នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
នៅជាប់នឹងព្រះយេស៊ូវ

ចូរ​នៅ​ជាប់នឹង​ខ្ញុំ ហើយ​ខ្ញុំ​ជាប់នឹង​អ្នករាល់គ្នា​ចុះ។ យ៉ូហាន ១៥:៤ កាល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំមុន យើង​បាន​នាំ​ឆ្មា​ពណ៌ខ្មៅ​មួយ​ក្បាល ឈ្មោះ​ជូ​ណូ(Juno) ពី​កន្លែង​សង្រ្គោះ​សត្វ ចូល​មក​រស់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​យើង ។ តាមពិត​ទៅ ពី​ដំបូង ខ្ញុំ​គ្រាន់តែ​ចង់​កាត់បន្ថយ​សត្វ​កណ្តុរ នៅផ្ទះ​យើង​ប៉ុណ្ណោះ តែ​ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ចង់បាន​សត្វ​ចិញ្ចឹម។ កន្លែង​សង្គ្រោះ​សត្វ​បាន​ណែនាំ​យ៉ាង​ច្បាស់លាស់ អំពី​របៀប​ឲ្យ​ចំណី នៅ​សប្តាហ៍​ដំបូង ដើម្បី​ឲ្យ​ជូណូ​ដឹង​ថា ផ្ទះ​របស់​យើង​បាន​ក្លាយជា​ផ្ទះ​របស់​វា​ហើយ វា​ជា​សមាជិក​គ្រួសារ​យើង ហើយ​វា​នឹងមាន​អាហារ និង​សុវត្ថិភាព​ជានិច្ច ​ក្នុង​ផ្ទះ​យើង។ ការអនុវត្ត​ន៍​ដូចនេះ នឹង​ធ្វើឲ្យ​វា​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​វិញ នៅ​ថ្ងៃណា​វា​ដើរចេញ​ទៅ​ត្រាច់ចរ​ខាងក្រៅ។ បើ​យើង​មិនបាន​ដឹង​អំពី​ផ្ទះ​ពិតប្រាកដ​របស់​យើង​ទេ យើង​នឹង​ចាញ់​ការ​ល្បួង ឲ្យ​ដើរ​ត្រាច់ចរ ស្វែងរក​សេចក្តីល្អ សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​អត្ថន័យ​ជីវិត នៅ​កន្លែង​ខុស។ បើ​យើង​ចង់​រក​ឃើញ​ជីវិត​ពិត ចូរ​យើង​នឹក​ចាំ​ព្រះបន្ទូល​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​បាន​ប្រាប់​យើង ឲ្យ​នៅ​ជាប់​ព្រះអង្គ(យ៉ូហាន ១៥:៤)។ អ្នកប្រាជ្ញ​ព្រះគម្ពីរ​ឈ្មោះ ហ្វ្រេដឺរិក ដេល ប្រ៊ូន័រ(Frederick Dale Bruner) បាន​និយាយ​សង្កត់ធ្ងន់​ថា ពាក្យ​នៅ​ជាប់ (ស្រដៀង​នឹង​ពាក្យ មាន​ទីលំនៅ) ធ្វើឲ្យ​យើង​នឹក​ចាំ​អំពី​គ្រួសារ និង​ផ្ទះ។ ព្រះយេស៊ូវ​ក៏​បាន​ធ្វើការ​បកស្រាយ ដោយមាន​បន្ទូល​ជា​ពាក្យប្រៀប​ប្រដូច អំពី​ខ្នែង​ដែល​នៅ​ជាប់នឹង​ដើម​ទំពាំងបាយជូរ។ ដើម្បីឲ្យ​ខ្នែង​ទំពាំងបាយជូរ​​រស់…

