ដោយសារការអ្វីដែលទ្រង់បានធ្វើ
អ្នកស្រីស៊ូសានណាហ៍ សាយបឺ(Susannah Cibber) ទទួលបាននូវកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បី នៅសតវត្សរ៍ទី១៨ ដោយសារគាត់មានអំណោយទានផ្នែកចម្រៀង។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ គាត់ក៏មានឈ្មោះល្បី ដោយសារបញ្ហារឿងអាស្រូវក្នុងជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍របស់គាត់ផងដែរ។ ហេតុនេះហើយបានជា នៅពេលដែលគេយកបទច្រៀង ដែលមានចំណងជើងថា “ព្រះមែស៊ី” ដែលលោកហេនឌែល(Handel)បាននិពន្ធ មកប្រគុំជាលើកទីមួយ ក្នុងក្រុងឌីប្លីន នៅខែមេសា ឆ្នាំ១៧៤២ មានទស្សនិកជនជាច្រើន មិនចង់ឲ្យគាត់ចូលរួមសម្តែង ជាអ្នកចម្រៀងទោល ដែលលេចធ្លោនោះទេ។ ក្នុងអំឡុងពេលនៃការសម្តែងបើកការប្រគុំតន្រ្តីនៅថ្ងៃនោះ អ្នកស្រីសាយបឺ ក៏បានច្រៀងបទព្រះមែស៊ីយ៉ាងដូចនេះថា “ទ្រង់ត្រូវគេមើលងាយ ហើយត្រូវមនុស្សបោះបង់ចោល ទ្រង់ជាមនុស្សទូទុក្ខ ហើយក៏ធ្លាប់ស្គាល់សេចក្តីឈឺចាប់”(អេសាយ ៥៣:៣)។ ពាក្យពេចន៍ដែលគាត់បានច្រៀងនេះ បានធ្វើឲ្យលោកគ្រូគង្វាល ផាទ្រីក ដេឡានី(Patrick Delany)មានការប៉ះពាល់ចិត្ត បានជាគាត់ក្រោកឈរឡើង ហើយលាន់មាត់ថា “អ្នកស្រីសាយបឺ ព្រះទ្រង់បានអត់ទោសឲ្យអ្នកស្រីហើយ!” រឿងនេះបានឆ្លុះបញ្ចាំង អំពីទំនាក់ទំនងរវាងជីវិតរបស់អ្នកស្រីស៊ូសានហាហ៍ សាយបឺ ជាមួយនឹងខ្លឹមសារនៃបទ “ព្រះមែស៊ី” របស់លោកហេនឌែល ដែលយើងមិនពិបាកនឹងយល់ឡើយ។ “មនុស្សទូទុក្ខ” គឺជាព្រះយេស៊ូវ ដែលជាព្រះមែស៊ី ត្រូវគេ “មើលងាយ ហើយបោះបង់ចោល” ដោយសារតែអំពើបាប គឺមិនខុសពីអ្នកស្រីសាយបឺ ដែលត្រូវគេស្អប់…
Read article