នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
មនុស្សខុសគ្នារួបរួមគ្នា ក្នុងព្រះយេស៊ូវ

សូមអាន កាឡាទី ៣:២៣-២៩ គ្មាន​សាសន៍​យូដា ឬ​សាសន៍​ក្រេក គ្មាន​បាវ​បំរើ ឬ​អ្នក​ជា គ្មាន​ប្រុស និង​ស្រី​ទៀត​ទេ​។ កាឡាទី ៣:២៨ លោក​ហ្វ្រេន​ស៊ីស អ៊ីវ៉ាន(Francis Evans) ជា​អ្នក​វិភាគ​ផ្នែក​មុខ​ជំនួញ ​បាន​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​ទៅលើ​អ្នក​លក់​កញ្ចប់​ធានា​រ៉ាប់រង​​១២៥​នាក់ ដើម្បី​ឲ្យ​បាន​ដឹង​ថា មាន​កត្តា​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​បាន​ជួយ​ពួកគេ​ឲ្យ​មាន​ជោគជ័យ​ក្នុង​អាជីព​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នោះ សមត្ថភាព​ក្នុង​ការ​លក់​មិនមែន​ជា​កត្តា​ចម្បង​ឡើយ​។ ផ្ទុយ​ទៅវិញ លោក​អ៊ីវ៉ាន​បាន​រក​ឃើញថា អតិថិជន​ជាច្រើន​ទំនង​​ទិញ​កញ្ចប់​ធានា​រ៉ាប់​រង​ពី​អ្នក​លក់ ដែល​មាន​និន្នាការ​នយោបាយ ការ​អប់រំ និង​សូម្បីតែ​កម្ពស់​ដូច​ពួកគេ​។ អ្នក​ជំនាញ​បាន​បក​ស្រាយ​ថា ពួក​គេ​កំពុងតែ​មាន​ទំនោរ​ទៅ​រក​ការ​ជ្រើសរើស​មនុស្ស​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​ពួកគេ​។ ការ​មាន​ទំនោរ​ដូច​នេះ ក៏​កើត​មាន​ក្នុង​ផ្នែក​ដទៃ​ទៀត នៃ​ជីវិត​យើង​ផង​ដែរ ដោយ​យើង​ច្រើនតែ​រៀប​ការ​ជា​មួយ ឬ​រាប់អាន​មនុស្ស​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ស្រដៀង​យើង​ច្រើន​។ ការ​មាន​ទំនោរ​ដូច​នេះ​ជា​រឿង​ធម្មតា​ទេ តែ​អាច​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់ បើ​យើង​មិន​បាន​ពិនិត្យ​មើល​ឲ្យ​បាន​ដិត​ដល់​។ ពីព្រោះ​ពេលណា​យើង​ចង់​រាប់​រកតែ​មនុស្ស​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ដូច​យើង សង្គម​អាច​មាន​ការ​បែក​បាក់ ដោយសារ​ការ​ប្រកាន់​ពូជ​សាសន៍ និន្នាការ​នយោបាយ និង​វណ្ណៈ​ជាដើម​។ នៅ​សតវត្សន៍ទី១ សាសន៍​យូដា​រាប់​អាន​តែ​សាសន៍​យូដា សាសន៍​ក្រិក​រាប់​អាន​តែ​សាសន៍​ក្រិក ហើយ​អ្នក​មាន និង​អ្នក​ក្រ​មិន​ដែល​រាប់អាន​គ្នា​ទេ​។ តែ​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ រ៉ូម ១៦:១-១៦ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​រៀបរាប់​ឈ្មោះ សមាជិក​ពួក​ជំនុំ នៅ​ទីក្រុង​រ៉ូម ដែល​រួម​មាន​អ្នក​ស្រី​ព្រីស៊ីល និង​លោក​អ័គីឡា(ជនជាតិ​យូដា) លោក​អេ​ប៉ាយនេត(ជនជាតិ​ក្រិក)…

