នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
ការប្រែចិត្តដ៏មានពរ

សូម​លើក​អស់ទាំង​អំពើទុច្ចរិត​ចោលចេញ ហើយ​ទទួល​យើងខ្ញុំ​ដោយ​ព្រះគុណ។ ហូសេ ១៤:២ មានផ្លូវ​មួយ​ឈ្មោះ​ផ្លូវ​ប្រេះ​បែក ហើយ​លោក​គ្រេឌី(Grady) ក៏បាន​​ឲ្យ​គេ​ធ្វើ​ផ្លាក​លេខ​រថយន្ត​របស់​គាត់ តាម​លំនាំ​ឈ្មោះ​នេះ។ ទោះ​គាត់​មិន​មាន​ចេតនា​ប្រើ​ឈ្មោះ​នេះ ក្នុង​ន័យ​ខាង​វិញ្ញាណ​ក៏ដោយ ក៏​ឈ្មោះ​នេះ​សក្តិ​សមនឹង​បុរស​វ័យ​កណ្តាល​ម្នាក់​នេះ​ណាស់ ដោយ​គាត់​ជា​អ្នក​ញៀន​ល្បែង ជា​មនុស្ស​កំផិត និង​ជន​បោកប្រាស់។ ជីវិត​គាត់​មានការ​ប្រេះ​បែក ក្ស័យ​ធន់ និង​ដាច់​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​ព្រះ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ បញ្ហា​ទាំងអស់​នេះ​មានការ​ផ្លាស់​ប្តូរ នៅពេល​ល្ងាច​ថ្ងៃមួយ ពេល​ដែល​គាត់​បាន​ទទួលការ​បណ្តាល​ចិត្ត​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ ក្នុង​បន្ទប់​សណ្ឋាគារ។ គាត់​ប្រាប់​ភរិយា​គាត់​ថា គាត់​បាន​ទទួល​សេចក្តី​សង្គ្រោះ​រួចពី​បាប​ហើយ។ នៅពេល​ល្ងាច​នោះ គាត់​បាន​សារភាព​បាប​របស់​គាត់ ដែល​គាត់​ធ្លាប់តែ​គិតថា បាប​ទាំងនោះ​នឹង​បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​ស្លាប់​មិនខាន តែ​គាត់​បាន​ងាក​មក​ព្រះយេស៊ូវ​ ដើម្បី​ទទួលការ​អត់ទោស​បាប។ គាត់​គិតថា គាត់​មិន​អាច​រស់នៅ​ដល់អាយុ៤០ឆ្នាំ​ឡើយ តែ​គាត់​បាន​បម្រើ​ព្រះ ក្នុងនាម​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​មានការ​ផ្លាស់​ប្រែ អស់​រយៈ​ពេល​៣០​ឆ្នាំ​ហើយ។ គាត់​ក៏បាន​ផ្លាស់​ប្តូរ​ផ្លាក​លេខ​ឡាន​របស់​គាត់​ពី​ពាក្យ “ប្រេះ​បែក” ទៅជា​ពាក្យ “ប្រែចិត្ត”។ ទីបន្ទាល់​នៃ​ការ​ប្រែចិត្ត​របស់​លោក​គ្រេឌី បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​ត្រាស់​ហៅ​របស់​ព្រះ ឲ្យ​ពួក​អ៊ីស្រាអែល​ប្រែចិត្ត​ផង​ដែរ ដូច​មាន​ចែង ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ហូសេ ១៤:១-២ ថា “ឱ​អ៊ីស្រាអែល​អើយ ចូរ​វិល​មក​ឯ​ព្រះយេហូវ៉ា ជា​ព្រះ​នៃ​ឯង​វិញ​ចុះ … ចូរ​ប្រុងប្រៀប​ពាក្យសំដី ហើយ​វិល​មក​ឯ​ព្រះយេហូវ៉ា​ចុះ…

