មិនមែនជាក្តីស្រមៃទេ
«ឯងដែលដេកលក់អើយ ចូរភ្ញាក់ឡើង ឲ្យក្រោកពីពួកមនុស្សស្លាប់ឡើង នោះព្រះគ្រីស្ទនឹងភ្លឺមកលើឯង»។ អេភេសូរ ៥:១៤ មានជំងឺផ្លូវចិត្តមួយដែលធ្វើឲ្យអ្នកជំងឺមានអារម្មណ៍ថា ពួកគេកំពុងរស់នៅក្នុងការយល់សប្តិមួយ ដែលមិនអាចភ្ញាក់ដឹងខ្លួនបាន។ អ្នកដែលមានបញ្ហានេះ ច្រើនតែមានអារម្មណ៍ថា អ្វីៗនៅជុំវិញខ្លួនពួកគេ គ្រាន់តែជាការស្រមើស្រមៃ។ អ្នកដែលមានអារម្មណ៍ដ៏រ៉ាំរ៉ៃដូចនេះ អាចត្រូវគ្រូពេទ្យពិនិត្យឃើញថា ពួកគេមានជំងឺផ្លូវចិត្ត តែគេជឿថា វាជាបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តដែលកើតមានជាធម្មតា ជាពិសេសក្នុងអំឡុងពេលដែលមានស្រ្តេសច្រើន។ ប៉ុន្តែ ជួនកាល អារម្មណ៍ដូចនេះនៅតែបន្តមាន សូម្បីតែនៅពេលដែលជីវិតហាក់ដូចជាដំណើរការល្អ។ គឺធ្វើមើលតែគំនិតយើងមិនអាចទុកចិត្តថា ការល្អពិតជាកំពុងតែកើតឡើងអញ្ចឹង។ ព្រះគម្ពីរបានចែង អំពីបញ្ហាស្រដៀងនេះ ដែលរាស្រ្តរបស់ព្រះជួប នៅពេលដែលពួកគេមិនដឹងថា ព្រះចេស្តា និងការរំដោះរបស់ព្រះអង្គវាជារឿងពិត ឬជាការស្រមៃ។ ក្នុងបទគម្ពីរកិច្ចការ ជំពូក១២ ពេលដែលទេវតាបានរំដោះលោកពេត្រុស ចេញពីគុក និងការប្រហារជីវិតដែលអាចកើតមាន(ខ.២,៤) ព្រះគម្ពីរបានពិពណ៌នាថា សាវ័កពេត្រុស “ឥតមានដឹងជាការដែលកើតមក ដោយសារទេវតានោះ ពិតឬមិនពិតទេ គឺគាត់ស្មានថាបានឃើញការជាក់ស្តែងវិញ(ខ.៩-១០)។ ពេលទេវតានាំគាត់ចេញក្រៅគុកហើយ ទីបំផុត សាវ័កពេត្រុសក៏បានដឹងខ្លួនឡើង ហើយដឹងថា ទេវតាពិតជាបានរំដោះគាត់មែន(ខ.១១)។ ក្នុងពេលដ៏លំបាក ក៏ដូចជាពេលដ៏រីករាយ ជួនកាល យើងអាចពិបាកជឿមួយរយភាគរយថា ព្រះទ្រង់កំពុងធ្វើការក្នុងជីវិតយើង។ តែយើងអាចទុកចិត្តថា ពេលណាយើងរង់ចំាព្រះអង្គ…
Read article