Read article
ពន្លឺតូចៗរាប់ពាន់ផ្សំចូលគ្នា

សូមអាន អេភេសូរ ៥:៨-២០ ចូរ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​ចុះ​។ អេភេសូរ ៥:៨ ជ្រោះ​ជ្រៅ​ឌីសម៉ល ខេនាន ក្នុង​ភាគ​ពាយព្យ​នៃ​រដ្ឋ​អាឡាបាម៉ា បាន​ទាក់ទាញ​ភ្ញៀវ​ទេសចរណ៍​ជា​ច្រើន ឲ្យ​មក​ទស្សនា​កម្សាន្ត​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ ជា​ពិសេស​នៅ​ខែ​ឧសភា និង​ខែ​មិថុនា នៅពេល​ដែល​កូន​របស់​សត្វ​មមុង​ម្យ៉ាង​បាន​ញាស់ ហើយ​ប្រែ​ក្លាយ​ជា​ដង្កូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​។ នៅ​ពេលយប់ សត្វ​ដង្កូវ​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ទាំង​នេះ​បាន​បញ្ចេញ​ពន្លឺ​ពណ៌​ខៀវ​ដ៏​ស្រស់​ស្អាត ដោយ​ពួកវា​រាប់​ពាន់​ក្បាល​ជួប​ជុំ​គ្នា​បង្កើត​ជា​ពន្លឺ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ពេចពិល​រមិល​មើល​។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ប៉ុល ឲ្យ​អ្នកជឿ​ព្រះគ្រីស្ទ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​។ គាត់​ពន្យល់​ថា “កាលពី​ដើម​អ្នក​រាល់​គ្នា​ក៏​ងងឹត​ដែរ តែ​ឥឡូវ​នេះ​វិញ បាន​ភ្លឺ​ក្នុង​ព្រះអម្ចាស់ ដូច្នេះ ចូរ​ដើរ​ដូចជា​មនុស្ស​ភ្លឺ​ចុះ”(អេភេសូរ ៥:៨)។ តែ​ជួនកាល យើង​ប្រហែល​ជា​ឆ្ងល់​ថា ពន្លឺ​ដ៏​តូច​របស់​យើង​អាច​នាំមក​នូវ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ ដោយ​របៀបណា​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ថា យើង​មិន​ត្រូវ​ការ​ធ្វើ​ការ​តែ​ម្នាក់ឯង ដើម្បី​នាំមក​នូវ​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​នោះ​ទេ​។ គាត់​បាន​ហៅ​យើង​ថា “មនុស្ស​ភ្លឺ”(ខ.៨) ហើយ​ពន្យល់​ថា យើង​គួរ “នឹង​ទទួល​ចំណែក​កេរ្តិ៍​អាករ ក្នុង​ពួក​បរិសុទ្ធ​នៅ​ទី​ភ្លឺ​ផង”(កូល៉ុស ១:១២)។ ការ​រស់នៅ​ជា​ពន្លឺ​ក្នុង​លោកិយ គឺជា​ការ​រួបរួម​គ្នា ជា​កិច្ចការ​នៃ​រូបកាយ​របស់​ព្រះគ្រីស្ទ និង​កិច្ចការ​របស់​ពួក​ជំនុំ​។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បក​ស្រាយ​កាន់តែ​ច្បាស់​ អំពី​ការ​រួបរួម​គ្នា​នេះ ដែល​ត្រូវ​មាន​ការ​ថ្វាយបង្គំ​រួម​គ្នា ដោយ“និយាយ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដោយបទ​ទំនុក​ដំកើង ទំនុក​បរិសុទ្ធ នឹង​ចំរៀង​ខាង​ឯ​វិញ្ញាណ”(អេភេសូរ ៥:១៩)។ ពេលណា​យើង​បាក់​ទឹក​ចិត្ត…

Read article
បានរួចផុតពីភាពជាទាសករ

សូមអាន និក្ខមនំ ៦:១-៨ អញ​នឹង​នាំ​ឯង​រាល់​គ្នា​ចេញ​ឲ្យ​រួចពី​បន្ទុក​នៃ​ពួក​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ ហើយ​នឹង​ជួយ​ឲ្យ​រួចពី​ការ​បំរើ​គេ​។ និក្ខមនំ ៦:៦ មាន​ពេល​មួយ​ចាមីឡា(Jamila) បាន​លាន់​មាត់​ថា “អ្នក​ប្រៀប​ដូចជា​លោក​ម៉ូសេ ដែល​បាន​ដឹកនាំ​យើង​ចេញពី​ភាពជា​ទាសករ”។ ចាមីឡា​បាន​ធ្វើ​ការ​ដូច​ទាសករ​នៅ​កន្លែង​ធ្វើ​ឥដ្ឋ​មួយ​កន្លែង ក្នុង​ប្រទេស​ប៉ាគីស្ថាន​។ នាង និង​ក្រុម​គ្រួសារ​នាង​បាន​ជួប​ទុក្ខ​លំបាក​យ៉ាង​នេះ ដោយសារ​ពួក​គេ​ជំពាក់​លុយ​ម្ចាស់​ឡឥដ្ឋ​ច្រើន​ហួស​ប្រមាណ​។ ពួកគេ​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​ប្រាក់​ចំណូល​មួយ​ផ្នែក​ធំ​ដែល​ពួកគេ​រកបាន ដើម្បី​តែ​បង់​ការ​ប្រាក់​ប្រចាំខែ​ប៉ុណ្ណោះ​។ តែ​ក្រោយមក មាន​អង្គ​ការ​មិន​រក​ប្រាក់​ចំណេញ​មួយ​បាន​ជួយ​លោះ​បំណុល​របស់​ពួកគេ​។ ពួកគេ​មាន​អារម្មណ៍​ធូរ​ស្បើយ​យ៉ាង​ខ្លាំង​។ ចាមីឡា​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ដូច​នេះ ពេល​នាង​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​អរគុណ​ចំពោះ​តំណាង​របស់​អង្គការ ដែល​បាន​ជួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​នាង​ឲ្យ​មាន​សេរី​ភាព នាង​ក៏បាន​លើក​ឡើង អំពី​គំរូ​របស់​ព្រះ​អម្ចាស់ ក្នុង​ការ​ប្រើ​លោក​ម៉ូសេ​ឲ្យ​រំដោះ​រាស្រ្ត​អ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​រួច​ផុត​ពី​ភាពជា​ទាសករ​។ ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​បាន​ទទួលរង​ការ​កៀបសង្កត់​ពី​សាសន៍​អេស៊ីព្ទ​អស់​រាប់​រយ​ឆ្នាំ​ហើយ ដោយ​ធ្វើ​ការ​ធ្ងន់ ក្នុង​ស្ថានភាព​ដ៏​ពិបាក​ក្រៃ​លែង​។ ពួកគេ​ក៏​បាន​ស្រែក​រក​ព្រះ សូម​ព្រះ​អង្គ​ជួយ​សង្រ្គោះ​ពួកគេ(និក្ខមនំ ២:២៣)។ តែ​បន្ទុក​ការងារ​របស់​ពួកគេ​ក៏​កាន់តែ​ធ្ងន់ ដោយ​ស្តេច​ផារ៉ោន​ដែល​ទើប​ឡើង​សោយរាជ្យ​ថ្មី​បាន​បញ្ជា​ពួកគេ មិន​គ្រាន់តែ​ធ្វើ​ឥដ្ឋ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ តែ​ឲ្យ​ទៅ​រើស​ចំបើង​សម្រាប់​ធ្វើ​ឥដ្ឋ​ផង​ដែរ(៥:៦-៨)។ ពេល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​បន្ត​ស្រែក​សូម​ព្រះអង្គ​រំដោះ​ពួកគេ​ឲ្យ​រួចពី​ការ​សង្កត់សង្កិន​នេះ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​សន្យា​ម្តង​ទៀត​ថា នឹង​ធ្វើ​ជា​ព្រះ​ដល់​ពួកគេ(៦:៧)។ ពួកគេ​នឹង​មិន​រស់នៅ​ជា​ទាសករ​ទៀត​ឡើយ ព្រោះ​ព្រះអង្គ​នឹង​លើក​ព្រះ​ពាហុ ដើម្បី​ប្រោស​លោះ​ពួកគេ(ខ.៦)។ តាម​ការ​បង្គាប់​របស់​ព្រះអម្ចាស់ លោក​ម៉ូសេ​ក៏បាន​ដឹកនាំ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ចេញពី​ទឹកដី​អេស៊ីព្ទ(មើល​ជំពូក ១៤)។ សព្វថ្ងៃ​នេះ ព្រះ​ទ្រង់​នៅតែ​រំដោះ​យើង ដោយ​ព្រះ​ពាហុ​លាត​សន្ធឹង​របស់​ព្រះរាជបុត្រា​ព្រះអង្គ ព្រះ​នាម​យេស៊ូវ នៅ​លើ​ឈើ​ឆ្កាង​។ ព្រះអង្គ​បាន​រំដោះ​យើង​ឲ្យ​មាន​សេរី​ភាព​រួចផុត…