Read article
ស្វែងរកកម្លាំងក្នុងព្រះ

ខ្ញុំ​នឹង​ស៊ូ​អួត​ពី​សេចក្តី​កំសោយ​របស់ខ្ញុំ ដោយ​អំណរ​ជា​ខ្លាំង ដើម្បីឲ្យ​ព្រះ​ចេស្តា​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ​បាន​សណ្ឋិត​នៅនឹង​ខ្ញុំ។ ២កូរិនថូស ១២:៩ កីឡាករ​បាល់ទាត់​ឈ្មោះ គ្រីស្ទាន ប៉ូលីសិគ(Christian Pulisic) បាន​រង​របួស​ជាច្រើន​ដង ដែល​នាំឲ្យមាន​ផល​ប៉ះពាល់​មក​លើ​អាជីព​របស់​គាត់។ បន្ទាប់ពី​គាត់​បានដឹង​ថា គាត់​នឹង​មិនបាន​ចូលរួម​ប្រកួត​វគ្គ​ពាក់​កណ្តាល​ផ្តាច់​ព្រាត់ គាត់​មាន​ការ​ខកចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង តែ​គាត់​ក៏បាន​ពិពណ៌នា អំពី​របៀប​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បើក​បង្ហាញ​ព្រះអង្គ​ទ្រង់​ដល់​គាត់។ គាត់​ក៏​មានប្រសាសន៍​ថា “ខ្ញុំ​តែងតែ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ព្រះ​វត្ត​មាន​ព្រះ ហើយ​ព្រះអង្គ​ក៏បាន​ប្រទាន​កម្លាំង។ ខ្ញុំ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្ញុំ​តែងតែមាន​នរណា​ម្នាក់​នៅ​ក្បែរ​ខ្ញុំ​ជានិច្ច។ បើ​ខ្ញុំ​មិនដឹង​ថា​ព្រះ​ទ្រង់​គង់នៅ​ជាមួយ​ខ្ញុំ​ទេ នោះ​ខ្ញុំ​មិនដឹង​ថា ខ្ញុំ​អាច​ធ្វើការ​ទាំងអស់​នេះ​បាន​ដោយ​របៀបណា​ទេ”។ ទីបំផុត​លោក​ប៉ូលីសិគ​ក៏បាន​ជះឥទ្ធិពល​ដ៏​សំខាន់ ពេល​ដែលគេ​ប្រកួត​ជំនួស​គាត់ ក្នុង​ការប្រកួត​បន្ទាប់។ គាត់​ក៏បាន​នាំ​គេ​ប្រើ​យុទ្ធ​សាស្រ្ត​ដ៏​ឆ្លាត​វ័យ ដែល​នាំឲ្យ​ក្រុម​គាត់​ឈ្នះ​ការប្រកួត ហើយ​បាន​ចូល​ប្រកួត​វគ្គ​ផ្តាច់​ព្រាត់។ បទពិសោធន៍​នេះ បាន​បង្រៀន​គាត់​ថា យើង​តែងតែ​អាច​ចាត់ទុក​ភាព​កម្សោយ​របស់​យើង ជា​ឱកាស​ឲ្យ​ព្រះ​ទ្រង់​បើក​សម្ដែង​ព្រះ​ចេស្ដា​ដែល​មិន​អាច​វាស់​បាន។ លោកិយ​បង្រៀន​យើង​ឲ្យ​ពឹងផ្អែក​ទៅលើ​កម្លាំង​ខ្លួនឯង ពេលណា​យើង​ជួប​បញ្ហា។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ ប្រាជ្ញា​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​បាន​បង្រៀន​យើង​ថា ព្រះគុណ និង​ព្រះ​ចេស្តា​ព្រះ ជួយ​ឲ្យ​យើង​មាន​កម្លាំង ក្នុង​កាលៈទេសៈ​ដែល​ពិបាក​បំផុត(១កូរិនថូស ១២:៩)។ ដូចនេះ យើង​អាច​បោះជំហាន ដោយ​ទំនុកចិត្ត ដោយ​ទទួលស្គាល់​ថា ព្រះអង្គ​មិនដែល​ឲ្យ​យើង​ប្រឈមមុខ​ដាក់​ទុក្ខ​លំបាក តែម្នាក់ឯង​នោះ​ឡើយ។ “ភាព​កម្សោយ”របស់​យើង ក្លាយជា​ឱកាស ឲ្យ​ព្រះ​ទ្រង់​បង្ហាញ​ព្រះ​ចេស្តា ដោយ​ប្រទាន​កម្លាំង និង​ទ្រទ្រង់​យើង(ខ.៩-១០)។ ដូចនេះ…

Read article
ជួងព្រះវិហារផលិតពីថ្មខៀវ

ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នករាល់គ្នា​ថា បើ​អ្នក​ទាំងនេះ​នៅ​ស្ងៀម នោះ​ថ្ម​នឹង​ស្រែក​ឡើងវិញ។ លូកា ១៩:៤០ ថ្មខៀវ​មាន​ប្រភេទ​ខុស​ៗ​គ្នា ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ទាក់ទាញ​យ៉ាង​ខ្លាំង។ ពេលណា​គេ​គោះ​ថ្មខៀវ​ទាំងនោះ ពួក​វា​បញ្ចេញ​សូរ​សម្លេង​ខុសគ្នា។ នៅ​ប្រទេស​វេល មាន​ភូមិ​មួយ​ឈ្មោះ មេ​នក្លូ​ឆុក ដែល​ឈ្មោះ​នេះ​មានន័យថា “ជួង” ឬ “ថ្ម​បញ្ចេញ​សម្លេង”។ នៅ​ទីនោះ គេ​បាន​ប្រើ​ថ្មខៀវ ធ្វើជា​ជួង​ព្រះវិហារ រហូតដល់​សតវត្សរ៍​ទី១៨។ អ្វី​ដែល​គួរឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍​នោះ គឺ​សំណង់​ចាស់​បុរាណ​ស្តូ​នហេង នៅ​ប្រទេស​អង់គ្លេស ដែល​មាន​ថ្ម​ធំៗ​បញ្ឈរ​ជា​រង្វង់ ត្រូវ​បាន​គេ​សង់​ឡើង​ពី​ថ្មខៀវ បាន​ជា​អ្នកខ្លះ​ឆ្ងល់​ថា តើ​នៅ​សម័យ​ដើម គេ​បាន​ប្រើ​សំណង់​នោះ ដើម្បី​ប្រគំ​តន្ត្រី​ឬ​យ៉ាងណា។ អ្នកស្រាវជ្រាវ​ខ្លះ​បាន​អះអាង​ថា ថ្មខៀវ​នៅ​សំណង់​បុរាណ​ស្តូ​នហេង ត្រូវ​បាន​គេ​ដឹក​យក​មក​ពី​តំបន់​នៅ​ក្បែរ​ភូមិ​មេ​នក្លូ​ឆុក ដែល​ស្ថិតនៅ​ចម្ងាយ​ជិត៣០០គីឡូម៉ែត្រ​ពី​ស្តូនហេង​នោះ ដោយសារ​ថ្មខៀវ​ទាំងនោះ មាន​លក្ខណៈ​សម្បត្តិ​ពិសេស​ផ្នែក​តន្រ្តី។ ថ្ម​ដែលគេ​បាន​ប្រើ​ជា​ឧបករណ៍​តន្រ្តី គឺជា​ស្នា​ព្រះហស្ត​របស់​ព្រះ​ផង​ដែរ ហើយ​ថ្ម​ទាំងនោះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ព្រះបន្ទូល​ព្រះយេស៊ូវ​ ក្នុងអំឡុងពេល​ថ្ងៃអាទិត្យ​នៃ​ស្លឹក​ចាក ដែល​ទ្រង់​យាង​ចូល​ទីក្រុង​យេរូសាឡិម។ ពេល​ដែល​ពួក​បណ្តាជន​ស្រែក​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះយេស៊ូវ​ អ្នកដឹកនាំ​សាសនា​ក៏បាន​ទាម​ទា​ព្រះអង្គ ឲ្យ​ស្តី​បន្ទោស​ពួក​គេ តែ​ព្រះអង្គ​បាន​ឆ្លើយតប​ថា “ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នករាល់គ្នា​ថា បើ​អ្នក​ទាំងនេះ​នៅ​ស្ងៀម នោះ​ថ្ម​នឹង​ស្រែក​ឡើងវិញ”(លូកា ១៩:៤០)។ បើ​គេ​អាចយក​ថ្មខៀវ​ធ្វើជា​ឧបករណ៍​តន្ត្រី​បាន ហើយ​បើ​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​មាន​បន្ទូល​អំពី​ថ្ម ដែល​នឹង​ធ្វើ​បន្ទាល់​អំពី​ព្រះ​អាទិករ​របស់​ខ្លួន​បាន នោះ​តើ​យើង​អាច​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ការ​សរសើរ​ដំកើង​របស់​យើង ដល់​ព្រះ​ដែល​បាន​បង្កើត ស្រឡាញ់…