Read article
ក្តីសង្ឃឹមដ៏ស្ថិតស្ថេរ

ព្រះ​ទ្រង់​នឹង​ជូត​អស់ទាំង​ទឹកភ្នែក ពី​ភ្នែក​គេ​ចេញ និង​គ្មាន​សេចក្តី​ស្លាប់ ឬ​សេចក្តី​សោកសង្រេង ឬ​សេចក្តី​យំទួញ ឬ​ទុក្ខ​លំបាក​ណា​ទៀត​ឡើយ។ វិវរណៈ ២១:៤ មាន​ពេល​មួយ ក្រុម​វេជ្ជបណ្ឌិត​បាន​ពិនិត្យ​សុខភាព​របស់​សាឡូម៉ូន ជា​ក្មេង​អាយុ​៤ឆ្នាំ​រក​ឃើញថា គាត់​មាន​ជំងឺ​សាច់​ដុំ ដែល​ធ្វើឲ្យ​សាច់ដុំ​គាត់​អន់ខ្សោយ​បន្តិច​ម្តងៗ។ មួយឆ្នាំ​ក្រោយមក គ្រូពេទ្យ​បាន​ពិភាក្សា​ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់ ដើម្បី​ឲ្យ​គាត់​ប្រើ​រទេះ​រុញ។ តែ​សាឡូម៉ូន​បាន​ប្រកែក​ថា គាត់​មិន​ចង់​ប្រើ​រទេះរុញ​ទេ។ ក្រុម​គ្រួសារ និង​មិត្ត​ភក្តិ​ទាំងឡាយ​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់ ហើយក៏​បាន​រ៉ៃ​អង្គាស​ប្រាក់ ដើម្បី​ស្វែងរក​ឆ្កែ​ដែលគេ​បង្វឹក​ឲ្យ​ជួយ​ជន​ពិការ ដើម្បី​ជួយ​គាត់ឲ្យ​​អាច​ផ្លាស់ទី ដោយ​មិន​ចាំបាច់​ប្រើ​រទេះរុញ ឲ្យ​បាន​យូរ​បំផុត​តាមដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន។ អង្គការ​ផ្លូវ​សម្រាប់​ជីវិត ដែល​បាន​បង្វឹក​សត្វ​ឆ្កែ​របស់ខ្ញុំ​ឈ្មោះ ខូ​លី កំពុងតែ​រៀបចំ​សត្វ​ឆ្កែ​ឈ្មោះ វ៉ា​ហ្វ៊​ល ឲ្យ​បម្រើ​សាឡូម៉ូន។ សាឡូម៉ូន​បាន​ទទួលយក​ការ​ព្យាបាល​នេះ ដែល​ជា​ញឹកញាប់ គាត់​បាន​ច្រៀង​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ តែ​ថ្ងៃ​ខ្លះ គាត់​មានការ​ពិបាក​កាន់តែ​ខ្លាំង។ ថ្ងៃមួយ សាឡូម៉ូន​មានការ​ពិបាក​ខ្លាំង តែ​គាត់​បាន​ឱប​ម្តាយ​គាត់ ហើយ​និយាយ​ថា “កូន​សប្បាយចិត្ត​ណាស់ ដែល​នៅ​ស្ថានសួគ៌ គ្មាន​ជំងឺ​សាច់ដុំ”។ ការ​អន់ខ្សោយ ដែល​បណ្តាល​មក​ពី​ជំងឺ បាន​ប៉ះពាល់​មនុស្ស​ទាំងអស់ ដែល​មានជីវិត​រស់នៅ​លើ​ផែនដី​នេះ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ យើង​មាន​ក្តី​សង្ឃឹម​ដ៏​ស្ថិតស្ថេរ ដែល​អាច​ជួយ​ឲ្យ​យើង​មានការ​ប្តេជ្ញា​ចិត្ត​កាន់តែ​រឹងមាំ នៅ​ថ្ងៃ​ដ៏​ពិបាក ដែល​មិន​អាច​ជៀស​រួច។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​សន្យា​ថា នឹង​ប្រទាន “ផ្ទៃមេឃ…

