នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
បាន​នៅ​ផ្ទះ​ជាមួយ​ព្រះយេស៊ូវ

យ៉ូហាន ១៤:១-៧ បើ​ខ្ញុំ​ទៅ​រៀប​កន្លែង​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា នោះ​ខ្ញុំ​នឹង​ត្រឡប់​មកវិញ នឹង​ទទួល​អ្នក​រាល់​គ្នា​ទៅ​ឯ​ខ្ញុំ ប្រយោជន៍​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​នៅ​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​នៅ​នោះ​ដែរ​។ យ៉ូហាន ១៤:៣ មាន​ពេល​មួយ​ដូរ៉ូធី(Dorothy) បាន​គោះ​កែង​ស្បែ​ក​ជើង​ពណ៌​ក្រហម​ដូច​ត្បូង​ទទឹម ហើយ​និយាយ​ថា “គ្មាន​កន្លែងណា​ល្អ​ជាង​ផ្ទះ​ទេ”។ ក្នុង​ខ្សែ​ភាពយន្ត​រឿង​អ្នក​ប្រាជ្ញ​នៃ​នគរ​អូហ្ស ស្បែកជើង​នោះ មាន​សមត្ថភាព​ពិសេស អាច​ដឹក​ជញ្ជូន​ដូរ៉ូធី និង​តូតូ ពី​នគរ​អូហ្ស ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​របស់​ពួកគេ​ក្នុង​រដ្ឋ​នេសាស់​វិញ​។ គួរ​ឲ្យ​ស្តាយ​ណាស់ ពួកគេ​មិន​មាន​ស្បែក​ជើង​ពណ៌​ក្រហម​សម្រាប់​គ្រប់​គ្នា​​ទេ​។ មនុស្ស​ជា​ច្រើន​ក៏​មាន​ចិត្ត​ចង់ទៅ​ផ្ទះ​ដូច​ដូរ៉ូធី​ផង​ដែរ តែ​ការ​រក​ឃើញ​ផ្ទះ​ដ៏​កក់​ក្តៅ ជួនកាល មិន​ងាយ​ស្រួល​ដូច​ការ​និយាយ​ទេ​។ ការ​រស់នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក ដែល​មនុស្ស​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ទី​លំនៅ​ញឹក​ញាប់ ដោយ​គ្មាន​ភាព​ស្ថិត​ស្ថេរ អាច​នាំ​ឲ្យ​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្វះ​ភាព​កក់​ក្តៅ ដោយ​មិន​ដឹង​ថា យើង​នឹង​អាច​រកបាន​កន្លែង ដែល​យើង​ពិតជា​មាន​អារម្មណ៍​កក់​ក្តៅ​ឬ​អត់​ទេ​។ អារម្មណ៍​ដូច​នេះ ក៏​អាច​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​អំពី​ការ​ពិត​ដែល​ស៊ី​ជម្រៅ​ជាង​នេះ​ទៀត គឺ​ដូច​ដែល​លោក​ស៊ី អេស លូ​អ៊ីស​(C. S. Lewis) បាន​បក​ស្រាយ​ថា “បើ​ខ្ញុំ​ពិនិត្យ​មើល​ក្នុង​ជម្រៅ​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ឃើញថា ខ្ញុំ​មាន​សេចក្តី​ប៉ង​ប្រាថ្នា​មួយ ដែល​គ្មាន​បទ​ពិសោធន៍​ណាមួយ​ក្នុង​លោកិយ​នេះ អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ស្កប់​ស្កល់​បាន នោះ​មូល​ហេតុ​ទំនង​បំផុត​ដែល​ខ្ញុំ​មាន​បញ្ហា​នេះ គឺ​ដោយសារ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្កើត​ខ្ញុំ​មក សម្រាប់​ឲ្យ​រស់នៅ​ក្នុង​ពិភពលោក​មួយ​ទៀត”។ នៅ​ពេលយប់​មុន​ពេល​ព្រះយេស៊ូវ​សុគត​នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង ព្រះអង្គ​បាន​មាន​បន្ទូល​ធានា​ដល់​មិត្តសំឡាញ់​ទ្រង់​អំពី​ផ្ទះ​នោះ​ថា “នៅ​ក្នុង​ដំណាក់​នៃ​ព្រះវរបិតា​ខ្ញុំ មាន​ទី​លំនៅ​ជា​ច្រើន ពុំ​នោះ ខ្ញុំ​បាន​ប្រាប់​អ្នក​រាល់​គ្នា​ហើយ ខ្ញុំ​ទៅ​រៀប​កន្លែង​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា”(យ៉ូហាន…