Read article
ដាក់អាទិភាពឲ្យការចំណាយពេលជាមួយព្រះអង្គ

សូមអាន លូកា ១០:៣៨-៤២ ឯ​ម៉ារា នាង​បាន​រើស​ចំណែក​យ៉ាង​ល្អ ដែល​មិន​ត្រូវ​យក​ចេញពី​នាង​ឡើយ​។​លូកា ១០:៤២ កាលពី​ឆ្នាំ២០០៩ អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​មួយ​ក្រុម នៅ​សកលវិទ្យាល័យ​ស្ទែនហ្វ៊ត​បាន​ធ្វើ​ការ​សិក្សា ទៅលើ​សិស្ស​ជាង២រយ​នាក់ ក្នុង​ការ​ពិសោធន៍​មួយ ដែល​រាប់​បញ្ចូល​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​កិច្ចការ​មួយ​ទៅ​កិច្ចការ​មួយ និង​ការ​ហ្វឹក​ហាត់​ការ​ចងចាំ​។ អ្វី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នោះ​គឺ​ការ​សិក្សា​នេះ​បាន​រក​ឃើញថា ពួក​អ្នក​ដែល​គិតថា ខ្លួនឯង​អាច​ធ្វើ​កិច្ចការ​បាន​ច្រើន​ក្នុង​ពេល​តែមួយ មាន​ពិន្ទុ​ទាប​ជាង​អ្នក​ដែល​ធ្វើ​ការ​កិច្ចការ​ម្តង​មួយៗ​។ អ្នក​ធ្វើ​កិច្ចការ​ច្រើន​ក្នុង​ពេល​តែមួយ​ពិបាក​ផ្ដោត​ចិត្ត​ទៅលើ​កិច្ចការ​ដែល​ខ្លួន​កំពុង​ធ្វើ និង​ពិបាក​ស​ម្រឹត​សម្រាំង​ព័ត៌មាន​ដែល​ពួកគេ​បាន​ទទួល​។ ការ​ផ្ដោត​ចិត្ត​ក្នុង​ពេល​ដែល​មាន​ការ​រំខាន អាច​មាន​ការ​ពិបាក សម្រាប់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​។ កាល​ព្រះ​យេស៊ូវ​យាង​ទៅលេង​ផ្ទះ​នាង​ម៉ារា និង​នាង​ម៉ាថា នាង​ម៉ាថា​ក៏បាន​ជាប់​រវល់​ធ្វើ​កិច្ចការ និង​ខ្វល់ខ្វាយ​នឹង​ការ​បម្រើ(លូកា ១០:៤០)។ នាង​ម៉ារា​ដែល​ជា​ប្អូន​ស្រី​បាន​សម្រេច​ចិត្ត​អង្គុយ​នៅ​ទាប​ព្រះ​បាទ​ព្រះយេស៊ូវ ហើយ​ស្តាប់​ព្រះអង្គ​បង្រៀន ដោយ​ទទួល​បាន​ប្រាជ្ញា និង​សន្តិភាព ដែល​គ្មាន​អ្វី​អាច​ដក​ចេញពី​នាង​បាន(ខ.៣៩-៤២)។ ពេល​នាងម៉ាថា​ទូល​សូម​ព្រះយេស៊ូវ​ឲ្យ​ប្រាប់​នាង​ម៉ារា​ឲ្យ​ជួយ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​ឆ្លើយ​តប​ថា “ម៉ាថា​ៗ​អើយ នាង​ព្រួយ​ចិត្ត​ខំ​ប្រឹង​រៀបចំ​ធ្វើ​អី​ច្រើន​ម៉្លេះ មាន​សេចក្តីតែ១ទេ ដែល​សំរាប់​ត្រូវ​ការ ឯ​ម៉ារា នាង​បាន​រើស​ចំណែក​យ៉ាង​ល្អ ដែល​មិន​ត្រូវ​យក​ចេញពី​នាង​ឡើយ”(ខ.៤១-៤២)។ ព្រះ​ទ្រង់​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង​ផ្ដោត​ចិត្ត​ទៅលើ​ព្រះអង្គ​។ តែ​យើង​ច្រើនតែ​ទទួល​ការ​រំខាន ពី​កិច្ចការ និង​បញ្ហា​ដែល​យើង​មាន គឺ​មិន​ខុសពី​នាង​ម៉ាថា​ទេ​។ យើង​មិន​បាន​អើពើ​ចំពោះ​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះអង្គ ទោះ​យើង​ដឹង​ហើយ​ថា មានតែ​ព្រះអង្គ​ទេ​ដែល​អាច​ប្រទាន​ប្រាជ្ញា និង​ក្តី​សង្ឃឹម​ដែល​យើង​ត្រូវ​ការ​។ ពេលណា​យើង​ដាក់​អាទិភាព​មក​លើ​ការ​ចំណាយ​ពេល​ជាមួយ​ព្រះអង្គ តាម​រយៈ​ការ​អធិស្ឋាន និង​ការ​ជញ្ជឹង​គិត​ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ ព្រះអង្គ​នឹង​ប្រទាន​យើង​នូវ​ការ​ដឹកនាំ…