Read article
ក្តីសង្ឃឹម និងសេចក្តីប្រាថ្នា

សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដែល​ចេះតែ​បន្ថយ​ទៅ នោះ​នាំឲ្យ​រអាចិត្ត តែ​កាលណា​បាន​ដូចប្រាថ្នា នោះ​ប្រៀប​ដូចជា​ដើមឈើ​នៃ​ជីវិត​វិញ។ សុភាសិត ១៣:១២ កាល​ខ្ញុំ​ផ្លាស់ទៅ​រស់នៅ ក្នុង​ប្រទេស​អង់គ្លេស ទិវា​អរព្រះគុណ​របស់​ប្រជាជន​អាមេរិក គឺ​គ្រាន់​តែ​ថ្ងៃ​ព្រហស្បតិ៍​ធម្មតា​មួយ ក្នុង​ខែវិច្ឆិកា​ប៉ុណ្ណោះ។ ទោះ​ខ្ញុំ​បាន​ជួបជុំគ្នា​ញាំ​អាហារ នៅ​សប្តាហ៍​បន្ទាប់​ក៏ដោយ ក៏​ខ្ញុំ​នៅតែ​មានចិត្តចង់​ចំណាយពេល​ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ និង​មិត្ត​ភក្តិ​នៅ​ថ្ងៃ​នោះ​ណាស់។ តែ​ខ្ញុំ​ក៏​យល់​ផង​ដែរ​ថា មិនមែន​មានតែ​ខ្ញុំ​ទេ​ដែល​មាន​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​ដូចនេះ។ យើង​រាល់គ្នា​សុទ្ធតែ​មានចិត្ត​ស្រេកឃ្លាន ចង់​ចំណាយពេល​ជាមួយ​មនុស្ស​ជា​ទី​ស្រឡាញ់ ក្នុង​ឱកាស​ពិសេស និង​ថ្ងៃឈប់​សម្រាក។ ហើយ​ពេល​យើង​ជួបជុំគ្នា ក៏​យើង​ប្រហែលជា​នឹក​នរណា​ម្នាក់ ដែល​មិន​មាន​វត្តមាន​ជាមួយ​យើង ឬ​យើង​ប្រហែលជា​អធិស្ឋាន​សូម​សន្តិភាព សម្រាប់​គ្រួសារ​របស់​យើង ដែល​កំពុង​មានការ​បាក់បែក​ជាដើម។ ក្នុង​អំឡុង​ពេល​នោះ ការអធិស្ឋាន និង​ការ​ជញ្ជឹងគិត អំពី​ប្រាជ្ញា​នៃ​ព្រះគម្ពីរ​បាន​ជួយ​ខ្ញុំ​ច្រើនណាស់ ដោយ​រាប់បញ្ចូល​ទាំង​សុភាសិត​របស់​ស្តេច​សាឡូម៉ូន ដែល​ចែងថា “សេចក្តី​សង្ឃឹម​ដែល​ចេះតែ​បន្ថយ​ទៅ នោះ​នាំឲ្យ​រអាចិត្ត តែ​កាលណា​បាន​ដូចប្រាថ្នា នោះ​ប្រៀប​ដូចជា​ដើមឈើ​នៃ​ជីវិត​វិញ”(សុភាសិត ១៣:១២)។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​សុភាសិត​នេះ ស្តេច​សាឡូម៉ូន​បាន​កត់សំគាល់​ថា “ក្តី​សង្ឃឹម​ដែល​ចេះតែ​ថយ​ទៅ” ដោយសារ​ការ​ពន្យា​ពេល ក្នុង​ការ​ទទួល​បានអ្វី​ដែល​យើង​ប្រាថ្នា​ចង់បាន អាច​នាំឲ្យមាន​ការ​រអាចិត្ត និង​ការឈឺចាប់។ តែ​កាលណា​បាន​ដូចសេចក្តី​ប្រាថ្នា នោះ​ប្រៀប​ដូចជា​ដើមឈើ​នៃ​ជីវិត ដែល​នាំឲ្យ​យើង​មាន​អារម្មណ៍​ស្រស់ថ្លា និង​ថ្មី​ឡើង។ ក្តី​សង្ឃឹម និង​សេចក្តី​ប្រាថ្នា​របស់​យើង​ខ្លះ ប្រហែល​មិនបាន​សម្រេច​ភ្លាម​ៗ​នោះ​ទេ ហើយ​ខ្លះ​បានសម្រេច តាម​រយៈ​ព្រះអង្គ បន្ទាប់ពី​យើង​បាន​ស្លាប់​ហើយ។…

