡើយ ហើយក៏​បាន​បន្ត​រត់​ទៅមុខ​ទៀត​។ នាង​ក៏បាន​ចូល​រួម​ការ​រត់​ប្រណាំង​ពាក់​កណ្តាល​ម៉ារ៉ាតុន​ដោយ​មិន​ដឹង​ខ្លួន ហើយក៏​បាន​បញ្ចប់​ការ​រត់​ប្រណាំង​ចម្ងាយ២០គីឡូម៉ែត្រ ស្ថិត​ក្នុង​លេខ​រៀង១៨៨៤ ក្នុង​ចំណោម​មនុស្ស២១១១ ដែល​បាន​រត់​ទៅ​ដល់ទី​។ ដោយសារ​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ នាង​អាច​រត់​ប្រណាំង​ក្នុង​ចម្ងាយ​ដ៏​ឆ្ងាយ​នេះ រហូត​ដល់ទី​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​ជំនុំ​ដំបូង​នៅ​សតវត្ស៍ទី១កំពុងជួប​ការ​បៀតបៀន​ខ្លាំង អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ច្រើន​ចង់​បោះបង់​ការ​រត់​ប្រណាំង​ខាង​វិញ្ញាណ ថ្វាយ​ព្រះគ្រីស្ទ តែ​សាវ័ក​យ៉ាកុប​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួកគេ​ឲ្យ​បន្ត​រត់​ប្រណាំង​ទៀត​។ ពួកគេ​ត្រូវ​មាន​ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​នឹង​ការ​ល្បង​ល​សេចក្តី​ជំនឿ ព្រោះ​ទ្រង់​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ប្រទាន​រង្វាន់២យ៉ាង​ដល់​ពួកគេ(យ៉ាកុប ១:៤,១២)។ ទីមួយ ការ​ស៊ូ​ទ្រាំ​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​ពួកគេ​រត់​ទៅ​ដល់ទី ដោយ​ជួយ​ឲ្យ​ពួកគេ “បាន​គ្រប់​លក្ខណ៍ ហើយ​ពេញ​ខ្នាត​ឥត​ខ្វះ​អ្វី​ឡើយ”(ខ.៤)។ ទី២ ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​ប្រទាន “មកុដ​នៃ​ជីវិត” ដល់​ពួកគេ គឺ​ជីវិត​នៅ​លើ​ផែនដី និង​នៅ​ក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះ​អង្គ​ក្នុង​នគរ​ស្ថាន​សួគ៌…

Read article
ព្រះអង្គស្រង់យើងចេញពីភក់ស្អិត

ទំនុក​ដំកើង ៤០:១-៤ ទ្រង់​បាន​ស្រង់​ខ្ញុំ​ចេញពី​អន្លង់​គួរ​ស្បើម ឲ្យ​រួច​ពី​ភក់​ស្អិត ក៏​ដាក់​ជើង​ខ្ញុំ​លើ​ថ្មដា ព្រម​ទាំង​តាំង​ជំហាន​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ខ្ជាប់ខ្ជួន​។ ទំនុក​ដំកើង ៤០:២ កាល​លោក​ជេក ម៉ាណា(Jake Manna) កំពុង​ដំឡើង​ផ្ទាំង​សូឡា ក្នុង​ការដ្ឋាន​របស់​គាត់ គាត់​ក៏បាន​ទទួល​ដំណឹង​ថា មាន​ក្មេង​ស្រី​អាយុ៥ឆ្នាំ​ម្នាក់​​បាត់​ខ្លួន​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​អ្នក​ជិត​ខាង​បាន​ស្វែងរក​ក្មេង​ស្រី​នោះ នៅ​តាម​បន្ទប់​ដាក់​រថយន្ត និង​ទី​ធ្លា​ផ្ទះ លោក​ម៉ាណា​ក៏បាន​ចេញទៅ​តាម​ផ្លូវ​មួយ ឆ្ពោះ​ទៅ​រក​តំបន់​ព្រៃឈើ​នៅ​ក្បែរ​នោះ ហើយ​ក៏​បាន​រក​ឃើញ​ក្មេង​ស្រី​កំពុង​វង្វេង​ម្នាក់ឯង នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​លិច​ទឹក​ត្រឹម​ចង្កេះ​។ គាត់​ក៏​បាន​លុយ​ទឹក ដែល​មាន​ភក់​ជាប់​ស្អិត​យ៉ាង​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ទៅ​រក​នាង ហើយ​បាន​ស្រង់​នាង​ចេញពី​ស្ថានភាព​ដ៏​ពិបាក​នោះ​។ គាត់​ក៏បាន​នាំ​នាង​ត្រឡប់​ទៅ​ម្តាយ​របស់​នាង ទាំង​ខោអាវ​នៅ​សើម ដោយ​សុវត្ថិភាព​។ ម្តាយ​របស់​នាង​មាន​ការ​ដឹង​គុណ​ចំពោះ​គាត់​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ស្តេច​ដាវីឌ​ក៏បាន​ដក​ពិសោធន៍​នឹង​ការ​ជួយ​សង្គ្រោះ ឲ្យ​រួចពី​គ្រោះ​ថ្នាក់ ដូច​ក្មេង​ស្រី​នោះ​ផង​ដែរ​។ ក្នុង​បទ​ទំនុក​ដំកើង ដែល​ទ្រង់​បាន​ច្រៀង​ថ្វាយ​ព្រះអម្ចាស់ ទ្រង់​បាន​រង់​ចាំ​ដោយ​ការ​អត់​ធ្មត់ ចំពោះ​ការ​ឆ្លើយតប​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ចំពោះ​ការ​ស្រែក​សូម​ក្តី​មេត្តា​របស់​ទ្រង់(ទំនុក​ដំកើង ៤០:១)។ ហើយ​ព្រះអម្ចាស់​ក៏​បាន​ឆ្លើយតប និង​យាង​ចូល​មក​ជិត​ទ្រង់ ដោយ​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់​យ៉ាង​ជិត​ស្និទ្ធ​ចំពោះ​សម្លេង​ស្រែក​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ​សូម​ជំនួយ ហើយក៏​បាន​ឆ្លើយតប ដោយ​សង្គ្រោះ​ទ្រង់​ឲ្យ​រួច​កាលៈទេសៈ​ដ៏​ពិបាក ប្រៀប​ដូចជា “អន្លង់​គួរ​ស្បើម ឲ្យ​រួចពី​ភក់​ស្អិត”(ខ.២) ដោយ​ប្រទាន​កន្លែង​ឈរ​ដ៏​រឹងមាំ សម្រាប់​ជីវិត​របស់​ស្តេច​ដាវីឌ​។ ដោយសារ​ទ្រង់​បាន​ទទួល​ការ​ស្រោច​ស្រង់​ចេញ​ពី​ភក់​ស្អិត​នៃ​ជីវិត ទ្រង់​មាន​ព្រះទ័យ​កាន់តែ​ចង់​ច្រៀង​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះអម្ចាស់ ហើយ​ទុកចិត្ត​ព្រះអម្ចាស់​នៅពេល​អនាគត ហើយ​ចែក​ចាយ​រឿង​របស់​ព្រះអម្ចាស់​ដល់​អ្នក​ដទៃ(ខ.៣-៤)។ ពេលណា​ជីវិត​របស់​យើង​ជួប​បញ្ហា​ប្រឈម ដែល​មាន​ដូចជា​ទុក្ខ​លំបាក​ផ្នែក​ហិរញ្ញ​វត្ថុ បញ្ហា​ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ…

Read article