នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
ស្ករសូកូឡាដែលបានធ្លាក់ចុះមកដូចព្រឹល

ម៉ូសេ​ប្រាប់​ថា នេះ​គឺជា​នំបុ័ង​ដែល​ព្រះយេហូវ៉ា ទ្រង់ប្រទាន​មក​អ្នករាល់គ្នា ទុកជា​អាហារ​ហើយ។ និក្ខមនំ ១៦:១៥ ប្រជាជន​នៅ​ទី​ក្រុង​អូលធិន ប្រទេស​ស្វីស មានការ​ភ្ញាក់ផ្អើល​យ៉ាង​ខ្លាំង នៅពេល​ដែល​ទី​ក្រុង​ទំាំង​មូល​បាន​គ្រប​ដណ្តប់ ទៅ​ដោយ​កម្ទេច​ស្ករ​សូកូឡា ដែល​បាន​ធ្លាក់ចុះ​ពីលើ​មេឃ​មក​ដូច​ព្រិល។ ប្រព័ន្ធ​បញ្ចេញ​បញ្ចូល​ខ្យល់ របស់​រោងចក្រ​ស្ករ​សូកូឡា​មួយ នៅ​ក្បែរ​ទីក្រុង​នោះ មានដំណើរ​ការ​ខុស​ប្រក្រតី ដោយ​បាន​បាញ់​កម្ទេច​ស្ករ​សូកូឡា​ចេញទៅ​លើមេឃ​តាម​ខ្យល់ ហើយក៏​បាន​ធ្វើឲ្យ​តំបន់​នោះ​គ្រប​ដណ្តប់​ទៅ​ដោយ​លម្អង​ធូលី​ដែល​មាន​រស់​ជាតិ​ផ្អែម​ឆ្ងាញ់។ ការដែល​ស្ករ​សូកូឡា​ស្រោប​ពីលើ​ផ្លូវថ្នល់ ដំបូល​ផ្ទះ និង​ដំបូល​រថយន្ត ស្តាប់​មើលទៅ ហាក់ដូចជា​ក្តី​ស្រមៃ​របស់​អ្នក​ញៀន​ស្ករ​សូកូឡា​បាន​ក្លាយជា​ការពិត។ ស្ករ​សូកូឡា​ដែល​បាន​ធ្លាក់ចុះ​ពីលើ​មេឃ​មក​លើ​ទីក្រុង មិនបាន​ធ្វើជា​អាហារ​ដល់​អ្នកក្រុង​នៅ​ទីនោះ​ទេ តែ​ព្រះ​ទ្រង់​ពិតជា​បាន​ប្រទាន​អាហារ​ពិតប្រាកដ ធ្លាក់ចុះ​ពីលើ​មេឃ សម្រាប់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល។ កាលនោះ ពួក​គេ​ត្រូវ​ធ្វើដំណើរ​កាត់​វាល​រហោស្ថាន ហើយក៏​ចាប់ផ្តើម​រអ៊ូរទាំ ដោយ​រំឭក​អំពី​អាហារ​ដែល​ពួក​គេ​ធ្លាប់​បរិភោគ​ក្នុងទឹក​ដី​អេស៊ីព្ទ។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ឆ្លើយតប ដោយមាន​បន្ទូល​ថា “មើល អញ​នឹង​បង្អុរ​ភ្លៀង​ជា​នំបុ័ង​ពីលើ​មេឃ​មក​ឲ្យ​ឯង​រាល់គ្នា”(និក្ខមនំ ១៦:៤)។ នៅពេល​ដែល​សន្សើម​ស្ងួត​អត់ រៀង​រាល់​ពេល​ព្រឹក គេ​ឃើញ​មាន​អាហារ ដែល​មាន​ចំណិត​តូច​ស្ដើង នៅ​លើ​ដី។ ជនជាតិ​អ៊ីស្រាអែល​ប្រហែល​២​លាន​នាក់ ក៏បាន​ទទួល​បង្គាប់​ឲ្យ​ប្រមូល​អាហារ​នោះ ដែល​ជា​នំ​ម៉ា​ណា សម្រាប់​តែ​បរិភោគ​មួយ​ថ្ងៃៗ។ ក្នុង​ដំណើរ​វិលវល់​៤០​ឆ្នាំ ក្នុង​វាល​រហោស្ថាន ពួក​គេ​បាន​ទទួល​នំ​ម៉ា​ណា​ពី​ព្រះអម្ចាស់ ជា​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ដោយ​ការ​អស្ចារ្យ។ យើង​មិនបាន​ដឹង​ច្រើន អំពី​លក្ខណៈ​របស់​នំ​ម៉ា​ណា ក្រៅពី​ខគម្ពីរ​ដែល​បាន​ពិពណ៌នា​ថា “នំ​នោះ​មើលទៅ​មាន​សណ្ឋាន​ដូចជា​គ្រាប់ល្ង សម្បុរ​ស…