Read article
ផ្តល់ឲ្យនូវការជ្រកកោន

សូមអាន នាងរស់ ៣:១-៩ សូម​បណ្តោយ​ផួយ​លោក​មក​ដណ្តប់​ឲ្យ​បាវ​ស្រី​ផង ដ្បិត​លោក​ជា​អ្នក​មាន​ច្បាប់​នឹង​លោះ​បាន​។ នាងរស់ ៣:៩ លោក​ហ្វ៊ីល(Phil) និង​អ្នក​ស្រី​ស៊ែនឌី(Sandy) មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត ពេល​បាន​ស្តាប់​រឿង​របស់​ក្មេង​ដែល​ជា​ជន​ភៀសខ្លួន។ ពួកគេ​ក៏​បាន​បើក​ចំហ​ចិត្ត និង​ចំហ​ទ្វារ​ផ្ទះ​ទទួល​ក្មេង​ទាំង​ពីរ ឲ្យ​ចូល​ស្នាក់​នៅ​ជាមួយ​ពួកគេ​។ បន្ទាប់ពី​ពួកគេ​បាន​ទៅ​ទទួល​ក្មេង​ទាំង​ពីរ​នៅ​អាកាស​យានដ្ឋាន​ហើយ ពួកគេ​ក៏​បាន​បើក​ឡាន​ជួន​ពួក​គេ​មក​ផ្ទះ ដោយ​ភាព​ស្ងប់​ស្ងាត់ និង​ខ្វះ​ទំនុក​ចិត្ត​។ តើ​ពួកគេ​បាន​ត្រៀម​ខ្លួន​សម្រាប់​ការ​ស្នាក់​នៅ​ជាមួយ​យើង​ហើយ​ឬ​នៅ? ពួកគេ​មាន​វប្បធម៌ ភាសា ឬ​សាសនា​ខុស​គ្នា តែ​ពួកគេ​បាន​ផ្តល់​កន្លែង​ជ្រកកោន​សម្រាប់​កុមារ​ទាំង​ពីរ​។ នៅ​គ្រា​សញ្ញា​ចាស់ លោក​បូអូស​ក៏​មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត ចំពោះ​រឿង​របស់​នាងរស់​ផង​ដែរ​។ គាត់​បាន​ឮ​ថា នាង​បាន​ចាក​ចេញពី​ញាតិ​សន្តាន​របស់​នាង ដើម្បី​មើលថែ​នាង​ណាអូមី​ជា​ម្តាយ​ក្មេក ហើយ​ពេល​នាង​រស់​មក​រើស​កួរស្រូវ​ក្នុង​វាល​ស្រែ​របស់​លោក​បូអូស គាត់​ក៏​បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះពរ​ឲ្យ​នាង យ៉ាង​ដូច​នេះ​ថា “សូម​ព្រះយេហូវ៉ា​ប្រទាន​រង្វាន់​ដល់​នាង ហើយ​ឲ្យ​នាង​បាន​ទទួល​បំណាច់​ដ៏​ពោរ​ពេញ ពី​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ដែល​នាង​បាន​មក​ជ្រក​ក្រោម​ស្លាប​ទ្រង់​ចុះ”(នាងរស់ ២:១២)។ នៅ​យប់​មួយ​នោះ នាងរស់​ក៏​រំខាន​ដំណេក​របស់​លោក​បូអូស ដោយ​រំឭក​គាត់​អំពី​ព្រះពរ​ដែល​គាត់​ទូល​សូម​ឲ្យ​នាង​ពី​ថ្ងៃ​មុន​។ ពេល​គាត់​ភ្ញាក់​ដឹង​ខ្លួន​ឡើង គាត់​ក៏បាន​សួរ​នាង​ថា “អ្នកណា​នេះ?” នាង​ឆ្លើយ​ថា “ខ្ញុំ​ឈ្មោះ​រស់ ជា​បាវ​ស្រី​របស់​លោក សូម​បណ្តោយ​ផួយ​លោក​មក​ដណ្តប់​ឲ្យ​បាវ​ស្រី​ផង ដ្បិត​លោក​ជា​អ្នក​មាន​ច្បាប់​នឹង​លោះ​បាន”(៣:៩)។ ក្នុង​ព្រះ​គម្ពីរ​ដើម​ភាសា​ហេព្រើរ ពាក្យ​ផួយ គឺ​មានន័យ​ដូច​ពាក្យ​ស្លាប​។ លោក​បូអូស​ក៏បាន​ឲ្យ​នាងរស់​ចូល​ជ្រក ក្រោម​ការ​ថែរក្សា​របស់​គាត់ ដោយ​រៀប​ការ​ជាមួយ​នាង…