Read article
ថ្វាយពេលអនាគតរបស់យើងដល់ព្រះ

មនុស្ស​ល្ងីល្ងើ​ក៏​ពង្រីក​ពាក្យ​ពោល​ជាច្រើន ឯ​មនុស្ស​លោក​គេ​មិនដឹងជា​នឹង​កើតមាន​អ្វី​ទេ។ សាស្តា ១០:១៤ កាលពី​ឆ្នាំ ២០១០ លោក​ឡាសស្លូ ហ៊ែ​នី​យែក(Laszlo Hanyecz) បាន​ធ្វើការ​ទិញ​ជាលើកដំបូង ដោយ​ប្រើ​លុយ​ប៊ីតខញ (bitcoin ជា​រូបិយ​បណ្ណ​ឌី​ជី​ធល ដែល​មានតម្លៃ​មួយ​ភាគ មួយ​សេន) ដោយ​បង់ប្រាក់ ១ម៉ឺន ប៊ីតខញ ដើម្បី​ទិញ​នំ​ភី​ហ្សា​២​បន្ទះ(តម្លៃ២៥ដុល្លា)។ នៅ​ឆ្នាំ២០២១ លុយ​ប៊ីតខញ​បាន​ឡើងថ្លៃ​ខ្ពស់​បំផុត ដោយ១ម៉ឺន​ប៊ី​តខញ មានតម្លៃ​ជាង ៥០០លាន​ដុល្លា។ មុន​ពេល​តម្លៃ​លុយ​នេះ​ឡើងថ្លៃ​កប់​ពពក គាត់​បាន​បន្ត​បញ្ជាទិញ​នំ​ភី​ហ្សា ដោយ​ប្រើ​លុយ ១០ម៉ឺន​ប៊ីតខញ​ជា​សរុប។ បើសិនជា​គាត់​សន្សំ​លុយ​ប៊ីតខញ​ទាំងនោះ គាត់​ប្រាកដជា​ក្លាយជា​មហាសេដ្ឋី​ប្រាក់​ពាន់​លាន​ដុល្លា ហើយ​មានឈ្មោះ​ក្នុង​បញ្ជី​អ្នកមាន​បំផុត​នៅ​លើ​ពិភពលោក។ តែ​គួរឲ្យ​ស្តាយ ដែល​គាត់​បានដឹង​ជាមុន​ថា នឹង​មានរឿង​នេះ​កើតឡើង។ ជា​ការពិត​ណាស់ លោក​ហ៊ែនយេក​មិន​អាច​ដឹង​ជាមុន​បានទេ។ គ្មាន​នរណា​អាច​ដឹង​បានទេ។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​សាស្តា​បាន​ចែងថា “មនុស្សលោក​គេ​មិនដឹងជា​នឹង​កើតមាន​អ្វី​ទេ”(១០:១៤)។ ទោះ​យើង​បាន​ព្យាយាម​យល់ និង​គ្រប់គ្រង​ពេល​អនាគត​យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏​ខគម្ពីរ​នេះ​នៅតែ​ជា​សេចក្តី​ពិត។ អ្នកខ្លះ​គិតស្មាន​ថា ខ្លួនឯង​មានការ​យល់ដឹង លើស​ពី​អ្វី​ដែល​ខ្លួន​ពិតជា​ដឹង​មែន ឬ​ដែល​អាក្រក់​ជាង​នេះ​ទៀត​នោះ គឺ​យើង​គិតស្មាន​ថា យើង​បានដឹង​អំពី​ជីវិត ឬ​អនាគត​របស់​នរណា​ម្នាក់។ តែ​ដូចដែល​កណ្ឌ​គម្ពីរ​សាស្តា​បាន​សួរ​យ៉ាង​ច្បាស់​ថា “ការអ្វី​ដែល​នឹង​កើតមក​ខាងក្រោយ​ខ្លួន នោះ​តើ​អ្នកណា​នឹង​ថ្លែងប្រាប់​បាន?”(ខ.១៤)។ ទេ គ្មាន​នរណា​អាច​ថ្លែងប្រាប់​បានទេ។ ព្រះគម្ពីរ​បានប្រៀប​ធៀប​មនុស្ស​មាន​ប្រាជ្ញា…