Read article
សេចក្តីសង្ឃឹម នៅក្នុងផលវិបាក

ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​សុគត​ជំនួស​យើង​រាល់គ្នា នោះ​គឺ​ក្នុង​កាលដែល​យើង​នៅ​មាន​បាប​នៅឡើយ​ផង។ រ៉ូម ៥:៨ តើ​អ្នក​ធ្លាប់​បាន​ធ្វើអ្វី​មួយ ទាំង​កំហឹង ហើយ​ក្រោយមក អ្នក​ក៏​មានការ​ស្តាយក្រោយ​ដែរ​ឬទេ? កាល​កូនប្រុស​ខ្ញុំ​កំពុង​តយុទ្ធ​នឹង​ការ​ញៀន​ថ្នាំ ខ្ញុំ​បាន​ប្រើ​ពាក្យ​សម្តី​ធ្ងន់​ៗ​ខ្លះ ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​ប្រតិកម្ម​ចំពោះ​ការ​ដែល​គាត់​សម្រេច​ចិត្ត​សេព​គ្រឿន​ញៀន។ ការ​បញ្ចេញ​កំហឹង​របស់ខ្ញុំ គ្រាន់តែ​បាន​ធ្វើឲ្យ​គាត់​មានការ​បាក់ទឹកចិត្ត​កាន់តែ​ខ្លាំង​ប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ទីបំផុត គាត់​ក៏បាន​ជួប​អ្នកជឿ​ព្រះ​ដែល​បាន​ចែកចាយ អំពី​ជីវិត និង​ក្តី​សង្ឃឹម​ដល់​គាត់ ហើយ​ក្រោយមក គាត់​ក៏បាន​រួចផុត​ពី​ការ​ញៀន​ថ្នាំ។ សូម្បីតែ​អ្នក​ដែល​ជា​គំរូ​នៃ​សេចក្តី​ជំនឿ ដូច​លោក​ម៉ូសេ ក៏បាន​ធ្វើ​នូវ​រឿង​ដែល​នាំឲ្យ​គាត់​មានការ​ស្តាយក្រោយ​ផង​ដែរ។ កាល​ប្រជាជន​អ៊ីស្រាអែល​នៅ​វាល​រហោស្ថាន ពួក​គេ​ខ្វះ​ទឹកផឹក ហើយក៏​បាន​រអ៊ូរទាំ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ដូចនេះ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ប្រទាន​សេចក្តី​បង្គាប់​ដ៏​ជាក់លាក់ ដល់​លោក​ម៉ូសេ និង​លោក​អើរ៉ុន ឲ្យ​បង្គាប់​ដល់​ថ្មដា​នៅមុខ​គេ ឲ្យ​មាន​ទឹក​ចេញ​មក(ជនគណនា ២០:៨)។ ប៉ុន្តែ លោក​ម៉ូសេ​បាន​បញ្ចេញ​ប្រតិកម្ម​ចំពោះ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ទាំង​កំហឹង ដោយ​ស្រែក​ដាក់​ពួក​គេ​ថា “ចូរ​ស្តាប់​ចុះ ពួក​បះបោរ​អើយ តើ​ត្រូវឲ្យ​យើង​ធ្វើឲ្យទឹក​ចេញពី​ថ្មដា​នេះ សំរាប់​អ្នករាល់គ្នា​ឬអី?”(ខ.១០)។ រួច​ម៉ូសេ​លើកដៃ​ឡើង​វាយ​ថ្ម​នោះ នឹង​ដំបង​អស់២ដង ខុស​នឹង​ការ​បង្គាប់​របស់​ព្រះអង្គ (ខ.១១)។ ទោះ​ទឹកបាន​ហូរចេញ​ពី​ថ្ម​មែន ពួក​គេ​បាន​ទទួលផល​វិបាក​ដ៏​សោកសៅ​នៅពេល​ក្រោយ។ ព្រះ​ទ្រង់​មិនបាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​លោក​ម៉ូសេ និង​អើរ៉ុន​ចូល​ទឹកដី​ដែល​ព្រះអង្គ​បាន​សន្យា​​ប្រទាន​ឲ្យ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ​ឡើយ។ តែ​ព្រះអង្គ​នៅតែ​មាន​សេចក្តី​មេត្តា ដោយ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​គាត់​មើល​ឃើញ​​ទឹកដី​សន្យា​ពី​ចម្ងាយ(២៧:១២-១៣)។ ព្រះ​ទ្រង់​នៅតែ​មាន​សេចក្តី​មេត្តា​ចំពោះ​យើង ពេល​ដែល​យើង​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​វាល​រហោស្ថាន​នៃ​ការ​មិន​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះអង្គ គឺ​ដូចដែល​ព្រះអង្គ​មាន​សេចក្តី​មេត្តា​ចំពោះ​លោក​ម៉ូសេ​ផង​ដែរ។ តាមរយៈ​ការ​សុគត…