Read article
ព្រះអង្គ​ជ្រាប​អំពី​តម្រូវការ​របស់​យើង

ម៉ាថាយ ៦:២៥-៣៤ចូរ​ស្វែង​រក​នគរ និង​សេចក្តី​សុចរិត​នៃ​ព្រះ​ជា​មុន​សិន ទើប​គ្រប់​របស់​ទាំង​នោះ នឹង​បាន​ប្រទាន​មក​អ្នក​រាល់​គ្នា​ថែម​ទៀត​ផង​។ ម៉ាថាយ ៦:៣៣ មាន​ពេល​មួយ លោក​លែនដូ(Lando) ជា​អ្នក​បើក​ឡាន​ហ្ស៊ីបនី ក្នុង​ទីក្រុង​ម៉ានីល ប្រទេស​ភីលីពីន បាន​ទៅ​អង្គុយ​ញាំ​កា​ហ្វេ នៅ​តាម​ស្តង់​លក់​កា​ហ្វេ​តាម​ចិញ្ចើម​ថ្នល់​។ អ្នក​ដំណើរ​តាម​ផ្លូវ​សាធារណៈ​ចាប់​ផ្តើម​មាន​ឡើង​វិញ បន្ទាប់ពី​ការ​បិទ​ខ្ទប់ ក្នុង​សម័យ​កូវីដ​បាន​បញ្ចប់​។ ហើយ​គាត់​គិត​ឃើញថា ព្រឹត្តិការណ៍​នៃ​ការ​ប្រកួត​កីឡា​នៅ​ថ្ងៃ​នេះ គឺ​មានន័យថា គាត់​មាន​អ្នក​ដំណើរ​ច្រើន​ជាង​ធម្មតា​។ គាត់​ថា គាត់​នឹង​រកបាន​ប្រាក់​ចំណូល​ដែល​គាត់​បាន​បាត់​ក្នុង​ពេល​កន្លងមក ហើយ​អាច​ឈប់​ព្រួយ​បារម្ភ​បាន​ហើយ​។ ពេល​គាត់​ហៀប​នឹង​បើក​ឡាន​ចេញទៅ គាត់​ក៏បាន​ប្រទះ​ឃើញ​លោក​រុននី(Ronnie) នៅ​លើ​បង់​ក្បែរ​នោះ​។ អ្នក​បោស​ថ្នល់​រូប​នោះ ហាក់​ដូចជា​កំពុង​មាន​បញ្ហា​អ្វីមួយ ដែល​ត្រូវ​ការ​និយាយ​ប្រាប់​គេ​។ ប៉ុន្តែ លោក​លែនដូ​គិតថា វិនាទី​នីមួយៗ​សុទ្ធតែ​មាន​តម្លៃ​ចំពោះ​​មុខ​របរ​របស់​គាត់​។ បើ​គាត់​បាន​ដឹក​អ្នក​ដំណើរ​កាន់តែ​ច្រើន នោះ​គាត់​មាន​ប្រាក់​ចំណូល​កាន់តែ​ច្រើន​។ គាត់​គិតថា គាត់​មិន​អាច​ឈប់​ទេ​។ ប៉ុន្តែ គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ថា ព្រះអម្ចាស់​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​គាត់​ចូល​ទៅ​រក​លោក​រុននី ដូច​នេះ គាត់​ក៏បាន​ទៅ​មើល​លោក​រុននី​។ ព្រះ​យេស៊ូវ​ជ្រាប​ថា ការ​ឈប់​ព្រួយ​បារម្ភ​មិនមែន​ជា​ការ​ងាយ​ទេ(ម៉ាថាយ ៦:២៥-២៧) ដូច​នេះ ព្រះអង្គ​បាន​ធានា​យើង​ថា ព្រះវរបិតា​នៃ​យើង​ដែល​គង់នៅ​ស្ថាន​សួគ៌​បាន​ជ្រាប​ច្បាស់​ថា យើង​ត្រូវ​ការ​អ្វី(ខ.៣២)។ ព្រះអង្គ​បាន​រំឭក​យើង​ថា យើង​មិន​ត្រូវ​មាន​ការ​ថប់​បារម្ភ​ទេ តែ​ត្រូវ​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ ហើយ​ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​ធ្វើ​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​ធ្វើ(ខ.៣១-៣៣)។ ពេលណា​យើង​ឱប​ក្រសោប ហើយ​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​បំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ…