Read article
ស្អាតបរិសុទ្ធពីក្នុងមកក្រៅ

មាន​ពរ​ហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ការ​រំលង ច្បាប់​របស់​ខ្លួន​បាន​អត់ទោស​ឲ្យ គឺ​ដែល​បាប​របស់​ខ្លួន​បាន​គ្រប​បាំង​ហើយ។ ទំនុកដំកើង ៣២:១ មាន​ពេល​មួយ ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​វ័យក្មេង​ម្នាក់ ឈ្មោះ​យ៉ូ​សេ(José) បាន​មក​ចូលរួម​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះ​ក្នុង​ព្រះវិហារ​បងប្រុស​គាត់។ ពេល​គាត់​ដើរ​ចូលក្នុង​ព្រះវិហារ មុន​ពេល​កម្ម​វី​ធី​ថ្វាយបង្គំ​ចាប់ផ្តើម បងប្រុស​គាត់​ក៏បាន​ឈ្ងោកមុខ ពេល​បានឃើញ​គាត់។ យ៉ូ​សេ​មាន​សាក់​នៅ​លើ​ដៃ​ទាំងពីរ ដែលគេ​អាច​មើលឃើញ​ច្បាស់ ដោយសារ​គាត់​ពាក់អាវ​យឺត​ដៃខ្លី។ បងប្រុស​គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​គាត់ ឲ្យ​ទៅផ្ទះ​ ហើយ​ពាក់អាវ​ដៃ​វែង​វិញ ព្រោះ​រូប​សាក់​របស់​យ៉ូ​សេ​បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង​អំពី​ផ្លូវ​ដែល​គាត់​ដើរ​កាលពីមុន។ ភ្លាម​ៗ​នោះ យ៉ូ​សេ​មាន​អារម្មណ៍​ថា ខ្លួន​គាត់​មាន​ភាព​កខ្វក់​ស្មោកគ្រោក។ តែ​មាន​បុរស​ម្នាក់​បានឮ​បងប្អូន​ទាំងពីរ​នាក់​ជជែកគ្នា ហើយក៏​បាន​នាំ​យ៉ូ​សេ​ទៅ​ជួប​លោកគ្រូ​គង្វាល ដោយ​ជម្រាប​លោកគ្រូ​គង្វាល​អំពី​រឿង​ដែល​កំពុង​កើតឡើង។ លោកគ្រូ​គង្វាល​ក៏បាន​ញញឹម ហើយ​ដោះ​ឡេវអាវ​គាត់ ដើម្បី​បង្ហាញ​រូប​សាក់​ធំ​មួយ នៅ​លើ​ទ្រូង​គាត់ ដែល​គាត់​មាន​ពី​អតីតកាល​ផង​ដែរ។ គាត់​ក៏បាន​ធានា​ដល់​យ៉ូ​សេ​ថា ដោយសារ​ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សម្អាត​គាត់​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ ពី​ក្នុង​មក​ក្រៅ នោះ​គាត់​មិន​ចាំបាច់​ត្រូវ​បិទបាំង​រូប​សាក់​នៅ​លើ​ដៃ​គាត់​ទេ។ ស្តេច​ដាវីឌ​មាន​ក្តី​អំណរ ដោយសារ​ទ្រង់​បាន​ទទួលការ​សម្អាត​ឲ្យ​បរិសុទ្ធ​ពី​ព្រះអម្ចាស់។ បន្ទាប់ពី​ស្តេច​អង្គ​នេះ​បាន​សារភាព​បាប​របស់​ខ្លួន នៅ​ចំពោះ​ព្រះអង្គ​ហើយ ទ្រង់​ក៏បាន​សរសេរ​បទ​ទំនុកដំកើង​ថា “មាន​ពរ​ហើយ មនុស្ស​ណា​ដែល​ការ​រំលង​ច្បាប់​របស់​ខ្លួន​បាន​អត់ទោស​ឲ្យ គឺ​ដែល​បាប​របស់​ខ្លួន​បាន​គ្រប​បាំង​ហើយ”(ទំនុកដំកើង ៣២:១)។ ដូចនេះ ទ្រង់​អាច “ស្រែក​ឡើង​ដោយ​អំណរ” ជាមួយ​អ្នកដទៃ “ដែល​មានចិត្ត​បរិសុទ្ធ”(ខ.១១)។ ក្រោយមក សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏បាន​ដកស្រង់​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ៣២:១-២ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​រ៉ូម ៤:៧-៨…