Read article
យកតម្រាប់តាមព្រះយេស៊ូវ

កុំ​ឲ្យ​ត្រាប់តាម​សម័យនេះ​ឡើយ ចូរ​ឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ​វិញ ដោយ​គំនិត​បាន​កែ​ជាថ្មី​ឡើង។ រ៉ូម ១២:២ សត្វ​មឹក​មី​មី​ក “មាន​ជំនាញ​បន្លំ​ខ្លួន” នៅក្នុង​ទឹកសមុទ្រ​នៃ​ប្រទេស​ឥណ្ឌូណេស៊ី និង​តំបន់​ដែល​មាន​ផ្កាស​មុទ្រ​ច្រើនជាង​គេ​បំផុត​នៅ​លើ​ពិភពលោក។ សត្វ​មឹក​មី​មី​ក មិន​ខុសពី​សត្វ​មឹក​ដទៃទៀត​ទេ។ ពួក​វា​អាច​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពណ៌​សម្បុរស្បែក​របស់​វា ដើម្បី​បន្លំ​នឹង​បរិស្ថាន​ជុំវិញ​ខ្លួន​វា។ ពេលណា​ពួក​វាទ​ទួល​រង​ការ​គំរាមកំហែង សត្វ​ដ៏​ឆ្លាតវៃ​នេះ​ក៏​អាច​ផ្លាស់​ប្តូរ​រូបរាង របៀប​ផ្លាស់ទី និង​អាកប្ប​កិរិយា ឲ្យ​ដូច​សត្វ​សមុទ្រ​ដ៏​កាច​សាហាវ ដែល​មាន​ដូចជា​សត្វ​ត្រី​តោ​មានពិស និង​សត្វ​ពស់​សមុទ្រ​ជាដើម។ អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​មិន​ត្រូវ​រស់នៅ​ដូច​សត្វ​មឹក​មី​មី​កនោះទេ ព្រោះ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្គាប់​ពួក​គេ មិន​ឲ្យ​ត្រាប់តាម​លោកិយ ដែល​នៅ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ពួក​គេ​ឡើយ។ យើង​ប្រហែល​មាន​អារម្មណ៍​ភ័យខ្លាច ឬ​ព្រួយបារម្ភ ដោយសារ​មនុស្ស​ដែល​មាន​ជំនឿ​ខុសពី​យើង ហើយក៏​ត្រូវ​បាន​ល្បួង​ឲ្យ​សម្រប​ខ្លួន​ឲ្យ​ដូច​គេ ដើម្បីកុំឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា យើង​ជា​អ្នកដើរតាម​ព្រះគ្រីស្ទ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ជំរុញ​យើង ឲ្យបាន​ថ្វាយ​រូបកាយ​ទុកជា “យញ្ញបូជា​រស់ ហើយ​បរិសុទ្ធ ដែល​គាប់​ព្រះហឫទ័យ​ដល់​ព្រះ”(រ៉ូម ១២:១) ដោយធ្វើ​ជា​តំណាង​ឲ្យ​ព្រះយេស៊ូវ​ ក្នុង​គ្រប់​ផ្នែក​ទាំងអស់​នៃ​ជីវិត​របស់​យើង។ មិត្ត​ភក្តិ ឬ​សមាជិក​គ្រួសារ​យើង ប្រហែលជា​ព្យាយាម​កៀបសង្កត់​យើង ឲ្យ​ត្រាប់តាម​លោកិយ(ខ.២)។ តែ​យើង​អាច​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា យើង​កំពុង​បម្រើ​ព្រះយេស៊ូវ​ ដោយ​រស់នៅ​តាម​គំរូ​ព្រះអង្គ ក្នុងនាម​ជា​កូន​ព្រះអង្គ។ ពេលណា​យើង​ស្តាប់​បង្គាប់​តាម​ព្រះគម្ពីរ ហើយ​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ស្គាល់​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ព្រះអង្គ នោះ​ការរស់នៅ​របស់​យើង​អាច​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា រង្វាន់​សម្រាប់​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់​ព្រះ តែ​តែ​ធំ​ប្រសើរ​ជាង​ការ​ខាត​បង់​ខាង​សាច់ឈាម។ តើ​អ្នក​នឹង​យកតម្រាប់តាម​ព្រះយេស៊ូវ​ ដូចម្តេច​ខ្លះ នៅ​ថ្ងៃនេះ?—XOCHITL…

Read article
ព្រះដែលមិនចេះប្រែប្រួល

មាន​ពរ​ហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ស៊ូទ្រាំ​នឹង​សេចក្តី​ល្បួង។ យ៉ាកុប ១:១២ ពេល​គេ​មើល​រូបថត​ដ៏​ល្បីល្បាញ​មួយ​សន្លឹក​ គេ​អាច​ឃើញ​រូប​ស្នាម​ស្បែកជើង នៅ​លើ​ដី​ពណ៌ប្រផេះ។ ស្នាម​ស្បែកជើង​នោះ គឺ​ដាន​ជើង​ដែល​អវកាសយានិក ប៊ូស អាល់​ឌីន(Buzz Aldrin) បាន​បន្សល់​ទុក នៅ​លើ​ស្ថាន​ព្រះ​ចន្ទ កាលពី​ឆ្នាំ១៩៦៩។ អ្នក​វិទ្យាសាស្ត្រ​បាន​មានប្រសាសន៍​ថា ស្នាម​ស្បែកជើង​នោះ នៅ​មាន​នៅ​លើ​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ​ដដែល ដោយ​គ្មាន​ការប្រែប្រួល ចាប់តាំងពី​ឆ្នាំ​នោះ​មក។ ដោយសារ​នៅ​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ​គ្មាន​ខ្យល់​បក់ ឬ​ទឹក នោះ​គ្មាន​ការ​សឹក​រីក​រិល​កើតឡើង​នៅ​ទីនោះ​ទេ ដូចនេះ ការអ្វី​ក៏ដោយ​ដែលគេ​បាន​បន្សល់ទុក​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ខាងលើ​នៃ​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ គឺ​នៅ​មាន​វត្ត​មាន​នៅ​ទីនោះ​ដដែល។ នេះ​ជា​រឿង​អស្ចារ្យ​ណាស់ តែ​យើង​នឹង​មាន​ចិត្ត​ស្ងើច​កាន់​តែ​ខ្លាំង ពេល​ដែល​យើង​បាន​ជញ្ជឹង​គិត អំពី​ព្រះ​វត្ត​មាន​ដ៏​ស្ថិតស្ថេរ​របស់​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត​ស្ថាន​ព្រះចន្ទ និង​របស់​សព្វសារពើ​មក។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប​បាន​ចែងថា “គ្រប់​ទាំង​របស់​ដ៏​ល្អ ដែល​ព្រះ​ប្រទាន​មក និង​អស់ទាំង​អំណោយទាន​ដ៏​គ្រប់លក្ខណ៍ នោះ​សុទ្ធតែ​មក​ពី​ស្ថាន​លើ គឺ​មក​ពី​ព្រះវរបិតា​នៃ​ពន្លឺ ដែល​ទ្រង់​មិន​ចេះ​ប្រែប្រួល សូម្បីតែ​ស្រមោល​នៃ​សេចក្តី​ផ្លាស់​ប្រែ​ក៏​គ្មាន​ដែរ”(យ៉ាកុប ១:១៧)។ សាវ័ក​យ៉ាកុប​បាន​បង្រៀន ក្នុង​បរិបទ​នៃ​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​យើង យ៉ាងដូច​នេះ​ថា “កាលណា​អ្នករាល់គ្នា​មាន​សេចក្តី​ល្បួង​ផ្សេងៗ នោះ​ត្រូវ​រាប់​ជា​សេចក្តី​អំណរ​សព្វគ្រប់​វិញ”(ខ.២)។ តើ​ហេតុអ្វី? ព្រោះ​ព្រះ​ដ៏​ធំ​ប្រសើរ ដែល​មិន​ចេះ​ប្រែប្រួល ស្រឡាញ់​យើង។ ក្នុង​ពេល​ដែល​យើង​មានទុក្ខ​លំបាក យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​នឹក​ចាំ​អំពី​ការ​ផ្គត់ផ្គង់​ដ៏​ជាប់លាប់​របស់​ព្រះអង្គ។ យើង​ក៏​អាច​នឹក​ចាំ​អំពី​បទចម្រៀង​ទំនុក​សកល មាន​ចំណង​ជើង​ថា “ទ្រង់​ស្មោះត្រង់​យ៉ាង​ក្រៃលែង” ដែល​មានទំនុក​ច្រៀង​ដូចនេះ​ថា…