Read article
ព្រះ​នៃ​សណ្ដាប់​ធ្នាប់

លោកុប្បត្តិ ១:១-១០ ឯ​ផែនដី​បាន​ខូច ហើយ​នៅ​ទ​ទេ មាន​សុទ្ធ​តែ​ងងឹត​នៅ​គ្រប​លើ​ជំរៅ​ទឹក ហើយ​ព្រះ​វិញ្ញាណ​នៃ​ព្រះ​ក៏​រេរា​នៅ​ពីលើ​ទឹក​។ លោកុប្បត្តិ ១:២ លោក​សេត(Seth) បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំឡើង ក្នុង​គ្រួសារ​ដែល​មាន​ពេញ​ដោយ​ភាព​ប្រេះ​បែក និង​ភាព​វឹកវរ ដូច​នេះ ជីវិត​គាត់​មាន​ពេញ​ដោយ​ភាព​រញ៉េរញ៉ៃ​។ ម្តាយ​របស់​គាត់​បាន​ទទួលរង​អំពើ​ហិង្សា​ពី​ឪពុក​​គាត់​ជា​ប្រចាំ រហូត​ដល់​ពេល​ដែល​ឪពុក​គាត់​បាន​បញ្ចប់​ជីវិត​ខ្លួនឯង​។ មាន​ពេល​មួយ លោក​សេត​ចង់​បញ្ចប់​ជីវិត​ខ្លួនឯង​។ គាត់​បាន​ប្រមូល​ថ្នាំ​ទាំង​អស់​នៅ​ក្នុង​ទូ​ដាក់​ថ្នាំ​ក្នុង​ផ្ទះ​គាត់ ប៉ុន្តែ គាត់​ស្រាប់តែ​នឹក​គិតថា តើ​ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ទីណា បន្ទាប់ពី​ខ្ញុំ​ស្លាប់​ទៅ? ដោយសារ​ព្រះគុណ​ព្រះ លោក​សេត​មិន​បាន​ស្លាប់​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ទេ​។ ហើយ​ក្រោយមក បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​រៀន​ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​ជាមួយ​មិត្ត​ភក្តិ​ម្នាក់ គាត់​ក៏​បាន​ទទួល​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ជា​ព្រះ​អង្គ​សង្គ្រោះ​។ ការ​មើល​ឃើញ​សម្រស់ និង​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​នៅ​ក្នុង​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​របស់​ព្រះ បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​គាត់​ឲ្យ​ចូល​ទៅ​រក​ព្រះអង្គ​។ គាត់​និយាយ​ថា “ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​អ្វីៗ​មាន​សម្រស់​ស្រស់​ស្អាត​ណាស់​។ មាន​នរណា​ម្នាក់​បាន​បង្កើត​ពួក​វា​មក”។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​លោកុប្បត្តិ​ជំពូក១ យើង​ឃើញថា ព្រះ​ទ្រង់​ពិតជា​បាន​បង្កើត​របស់​សព្វ​សារពើ​។ ហើយ​ទោះ “ផែនដី​បាន​ខូច”(ខ.២) ព្រះអង្គ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ភាព​គ្មាន​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​ក្លាយ​ជា​មាន​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​។ ព្រះ​អង្គ​បាន​ញែក​ពន្លឺ ចេញពី​ភាព​ងងឹត(ខ.៤) ដាក់​ឲ្យ​មាន​ដីដុះ​ឡើង​នៅ​ចន្លោះ​ទឹកស​មុទ្រ(ខ.‌១០) ហើយ​ព្រះអង្គ​បង្កើត​រុក្ខជាតិ និង​សត្វ តាម​ប្រភេទ​របស់​ពួកវា(ខ.១១-១២,២១,២៤-២៥)។ ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ផ្ទៃ​មេឃ និង​ផែនដី ហើយ​ដាក់​អ្វីៗ​ទាំង​អស់ ក្នុង​កន្លែង​របស់​វា(អេសាយ ៤៥:១៨) ហើយ​បន្ត​នាំមក​នូវ​សន្តិភាព និង​សណ្ដាប់​ធ្នាប់​ដល់​ជីវិត ដែល​ចុះ​ចូល​នឹង​ព្រះគ្រីស្ទ​។ ជីវិត​មនុស្ស​អាច​មាន​ភាព​វឹកវរ…

Read article
ព្រះអង្គ​ជា​ភ្នាក់ងារ​នៃ​សន្តិភាព

កិច្ចការ ២១:២៧-៣២,៣៧ ២២:១-២ ព្រះ​អម្ចាស់​ទ្រង់​ឈរ​ជិត​គាត់​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា “ចូរ​សង្ឃឹម​ឡើង ប៉ុល​អើយ ដ្បិត​អ្នក​ត្រូវ​ធ្វើ​បន្ទាល់​នៅ​ក្រុង​រ៉ូម ដូចជា​បាន​ធ្វើ​បន្ទាល់​សព្វ​គ្រប់​ពី​ខ្ញុំ នៅ​ក្រុង​យេរូសាឡិម​ដែរ”។ កិច្ចការ ២៣:១១ ណូរ៉ា(Nora) បាន​ទៅ​ចូល​រួម​បាតុ​កម្ម​អហិង្សា ព្រោះ​គាត់​មាន​អារម្មណ៍​ឈឺ​ចាប់​យ៉ាង​ខ្លាំង ចំពោះ​បញ្ហា​អយុត្តិធម៌​ក្នុង​សង្គម​។ បាតុកម្ម​ក៏បាន​ប្រព្រឹត្ត​ទៅ​យ៉ាង​ស្ងាត់​ស្ងៀម តាម​ការ​គ្រោង​ទុក​។ បាតុករ​បាន​ដើរ​ដង្ហែ នៅ​ក្នុង​ភាព​ស្ងាត់​ស្ងៀម​ដ៏​មាន​អំណាច កាត់​តាម​តំបន់​ប្រជុំជន ក្នុង​ទីក្រុង​។ បន្ទាប់មក ស្រាប់តែ​មាន​ឡាន​ក្រុង​ពីរ​គ្រឿង​ដឹក​ពួក​ញុះញង់​ពី​តំបន់​ខាង​ក្រៅ​ទីក្រុង មកដល់​កន្លែង​បាតុកម្ម​អហិង្សា​។ មិន​យូរ​ប៉ុន្មាន កុប្បកម្ម​ក៏បាន​ផ្ទុះ​ឡើង​ ដោយ​ភាព​វឹកវរ និង​អំពើ​ហិង្សា។ ណូរ៉ា​ក៏​បាន​ចាក​ចេញពី​បាតុកម្ម​នោះ ដោយ​ការ​បាក់​ទឹក​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ បំណង​ល្អ​របស់​បាតុករ​ទាំង​នោះ​ហាក់​ដូច​ជា​គ្មានផល​ផ្លែ​ទាល់តែសោះ​។ កាល​សាវ័ក​ប៉ុល​ទៅ​ព្រះវិហារ​នៅ​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម ពួក​អ្នក​ទាស់​ប្រឆាំង​គាត់​ក៏បាន​ឃើញ​គាត់​នៅ​ទីនោះ​។ ពួកគេ​គឺជា​សាសន៍​យូដា មកពី “ស្រុក​អាស៊ី”(កិច្ចការ ២១:២៧) ហើយ​បាន​ចាត់​ទុក​ព្រះយេស៊ូវ ជា​ការ​គំរាម​កំហែង​មក​លើ​​ជីវិត​របស់ពួកគេ​។ ពួកគេ​ក៏បាន​ស្រែក​ចេញ​នូវ​ពាក្យ​កុហក និង​ពាក្យ​ចចាមអារ៉ាម អំពី​សាវ័ក​ប៉ុល ហើយ​ភ្លាមៗ​នោះ ពួកគេ​ក៏បាន​ញុះញង់​ឲ្យ​មាន​ភាព​វឹកវរ(ខ.២៨-២៩)។ ហ្វូង​មនុស្ស​ក៏​បាន​អូស​សាវ័ក​ប៉ុល​ចេញពី​ព្រះវិហារ ហើយ​វាយដំ​គាត់​។ ពួក​ទាហាន​រត់​មក​រក​ហ្វូង​មនុស្ស​។ នៅពេល​សាវ័ក​ប៉ុល​ត្រូវ​ពួក​ទាហាន​រ៉ូម៉ាំង​ចាប់​ខ្លួន គាត់​ក៏​បាន​សុំ​ការ​អនុញ្ញាត​ពី​មេទ័ព​ធំ ឲ្យ​គាត់​និយាយ​ទៅ​កាន់​ហ្វូង​មនុស្ស(ខ.៣៧-៣៨)។ នៅពេល​ដែល​គាត់​បាន​ទទួល​ការ​អនុញ្ញាត គាត់​ក៏បាន​និយាយ​ទៅ​កាន់​ហ្វូង​មនុស្ស​ជា​ភាសា​របស់​ពួកគេ ធ្វើ​ឲ្យ​ពួកគេ​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល ហើយ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​ការ​ចែក​ចាយ​របស់​គាត់(ខ.៤០)។ គាត់​ក៏​បាន​កែ​ប្រែ​កុប្បកម្ម…