Read article
សម្រាកដោយការទុកចិត្ត

ឯ​អ្នកណា​ដែល​មានគំនិត​ជាប់​តាម​ទ្រង់ នោះ​ទ្រង់​នឹង​ថែរក្សា​អ្នកនោះ ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​សុខ​ពេញខ្នាត ដោយ​ព្រោះ​គេ​ទុកចិត្ត​នឹង​ទ្រង់។ អេសាយ ២៦:៣ អ្នកស្រាវជ្រាវ នៅ​ខេ​ត្ត​ហ្វ៊ូ​ជាន ប្រទេស​ចិន ចង់​ជួយ​អ្នកជំងឺ​សង្គ្រោះ​បន្ទាន់ គេង​ឲ្យបាន​ស្កប់ស្កល់។ ពួក​គេ​ក៏បាន​ធ្វើការ​វាស់​ស្ទង់​ផលប្រយោជន៍​របស់​ឧបករណ៍​ជំនួយការ​ដេក ដោយ​ឲ្យ​អ្នក​ស្ម័គ្រចិត្ត​ប្រើ​ឧបករណ៍​ជំនួយ​ទាំង​នោះ ក្នុង​បរិយាកាស​សប្ប​និមិត្ត ដែល​មាន​ពន្លឺ​ភ្លឺ តាម​កំរិត​របស់​មន្ទីរពេទ្យ និង​មានសម្លេង​ម៉ាស៊ីន​ស្ទង់​អ្នកជំងឺ និង​សម្លេង​ពេទ្យ​ជជែកគ្នា ដូច​ក្នុង​បន្ទប់​សង្គ្រោះ​បន្ទាន់​ពិត​ៗ។ ការស្រាវជ្រាវ​របស់​ពួក​គេ​បាន​រក​ឃើញថា ឧបករណ៍​គ្រប​ភ្នែក​មិន​ឲ្យ​ចាំង​ពន្លឺ និង​ជ័រ​ញាត់​ត្រចៀក បាន​ជួយ​ឲ្យ​អ្នក​ស្ម័គ្រចិត្ត​សម្រាក​បាន​ល្អ​ជាង​មុន។ តែ​ពួក​គេ​បាន​ទទួលស្គាល់​ថា សម្រាប់​អ្នកជំងឺ​សង្គ្រោះ​បន្ទាន់​ពិតប្រាកដ ការ​គេង​ឲ្យ​ស្ងប់​សុខ នៅតែ​ពិបាក​កើតមាន​សម្រាប់​ពួក​គេ។ ពេលណា​ជីវិត​យើង​មាន​ភាព​វឹកវរ តើ​យើង​អាច​រក​ឃើញ​ការសម្រាក ដោយ​របៀបណា? ព្រះគម្ពីរ​បាន​ចែង​ច្បាស់​ថា សន្តិភាព​អាច​កើតមាន ក្នុងចិត្ត​របស់​អ្នក​ដែល​ទុកចិត្ត​ព្រះ ទោះ​ពួក​គេ​ស្ថិត​ក្នុង​កាលៈទេសៈ​ណាក៏ដោយ។ ហោរា​អេសាយ​បាន​ថ្លែង​ទំនាយ អំពី​ពេល​អនាគត ដែល​ជនជាតិ​អ៊ីស្រាអែល នឹង​បាន​ទទួលការ​ស្អាង​ឡើងវិញ បន្ទាប់ពី​ពួក​គេ​បាន​ឆ្លងកាត់​ទុក្ខ​លំបាក។ ពួក​គេ​នឹង​បាន​រស់នៅ​ដោយ​សុខសាន្ត ក្នុង​ទីក្រុង​របស់​ពួក​គេ ព្រោះ​ពួក​គេ​ដឹង​ថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​ធ្វើឲ្យ​ទីនោះ​មាន​ភាព​សុខសាន្ត(អេសាយ ២៦:១)។ ពួក​គេ​នឹង​ទុកចិត្ត​ថា ព្រះអង្គ​កំពុងធ្វើការ​យ៉ាងសកម្ម ក្នុង​លោកិយ​ដែល​នៅ​ជុំវិញ​ពួក​គេ ដើម្បី​នាំមក​នូវ​សេចក្តីល្អ ដោយ “ទ្រង់​ទំលាក់​ពួក​អ្នក​ដែល​នៅ​ទី​ខ្ពស់” លើក​អ្នក​ដែលគេ​ជិះជាន់​ឡើង ហើយ​ប្រទាន​យុត្តិធម៌(ខ.៥-៦)។ ពួក​គេ​នឹង​បានដឹង​ថា “ព្រះ​ដ៏​ជា​ព្រះយេហូវ៉ា​ទ្រង់​ជា​ថ្មដា​ដ៏​នៅ​អស់​កល្ប​ជានិច្ច” ហើយ​ពួក​គេ​នឹង​ទុកចិត្ត​ព្រះអង្គ​ជា​រៀង​រហូត(ខ.៤)។…