Read article
ការចែកចាយ ដោយចិត្តស្មោះត្រង់ និងបើកចំហ

សូមអាន យ៉ាកុប ៥:១៣-២០ ចូរ​ឲ្យ​អ្នក​រាល់​គ្នា​លន់តួ​ទោស​នឹង​គ្នា ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដើម្បី​ឲ្យ​បានជា​ចុះ​។ យ៉ាកុប ៥:១៦ មាន​ពេល​មួយ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​ម្នាក់​បាន​ផ្ញើ​សារ​មក​ខ្ញុំ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​ទាំង​អស់​គ្នា នៅ​ក្នុង​ក្រុម​តូច អនុវត្ត​តាម​ការ​បង្រៀន​ក្នុង​បទ​គម្ពីរ យ៉ាកុប ៥:១៦ សម្រាប់​ខែ​នេះ ដោយ​បង្កើត​បរិយាកាស ដែល​មាន​ការ​ទុកចិត្ត​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក និង​លាក់​ការ​សម្ងាត់ ដើម្បី​ឲ្យ​យើង​អាច​ចែក​ចាយ​អំពី​បញ្ហា​ក្នុង​ជីវិត​យើង ក្នុង​ក្រុម ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក​។ ភ្លាមៗ​នោះ ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា ត្រូវ​ឆ្លើយ​តប​សារ​គាត់​ដូច​ម្តេច​ទេ​។ សមាជិក​ក្រុម​តូច​របស់​យើង បាន​ស្គាល់​គ្នា​អស់​ពេល​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​ហើយ តែ​យើង​មិន​ដែល​បាន​ចែក​ចាយ អំពី​ការ​ឈឺ​ចាប់ និង​បញ្ហា​ដល់​គ្នា​ទៅវិញ​ទៅមក ដោយ​បើក​ចំហ​ទេ​។ សរុប​មក យើង​នៅ​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច មិន​ហ៊ាន​បើក​ចំហ​នៅឡើយ​ទេ​។ ប៉ុន្តែ តាម​ពិត យើង​ទាំង​អស់​គ្នា សុទ្ធតែ​ជា​មនុស្ស​មាន​បាប ហើយ​យើង​សុទ្ធតែ​មាន​បញ្ហា​។ យើង​រាល់​គ្នា​ត្រូវ​ការ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ការ​ជជែក​គ្នា​ដោយ​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់ អំពី​ព្រះគុណ​ដ៏​អស្ចារ្យ​របស់​ព្រះអង្គ និង​អំពី​ការ​ពឹង​ផ្អែក​របស់​យើង ទៅលើ​ព្រះគ្រីស្ទ គឺ​បាន​លើក​ទឹក​ចិត្ត​យើង ឲ្យ​បន្ត​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ​។ ដោយសារ​យើង​មាន​ព្រះយេស៊ូវ​ក្នុង​ជីវិត​យើង នោះ​យើង​អាច​ឈប់​ធ្វើពុត​ជា​មនុស្ស​ដែល​គ្មាន​បញ្ហា​ក្នុង​ជីវិត​។ ដូច​នេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​យល់​ព្រម​អនុវត្ត​តាម​បទ​គម្ពីរ​នេះ នៅ​ក្នុង​ក្រុម​តូច​យើង​។ ពី​ដំបូង យើង​មាន​ការ​ខ្មាស​អៀន ក្នុង​ការ​ចែក​ចាយ​។ ប៉ុន្តែ ពេល​ដែល​មាន​គ្នា​យើង​ម្នាក់​ចាប់​ផ្តើម​ចែក​ចាយ…

Read article
អ្នកខ្លាំងដែលត្រូវជួយអ្នកទន់ខ្សោយ

សូមអាន អេសេគាល ៣៤:១-២,៧-១២ វេទនា​ដល់​ពួក​អ្នក​គង្វាល​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល …ឯង​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​ចំរើន​កំឡាំង ដល់​សត្វ​ណា​ដែល​អន់​កំឡាំង ហើយ​ណា​ដែល​ឈឺ នោះ​មិន​បាន​មើល​ឲ្យ​ជា​ទេ​។ អេសេគាល ៣៤:២,៤ ប្រពៃណី​ដែល​គួរ​ឲ្យ​រីករាយ​បំផុត ក្នុង​កីឡា​បាល់​ទាត់​មហាវិទ្យាល័យ ប្រហែល​ជា​បាន​កើត​ឡើង នៅ​សកល​វិទ្យាល័យ​អាយអូវ៉ា សហរដ្ឋអាមេរិក​។ គេ​បាន​សង់​មន្ទីរ​ពេទ្យ​កុមារ​មួយ​កន្លែង នៅ​ជិត​ពហុ​កីឡាដ្ឋាន​ឃីនីក របស់​រដ្ឋ​អាយអូវ៉ា ហើយ​នៅ​លើ​ជាន់ខ្ពស់​ជាង​គេ​របស់​អគារ​មន្ទីរ​ពេទ្យ​នេះ ​មាន​បង្អួច​កញ្ចក់​ធំៗ​លាត​សន្ធឹង​ពី​កម្រាល​ឥដ្ឋ​ដល់​ពិដាន ដែល​អាច​ឲ្យ​គេ​មើល​ការ​ប្រកួត​ពី​បន្ទប់​ទាំង​នេះ​បាន​ច្បាស់​។ នៅ​ថ្ងៃ​ប្រកួត ក្មេងៗ​ដែល​មាន​ជំងឺ និង​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​ពួកគេ​បាន​ទៅ​ផ្តុំ​គ្នា​ពេញ​ជាន់​ខាងលើ​នោះ ដើម្បី​ទស្សនា​ការ​ប្រកួត​ក្នុង​ពហុ​កីឡា​ដ្ឋាន ហើយ​នៅ​ចុង​បញ្ចប់​នៃ​តង់​ទីមួយ គ្រួ​បង្វឹក និង​កីឡាករ​បាល់​ទាត់ និង​ទស្សនិកជន​រាប់​ពាន់​នាក់ បាន​នាំ​គ្នា​ងាក​មក​រក​មន្ទីរ​ពេទ្យ​នោះ​ទាំង​អស់​គ្នា ហើយក៏​បាន​គ្រវី​ដៃ​ដាក់​មនុស្ស​ដែល​កំពុង​ទស្សនា​ពី​ក្នុង​មន្ទីរ​ពេទ្យ​នោះ​។ ពេល​នោះ ភាព​សប្បាយ​រីករាយ​ក៏បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​មុខ​ក្មេងៗ​ទាំងឡាយ ដែល​កំពុង​មាន​ជំងឺ​។ ខ្ញុំ​មាន​ការ​ប៉ះ​ពាល់​ចិត្ត​ណាស់ ពេល​ដែល​បាន​ឃើញ​កីឡាករ និង​ទស្សនិកជន​រាប់​ពាន់​នាក់ បាន​ផ្អាក​អ្វីៗ​ដែល​ពួកគេ​កំពុង​ធ្វើ​មួយ​ភ្លែត ដើម្បី​បង្ហាញ​ការ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​កុមារ​ទាំង​អស់​នោះ​។ ព្រះ​គម្ពីរ​បាន​បង្គាប់​ដល់​អ្នក​ខ្លាំង ឲ្យ​យក​ចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​អ្នក​ទន់​ខ្សោយ ជួយ​យក​អសារ​អ្នក​ដែល​កំពុង​ជួប​ការ​លំបាក ហើយ​ថែទាំ​អ្នក​​​ជំងឺ​។ តែ​មាន​ពេល​ជា​ញឹក​ញាប់​ពេក​ហើយ ដែល​យើង​មិន​បាន​អើពើ​ចំពោះ​អ្នក​ដែល​កំពុង​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ(អេសេគាល ៣៤:៦)។ ហោរា​អេសេគាល​បាន​ស្តី​បន្ទោស​ឲ្យ​អ្នក​ដឹកនាំ​របស់​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល ដោយសារ​ពួកគេ​មាន​ចិត្ត​អាត្មា​និយម ដោយ​មិន​ខ្វល់​អំពី​អ្នក​ដែល​កំពុង​ត្រូវ​ការ​ជំនួយ​។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​តាមរយៈ​ហោរា​អេសេគាល​ថា “វេទនា​ដល់​ពួក​អ្នក​គង្វាល​នៃ​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល …ឯង​រាល់​គ្នា​មិន​បាន​ចំរើន​កំឡាំង ដល់​សត្វ​ណា​ដែល​អន់​កំឡាំង ហើយ​សត្វ​ណា​ដែល​ឈឺ នោះ​មិន​បាន​មើល​ឲ្យ​ជា​ទេ”(ខ.២,៤)។…