Read article
សេចក្តីជំនឿរស់

សេចក្តី​ជំនឿ បើ​គ្មាន​ការប្រព្រឹត្ត​តាម នោះ​ឈ្មោះថា​ស្លាប់​ហើយ។ យ៉ាកុប ២:២៦ មាន​ខ្យល់កួច​យក្ស​មួយ​បាន​បក់​កាត់តាម​សហគមន៍​មួយ នៅពេល​ល្ងាច ក្នុង​ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០២១ ដោយ​បាន​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ជង្រុក​របស់​គ្រួសារ​មួយ។ វា​ជា​ការបាត់បង់​ដ៏​សោកសៅ ព្រោះ​ជង្រុក​នេះ​បាន​មាន​វត្ត​មាននៅ​លើ​ដី​របស់​គ្រួសារ​នេះ ចាប់តាំងពី​ចុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ ១៨០០មកម្ល៉េះ។ ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​ចន(John) និង​អ្ន​កស្រី​បប(Barb) ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ព្រះវិហារ កាត់តាម​កន្លែង​នោះ នៅពេល​ព្រឹក​ថ្ងៃបន្ទាប់ ពួក​គេ​ក៏បាន​ឃើញ​ការខូចខាត ហើយ​មានចិត្តចង់​ជួយ។ ដូចនេះ ពួក​គេ​ក៏បាន​ឈប់​ឡាន ហើយក៏​បានដឹង​ថា ក្រុម​គ្រួសារ​នោះ​កំពុងតែ​ត្រូវការ​គេ​ជួយ​សម្អាត​សំណល់​បាក់បែក។ ពួក​គេ​ក៏បាន​ប្រញាប់​បើកឡាន​ត្រឡប់ទៅ​ផ្ទះ​វិញ ដើម្បី​ផ្លាស់​ខោអាវ ហើយ​វិលត្រឡប់​មកវិញ ដើម្បី​ចំណាយពេល​ពេញមួយថ្ងៃ ក្នុង​ការ​សម្អាត​សំណល់​បាក់បែក ដែល​ខ្យល់កួច​នោះ​បាន​បង្កឡើង។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ ពួក​គេ​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​សេចក្តី​ជំនឿ​របស់​ខ្លួន តាមរយៈ​ការបម្រើ​ក្រុម​គ្រួសារ​នោះ។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ាកុប​បាន​ចែងថា “សេចក្តី​ជំនឿ​ដែល​គ្មាន​ការប្រព្រឹត្ត នោះ​ឈ្មោះថា​ស្លាប់​ហើយ”(យ៉ាកុប ២:២៦)។ ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​នេះ សាវ័ក​យ៉ាកុប​ក៏​បាន​និយាយ​អំពី​គំរូ​របស់​លោក​អ័ប្រា​ហាំ ដែល​បាន​ដើរតាម​ព្រះ ដោយ​ការ​ស្តាប់​បង្គាប់ ពេល​ដែល​គាត់​មិន​ស្គាល់​កន្លែង ដែល​ព្រះ​បង្គាប់​ឲ្យ​គាត់​ទៅ(ខ.២៣ មើល​លោ​កុប្បត្តិ ១២:១-៤ ១៥:៦ ហេព្រើរ ១១:៨)។ លោក​យ៉ាកុប​ក៏បាន​និយាយ​អំពី​នាង​រ៉ា​ហាប ដែល​បាន​បង្ហាញ​ឲ្យ​គេ​ដឹង​ថា​នាង​មាន​ជំនឿ​លើ​ព្រះ​របស់​សាសន៍​អ៊ីស្រាអែល ពេល​ដែល​នាង​ជួយ​លាក់បាំង​ពួក​ស៊ើបការ ដែល​បាន​ចូល​មក​សង្កេតមើល​ទីក្រុង​យេ​រី​ខូ(យ៉ាកុប ២:២៥ មើល…