Read article
ស្រឡាញ់អ្នកជិតខាងរបស់អ្នក

គឺ​ត្រូវឲ្យ​ស្រឡាញ់​អ្នកជិតខាង​ដូច​ខ្លួនឯង​វិញ។ លេវី​វិន័យ ១៩:១៨ មាន​ល្បែង​កម្សាន្ត​ដ៏​សប្បាយរីករាយ​មួយ ដែលគេ​បាន​លេង​ក្នុង​ក្រុម​យុវជន តែ​យើង​បាន​រៀនសូត្រ​នូវ​មេរៀន​មួយ ដែល​ក្នុង​នោះ ជាជាង​ផ្លាស់​ប្តូរ​អ្នកជិតខាង​របស់​យើង យើង​រៀន​ស្រឡាញ់​អ្នកជិតខាង​ដែល​យើង​មាន​វិញ។ ក្នុង​ល្បែង​កម្សាន្ត​នេះ គេ​ឲ្យ​អ្នកចូលរួម​ទាំងអស់​អង្គុយ​ជាប់គ្នា បង្កើត​ជា​រង្វង់​ធំ​មួយ លើកលែងតែ​ម្នាក់ ដែល​ត្រូវ​ឈរ​នៅ​កណ្តាល​រង្វង់​នោះ។ អ្នក​ឈរ​ក៏បាន​សួរ​អ្នក​អង្គុយ​ម្នាក់​ថា “តើ​អ្នក​ស្រឡាញ់​អ្នកជិតខាង​របស់​អ្នក​ទេ?” អ្នក​ដែល​កំពុង​អង្គុយ​នោះ អាច​ឆ្លើយ​បាន​ពីរ​យ៉ាង​ថា បាទ ឬទេ។ គាត់​ត្រូវ​សម្រេចចិត្ត​ថា គាត់​នឹង​ផ្លាស់​ប្តូរ​អ្នកជិតខាង​របស់​គាត់ ជាមួយ​អ្នក​ម្នាក់ទៀត​ឬ​អត់។ ក្នុង​ជីវិត​ពិត តើ​យើង​មិន​ចង់​ជ្រើសរើស​យក​តែ​អ្នកជិតខាង​ដែល​យើង​ចូលចិត្ត​ទេ​ឬ? ជាពិសេស នៅពេល​ដែល​យើង​មាន​មិត្ត​រួមការ​ងារ​ដែល​មិន​ចុះសម្រុង​ជាមួយ​យើង ឬ​អ្នក​រស់នៅ​ជាប់​ផ្ទះ​យើង ដែល​ចូលចិត្ត​ចាក់​សម្លេង​ធុង​បាស​ឮៗ ខុសពេល​ខុសវេលា។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​រៀន​រស់នៅ ឬ​ធ្វើ​ការ​ជាមួយ​អ្នកជិតខាង ដែល​ពិបាក​រស់នៅ​ក្បែរ ឬ​ពិបាក​ធ្វើ​ការ​ជាមួយ។ កាល​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ផ្លាស់​ចូល​ទៅ​រស់នៅ​ក្នុងទឹក​ដី​សន្យា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ពួក​គេ​នូវ​សេចក្តី​បង្គាប់​ដ៏​សំខាន់​មួយ ឲ្យ​រស់នៅ​ជា​រាស្រ្ត ដែល​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​ព្រះអង្គ។ ព្រះអង្គ​បាន​បង្គាប់​ពួក​គេ “ឲ្យ​ស្រឡាញ់​អ្នកជិតខាង​ដូច​ខ្លួនឯង”(លេវី​វិន័យ ១៩:១៨) ដែល​រាប់បញ្ចូល​ទាំង​ការ​មិន​និយាយដើម ឬ​មិន​និយាយបង្ខូច​គេ មិន​កេង​ចំណេញ​ពី​អ្នកជិតខាង ហើយ​ទៅ​ប្រឈមមុខ​ដោះស្រាយ​ដោយ​ផ្ទាល់ ពេល​យើង​មាន​បញ្ហា​ដែល​ត្រូវ​ដោះស្រាយ​ជាមួយ​ពួក​គេ(ខ.៩-១៨)។ ការ​ស្រឡាញ់​មនុស្ស​គ្រប់គ្នា មិនមែន​ជា​ការ​ងាយ​ទេ តែ​យើង​អាច​ប្រព្រឹត្ត​ចំពោះ​អ្នកដទៃ ដោយ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ តាមដែល​ព្រះយេស៊ូវ​ធ្វើ​ការ នៅក្នុង និង​តាម​រយៈ​យើង។ ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​បំពេញ​យើង…