Read article
តើត្រូវធ្វើ ឬមិនត្រូវធ្វើ

ខ្ញុំ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ការ​ល្អ ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ធ្វើ​នោះ​ទេ តែ​ការ​អាក្រក់​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ នោះ​បែរជា​ខ្ញុំ​ធ្វើវិញ។ រ៉ូម ៧:១៩ កាលពីក្មេង គេ​បាន​យក​រថក្រោះ​មួយ​គ្រឿង សល់​ពី​សម័យ​សង្រ្គាម​លោក​លើក​ទី២ មក​ដាក់​តាំង ក្នុង​សួនច្បារ ក្បែរ​ផ្ទះ​ខ្ញុំ។ គេ​បាន​ដាក់​ផ្លាក​សញ្ញា​ដាស់តឿន​ជាច្រើន អំពី​គ្រោះថ្នាក់​ដែល​អាច​កើតឡើង ដោយសារ​ការ​ឡើង​លេង​លើ​រថ​ក្រោះ​នោះ តែ​មិត្ត​ភក្តិ​ខ្ញុំ​មួយ​ក្រុម បាន​នាំគ្នា​ឡើង​លេង ដោយ​មិន​បង្អង់​យូរ។ ក្នុងចំណោម​យើង មាន​អ្នកខ្លះ​មានការ​ស្ទាក់ស្ទើរ​បន្តិច តែ​ទីបំផុត យើង​ក៏បាន​ឡើង​លេង​ទាំងអស់គ្នា។ មាន​ក្មេងប្រុស​ម្នាក់ បាន​បដិសេធ​មិនព្រម​ឡើងលើ​រថក្រោះ ដោយ​ចង្អុល​ទៅ​រក​ផ្លាក​សញ្ញា​ហាមឃាត់។ ក្មេងប្រុស​ម្នាក់ទៀត​ប្រញាប់​លោត​ចុះ​ភ្លាមៗ ពេល​ដែល​មនុស្ស​ធំ​បាន​ដើរមក​រក​ពួក​គេ។ ដូចនេះ ការ​ល្បួង​ឲ្យ​លេងសើច​សប្បាយ បាន​ឈ្នះ​បំណង​ចិត្ត​របស់​យើង ដែល​ចង់​ធ្វើតាម​ច្បាប់​ហើយ។ យើង​ម្នាក់​ៗ​សុទ្ធតែ​បង្កប់​ទៅ​ដោយចិត្ត ដែល​ចូលចិត្ត​បះបោរ​ដូច​កូន​ក្មេង។ យើង​មិន​ចូលចិត្ត​ឲ្យ​គេ​ប្រាប់​យើង ឲ្យ​ធ្វើ​នេះ ឬ​ធ្វើ​នោះ​ឡើយ។ តែ​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប ពេលណា​យើង​ដឹង​ថា អ្នកណា​ដែល​ចេះ​ធ្វើល្អ តែ​មិន​ធ្វើ​សោះ នោះ​រាប់​ជា​បាប​ដល់​អ្នកនោះ​វិញ(៤:១៧)។ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សំបុត្រ​រ៉ូម សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​សរសេរ​ថា “ខ្ញុំ​មិន​ប្រព្រឹត្ត​ការ​ល្អ ដែល​ខ្ញុំ​ចង់​ធ្វើ​នោះ​ទេ តែ​ការ​អាក្រក់​ដែល​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ នោះ​បែរជា​ខ្ញុំ​ធ្វើវិញ។ ដូច្នេះ បើ​ខ្ញុំ​ប្រព្រឹត្ត​ការដែល​ខ្ញុំ​មិន​ចង់​ធ្វើ នោះ​មិនមែន​ខ្ញុំ​ដែល​ធ្វើការ​នោះ​ទៀត​ទេ គឺជា​បាប​ទេតើ ដែល​នៅក្នុង​ខ្លួនខ្ញុំ​វិញ” (៧:១៩-២០)។ ក្នុងនាម​យើង​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ យើង​អាច​មានការ​ពិបាក…