Read article
ការដឹងអំពីចុងបញ្ចប់ជាមុន

កាល​ទ្រង់​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ពី​ស្លាប់​ឡើងវិញ នោះ​ពួក​សិស្ស​នឹកឃើញ​ថា ទ្រង់​បាន​មាន​ព្រះបន្ទូល​ពាក្យ​នោះ។ យ៉ូហាន ២:២២ ការ​អាន​ជំពូក​ចុងក្រោយ​របស់​រឿងប្រលោមលោក​បែប​អាថ៌កំបាំង មុននឹង​អាន​សៀវភៅរឿង​នោះ​ទាំងមូល ស្តាប់​មើលទៅ ហាក់ដូច​មិនមែន​ជា​គំនិតល្អ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​ចូលចិត្ត​តាមដាន​សាច់រឿង​ដ៏​ល្អ​មួយ។ តែ​អ្នកខ្លះ​មាន​ភាព​សប្បាយ​រីករាយ​ជាង នៅក្នុង​ការ​អាន​សៀវភៅរឿង បើសិនជា​ពួក​គេ​បានដឹង​មុន​ថា រឿង​នោះ​មានការ​បញ្ចប់​ដូចម្តេច​ខ្លះ។ ក្នុង​សៀវភៅ​ដែល​លោក រី​ឆាត ហេយ(Richard Hays) បាន​និពន្ធ មាន​ចំណងជើង​ថា ការ​អាន​សៀវភៅ​បញ្ច្រាស គាត់​បាន​បង្ហាញ​យើង អំពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ការអនុវត្ត​ដូចនេះ នៅក្នុង​ការសិក្សា​ព្រះគម្ពីរ​ប៊ីប​របស់​យើង។ គាត់​បាន​បកស្រាយ អំពី​របៀប​ដែល​ពាក្យ​ដែល​មាន​ចែង និង​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ បាន​ប្រាប់​ទុកជាមុន រំឭក និង​យោង​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក ហេតុនេះ​គាត់​ក៏បាន​ប្រាប់​យើង​អំពី​មូលហេតុ ដែល​ការ​ដឹង​ជាមុន អំពី​ចុងបញ្ចប់​នៃ​សាច់រឿង​ព្រះគម្ពីរ មាន​សារៈសំខាន់​ចំពោះ​ការសិក្សា​ព្រះគម្ពីរ។ គាត់​ក៏បាន​រំឭក​អ្នកអាន​របស់​គាត់​ថា ទាល់តែ​ព្រះយេស៊ូវ​បាន​មាន​ព្រះជន្ម​រស់​ឡើងវិញ ទើប​ពួក​សាវ័ក​ទ្រង់​យល់​អត្ថន័យ នៃ​ការ​អះអាង​របស់​ព្រះអង្គ​ថា ព្រះអង្គ​នឹង​សង់​ព្រះវិហារ​ឡើងវិញ​ក្នុងរយៈពេល៣ថ្ងៃ បន្ទាប់ពី​ព្រះវិហារ​ត្រូវ​បាន​បំផ្លាញ។ កណ្ឌ​គម្ពីរ​យ៉ូហាន​បាន​ប្រាប់​យើង​ថា “គឺ​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ពី​ព្រះវិហារ ដែល​ជា​រូបអង្គ​ទ្រង់​ទេ”(យ៉ូហាន ២:២១)។ ទាល់តែដល់​ពេលនោះ ទើប​ពួក​គេ​យល់​អត្ថន័យ នៃ​ការ​ប្រារព្ធ​ពិធីបុណ្យ​រំលង(មើល ម៉ាថាយ ២៦:១៧-២៩)។ ទាល់តែ​ពួក​គេ​បាន​ស្វែងយល់​អំពី​រឿង​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញាចាស់ ទើប​ពួក​គេ​អាច​យល់​ការ​បកស្រាយ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​ អំពី​អារម្មណ៍​ដ៏​ជ្រាលជ្រៅ​ដែល​ស្តេច​នៅ​សម័យ​បុរាណ មាន​ចំពោះ​ដំណាក់​របស់​ព្រះ(ទំនុកដំកើង ៦៩:៩ យ៉ូហាន…