Read article
ទីពឹងជ្រករបស់យើងរាល់គ្នា

ព្រះ​ទ្រង់​ជាទី​ពឹង​ជ្រក​សំរាប់​យើងខ្ញុំ។ ទំនុកដំកើង ៦២:៨ កាល​ពីមុន ក្នុង​តំបន់​អាមេរិក​ខាងជើង សត្វ​ក្របីព្រៃ​ធ្លាប់តែ​រស់នៅ និង​ផ្លាស់ទី​ទៅមក ក្នុង​តំបន់​វាលទំនាប​មួយ ដោយ​ជនជាតិ​ដើម​អាមេរិក​បាន​មក​ប្រ​ម៉ាញ់​សត្វ​ក្របីព្រៃ​ទាំងនោះ រហូតដល់​ពេល​ដែល​ជនជាតិ​ស្បែក​ស​បាន​មក​តាំងទីលំនៅ ដោយ​នាំ​ហ្វូង​សត្វស្រុក​ចូល​មក​ចិញ្ចឹម ហើយ​បាន​ធ្វើការ​ដាំដុះ។ ក្រោយមក គេ​ក៏បាន​ប្រើ​ដី​នៅ​ទីនោះ ជា​កន្លែង​ផលិត​​សារធាតុ​គីមី បន្ទាប់ពី​កំពង់​ផែ​ភើល ហាប័រ បាន​ទទួលរង​ការ​វាយ​ប្រហារ ក្នុង​អំឡុង​សម័យ​សង្រ្គាម​លោក​លើក​ទី២ ហើយ​ក្រោយមក​ទៀត គេ​ថែមទាំង​ប្រើ​វា​ជា​កន្លែង​បង្កើត​អាវុធ ក្នុង​សម័យ​សង្រ្គាម​ត្រជាក់។ តែ​ថ្ងៃមួយ គេ​ក៏បាន​រក​ឃើញ​សំបុក​របស់​សត្វ​ឥន្រ្ទី​ពូជ​ក្បាល​ទំពែក នៅ​ទីនោះ ហើយ​មិនយូរ​ប៉ុន្មាន គេ​ក៏បាន​បង្កើត​ឧទ្យានជាតិ​ជម្រក​សត្វព្រៃ នៅ​តំបន់​នោះ មាន​ក្រឡ​ផ្ទៃ៦ពាន់​ហិច​តា ដែល​រាប់បញ្ចូល​ទាំង​វាលទំនាប តំបន់​លិច​ទឹក និង​តំបន់​ព្រៃ នៅ​ជាយក្រុង នៃ​ទី​ក្រុង​ដេនវើ រដ្ឋ​ខូ​ឡូ​រ៉ា​ដូ។ ឧទ្យានជាតិ​នេះ​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម តំបន់​ការពារ​សត្វព្រៃ​នៅ​ជាប់​ទីប្រជុំជន ដែលធំ​ជាងគេ នៅ​អាមេរិក ជា​កន្លែង​ការពារ​ដ៏​សុខសាន្ត​សម្រាប់​សត្វព្រៃ ជាង៣ពាន់​ពូជសត្វ ដែល​រាប់​ចាប់តាំងពី​សត្វ​សំពោច​ជើង​ខ្មៅ ដល់​សត្វ​ទីទុយ ដែល​មាន​រូង​ក្នុង​ដី សត្វ​ឥន្រ្ទី​ក្បាលទំពែក​​ និង​សត្វ​ក្របីព្រៃ​ដែល​ត្រាច់ចរ​ទៅមក។ អ្នកនិពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង បាន​ប្រាប់​យើង​ថា “ព្រះ​ទ្រង់​ជាទី​ពឹង​ជ្រក​សម្រាប់​យើងខ្ញុំ”(៦២:៨)។ ព្រះអង្គ​ជាទី​ពឹង​ជ្រក ដែល​ធំជាង​កន្លែងជ្រក​កោន​ណា​ទាំងអស់​នៅ​លើ​ផែនដី។ ព្រះអង្គ​ជាទី​ពឹង​ជ្រក​ពិតប្រាកដ មាន​សុវត្ថិភាព និង​ការ​ការពារ ដែល​ក្នុង​ព្រះអង្គ…