Read article
មានជំនឿដូចក្មេងៗ

សូមអាន លូកា ១៨:១៥-១៧ ទ្រង់…មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា ទុក​ឲ្យ​កូន​តូចមកឯ​ខ្ញុំ​ឯណេះ កុំ​ឃាត់វា​ឡើយ​។ លូកា ១៨:១៦ ខណៈ​ពេល​ដែល​ជីដូន​ចិញ្ចឹម​របស់​យើង​កំពុង​សម្រាក​ព្យាបាល នៅ​លើ​គ្រែ ក្នុង​មន្ទីរ​ពេទ្យ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ជួប​គ្រោះ​ថ្នាក់​ដាច់​សរសៃ​ឈាម​ខួរ​ក្បាល​ជា​ច្រើន​លើក គ្រូ​ពេទ្យ​មិន​ដឹង​ថា ខួរ​ក្បាល​របស់​គាត់​មាន​ការខូចខាត​កំរិត​ណា​ទេ​។ ពួកគេ​ចាំ​បាច់​ត្រូវ​រង់​ចាំ​ឲ្យ​សុខ​ភាព​គាត់​មាន​ភាព​ល្អ​ប្រសើរ​ជាង​មុន​បន្តិច មុន​នឹង​ធ្វើ​តេស្ដ​មក​លើ​មុខងារ​របស់​ខួរ​ក្បាល​គាត់​។ គាត់​អាច​និយាយ​បាន​តិច​ណាស់ ហើយ​យើង​ក៏​កាន់តែ​ពិបាក​យល់​ពាក្យ​ដែល​គាត់​និយាយ​។ គាត់​មាន​អាយុ៨៦ឆ្នាំ​ហើយ ហើយក៏​បាន​មើលថែ​កូន​ស្រី​របស់​ខ្ញុំ​អស់​រយៈ​ពេល​១២​ឆ្នាំ​។ ពេល​គាត់​ឃើញ​ខ្ញុំ គាត់​ក៏​បាន​បើក​បបូរ​មាត់​ដែល​ប្រេះ​ស្ងួត សួរ​ខ្ញុំ​ថា “ចៅ​ខាយឡា(Kayla) សុខ​សប្បាយ​ជា​ទេ?” ដូច​នេះ ពាក្យ​សម្ដី​ដំបូង​បំផុត ដែល​គាត់​និយាយ​មក​កាន់​ខ្ញុំ ​ចាប់​តាំង​ពី​ពេល​គាត់​ចូល​សម្រាក​ព្យាបាល​ក្នុង​មន្ទីរ​ពេទ្យ គឺ​ជា​ពាក្យ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​កូន​ស្រី​ខ្ញុំ ជា​មនុស្ស​ដែល​គាត់​ស្រឡាញ់​ពេញ​បេះដូង​។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏​ស្រឡាញ់​ក្មេងៗ​ផង​ដែរ ហើយក៏​បាន​ឲ្យ​ពួក​គេ​ចូល​មក​រក​ព្រះអង្គ ទោះ​ពួក​សាវ័ក​ព្រះអង្គ​មិន​ចង់​ឲ្យ​ពួក​គេ​ចូល​មក​ក្បែរ​ព្រះអង្គ​ក៏ដោយ​។ ឪពុក​ម្តាយ​ខ្លះ​បាន​នាំ​កូនៗ​របស់​ខ្លួន ចូល​ទៅ​រក​ព្រះយេស៊ូវ​។ ព្រះអង្គ​ក៏បាន​សម្រេច​ព្រះទ័យ​ប្រទាន​ពរ​ក្មេងៗ​ទាំង​នោះ ដោយ​ដាក់​ព្រះ​ហស្ត​លើ​ពួកគេ(លូកា ១៨:១៥)។ ប៉ុន្តែ មិនមែន​គ្រប់​គ្នា​សុទ្ធតែ​សប្បាយ​ចិត្ត ពេល​បាន​ឃើញ​ព្រះ​អង្គ​ប្រទាន​ពរ​ដល់​ក្មេង​តូចៗ​ទាំង​នោះ​ទេ​។ ពួក​សាវ័ក​ក៏បាន​ស្តី​បន្ទោស​ឲ្យ​ឪពុក​ម្តាយ​ទាំង​នោះ ហើយក៏​បាន​ប្រាប់​ពួកគេ​មិន​ឲ្យ​មក​រំខាន​ព្រះយេស៊ូវ​ទៀត​។ ប៉ុន្តែ​ទ្រង់​ហៅ​ពួក​សិស្ស​មក​មាន​ព្រះ​បន្ទូល​ថា “ទុក​ឲ្យ​កូន​តូច​មក​ឯ​ខ្ញុំ​ឯណេះ កុំ​ឃាត់​វា​ឡើយ ព្រោះ​នគរ​ព្រះ​មាន​សុទ្ធតែ​មនុស្ស​ដូច​វា​រាល់​គ្នា​ដែរ”(ខ.១៦)។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ព្រះអង្គ​សព្វ​ព្រះទ័យ​ឲ្យ​យើង ទទួល​នគរ​ព្រះ ដូច​ក្មេងៗ​ដែល​ចូល​មក​រក​ព្រះអង្គ គឺ​ដោយ​ការ​ពឹង​ផ្អែក ការ​ទុកចិត្ត និង​ភាព​ស្មោះ​ត្រង់​ដ៏​សាមញ្ញ​។…