Read article
ត្រៀមខ្លួនឆ្លើយសំណួររបស់អ្នកមិនជឿ

ហើយ​ឲ្យ​ប្រុងប្រៀប​ជានិច្ច ដោយ​សុភាព ហើយ​កោតខ្លាច ដើម្បីនឹង​តបឆ្លើយ​ដល់​អ្នកណា​ដែល​សួរ​ពី​ហេតុ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​របស់​អ្នករាល់គ្នា។ ១ពេត្រុស ៣:១៥ កាលពី​ឆ្នាំ១៩៤១ ក្លិប​លោក​សូ​ក្រាត​ត្រូវ​បាន​គេ​បង្កើត​ឡើង នៅ​សកលវិទ្យាល័យ​អក់​ស្វឺ​ត នៅ​ប្រទេស​អង់គ្លេស ក្នុង​គោលបំណង ដើម្បី​លើកទឹកចិត្ត​ឲ្យ​មានការ​ជជែកវែក​ញែក រវាង​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ជាមួយ​អ្នក​មិន​ជឿ​ថា ​ព្រះ​មាន​មែនឬអត់។ ការ​ជជែកវែក​ញែក​អំពី​ជំនឿ​សាសនា នៅ​សកលវិទ្យាល័យ​របស់​អ្នក​មិន​ជឿ​ព្រះ មិនមែន​ជា​រឿង​ចម្លែក​នោះ​ទេ តែ​អ្វី​ដែល​គួរឲ្យ​ភ្ញាក់ផ្អើល​នោះ​គឺ លោក​ស៊ីអេស លូ​អ៊ី​ស(C. S. Lewis) ជា​អ្នកប្រាជ្ញ​គ្រីស្ទបរិស័ទ​ដ៏​ល្បីល្បាញ បាន​ធ្វើជា​ប្រធាន​របស់​ក្លិប​នេះ អស់​រយៈពេល១៥ឆ្នាំ។ គាត់​បាន​ស្ម័គ្រចិត្ត​ឲ្យ​គេ​ចោទសួរ អំពី​ជំនឿ និង​ទស្សនៈ​របស់​គាត់ ដោយ​គាត់​ជឿ​ថា ជំនឿ​លើ​ព្រះគ្រីស្ទ​អាច​ប្រឈមមុខ​ដាក់​ការ​ចោទសួរ​ដែល​ពិបាក​ៗ​បាន។ គាត់​ដឹង​ថា យើង​មាន​ភស្តុតាង​ដែល​អាច​ទទួលយក​បាន និង​សម​ហេតុផល សម្រាប់​ឲ្យ​យើង​ជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។ ត្រង់​ចំណុច​នេះ លោក​លូ​អ៊ីស​កំ​ពុង​អនុវត្ត​តាម​ការ​បង្រៀន​របស់​សាវ័ក​ពេត្រុស ដល់​អ្នកជឿ​សម័យ​ដើម ដែល​កំពុង​រស់នៅ​ខ្ចាត់ខ្ចាយ ដោយ​រំឭក​ពួក​គេ​ “​ឲ្យ​ប្រុងប្រៀប​ជានិច្ច ដោយ​សុភាព ហើយ​កោតខ្លាច ដើម្បីនឹង​តបឆ្លើយ​ដល់​អ្នកណា​ដែល​សួរ​ពី​ហេតុ​នៃ​សេចក្តី​សង្ឃឹម​” របស់​ពួកគេ(១ពេត្រុស ៣:១៥)។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​នេះ សាវ័ក​ពេត្រុស​បាន​បង្ហាញ​ចំណុច​គន្លឹះ​ពីរ​យ៉ាង​គឺ : យើង​មានហេតុ​ផល​ដ៏​ល្អ ដែល​ត្រូវ​មាន​សង្ឃឹម​ក្នុង​ព្រះគ្រីស្ទ ហើយ​យើង​ត្រូវ​បង្ហាញ​ហេតុផល​របស់​យើង ដល់​អ្នកចោទ​សួរ ដោយចិត្ត​សុភាព និង​ការគោរព។…