Read article
បានតភ្ជាប់នឹងប្រភពនៃថាមពល

កុំ​ឲ្យ​ពន្លត់​ព្រះវិញ្ញាណ។ ១ថែ​ស្សា​ឡូ​និច ៥:‌១៩ ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ដឹង​ថា ភ្លើង​នៅផ្ទះ​យើង​បាន​ដាច់ បន្ទាប់ពី​មាន​ខ្យល់ព្យុះ(ដែល​កើតមានឡើង​ជា​ធម្មតា ក្នុង​តំបន់​ដែល​ខ្ញុំ​រស់នៅ) តែ​សភាវគតិ​របស់ខ្ញុំ បាន​បណ្តាល​ចិត្ត​ខ្ញុំ​ឲ្យ​ចុច​កុង​តាក់​បើក​ភ្លើង​ ពេល​ខ្ញុំ​ចូល​ក្នុង​បន្ទប់។ ភ្លើង​នៅ​តែ​មិន​ភ្លឺ បន្ទប់​របស់ខ្ញុំ​នៅតែ​ងងឹត​ដដែល។ ខ្ញុំ​ដឹង​ហើយ​ថា ខ្សែ​ដែល​បាន​តភ្ជាប់​នឹង​ប្រភព​ចរន្ត​អគ្គិសនី​បាន​ដាច់ តែ​ខ្ញុំ​នៅតែ​រំពឹង​ថា អគ្គីស​នី​នៅតែ​មាន។ បទពិសោធន៍​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​សេចក្តី​ពិត​ខាងវិញ្ញាណ។ មាន​ពេល​ជា​ញឹកញាប់​ពេក​ហើយ ដែល​យើង​រំពឹង​ចង់បាន​ព្រះ​ចេស្តា​ព្រះ នៅពេល​ដែល​យើង​មិនបាន​ពឹងផ្អែក​លើ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែល​ជា​ប្រភព​នៃ​ព្រះ​ចេស្តា។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ១ថែ​ស្សា​ឡូ​និច សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​ដំណឹងល្អ មិនគ្រាន់​តែ“ដោយ​ពាក្យសំដី​តែប៉ុណ្ណោះ​ទេ គឺ​ដោយ​ព្រះ​ចេស្តា និង​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​ដែរ”(១:៥)។ ហើយ​ពេលណា​យើង​ទទួលយក​ការ​អត់ទោស​បាប​ពី​ព្រះ យើង​​ក៏អាច​ទទួល​ព្រះ​ចេស្តា​របស់​ព្រះវិញ្ញាណ ក្នុង​ជីវិត​យើងផងដែរ។ ព្រះ​ចេស្តា​ព្រះអង្គ​ជួយ​យើង​បង្កើត​ផល​ផ្លែ ដែល​ជា​ចារិក​លក្ខណៈ ដូចជា ក្តី​ស្រឡាញ់ ក្តី​អំណរ សេចក្តី​សុខសាន្ត និង​ភាព​អត់ធ្មត់​ជាដើម(កាឡាទី ៥:២២-២៣) ហើយក៏​បាន​ប្រទាន​យើង​នូវ​អំណោយទាន សម្រាប់​បម្រើ​ពួក​ជំនុំ ដែល​មានការ​បង្រៀន ការ​ធ្វើជា​អ្នកជំនួយ និង​គ្រប់គ្រង(១កូរិនថូស ១២:២៨)។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ដាស់តឿន​អ្នកអាន​សំបុត្រ​គាត់ កុំ​ឲ្យ​ពន្លត់​ព្រះវិញ្ញាណ​ឡើយ(១ថែ​ស្សា​ឡូ​និច ៥:១៩)។ យើង​ប្រហែល​មិន​បាន​បើក​ចំហ​ចិត្ត​ឲ្យ​ព្រះវិញ្ញាណ​បញ្ចេញ​ព្រះ​ចេស្តា​ក្នុង​ជីវិត​យើង ដោយ​យើង​មិន​អើពើ​ចំពោះ​ព្រះវ​ត្ត​មាន​ព្រះ ឬ​បដិសេធន៍​ការដឹកនាំ​របស់​ព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ១៦:៨)។ ប៉ុន្តែ យើង​មិន​ត្រូវ​រស់នៅ ដោយ​ការ​ដាច់​ចេញពី​ព្រះអង្គ​នោះ​ឡើយ។…

Read article
ពាក្យផ្តាំផ្ញើឲ្យប្រែចិត្ត

ព្រះអម្ចាស់​មិន​ផ្អាក​សេចក្តី​សន្យា​របស់​ទ្រង់​…គឺ​ទ្រង់​មានព្រះហឫទ័យ​អត់ធ្មត់​នឹង​យើង​រាល់គ្នា​វិញ ដោយ​មិន​ចង់​ឲ្យ​អ្នកណាមួយ​វិនាស​ឡើយ។ ២ពេត្រុស ៣:៩ ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​ចន អ៊ែម ភើឃីន(John M. Perkins) ជិតដល់​ចុងបញ្ចប់​នៃ​ជីវិត គាត់​ក៏បាន​បន្សល់ទុក​នូវ​សារ​ដ៏​សំខាន់​មួយ សម្រាប់​មនុស្ស​ដែល​គាត់​នឹង​ជំរាប​លា។ លោក​ភើ​ឃីន​មាន​ឈ្មោះ​ល្បី ដោយសារ​គាត់​បាន​ផ្សះផ្សា​ជាតិសាសន៍​ដែល​មាន​ជម្លោះ។ គាត់​មានប្រសាសន៍​ថា “ការ​ប្រែចិត្ត​ចេញពី​អំពើបាប គឺជា​ផ្លូវ​តែមួយគត់​ឆ្ពោះទៅ​រក​ព្រះ។ បើ​អ្នក​មិន​ប្រែចិត្ត​ទេ អ្នក​នឹង​វិនាស​មិនខាន”។ ពាក្យ​សម្តី​នេះ​គឺ​ផ្អែក​ទៅលើ​ព្រះបន្ទូល​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ និង​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ព្រះអង្គ ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ។ គឺ​ដូចដែល​ព្រះអង្គ​បាន​មាន​បន្ទូល​ថា “បើ​អ្នករាល់គ្នា​មិន​ប្រែចិត្ត​ទេ នោះ​នឹង​ត្រូវ​វិនាស​ទាំងអស់គ្នា​ដូច្នោះ​ដែរ”(លូកា ១៣:៣)។ សាវ័ក​ពេត្រុស​ក៏បាន​បង្រៀន​ផង​ដែរ​ថា “ចូរ​ប្រែចិត្ត ហើយ​វិល​មក​ចុះ ដើម្បីឲ្យ​បាប​របស់​អ្នករាល់គ្នា​បាន​លុបចេញ”(កិច្ចការ ៣:១៩)។ នៅក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញាចាស់ មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​ទៀត ដែល​ចង់​ឲ្យ​ប្រជាជន​គាត់​ងាក​បែរ​ទៅ​រក​ព្រះអង្គ​វិញ។ នៅ​ក្នុង​ពាក្យ​ផ្តាំផ្ញើ​ចុងក្រោយ​របស់​ហោរា​សាំយូអែល ទៅកាន់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល​ទាំងអស់(១សាំ​យ៉ូអែល ១២:១) ក្នុងនាម​គាត់​ជា​ហោរា សង្ឃ និង​​ចៅក្រម គាត់​មានប្រសាសន៍​ថា “កុំ​ឲ្យ​ខ្លាច​ឡើយ អ្នករាល់គ្នា​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ការ​អាក្រក់​ទាំងនេះ​មែន ប៉ុន្តែ កុំ​ឲ្យតែ​បែរចេញ​ពី​ព្រះយេហូវ៉ា​ទៀត គឺ​ត្រូវឲ្យ​គោរព​ប្រតិបត្តិ​ដល់​ទ្រង់ ឲ្យអស់​ពីចិត្ត​ចុះ”(ខ.២០)។ នេះ​ជា​សារ​ដាស់តឿន​ឲ្យ​ប្រែចិត្ត​ចេញពី​អំពើបាប និង​ការ​អាក្រក់ ហើយ​ឲ្យ​វិលត្រឡប់​មក​ដើរតាម​ព្រះ​អស់ពី​ចិត្ត។ យើង​រាល់គ្នា​សុទ្ធតែ​មាន​បាប ហើយ​ខ្វះ​មិនដល់​ស្តង់​ដា ឬ​ខ្នាត​គំរូ​របស់​ព្រះអង្គ។ ដូចនេះ យើង​ចាំបាច់​ត្រូវ​ប្រែចិត្ត…