Read article
ដើរតាមផ្លូវរបស់ព្រះអង្គយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួន

ឱ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​អើយ ចូរ​ស្តាប់​អស់ទាំង​ច្បាប់ និង​បញ្ញត្ត​ដែល​អញ​ប្រាប់​នៅ​ត្រចៀក​ឯង​រាល់គ្នា​ក្នុងថ្ងៃនេះ​ចុះ ដើម្បីឲ្យ​បាន​រៀន ហើយ​ប្រយ័ត្ន​នឹង​ប្រព្រឹត្ត​តាម​ទាំងអស់។ ចោទិយកថា ៥:១ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំមុន រថ​ភ្លើង១ខ្សែ​ដឹក​អ្នក​ដំណើរ ២១៨ នាក់ បាន​បើក​ធ្លាក់​ផ្លូវ ក្នុង​ភាគ​ពាយព្យ​នៃ​ប្រទេស​អេស្ប៉ាញ បណ្តាល​ឲ្យ​មនុស្ស៧៩នាក់​បាត់បង់ជីវិត និង៦៦នាក់​របួស។ អ្នកបើកបរ​រថភ្លើង​មិន​អាច​ធ្វើការ​បកស្រាយ​ថា គ្រោះថ្នាក់​នេះ​បាន​កើតឡើង​ដោយ​របៀបណា​ទេ តែ​កាំ​មី​រ៉ា​សុវត្ថិភាព​ក៏បាន​បង្ហាញ​ការពិត។ រថភ្លើង​នោះ​បាន​បើកបរ​ក្នុង​ល្បឿន​លឿន​ពេក មុន​ពេល​វា​បើក​កាត់តាម​ផ្លូវ​​កោង​ខ្លាំង។ គេ​បាន​ដាក់​ល្បឿន​កំណត់​សម្រាប់​ឲ្យ​រថភ្លើង​បើកបរ ដើម្បី​ការពារ​មនុស្ស​ទាំងអស់​នៅ​លើ​រថភ្លើង។ អ្នកបើកបរ​រូប​នោះ​មានបទពិសោធន៍​ធ្វើការ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​អយស្ម័យយាន​អេស្ប៉ាញ៣០ឆ្នាំ​ តែ​ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ គាត់​បាន​ព្រងើយកន្តើយ ចំពោះ​​ល្បឿន​ដែល​គេ​បាន​កំណត់ ហើយ​មនុស្សជា​ច្រើន​បាន​បាត់បង់ជីវិត ដោយសារ​ការ​ធ្វេស​ប្រហែស​របស់​គាត់។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ចោទិយកថា ជំពូក៥ លោក​ម៉ូសេ​បាន​រំឭក​អំពី​ដែន​កំណត់ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ដាក់ឲ្យ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ ក្នុង​ក្រឹត្យវិន័យ​កាលពីដើម។ លោក​ម៉ូសេ​បាន​លើកទឹកចិត្ត​មនុស្ស​ជំនាន់​ថ្មី ឲ្យ​យកចិត្ត​ទុកដាក់ ចំពោះ​សេចក្តី​បង្គាប់​របស់​ព្រះអង្គ តាម​សេចក្តី​សញ្ញា​ដែល​ពួក​គេ​បាន​តាំង​ជាមួយ​ព្រះអង្គ(ខ.៣) ហើយ​បន្ទាប់មក គាត់​ក៏បាន​អាន​ក្រឹត្យវិន័យ១០​ប្រការ​ឲ្យ​ពួក​គេ​ស្តាប់​សារ​ជាថ្មី(ខ.៧,២១)។ តាមរយៈ​ការ​អាន​ក្រឹត្យវិន័យ​ឡើងវិញ និង​ការ​រំឭក​មេរៀន ដែល​ទទួល​បាន​ពី​កំហុស​របស់​មនុស្ស​ជំនាន់​មុន លោក​ម៉ូសេ​បាន​អញ្ជើញ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ឲ្យ​មានការ​កោតខ្លាច បន្ទាបខ្លួន និង​នឹក​ចាំ​អំពី​សេចក្តី​ស្មោះត្រង់​របស់​ព្រះ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ទុក​ផ្លូវ​ឲ្យ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ​ដើរ ដើម្បីកុំឲ្យ​ពួក​គេ​បំផ្លាញ​ជីវិត​ខ្លួនឯង ឬ​បំផ្លាញ​ជីវិត​អ្នកដទៃ​នោះ​ឡើយ។ បើ​ពួក​គេ​មិន​អើ​ពើ​ចំពោះ​ប្រាជ្ញា ដែល​ព្រះអង្គ​ប្រទាន ពួក​គេ​នឹង​ជួប​គ្រោះថ្នាក់។ នៅ​ថ្ងៃនេះ ខណៈ​ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​ដឹកនាំ​យើង…

