ប្រសើរលើសមាសពេជ្រទៅទៀត
ប្រាជ្ញាជាដើមឈើនៃជីវិតដល់អស់អ្នកណាដែលចាប់យកបាន។ សុភាសិត ៣:១៨ លោកអេដវើត ជែកសិន(Edward Jackson) ដែលជាអ្នកស្វែងរករ៉ែមាស បានចេញទៅដំណើរទៅរដ្ឋកាលីហ្វូញ៉ា ក្នុងអំឡុងសម័យផ្អើលរករ៉ែមាសធំបំផុត ក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្តអាមេរិក។ ក្នុងសៀវភៅកំណត់ហេតុរបស់គាត់ គាត់បានសរសេរ អំពីហេតុការណ៍ នៅថ្ងៃទី២០ ខែឧសភា ឆ្នាំ១៨៤៩ ដោយពោលទំនួញ អំពីការធ្វើដំណើរដ៏លំបាកលំបិន ដោយជិះរទេះគោជាក្រុម ដែលដិតដាមដោយជម្ងឺ និងសេចក្តីស្លាប់។ គាត់សរសេរថា “ខ្ញុំមិនត្រូវចោលឆ្អឹងនៅទីនេះទេ។ បើសិនជាអាច សូមឲ្យខ្ញុំបានស្លាប់នៅផ្ទះវិញ”។ អ្នកស្វែងរករ៉ែមាសម្នាក់ទៀត ឈ្មោះ ចន វ៉កឃ័រ(John Walker) ក៏បានសរសេរផងដែរថា “វាជាការផ្សងសំណាងទាំងស្រុង ដូចការចាក់ឆ្នោតអញ្ចឹង…ខ្ញុំមិនអាចផ្តល់យោបល់ ឲ្យនរណាម្នាក់មកទីនេះទេ”។ តាមពិត លោកវ៉កឃ័របានវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ ហើយក៏បានជោគជ័យ ក្នុងរបរកសិកម្ម ចិញ្ចឹមសត្វ និងនយោបាយក្នុងរដ្ឋរបស់គាត់។ ពេលដែលសមាជិកគ្រួសារគាត់ម្នាក់ បានយកសំបុត្រកំណត់ហេតុកញ្ចាស់របស់គាត់ ដែលប្រែពណ៌លឿង ទៅកម្មវិធីពិពណ៌វត្ថុបុរាណ ក្នុងកម្មវិធីទូរទស្សន៍អាមេរិក គេក៏បានឲ្យតម្លៃសំបុត្រនោះរាប់ពាន់ដុល្លា។ ពិធីករទូរទស្សន៍ក៏បានមានប្រសាសន៍ថា “ដូចនេះ គាត់ពិតជារកបានរបស់មានតម្លៃ ក្នុងសម័យផ្អើលរកមាស។ គឺសំបុត្រនេះឯង”។ ជាងនេះទៅទៀត ទាំងលោកវ៉កឃ័រ និងលោកចនសិន បានវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ…
Read article
