ព្រះអង្គជ្រាបអំពីតម្រូវការរបស់យើង
ម៉ាថាយ ៦:២៥-៣៤ចូរស្វែងរកនគរ និងសេចក្តីសុចរិតនៃព្រះជាមុនសិន ទើបគ្រប់របស់ទាំងនោះ នឹងបានប្រទានមកអ្នករាល់គ្នាថែមទៀតផង។ ម៉ាថាយ ៦:៣៣ មានពេលមួយ លោកលែនដូ(Lando) ជាអ្នកបើកឡានហ្ស៊ីបនី ក្នុងទីក្រុងម៉ានីល ប្រទេសភីលីពីន បានទៅអង្គុយញាំកាហ្វេ នៅតាមស្តង់លក់កាហ្វេតាមចិញ្ចើមថ្នល់។ អ្នកដំណើរតាមផ្លូវសាធារណៈចាប់ផ្តើមមានឡើងវិញ បន្ទាប់ពីការបិទខ្ទប់ ក្នុងសម័យកូវីដបានបញ្ចប់។ ហើយគាត់គិតឃើញថា ព្រឹត្តិការណ៍នៃការប្រកួតកីឡានៅថ្ងៃនេះ គឺមានន័យថា គាត់មានអ្នកដំណើរច្រើនជាងធម្មតា។ គាត់ថា គាត់នឹងរកបានប្រាក់ចំណូលដែលគាត់បានបាត់ក្នុងពេលកន្លងមក ហើយអាចឈប់ព្រួយបារម្ភបានហើយ។ ពេលគាត់ហៀបនឹងបើកឡានចេញទៅ គាត់ក៏បានប្រទះឃើញលោករុននី(Ronnie) នៅលើបង់ក្បែរនោះ។ អ្នកបោសថ្នល់រូបនោះ ហាក់ដូចជាកំពុងមានបញ្ហាអ្វីមួយ ដែលត្រូវការនិយាយប្រាប់គេ។ ប៉ុន្តែ លោកលែនដូគិតថា វិនាទីនីមួយៗសុទ្ធតែមានតម្លៃចំពោះមុខរបររបស់គាត់។ បើគាត់បានដឹកអ្នកដំណើរកាន់តែច្រើន នោះគាត់មានប្រាក់ចំណូលកាន់តែច្រើន។ គាត់គិតថា គាត់មិនអាចឈប់ទេ។ ប៉ុន្តែ គាត់មានអារម្មណ៍ថា ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យគាត់ចូលទៅរកលោករុននី ដូចនេះ គាត់ក៏បានទៅមើលលោករុននី។ ព្រះយេស៊ូវជ្រាបថា ការឈប់ព្រួយបារម្ភមិនមែនជាការងាយទេ(ម៉ាថាយ ៦:២៥-២៧) ដូចនេះ ព្រះអង្គបានធានាយើងថា ព្រះវរបិតានៃយើងដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌បានជ្រាបច្បាស់ថា យើងត្រូវការអ្វី(ខ.៣២)។ ព្រះអង្គបានរំឭកយើងថា យើងមិនត្រូវមានការថប់បារម្ភទេ តែត្រូវទុកចិត្តព្រះអង្គ ហើយប្ដេជ្ញាចិត្តធ្វើអ្វីដែលព្រះអង្គសព្វព្រះទ័យឲ្យយើងធ្វើ(ខ.៣១-៣៣)។ ពេលណាយើងឱបក្រសោប ហើយស្តាប់បង្គាប់តាមបំណងព្រះទ័យព្រះអង្គ…
Read article
