ព្រះយេស៊ូវជាក្សត្រល្អបំផុត
២របាក្សត្រ ២១:៤-៧,១៦-២០ ឯពួករាស្ត្រទ្រង់មិនបានថ្វាយព្រះភ្លើងដល់ទ្រង់ ដូចបានថ្វាយដល់ពួកឰយុកោទ្រង់ទេ។ ២របាក្សត្រ ២១:១៩ ក្នុងបទចម្រៀងកាយវិការ មានចំណងជើងថា ហាមីលតុន(Hamilton) មានការបង្ហាញតួអង្គស្តេចជច ទី៣(King George III) របស់ប្រទេសអង់គ្លេស តាមរបៀបកំប្លែង ជាតួអង្គដែលចិត្តអាក្រក់ និងមានសតិមិនល្អ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងសៀវភៅជីវប្រវត្តិថ្មីមួយរបស់ស្តេចជច មានការបកស្រាយថា ទ្រង់មិនមែនជាអ្នកដឹកនាំផ្តាច់ការ ដូចដែលគេបានពិពណ៌នា នៅក្នុងបទចម្រៀងហាមីលតុន ឬនៅក្នុងការប្រកាសឯករាជរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកនោះឡើយ។ បើសិនជាស្តេចជច ពិតជាមនុស្សសាហាវព្រៃផ្សៃ ដូចដែលជនជាតិអាមេរិកបាននិយាយមែន នោះទ្រង់មុខជាបានទប់ស្កាត់ការបះបោរទាមទារឯករាជរបស់ជនជាតិអាមេរិក ដោយប្រើវិធីសាស្ត្របំផ្លិចបំផ្លាញទឹកដីអាមេរិកមិនខាន។ តែទ្រង់មិនបានអនុវត្តដូចនេះទេ ដោយសារទ្រង់មានចារិកលក្ខណៈថ្លៃថ្នូរ និងចិត្តល្អ។ តើស្តេចជចបានសោយទីវង្គត ដោយវិប្បដិសារីឬទេ? តើការដឹកនាំរបស់ទ្រង់អាចមានជោគជ័យជាងនេះទេ បើសិនជាទ្រង់មានអត្តចារិកផ្តាច់ការ មកលើប្រជាជនរបស់ទ្រង់? ជាការពិតណាស់ ការដឹកនាំផ្តាច់ការមិនប្រាកដថា អាចនាំមកនូវជោគជ័យបានឡើយ។ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់បានចែងថា ស្តេចយ៉ូរ៉ាមបានពង្រឹងរាជបល្ល័ង្ករបស់ខ្លួនឲ្យបានរឹងមាំ ដោយ “សំឡាប់កនិដ្ឋាទាំងប៉ុន្មានដោយដាវទៅ ព្រមទាំងពួកដែលជាប្រធាន ក្នុងសាសន៍អ៊ីស្រាអែលជាច្រើនដែរ”(២របាក្សត្រ ២១:៤)។ យ៉ូរ៉ាមបាន “ប្រព្រឹត្តអំពើដ៏លាមកអាក្រក់ នៅព្រះនេត្រនៃព្រះយេហូវ៉ា”(ខ.៦)។ ការដឹកនាំដ៏សាហាវព្រៃផ្សៃរបស់ទ្រង់ បានធ្វើឲ្យប្រជារាស្រ្តស្អប់ខ្ពើមទ្រង់ បានជាពួកគេមិនបានទួញយំ ចំពោះការស្លាប់របស់ទ្រង់ដោយរោគាដ៏អាក្រក់ ហើយក៏មិនដុតភ្លើងថ្វាយទ្រង់…
Read article