Read article
ដំណឹងល្អចូលទៅក្នុងកន្លែងដែលគេមិននឹកស្មានដល់

នោះ​មាន​មនុស្ស​យកពន្ធ និង​មនុស្ស​បាប​ជាច្រើន មក​អង្គុយ​នៅ​តុ​ជាមួយនឹង​ទ្រង់ ហើយនិង​ពួក​សិស្ស។ ម៉ាកុស ២:១៥ កាលពី​ពេល​ថ្មីៗនេះ ខ្ញុំ​បាន​ទៅដល់​កន្លែង​មួយ ដែល​ខ្ញុំ​ធ្លាប់តែ​ឃើញ​ក្នុង​ខ្សែភាពយន្ត និង​នៅ​លើ​កញ្ចក់​ទូរទស្សន៍​រាប់​ភ្លេច គឺ​នៅ​តំបន់​ហូលីវូឌ រដ្ឋ​កាលីហ្វូញ៉ា។ នៅ​ទីនោះ អក្សរ​ធំៗ​សម្បើម ត្រូវ​បាន​គេ​តម្រៀប​ចេញ​ជា​ពាក្យ Hollywood នៅ​ជើងភ្នំ​នៃ​ទីក្រុង​ឡូស​អេនជេលេស ដ៏​ល្បីល្បាញ ដែល​ខ្ញុំ​អាច​មើលឃើញ​ពី​មាត់​បង្អួច​សណ្ឋាគារ​ដែល​ខ្ញុំ​ស្នាក់នៅ។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំ​ក៏បាន​កត់សំគាល់​ឃើញ​អ្វីមួយ។ នៅ​ខាងក្រោម​អក្សរ​ខាងឆ្វេង ខ្ញុំ​ឃើញ​ឈើឆ្កាង​ដែល​គួរឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ខ្ញុំ​មិនដែល​ឃើញ​ឈើឆ្កាង​នោះ​នៅក្នុង​ខ្សែភាពយន្ត​ហូលីវូឌ​ទេ។ ហើយ​នៅពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ចាកចេញ​ពី​បន្ទប់​សណ្ឋាគារ សិស្ស​ខ្លះមក​ពី​ពួក​ជំនុំ​ក្នុង​តំបន់​នោះ ក៏បាន​ចាប់ផ្តើម​ចែកចាយ​អំពី​ព្រះយេស៊ូវ​ ឲ្យ​ខ្ញុំ​ស្តាប់។ ជួនកាល យើង​ប្រហែល​គិតថា តំបន់​ហូលីវូឌ​គឺ​គ្រាន់តែ​ជា​មជ្ឈមណ្ឌល​នៃ​អំពើបាប​របស់​លោកិយ ដែល​ផ្ទុយ​ស្រឡះ​ពី​នគរ​ព្រះ។ តែ​ព្រះគ្រីស្ទ​កំពុងតែ​ធ្វើការ​នៅ​ទីនោះ​យ៉ាង​ច្បាស់ក្រឡែត ដោយធ្វើ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​មានការ​ភ្ញាក់ផ្អើល ចំពោះ​ព្រះ​វត្ត​មានព្រះអង្គ ដែល​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​តាមរយៈ​អ្នកបម្រើ​ទ្រង់។ ពួក​ផារិស៊ី​តែងតែមាន​ការ​ភ្ញាក់ផ្អើល ចំពោះ​ទីកន្លែង​ដែល​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​យាង​ទៅដល់។ ព្រះអង្គ​មិនបាន​ទៅ​ចំណាយពេល​ជាមួយ​មនុស្ស ដូចដែល​ពួក​គេ​បាន​រំពឹងគិត​នោះ​ទេ។ ផ្ទុយទៅវិញ បទ​គម្ពីរ​ម៉ាកុស ២:១៣-១៧ បាន​ចែងថា ព្រះអង្គ​បាន​ចំណាយពេល​ជាមួយ “ពួក​អ្នក​យកពន្ធ និង​មនុស្ស​មាន​បាប​ជាច្រើន”(ខ.១៥) គឺ​មនុស្ស​ដែលគេ​បាន​រាប់​ថា “ស្មោកគ្រោក!” តែ​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​គង់នៅ​ក្នុងចំណោម​មនុស្ស​ដែល​ត្រូវការ​ព្រះអង្គ​ខ្លាំង​បំផុត(ខ.១៦-១៧)។ ប្រហែល​ជាង២ពាន់​ឆ្នាំក្រោយ​មក ព្រះយេស៊ូវ​នៅ​តែ​បន្ត​សាបព្រោះ​ព្រះរាជសារ​នៃ​ក្តី​សង្ឃឹម និង​សេចក្តី​សង្គ្រោះ នៅកន្លែង​ដែល​យើង​មិន​បាន​រំពឹង​គិត ក្នុងចំណោម​មនុស្ស​ដែល​គេ​មិន​នឹក​ស្មាន​ថា…