Read article
អ្នកធ្វើការតូចទាបថ្វាយព្រះអម្ចាស់

អស់ទាំង​អវយវៈ​ក្នុង​រូបកាយ ដែល​មើលទៅដូចជា​ខ្សោយ​ជាងគេ នោះ​មានប្រយោជន៍​ជាជាង​វិញ។ ១កូរិនថូស ១២:២២ មិត្តភក្ដិ​របស់ខ្ញុំ​ម្នាក់ ធ្វើការ​ក្នុង​មន្ទីរពេទ្យ​នៅ​លើ​កប៉ាល់ ដែល​មានឈ្មោះ​ថា សេចក្តី​មេត្តាករុណា​អាហ្វ្រិក ដែល​បាន​នាំ​សេ​វ៉ា​ព្យាបាល​ដោយ​ឥតគិតថ្លៃ ទៅកាន់​ប្រទេស​ក្រីក្រ។ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ បុគ្គលិក​ពេទ្យ​នៅ​លើ​កប៉ាល់​នេះ បាន​ព្យាបាល​អ្នកជំងឺ​រាប់​រយ​នាក់ ដែល​គ្មាន​លទ្ធភាព​ស្វែងរក​ការ​ព្យាបាល​នៅកន្លែង​ផ្សេង។ បុគ្គលិក​ស្ថានីយ​ទូរទស្សន៍​មួយ​ក្រុម​បាន​ឡើងកប៉ាល់​នោះ​ម្តងម្កាល ដើម្បី​ថត​សកម្មភាព​របស់​បុគ្គលិក​ពេទ្យ កំពុង​ដេរ​បបូរ​ម៉ាត់​ឆែប​ឲ្យ​ក្មេង​តូច និង​តម្រង់ជើង​ក្មេង​ដែល​លូតលាស់​វៀច។ ជួនកាល ពួក​គេ​ក៏បាន​ចុះទៅ​បន្ទប់​ខាងក្រោម​របស់​នាវា​នោះ ដើម្បី​សម្ភាស​បុគ្គលិក​នាវា តែ​មិន​មាន​នរណា​ម្នាក់​កត់សំគាល់​ការងារ​ដែល​លោក​មី​ក(Mick) កំពុង​ធ្វើ​ឡើយ។ លោក​មី​ក ជា​វិស្វករ បាន​ទទួលស្គាល់​ថា គាត់​មានការ​ភ្ញាក់ផ្អើល ចំពោះ​ការងារ​ដែលគេ​បាន​ចាត់តាំង​ឲ្យ​គាត់​ធ្វើ។ គាត់​មាន​តួនាទី​ថែទាំ និង​ជួសជុល​ប្រព័ន្ធ​លូ​ទឹក​ស្អុយ​របស់​នាវា។ មាន​កាកសំណល់​ជាតិ​រាវ៤ម៉ឺន​លីត្រ ដែលគេ​បាន​ផលិត នៅ​លើ​នាវា ជា​រៀងរាល់ថ្ងៃ ដូចនេះ ការគ្រប់គ្រង​សារធាតុពុល​នេះ គឺជា​កិច្ចការ​ដ៏​សំខាន់។ បើ​គ្មាន​លោក​មីក​មើល​ថែ​បំពង់​លូ និង​ម៉ាស៊ីនបូម​ទឹកលូ​ទាំងនោះ​ទេ នោះ​កម្មវិធី​ព្យាបាល​នៅ​លើ​នាវា​មេត្តាករុណា​អាហ្វ្រិក​នេះ​មុខ​ជា​ជាប់​គាំង​មិនខាន។ ដូចនេះ គេ​ងាយ​នឹង​អបអរ​អ្នក​ដែល​កំពុងធ្វើការ​បម្រើ​ព្រះ នៅ​ជាន់​ខាងលើ​របស់​នាវា ហើយ​ទន្ទឹម​នឹង​នោះ មើល​រំលង​អ្នក​ដែល​កំពុងធ្វើការ​ក្នុង​បន្ទប់​ជាន់ក្រោម។ កាល​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​កូរិនថូស​បាន​លើក​ដំកើង​អ្នក​ដែល​មាន​អំណោយទាន​ដ៏​អស្ចារ្យ ឲ្យ​ខ្ពស់​ជាង​អ្នកដទៃ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​រំឭក​ពួក​គេ​ថា អ្នកជឿ​ម្នាក់​ៗ​សុទ្ធតែ​មាន​តួនាទី​នៅក្នុង​ការងារ​បម្រើ​ព្រះ(១កូរិនថូស ១២:៧-២០) ហើយ​អំណោយ​ទាន​នីមួយ​ៗ​សុទ្ធតែ​សំខាន់ ទោះ​អំណោយ​ទាន​នោះ ជា​ការ​ប្រោស​ជំងឺ ឬ​ជួយ​យក​អសារ​អ្នក​ដទៃ​ក្តី(ខ.២៧-៣១)។…

Read article