Read article
ព្រះទ្រង់មានផែនការ

បុត្រី​ផារ៉ោន … ក៏​ឲ្យ​ឈ្មោះថា ម៉ូសេ ដោយ​ថា “អញ​បាន​ស្រង់​វា​ពី​ទឹក​មក”។ និក្ខមនំ ២:១០ កាល​គេ​រក​ឃើញ​ក្មេងស្រី​ពីរ​នាក់ គេ​មិនបាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា ពួក​គេ​មាន​អាយុ​ប៉ុន្មាន​ទេ។ ម្នាក់​ត្រូវ​បាន​គេ​ប្រទះឃើញ​នៅ​លើ​ជណ្តើរ​ព្រះវិហារ​មួយ ហើយ​ម្នាក់ទៀត​គ្រាន់តែ​បានដឹង​ថា ដូនជី​នៅ​ព្រះវិហារ​កាតូលិក​បាន​យក​នាង​ទៅ​ចិញ្ចឹម។ អ្នក​ទាំងពីរ​បាន​កើត​នៅ​ប្រទេស​ប៉ូឡូញ ក្នុង​អំឡុង​សម័យ​សង្រ្គាម​លោក​លើក​ទី២។ អស់​រយៈពេល​ជិត ៨០ឆ្នាំ អ្នកស្រី​ហា​លី​ណា(Halina) និង​អ្នក​ស្រី​គ្រីស្ទី​ណា(Krystyna) មិនដែល​បាន​ស្គាល់គ្នា​សោះ។ តែ​ការ​ធ្វើ​តេស្ត​ឌី​អិន​អេ ក៏បាន​រក​ឃើញថា អ្នក​ទាំងពីរ​គឺជា​បងប្អូន​បង្កើត ហើយ​បាន​នាំឲ្យមាន​ការ​ជួបជុំ​ឡើងវិញ​ដ៏​មាន​អំណរ។ លទ្ធផល​តេស្ត​ឌី​អិន​អេ​នោះ​ក៏បាន​បើក​បង្ហាញថា ពួក​គេ​មាន​ជាប់​កេរដំណែល​ជនជាតិ​យូដា ឬ​ជ្វីប ហើយ​គេ​ក៏​អាច​បកស្រាយ អំពី​មូលហេតុ​ដែល​អ្នក​ទាំងពីរ​ត្រូវ​គេ​បោះបង់ចោល កាលនៅតូច។ ពួក​មនុស្ស​អាក្រក់​បាន​តាម​សម្លាប់​អ្នក​ទាំងពីរ ដោយសារ​អត្តសញ្ញាណ​របស់​ពួក​គេ​ជា​ជនជាតិ​យូដា។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​នឹកស្រមៃ​អំពី​ម្តាយ​របស់​ក្មេងស្រី​ទាំងពីរ ដែល​បាន​ខ្លាច​គេ​សម្លាប់​ ហើយក៏​បាន​ទុក​ពួក​គេ​ចោល​នៅកន្លែង ដែល​អ្នកដទៃ​អាច​ប្រទះឃើញ ហើយ​ជួយ​សង្រ្គោះ​ពួក​គេ។ រឿង​នេះ បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​រឿង​របស់​លោក​ម៉ូសេ។ គាត់​បាន​ចាប់កំណើត​ក្នុង​សម័យ​ដែល​ជនជាតិ​អេស៊ីព្ទ​កំពុងតែ​សម្លាប់រង្គាល​ក្មេងប្រុស​ជនជាតិ​អ៊ីស្រាអែល ក្នុងទឹក​ដី​អេស៊ីព្ទ(និក្ខមនំ ១:២២)។ ម្តាយ​គាត់​ក៏បាន​បណ្តែត​គាត់ ក្នុងទឹក​ទន្លេ(២:៣) ដើម្បីឲ្យ​គាត់​មានឱកាស​រួចផុត​សេចក្តី​ស្លាប់។ តាមពិត ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ផែនការ​ជួយ​សង្រ្គោះ​រាស្រ្ត​ព្រះអង្គ តាមរយៈ​លោក​ម៉ូសេ។ រឿង​របស់​លោក​ម៉ូសេ​ក៏បាន​ចង្អុលបង្ហាញ​យើង ឲ្យ​ងាក​ទៅ​រករឿង​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ផង​ដែរ។ ស្តេច​ផារ៉ោន​ព្យាយាម​សម្លាប់រង្គាល​ក្មេងប្រុស​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ហើយ​ចំណែក​ឯ​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​វិញ ទ្រង់​បាន​បញ្ជា​គេ​ឲ្យ​សម្លាប់​រង្គាល​ក្មេងប្រុស​ទាំងអស់…