Read article
ពេលណាអ្នកស្ថិតក្នុងភាពឯកោ

ទ្រង់​គង់នៅ​ជាមួយនឹង​ទូលបង្គំ។ ទំនុកដំកើង ២៣:៤ នៅ​ម៉ោង៧យប់ លោក​វៃ-លាំង(Hui-Liang) កំពុង​ញាំ​បាយ ជាមួយ​ប្រហិត​ត្រី​ដែល​នៅសល់​ពី​ថ្ងៃមុន ក្នុង​ផ្ទះបាយ។ គ្រួសារ​ត្រកូល​ឆ្វ័រ(Chua) កំពុង​ញាំ​អាហារ​ពេលល្ងាច នៅក្នុង​ខុនដូ ដែល​នៅ​ជាប់​ខុនដូ​គាត់ ហើយ​សម្លេង​សើច​សប្បាយ និង​ការ​ជជែកគ្នា​បាន​លប់​ពីលើ​ភាព​ស្ងប់​ស្ងាត ក្នុង​ខុនដូ​របស់​លោក​វៃ-លាំង ជា​កន្លែង​ដែល​គាត់​បាន​រស់នៅ​ម្នាក់ឯង ចាប់តាំងពី​ពេល​ដែល​ភរិយា​គាត់​បាន​លាចាក​លោក។ គាត់​បាន​រៀន​រស់នៅ ដោយ​ភាព​ឯកោ។ ក្នុង​រយៈ​ពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​នោះ ការ​ឈឺចុក​ចាប់​របស់​គាត់ បាន​កើតមាន​ជាប្រចាំ​ជា​ធម្មតា។ តែ​នៅ​យប់​មួយ​នោះ ពេល​គាត់​ឃើញ​ចាន​ចង្កិះ និង​ចង្កិះ​មួយ​គូរ នៅ​លើ​តុបាយ ការ​ឈឺចុក​ចាប់បាន​ចាក់​ចូលក្នុង​ចិត្ត​គាត់​យ៉ាង​ជ្រៅ។ មុន​ពេល​គាត់​ចូល​គេង​នៅ​យប់​នោះ គាត់​ក៏បាន​អាន​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ជំពូក២៣ ជា​បទ​គម្ពីរ​ដែល​គាត់​ចូលចិត្តជាង​គេ។ ពាក្យ​ដែល​ប៉ះពាល់​ចិត្ត​គាត់​ខ្លាំង​ជាងគេ គឺ​មាននៅ​ក្នុង​ឃ្លា​ដែល​ចែងថា “ទ្រង់​គង់នៅ​ជាមួយនឹង​ទូលបង្គំ”(ខ.៤)។ លោក​វៃ-លាំង​បាន​រក​ឃើញ​សន្តិភាព​ក្នុងចិត្ត ពេល​ដែល​គាត់​ជញ្ជឹងគិត​អំពី​ព្រះ​វត្ត​មាន​របស់​ព្រះ​ដែល​ជា​អ្នកគង្វាល ដែល​គង់​នៅ​ជាប់​ជាមួយ និង​មើលថែ​គ្រប់​ផ្នែក​ទាំងអស់​នៃ​ជីវិត​របស់​អ្នកជឿ​ម្នាក់​ៗ​ដែល​ជា​សត្វ​ចៀម​​ក្នុង​ហ្វូង គឺ​លើស​ពី​ការ​ថែ​ទាំ​ដែល​អ្នកគង្វាល​ជា​មនុស្ស​មាន​ចំពោះ​ហ្វូង​ចៀម​របស់​ខ្លួន​ទៅទៀត(ខ.២-៥)។ ការ​ដែល​យើង​គ្រាន់តែ​បានដឹង​ថា មាន​នរណា​ម្នាក់​ចាំ​ជួយ​យើង ហើយ​នៅ​ក្បែរ​យើង គឺ​បាន​នាំមក​នូវ​ការកម្សាន្ត​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង ក្នុង​ពេល​ដ៏​ឯកោ។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សន្យា​​ចំពោះ​កូន​ព្រះអង្គ​ថា សេចក្តី​ស្រឡាញ់ ឬ​សេចក្តី​សប្បុរស​របស់​ព្រះអង្គ​នៅ​ជាប់​ជាមួយ​យើង​គ្រប់ពេល(ទំនុកដំកើង ១០៣:១៧) ហើយ​ព្រះអង្គ​នឹង​មិនដែល​ចាក​ចោល​យើង​ឡើយ(ហេព្រើរ ១៣:៥)។ ពេលណា​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ឯកោ ហើយ​គ្មាន​នរណា​យកចិត្ត​ទុកដាក់​ចំពោះ​យើង ទោះ​នៅក្នុង​ផ្ទះបាយ​ដ៏​ស្ងាត់​ជ្រងំ ឬនៅ​លើ​ឡានក្រុង ក្នុង​ដំណើរ​ត្រឡប់​ពី​កន្លែង​ធ្វើការ…

Read article