Read article
អស់​ទាំង​ទួល​ព័ទ្ធ​ដោយ​សេចក្តី​អំណរ​

ទំនុក​ដំកើង ៦៥:៨-១៣ ឯ​ច្រក​ភ្នំ​ទាំង​ប៉ុន្មាន នោះ​ក៏​មាន​ស្រូវ​ដាស​ពាស​ពេញ ទី​ទាំង​នោះ​បន្លឺ​ឡើង ដោយ​អំណរ ហើយ​ក៏​ច្រៀង​ផង​។ ទំនុក​ដំកើង ៦៥:១៣ ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​កំប្លែង​ជា​ញឹក​ញាប់ ជាមួយ​ម្តាយ​ក្មេក​ខ្ញុំ អំពី​សមត្ថភាព​របស់​គាត់ ក្នុង​ការ​ជជែក​ជាមួយ​សត្វ​ឆ្កែ​របស់​គាត់​។ គាត់​ឆ្លើយតប​ចំពោះ​សម្លេង​ព្រូស​របស់​ពួកវា ដោយ​ការ​យល់​ចិត្ត​ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​។ គាត់ និង​ម្ចាស់​ឆ្កែ​ផ្សេង​ទៀត ក៏​ប្រហែល​ជា​រៀន​ស្តាប់​សម្លេង​សើច​របស់​សត្វ​ឆ្កែ​របស់​ខ្លួន​ផង​ដែរ​។ អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​បាន​រក​ឃើញថា សត្វ​ជា​ច្រើន រួម​មាន​សត្វ​ឆ្កែ សត្វ​គោ សត្វ​កញ្ជ្រោង សត្វ​ឆ្មា​ទឹក និង​សេក សុទ្ធតែ​មាន​សំណើច ជា “សញ្ញា​នៃ​ភាព​រីករាយ ដែល​បង្ហាញ​ចេញ​ជា​សម្លេង”។ ការ​ស្គាល់​សម្លេង​ទាំង​អស់​នេះ​ច្បាស់ ជួយ​ឲ្យ​គេ​អាច​ញែក​ឲ្យ​ដាច់​រវាង​អាកប្ប​កិរិយា​រីករាយ និង​អាកប្ប​កិរិយា​កំហឹង​របស់​សត្វ ដែល​មនុស្ស​អាច​មាន​ការ​យល់​ច្រឡំ​។ ការ​ដែល​សត្វ​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​សំណើច និង​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​យើង​នូវ​ការ​បើក​បង្ហាញ​ដ៏​រីករាយ អំពី​ការ​ដែល​ស្នា​ព្រះ​ហស្ត​ដទៃ​ទៀត​អាច​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ តាម​របៀប​ផ្សេងៗ​រៀង​ខ្លួន​។ ខណៈ​ពេល​ដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​ក្រឡេក​មើល​ជុំ​វិញ​ខ្លួន​ទ្រង់ ទ្រង់​សង្កេត​ឃើញថា “អស់​ទាំង​ទួល​ក៏​ព័ទ្ធ​ដោយ​សេចក្តី​អំណរ​ដែរ” ហើយ​ច្រក​ភ្នំ​ទាំង​ប៉ុន្មាន នោះ​ក៏​មាន​ស្រូវ​ដាស​ពាស​ពេញទី​ទាំង​នោះ “បន្លឺ​ឡើង ដោយ​អំណរ ហើយ​ក៏​ច្រៀង​ផង”(ទំនុក​ដំកើង ៦៥:១២-១៣)។ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​ថា ព្រះ​ទ្រង់​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់​ចំពោះ​ទឹកដី និង​ធ្វើ​ឲ្យ​ចម្រើន​ឡើង ដោយ​ប្រទាន​សម្រស់ និង​អាហារ​។ ទោះ​អ្វីៗ​នៅ​ជុំ​វិញ​ខ្លួន​យើង ហាក់​ដូចជា​មិន…