Read article
ងាកចេញពីភាពតប់ប្រមល់ទៅរកសេចក្តីសុខសាន្ត

កុំ​ឲ្យ​ខ្វល់ខ្វាយ​អ្វី​ឡើយ ចូរ​ទូល​ដល់​ព្រះ ឲ្យ​ជ្រាប​ពី​សេចក្តី​សំណូម​របស់​អ្នករាល់គ្នា​ក្នុង​គ្រប់ការ​ទាំងអស់ ដោយ​សេចក្តី​អធិស្ឋាន និង​ពាក្យ​ទូល​អង្វរ ទាំង​ពោល​ពាក្យ​អរព្រះគុណ​ផង។ ភីលីព ៤:៦ ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ផ្ទះ ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​កត្តា​ដែល​ធ្វើឲ្យ​មាន​ភាព​តប់​ប្រមល់​បំផុត ក្នុង​ជីវិត។ ក្រុម​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​បាន​ផ្លាស់មក​រស់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ ដែល​យើង​កំពុង​រស់នៅ​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន បន្ទាប់ពី​យើង​បាន​រស់នៅ ក្នុង​ផ្ទះ​ចាស់​ជិត២០ឆ្នាំ។ ខ្ញុំ​បាន​រស់នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ចាស់​នោះ​តែម្នាក់ឯង អស់​រយៈពេល៨ឆ្នាំ មុន​ពេល​ខ្ញុំ​រៀបការ។ បន្ទាប់មក ស្វាមី​ខ្ញុំ​ក៏បាន​ផ្លាស់មក​រស់នៅ​ជាមួយ​ខ្ញុំ ដោយ​នាំ​របស់​ប្រើប្រាស់​របស់​គាត់​មក​ជាមួយ។ ក្រោយ​មក ពេល​យើង​មាន​កូន គឺ​មានន័យថា យើង​មាន​របស់​របរ​ប្រើប្រាស់​កាន់តែ​ច្រើន ក្នុង​ផ្ទះ។ នៅ​ថ្ងៃ​រើ ទៅ​នៅផ្ទះ​ថ្មី អ្វីៗ​មិន​ទាន់​មាន​ភាព​រលូន​ឡើយ។ នៅ​សល់​តែ៥នាទី​ទៀត​ប៉ុណ្ណោះ អ្នក​ដឹកជញ្ជូន​នឹង​មកដល់​ហើយ តែ​ខ្ញុំ​នៅ​មិនទាន់​សរសេរ​សៀវភៅ​ចប់ ឲ្យ​ទាន់ពេល​កំណត់។ ហើយ​ផ្ទះ​ថ្មី​មាន​ជណ្តើរ​ច្រើន ដូចនេះ ខ្ញុំ​ត្រូវការ​កម្លាំង​ដឹកជញ្ជូន​ច្រើនជាង​នោះ​ពីរ​ដង លើស​ផែន​ការ។ តែ​ខ្ញុំ​មិន​មាន​អារម្មណ៍​តប់ប្រមល់​ខ្លាំង នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ទេ។ តែ​ការ​ថប់បារម្ភ​បាន​កើតមាន ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ចំណាយពេល​ច្រើន​ម៉ោង ដើម្បី​សរសេរ​សៀវភៅ​ឲ្យ​ចប់។ ដោយសារ​ព្រះគុណ​ព្រះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ចំណាយពេល​អាន​ព្រះគម្ពីរ អធិស្ឋាន និង​សរសេរ​សៀវភៅ ឲ្យ​ទាន់ពេល​កំណត់។ ដូចនេះ ខ្ញុំ​ជឿ​ថា ការសិក្សា ព្រះគម្ពីរ និង​ការអធិស្ឋាន គឺជា​គន្លឹះ​ដែល​នាំឲ្យ​ខ្ញុំ​ឈ្នះ​ការ​ថប់បារម្ភ។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បង្រៀន​ថា “កុំ​ឲ្យ​ខ្វល់ខ្វាយ​អ្វី​ឡើយ…

Read article
ព្រះទ្រង់តែងតែស្តាប់យើងអធិស្ឋាន

សេចក្តី​ទូល​អង្វរ​ដ៏​អស់ពី​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​សុចរិត នោះ​ពូកែ​ណាស់។ យ៉ាកុប ៥:១៦ លោក​ឆាក់(Chuck) ជា​តួ​សម្តែង និង​ជា​អ្នក​ហាត់​ក្បាច់​គុណ បាន​ផ្តល់​កិត្តិយស​ដល់​ម្តាយ​គាត់ នៅ​ថ្ងៃបុណ្យ​ខួបកំណើត​គំរប់១០០ឆ្នាំ​របស់​ម្តាយ​គាត់ ដោយ​ចែកចាយ អំពី​ការ​រួមចំណែក​ដ៏​សំខាន់​របស់​ម្តាយ​គាត់ នៅក្នុង​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ខាងវិញ្ញាណ​របស់​គាត់។ គាត់​បាន​សរសេរ​ថា “ម៉ាក់​បាន​ធ្វើជា​គំរូ​នៃ​ការអត់ធន់ និង​សេចក្តី​ជំនឿ”។ ម្តាយ​គាត់​បាន​ចិញ្ចឹម​កូនប្រុស​ទាំង​បី​តែម្នាក់ឯង ក្នុងអំឡុងពេល​មហា​វិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច​ពិភពលោក ហើយ​បាន​បាត់បង់​ស្វាមី​ម្នាក់​ហើយ​ម្នាក់​ទៀត កូនប្រុស​ម្នាក់ កូនចុង​ម្នាក់ និង​ចៅ ដែល​បាន​ស្លាប់​ចោល​ម្តាយ​គាត់ ព្រមទាំង​បាន​ឆ្លងកាត់​ការវះកាត់​ជាច្រើន​ដង។ គាត់​បន្ត​ទៀត​ថា ម្តាយ​គាត់​តែងតែ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់ ពេញ​មួយ​ជីវិត​គាត់ ទោះ​គាត់​កំពុង​រស់នៅ​សុខ​ស្រួល ឬ​ជួប​ការ​លំបាក​ក៏ដោយ ហើយ​ពេល​ដែល​គាត់​ស្ទើរតែ​ដាច់​ចេញពី​ព្រះ​នៅ​ហូលីវូដ ម្តាយ​គាត់​ដែល​នៅផ្ទះ បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់​ទទួលជោគជ័យ និង​សេចក្តី​សង្គ្រោះ។ គាត់​សន្និដ្ឋាន​ថា គាត់​សូម​អរព្រះគុណ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ប្រើ​ម្តាយ​គាត់ ដើម្បីឲ្យ​គាត់​បាន​ផ្លាស់​ប្រែ តាមបំណង​ព្រះទ័យ​ព្រះអង្គ។ ការអធិស្ឋាន​របស់​ម្តាយ​លោក​ឆាក់ បាន​ជួយ​ឲ្យ​គាត់​ទទួល​សេចក្តី​សង្រ្គោះ និង​រកបាន​ភរិយា​ដែល​កោតខ្លាច​ព្រះ។ គាត់​បាន​អធិស្ឋាន​យ៉ាង​ខ្ជាប់ខ្ជួន​ឲ្យ​កូនប្រុស​គាត់ ហើយ​ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ឮ​គាត់​អធិស្ឋាន។ យើង​មិន​តែងតែ​ទទួល​បានការ​ឆ្លើយតប​របស់​ព្រះអង្គ ចំពោះ​ការអធិស្ឋាន​របស់​យើង តាមបំណង​ចិត្ត​យើង ដូចនេះ យើង​មិន​អាច​ប្រើការ​អធិស្ឋាន​របស់​យើង ដូច​ចង្កឹះ​វេទមន្ត​នោះ​ឡើយ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ បទ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប​បាន​ធានា​យើង​ថា “សេចក្តី​ទូល​អង្វរ​ដ៏​អស់ពី​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​សុចរិត នោះ​ពូកែ​ណាស់”(យ៉ាកុប ៥:១៦)។ យើង​ក៏​ត្រូវ​បន្ត​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​អ្នកមាន​ជំងឺ និង​អ្នក​ដែល​កំពុង​ជួប​បញ្ហា​ផង​ដែរ(ខ.១៣-១៥)។…

