ឥន្ទធនូនិងព្រះបន្ទូលសន្យារបស់ព្រះអង្គ (សៀវភៅនំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ)
លោកុប្បត្តិ ៩:៨-១៧ គឺអញដាក់ធ្នូរបស់អញនៅនាពពក នោះហើយជាទីសំគាល់នៃសេចក្តីសញ្ញា ដែលអញតាំងនឹងផែនដី។ លោកុប្បត្តិ ៩:១៣ ខណៈពេលដែលខ្ញុំឈរមើលទិដ្ឋភាពដ៏អស្ចារ្យនៃទឹកជ្រោះណៃអាហ្ការ៉ា ខ្ញុំបានកត់សំគាល់ឃើញថា ភ្ញៀវទេសចរណ៍ដទៃមួយចំនួនបានចាប់ផ្តើមថតរូបភ្លាមៗ។ ពេលខ្ញុំមើលទៅតាមទិសដៅ ដែលពួកគេកំពុងថតរូបនោះ ខ្ញុំក៏បានឃើញឥន្ទធនូលេចឡើង មានរាងកោងនៅលើទន្លេនៅក្រោមទឹកជ្រោះ។ ឥន្ទធនូនោះហាក់ដូចជាចាប់ផ្តើមចេញពីបាតទឹកជ្រោះមួយជាន់ ហើយបញ្ចប់នៅបាតទឹកជ្រោះមួយជាន់ទៀត។ តាមពិត ឥន្ទធនូមិនមានចំណុចចាប់ផ្តើម និងចំណុចបញ្ចប់ទេ។ ឥន្ទធនូមានរូបរាង្គមូលជារង្វង់ពេញ។ ខ្ញុំធ្លាប់ឃើញឥន្ទធនូមានរូបរាង្គជារង្វង់តែមួយដងគត់ កាលខ្ញុំមើលទៅក្រៅតាមបង្អួចយន្តហោះ ចំទិសដៅរបស់ថ្ងៃរះ ឃើញឥន្ទធនូមានរូបរាង្គជារង្វង់ ពីចម្ងាយ នៅពីលើពពក។ ខ្ញុំក៏បានអង្គុយមើលឥន្ទធនូនោះយ៉ាងជក់ចិត្ត ទាល់តែយន្តហោះបត់ទៅតាមទិសដៅផ្សេង ហើយខ្ញុំមិនអាចមើលឃើញវាទៀត។ ពេលខ្ញុំបានឃើញឥន្ទធនូនោះ ខ្ញុំក៏បានគិតអំពីសេចក្តីពិតដែលថា ព្រះទ្រង់គ្មានដើមកំណើត ហើយក៏គ្មានទីបញ្ចប់ ហើយព្រះអង្គបានបង្ហាញព្រះបន្ទូលសន្យាដល់យើង ទោះយើងនៅកន្លែងណាក៏ដោយ។ ព្រះនៃយើងដែលគ្មានទីបញ្ចប់ និងអស់កល្បជានិច្ច បាន”ដាក់ធ្នូ” របស់ព្រះអង្គនៅនាពពក (លោកុប្បត្តិ ៩:១៣) ដើម្បីសន្យាថា ព្រះអង្គមិនជំនុំជម្រះផែនដី ដោយប្រើទឹកជំនន់ឲ្យជន់លិចផែនដីទាំងមូលទៀតទេ (ខ.១៥)។ សព្វថ្ងៃនេះ ព្រះអាទិករនៃយើងបានប្រទានការក្រើនរំឭកអំពីព្រះបន្ទូលសន្យានេះ ដល់យើងជាស្នាព្រះហស្តព្រះអង្គ(ខ.១៣-១៦)។ កណ្ឌគម្ពីរអេសាយ ៤០:២៨ បានចែងថា “ព្រះដ៏គង់នៅអស់កល្បជានិច្ច គឺព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះដែលបានបង្កើតផែនដី រហូតដល់ចុងបំផុត…
Read article