Read article
ភ្នែក​មនុស្ស​ខ្វាក់​បាន​ភ្លឺ​ឡើង

អេសាយ ៤២:៥-៩ អញ​នឹង​តាំង​ឯង​ឡើង ទុក​ជា​សេចក្តី​សញ្ញា​ដល់​បណ្តាជន ហើយ​ជា​ពន្លឺ​ភ្លឺ​ដល់​អស់​ទាំង​សាសន៍ ដើម្បី​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្នែក​មនុស្ស​ខ្វាក់​បាន​ភ្លឺ​ឡើង​។ អេសាយ ៤២:៦-៧ អ្នក​ស្រី​ចេនេវីវ(Genevieve) ត្រូវ​មាន​តួនាទី​ធ្វើ​ជា “ភ្នែក” សម្រាប់​កូន​របស់​គាត់​ទាំង៣នាក់ ដែល​សុទ្ធតែ​មាន​ជំងឺ​ភ្នែក​ឡើង​បាយ​ពី​កំណើត​។ ពេលណា​គាត់​នាំ​ពួកគេ​ចូល​ភូមិ​របស់​គាត់ ក្នុង​សាធារណៈ​រដ្ឋ​បេនីន នៅ​ភាគ​ខាង​លិច​ទ្វីប​អាហ្វ្រិក គាត់​តែងតែ​ស្ពាយ​កូន​តូច​នៅ​លើ​ខ្នង​គាត់ ហើយ​កាន់ដៃ​កូន​ពីរ​នាក់​ទៀត​នៅ​សង្ខាង​។ គាត់​តែងតែ​មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​។ ក្នុង​វប្បធម៌​ដែល​គេ​ជឿ​ថា ការ​ពិការ​ភ្នែក​បាន​កើត​ឡើង​ពី​អំពើ​មន្តអាគម អ្នក​ស្រី​ចេនវីវ​មាន​ការ​អស់​សង្ឃឹម ហើយក៏​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះ សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​គ្រួសារ​គាត់​។ ក្រោយមក មាន​បុរស​ម្នាក់​ក្នុង​ភូមិ​របស់​គាត់ បាន​ប្រាប់​គាត់ អំពី​នាវា​មេត្តា​ករុណា ជា​អង្គការ​គ្រីស្ទបរិស័ទ ដែល​ផ្តល់​ឲ្យ​នូវ​ការ​វះ​កាត់​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ តាម​គំរូ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ ក្នុង​ការ​នាំក្តី​សង្ឃឹម និង​ការ​ប្រោស​ឲ្យ​ជា​ដល់​អ្នកក្រ​។ គាត់​មិន​ដឹង​ថា ពួក​គេ​អាច​ជួយ​គាត់​បាន​ឬ​អត់ទេ តែ​គាត់​បាន​ទៅ​រក​ពួកគេ​។ នៅពេល​ដែល​ក្មេងៗ​ក្រោក​ឡើង បន្ទាប់ពី​ការ​វៈ​កាត់​រួច ពួកគេ​អាច​មើល​ឃើញ​ឡើង​វិញ! រឿង​របស់​ព្រះ​ច្រើនតែ​និយាយ​អំពី​មនុស្ស ដែល​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ភាព​ងងឹត ហើយ​ព្រះអង្គ​ប្រទាន​ពន្លឺ​ដល់​ពួកគេ​។ ហោរា​អេសាយ​បាន​ប្រកាស​ថា ព្រះអម្ចាស់​នឹង​ធ្វើ​ជា “ពន្លឺ​សម្រាប់​សាសន៍​ដទៃ”(អេសាយ ៤២:៦)។ ព្រះអង្គ “ធ្វើ​ឲ្យ​ភ្នែក​មនុស្ស​ខ្វាក់​បាន​ភ្លឺ​ឡើង”(ខ.៧) ដោយ​បាន​ប្រទាន​ការ​មើល​ឃើញ​ខាង​សាច់ឈាម តែ​ក៏បាន​ប្រទាន​ការ​មើល​ឃើញ​ខាង​វិញ្ញាណ​ផង​ដែរ​។ ហើយ​ព្រះ​អង្គ​សន្យា​ថា​នឹង “ដឹកដៃ” រាស្រ្ត​របស់​ព្រះអង្គ(ខ.៦)។ ព្រះអង្គ​ប្រោស​មនុស្ស​ខ្វាក់​ឲ្យ​មើល​ឃើញ…

Read article
ប្រដាប់​ខ្លួន ដោយ​ព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ

រ៉ូម ១៣:១១-១៤ យើង​ត្រូវ​ដោះ​ចោល​អស់​ទាំង​ការ​របស់​សេចក្តី​ងងឹត​ចេញ ហើយ​ពាក់​គ្រឿង​សឹក​របស់​ពន្លឺ​វិញ​។ រ៉ូម ១៣:១២ មាន​ពេល​មួយ ខ្ញុំ​មាន​ចិត្ត​រំភើប​រីករាយ​ណាស់ ដែល​បាន​ពាក់​វ៉ែនតា​ថ្មី​ជា​លើក​ដំបូង ប៉ុន្តែ ពីរបី​ម៉ោង​ក្រោយមក ខ្ញុំ​ចង់​បោះ​វា​ចោល​។ ភ្នែក​ខ្ញុំ​ឈឺ ហើយ​ក្បាល​ខ្ញុំ​ក៏​ឈឺ ដោយសារ​ភ្នែក​ខ្ញុំ​ត្រូវ​សម្រប​នឹង​លេខ​វ៉ែនតា​ថ្មី​។ ស្លឹក​ត្រចៀក​ខ្ញុំ​ក៏​ឈឺ​ទៀត ដោយសារ​ដង​វ៉ែនតា ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ធ្លាប់​ប្រើ​។ នៅ​ថ្ងៃ​បន្ទាប់ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ត្អូញត្អែរ នៅពេល​ដែល​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​ពាក់​វា​ទៀត​។ ខ្ញុំ​ត្រូវតែ​សម្រេច​ចិត្ត​ប្រើ​វ៉ែនតា​នោះ​ជា​ប្រចាំ ដើម្បី​ឲ្យ​រាង​កាយ​ខ្ញុំ​សម្រប​ខ្លួន​នឹង​វា​។ ខ្ញុំ​បាន​ចំណាយ​ពេល​ជា​ច្រើន​សប្តាហ៍ ប៉ុន្តែ ក្រោយមក ខ្ញុំ​ស្ទើរតែ​ភ្លេច​ថា ខ្លួនឯង​កំពុង​ពាក់​វ៉ែនតា​នោះ​។ ការ​ប្រើ​ឧបករណ៍​ថ្មី តម្រូវ​ឲ្យ​យើង​ចំណាយ​ពេល​សម្រប​ខ្លួន​ជា​មួយ​វា ប៉ុន្តែ មួយ​រយៈ​ពេល​ក្រោយមក យើង​ក៏​មាន​ទម្លាប់​ប្រើ​វា ហើយ​វា​ក៏​កាន់តែ​សមនឹង​យើង​។ យើង​ថែម​ទាំង​បាន​ស្គាល់​អ្វី​ដែល​យើង​មិន​ដែល​បាន​ស្គាល់​កាលពី​មុន​។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម ជំពូក១៣ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​អ្នក​ដើរ​តាម​ព្រះយេស៊ូវ​ឲ្យ “ពាក់​គ្រឿង​សឹក​នៃ​ពន្លឺ”(ខ.១២) ហើយ​អនុវត្តន៍​នូវ​ការ​រស់នៅ​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​។ ពួក​គេ​បាន​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ហើយ តែ​ពួកគេ​ហាក់​ដូចជា ធ្លាក់​ចូល​ទៅ​ក្នុង “ភាព​ងោកងុយ” ហើយ​មិន​ចង់​មាន​ការ​រីកចម្រើន​ខាង​វិញ្ញាណ​បន្ថែម​ទៀត ដូច​នេះ ពួកគេ​ចាំបាច់​ត្រូវ “ភ្ញាក់​ឡើង” ហើយ​ចាត់​វិធាន​ការ ប្រព្រឹត្ត​ឲ្យ​បាន​សម​រម្យ ហើយ​លះចោល​អំពើ​បាប​គ្រប់​យ៉ាង(ខ.១១-១២)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ពួកគេ​ឲ្យ​ប្រដាប់​កាយ​ដោយ​ព្រះយេស៊ូវ ហើយ​ផ្លាស់​ប្រែ​ឲ្យ​មាន​លក្ខណៈ​កាន់តែ​ដូច​ព្រះអង្គ ក្នុង​គំនិត…