Read article
បន្ទប់ចែកចាយ

យ៉ូណាថាន​បាន​តាំង​សញ្ញា​នឹង​ដាវីឌ ពីព្រោះ​លោក​ស្រឡាញ់​ដាវីឌ​ដូចជា​ខ្លួន​របស់​លោក។ ១សាំ​យ៉ូអែល ១៨:៣ នៅ​ភាគ​ខាងជើង​នៃ​ប្រទេស​អេស្ប៉ាញ ប្រជាជន​មានទម្លាប់​បង្ហាញ​អារម្មណ៍ និង​មិត្តភាព តាមរបៀប​ដែល​គួរឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍ ក្នុង​តំបន់ជនបទ​ដែល​មាន​រូងភ្នំ​ជាច្រើន​ដែលគេ​បាន​ជីក។ បន្ទាប់ពី​ការច្រូតកាត់​បាន​បញ្ចប់ កសិករ​មួយចំនួន​តែងតែ​ទៅ​អង្គុយ​នៅក្នុង​បន្ទប់​មួយ នៅ​ខាងលើ​រូងភ្នំ​មួយ ហើយ​បាន​ត្រៀម​ទុក​ម្ហូប​អា​ហារ​ផ្សេងៗ​នៅ​ទីនោះ។ ក្រោយមក គេ​ក៏បាន​ហៅ​បន្ទប់​នោះ​ថា “បន្ទប់​ចែកចាយ” ជា​កន្លែង​ដែល​មិត្តភក្តិ និង​ក្រុម​គ្រួសារ​តែងតែ​ជួបជុំគ្នា ដើម្បី​ចែកចាយ​រឿង ការ​អាថ៌កំបាំង និង​ក្តី​ស្រមៃ​របស់​ខ្លួន។ បើ​គេ​ត្រូវការ​ការ​ជួបជុំ​ដ៏​ជិតស្និទ្ធ ជាមួយ​មិត្តភក្តិ​ដែល​អាច​ទុកចិត្ត​បាន គេ​តែងតែ​ទៅ​រក​បន្ទប់​នោះ​ឯង។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​មិត្តភាព​ស៊ីជម្រៅ រវាង​យ៉ូណាថាន និង​ដាវីឌ។ ពេល​ដែល​ស្តេច​សូល​មានការ​ច្រណែន​យ៉ាង​ខ្លាំង​នឹង​ដាវីឌ ហើយ​ចង់​សម្លាប់​គាត់ យ៉ូណាថាន ដែល​ជា​បុត្រ​ច្បង​របស់​ស្តេច​សូល ក៏បាន​ការពារ និង​ធ្វើជា​មិត្តភក្ដិ​របស់​គាត់។ អ្នក​ទាំងពីរ​ក៏បាន​ក្លាយជា​មិត្ត​ចិត្ត​មួយ​ថ្លើម​មួយ(១សាំ​យ៉ូអែល ១៨:១)។ ហើយ​យ៉ូណាថាន ក៏បាន​ស្រឡាញ់​ដាវីឌ​ដូច​ខ្លួនឯង(ខ.១,៣) ហើយ​ទោះ​ទ្រង់​ជា​បុត្រ​ដែល​ត្រូវ​ស្នង​រាជ​បន្ត​ពី​ស្តេច​សូល​ក៏ដោយ ក៏​ទ្រង់​នៅតែ​ទទួលស្គាល់​ការ​ជ្រើសរើស​របស់​ព្រះ ឲ្យ​ដាវីឌ​ឡើង​ធ្វើ​ស្តេច។ ទ្រង់​បាន​ប្រទាន​អាវ​ឲ្យ​ដាវីឌ ព្រមទាំង​សំលៀកបំពាក់ ​ដាវ ធ្នូ ហើយនិង​ខ្សែក្រវាត់​ផង(ខ.៤)។ ក្រោយមក ដាវីឌ​ក៏បាន​ប្រកាស​ថា សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដ៏​ជ្រាលជ្រៅ​ដែល​យ៉ូណាថាន មាន​ចំពោះ​គាត់ ក្នុងនាម​ជា​មិត្តសំឡាញ់ គឺ​ពិតជា​អស្ចារ្យ​ណាស់(២សាំ​យ៉ូអែល ១:២៦)។ ក្នុងនាម​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ សូម​ព្រះអង្គ​ជួយ​យើង​ឲ្យ​មាន​មិត្តភាព…

Read article