Read article
នាំមក​នូវ​ក្តី​អំណរ​ដល់ទី​ក្រុង

សុភាសិត ១១:១-១១ គ្រា​ដែល​មនុស្ស​សុចរិត​មាន​សេចក្តី​សុខ​ស្រួល នោះ​ទីក្រុង​ក៏​រីករាយ​សាទរ​។ សុភាសិត ១១:១០ កាល​ប្រទេស​បារាំង និង​ប្រទេស​អាហ្សង់ទីន​ជួប​គ្នា ក្នុង​វគ្គ​ផ្តាច់​ព្រាត់​នៃ​ការ​ប្រកួត​កីឡា​បាល់​ទាត់​ពាន​រង្វាន់​ពិភពលោក​ឆ្នាំ២០២២ ទស្សនិកជន​បាន​តាមដាន​ទស្សនា​ការ​ប្រកួត​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល បានជា​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ហៅ​ការ​ប្រកួត​នេះ​ថា “ការ​ប្រកួត​បាល់​ទាត់​ពាន​រង្វាន់​ពិភពលោក​ដែល​អស្ចារ្យ​បំផុត​ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្រ្ត”។ នៅពេល​ដែល​វិនាទី​ចុង​ក្រោយ​បាន​ចូល​មកដល់ ក្រុម​ទាំង​ពីរ​ទទួល​បាន​ពិន្ទុ​ស្មើ​គ្នា ៣ទល់​នឹង៣ ហើយក៏​បាន​ប្រកួត​ប៉េណាំងទី​។ បន្ទាប់ពី​ក្រុម​កីឡាករ​ប្រទេស​អាហ្សង់ទីន​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ​ក្នុង​ការ​ប្រកួត ប្រជាជន​អាហ្សង់ទីន​ទូ​ទាំង​ប្រទេស​ក៏បាន​ធ្វើ​ការ​អបអរ​សាទរ​។ ប្រជាជន​អាហ្សង់ទីន​ជាង១លាន​នាក់ បាន​មក​ផ្តុំ​គ្នា​យ៉ាង​កកកុញ ក្នុង​តំបន់​ប្រជុំជន​នៃ​ទីក្រុង​បូនូស អ៊ែរេស​។ ខ្សែ​វីដេអូ​ដែល​គេ​ថត​ដោយ​ប្រើ​ឧបករណ៍​ដ្រូន ត្រូវ​បាន​គេ​ចែក​ចាយ​បន្ត​ពេញ​បណ្តេញ​សង្គម ដោយ​បង្ហាញ​ទិដ្ឋភាព​ដ៏​អ៊ូអរ និង​រីករាយ​នេះ​។ អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​ទូរទស្សន៍BBC ម្នាក់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ទីក្រុង​នោះ​មាន​ភាព​រញ្ជួយ​ញាប់ញ័រ ដោយសារ “បន្ទុះ​នៃ​ក្តី​អំណរ”។ ជានិច្ច​ជា​កាល ក្តី​អំណរ​គឺជា​អំណោយ​ដ៏​អស្ចារ្យ​។ ទោះជា​យ៉ាងណា​ក៏ដោយ បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ទីក្រុង និង​ប្រជាជន​នៅ​ទីក្រុង​មួយ អាច​ពិសោធន៍​នឹង​ក្តី​អំណរ ដែល​មាន​ភាព​ជ្រាល​ជ្រៅ​ជាង និង​មាន​រយៈ​ពេល​យូរ​ជាង​ការ​អបអរ​ជ័យ​ជម្នះ​នៃ​ការ​ប្រកួត​បាល់​ទាត់​នោះ​ទៅទៀត​។ គឺ​ដូច​ដែល​បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត​បាន​ចែងថា “គ្រា​ដែល​មនុស្ស​សុចរិត​មាន​សេចក្តី​សុខ​ស្រួល នោះ​ទីក្រុង​ក៏​រីករាយ​សាទរ”(១១:១០)។ នៅ​ពេលណា​មនុស្ស​ដែល​ពិតជា​រស់នៅ តាម​ការ​រៀបចំ​របស់​ព្រះ​សម្រាប់​មនុស្ស​ជាតិ ចាប់​ផ្តើម​មាន​ឥទ្ធិពល​ល្អ​មក​លើ​សហគមន៍​របស់​គាត់ ក្តី​អំណរ​ក៏បាន​ចាប់​ផ្តើម​កើត​មាន ព្រោះ​ការ​នេះ​មាន​ន័យ​ថា សេចក្តី​យុត្តិ​ធម៌​របស់​ព្រះ​កំពុងតែ​ចាក់ឫស​ក្នុង​សង្គម​របស់​ពួកគេ​។ ភាព​លោភលន់​បាន​ថយ​ចុះ​។ អ្នក​ក្រ​រក​ឃើញ​ជំនួយ​។ អ្នក​ដែល​គេ​កៀប​សង្កត់​ទទួល​បាន​ការ​ការពារ​។ ពេលណា​ការ​រស់នៅ​ តាម​ផ្លូវ​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​របស់​ព្រះ មាន​ភាព​រីកចម្រើន…

Read article
រឿង៥យ៉ាង​ដែល​អ្នក​ចង់​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ

ទំនុក​ដំកើង ១០៧:១-៩ ឱ​សូម​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា ដ្បិត​ទ្រង់​ល្អ សេចក្តី​សប្បុរស​នៃ​ទ្រង់​ស្ថិត​ស្ថេរ​នៅ​ជានិច្ច​។ ទំនុក​ដំកើង ១០៧:១ យោង​តាម​ការ​ស្រាវជ្រាវ​មួយ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា មនុស្ស​ដែល​មាន​ការ​ដឹង​គុណ​អស់ពី​ចិត្ត​ចំពោះ​ព្រះ សម្រាប់​ការ​អ្វី​ដែល​ពួកគេ​មាន បាន​រៀប​រាប់​ថា ពួក​គេ​គេង​លក់​ស្រួល​ជាង មាន​រោគ​សញ្ញា​នៃ​ជំងឺ​តិច​ជាង និង​មាន​សុភ​មង្គល​ច្រើន​ជាង​អ្នក​ដែល​មិន​ដឹង​គុណ​។ ទាំង​នេះ​ជា​អត្ថ​ប្រយោជន៍​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ស្ញប់​ស្ញែង​ណាស់​។ អ្នក​ជំនាញ​ខាង​ចិត្ត​សាស្រ្ត​ក៏បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត ឲ្យ​យើង មាន “សៀវភៅ​កត់​ត្រា​អំពី​ការ​ដឹង​គុណ” ដើម្បី​ជួយ​ឲ្យ​សុខុមាល​ភាព​យើង​កាន់តែ​ប្រសើរ​ឡើង ដោយ​កត់​ត្រា អំពី​រឿង​ប្រាំ​យ៉ាង ដែល​យើង​ចង់​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ សម្រាប់​សប្តាហ៍​នីមួយៗ​។ ព្រះ​គម្ពីរប៊ីប​បាន​បង្រៀន​យើង​ឲ្យ​មាន​ទម្លាប់​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ តាំងពី​យូរ​មក​ហើយ​។ ពោល​គឺ​បាន​បង្រៀន​យើង​ឲ្យ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ សម្រាប់​រឿង​ជា​ច្រើន រាប់​ចាប់​តាំងពី​អាហារ និង​ទំនាក់​ទំនង​ប្តី​ប្រពន្ធ(១ធីម៉ូថេ ៤:៣-៥) រហូត​ដល់​សម្រស់​នៃ​របស់​សព្វ​សារពើ​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​បង្កើត(ទំនុក​ដំកើង ១០៤) ហើយ​បាន​បង្រៀន​យើង ឲ្យ​ចាត់​ទុក​អ្វី​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​ប្រទាន ជា​អំណោយ ហើយ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ សម្រាប់​ការ​ប្រទាន​ទាំង​នោះ​។ បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង ជំពូក១០៧ បាន​កត់ទុក​នូវ​រឿង​ប្រាំ​យ៉ាង ដែល​ជនជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​អាច​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះ ដែល​មាន​ដូចជា ការ​រំដោះ​ពួក​គេ​ចេញ​ពី​វាល​រហោស្ថាន(ខ.៤-៩) ការ​រំដោះ​ពួកគេ​ឲ្យ​មាន​សេរី​ភាព(ខ.១០-១៦) ការ​ប្រោស​ពួកគេ​ឲ្យ​ជា​ពី​ជម្ងឺ(ខ.៣៣-៤២)។ បទ​គម្ពីរ​ទំនុក​ដំកើង​ជំពូក ១៣៦ បាន​ប្រាប់​យើង​ម្តង​ហើយ​ម្តង​ទៀត​ថា “ឱ​សូម​អរ​ព្រះគុណ​ដល់​ព្រះយេហូវ៉ា” ដោយសារ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ស្ថិត​ស្ថេរ​របស់​ព្រះអង្គ​។ តើ​អ្នក​មាន​សៀវភៅ​សម្រាប់​កត់​ត្រា​អំពី​អ្វី​ដែល​អ្នក​ចង់​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ​ទេ? សូម​សរសេរ​អំពី​រឿង៥យ៉ាង ដែល​អ្នក​ចង់​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ នៅពេល​ឥឡូវ​នេះ?…

Read article
រស់នៅ​ជា​មនុស្ស​ថ្មី ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ

អេភេសូរ ៤:១៧-២៨ ព្រម​ទាំង​ប្រដាប់​ខ្លួន ដោយ​មនុស្ស​ថ្មី​វិញ ដែល​កើតមក​ក្នុង​សេចក្តី​សុចរិត ហើយ​ក្នុង​សេចក្តី​បរិសុទ្ធ​របស់​ផង​សេចក្តី​ពិត តាម​ភាព​ព្រះ​។ អេភេសូរ ៤:២៤ ដើម​ស្រល់​ពណ៌​ខៀវ​ដែល​យើង​បាន​ដាំ កំពុងតែ​ជ្រុះ​ផ្លែ និង​ស្លឹក​របស់​វា​។ អ្នក​ជំនាញ​ខាង​ព្យាបាល​ដើមឈើ​ក៏បាន​មើល​ដើម​ស្រល់​នោះ ហើយក៏​បាន​ពន្យល់​អំពី​បញ្ហា​របស់​វា​។ គាត់​ថា “ដើម​ស្រល់​ពណ៌​ខៀវ តែងតែ​ជ្រុះ​ស្លឹក តាម​ធម្មជាតិ​របស់​វា”។ ខ្ញុំ​សង្ឃឹមថា គាត់​មាន​ការ​ពន្យល់​ល្អ​ជាង​នេះ ឬ​មាន​ការ​ព្យាបាល​សម្រាប់​ដើម​ស្រល់​នោះ តែ​គាត់​បាន​ញាក់​ស្មា ហើយ​និយាយ​ពាក្យ​ដដែល​ៗ​ថា “ដើម​ស្រល់​ពណ៌ខៀវ តែងតែ​ជ្រុះ​ស្លឹក តាម​ធម្មជាតិ​របស់​វា​អញ្ចឹង​ឯង”។ ដូច​នេះ វា​ជ្រុះ​ស្លឹក​តាម​ធម្មជាតិ​របស់​វា​។ វា​មិន​អាច​ផ្លាស់​ប្តូរ​បានទេ​។ តែ​អរ​ព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ក្នុង​ជីវិត​ខាង​វិញ្ញាណ​យើង គ្មាន​ទម្លាប់ ឬ​អាកប្ប​កិរិយា​ណា​ដែល​មិន​អាច​ផ្លាស់​ប្តូរ​នោះ​ឡើយ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​និយាយ​សង្កត់​ធ្ងន់​អំពី​សេចក្តី​ពិត​ដែល​ជួយ​រំដោះ​នេះ ទៅ​កាន់​អ្នកជឿ​ព្រះ​នៅ​ទីក្រុង​អេភេសូរ​។ គាត់​ថា “គំនិត​គេ​ត្រូវ​បង្អាប់ ហើយ​គេ​ដាច់​ចេញពី​ព្រះ​ជន្ម​ព្រះ ដោយសារ​សេចក្តី​ខ្លៅ​ល្ងង់​ក្នុង​ខ្លួន​គេ ព្រោះ​ចិត្ត​គេ​រឹង​ទទឹង​។ គេ​លែង​ខ្លាច​បាប បានជា​គេ​ប្រគល់​ខ្លួន​ទៅ​ខាង​សេចក្តី​អាស​អាភាស ដើម្បី​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​សេចក្តី​ស្មោកគ្រោក​គ្រប់​យ៉ាង ដោយ​ចិត្ត​វក់​វិញ”(អេភេសូរ ៤:១៨-១៩)។ ប៉ុន្តែ គាត់​ក៏បាន​បង្រៀន​ទៀត​ថា “ដោយសារ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បានឮ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ និង​សេចក្តី​ពិត​របស់​ព្រះអង្គ​ហើយ” … “នោះ​ត្រូវ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​បាន​ដោះ​មនុស្ស​ចាស់ ដែល​តែង​តែ​ខូច​ទៅ តាម​សេចក្តី​ប៉ង​ប្រា​ថ្នា​របស់​សេចក្តី​ឆបោក​ចោល​ចេញ”(ខ.២១-២២)។ គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​ពួកគេ “ឲ្យ​គំនិត​ក្នុង​ចិត្ត​បាន​កែ​ប្រែ​ជា​ថ្មី​ឡើង​។…

Read article