Read article
ព្រះទ្រង់ស្គាល់អ្នកច្បាស់

ឱ​ព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​បាន​ពិនិត្យមើល ហើយ​បាន​ស្គាល់​ទូលបង្គំ​ផង។ ទំនុកដំកើង ១៣៩:១ ម្តាយ​ខ្ញុំ​ហាក់ដូចជា​អាច​មើល​ដឹង​ថា ខ្ញុំ​មាន​បញ្ហា ទោះ​ខ្ញុំ​មិនបាន​ប្រាប់​គាត់​ក៏ដោយ។ ថ្ងៃមួយ ខ្ញុំ​បាន​ជួប​ការ​លំបាក​ជាច្រើន​នៅ​សាលា ហើយក៏​ព្យាយាម​លាក់បាំង​អារម្មណ៍​នឿយណាយ ដោយ​សង្ឃឹមថា គ្មាន​នរណា​ចាប់អារម្មណ៍​ឡើយ។ គាត់​សួរ​ខ្ញុំ​ថា “កូន​មានរឿង​អី?” គាត់​ក៏​បន្ថែម​ទៀត​ថា “មុន​ពេល​កូន​និយាយ​ថា មិន​មានរឿង​អី​ កូន​ត្រូវ​ចាំ​ថា ម៉ាក់​ជា​ម៉ាក់​របស់​កូន។ ម៉ាក់​ផ្តល់​កំណើត​ឲ្យ​កូន ហើយ​ស្គាល់​កូន​ច្បាស់​ជាង​កូន​ស្គាល់​ខ្លួនឯង​ទៅទៀត”។ ម្តាយ​ខ្ញុំ​បាន​រំឭក​ខ្ញុំ​ជា​ទៀងទាត់​ថា ដោយសារ​គាត់​ស្គាល់​ខ្ញុំ​ច្បាស់ នោះ​គាត់​អាច​ត្រៀមខ្លួន​ជាស្រេច ដើម្បី​ជួយ​ខ្ញុំ ពេលណា​ខ្ញុំ​ត្រូវការ​គាត់​ខ្លាំង​បំផុត។ ក្នុងនាម​យើង​ជា​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ យើង​បាន​ទទួលការ​ថែរក្សា​ពី​ព្រះ ដែល​ស្គាល់​យើង​ច្បាស់។ ស្តេច​ដាវីឌ ដែល​ជា​អ្នកនិពន្ធ​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង បាន​សរសើរ​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់ ចំពោះ​ជីវិត​របស់​កូន​ព្រះអង្គ គឺ​ដូច​មាន​សេចក្តី​ចែងថា “ឱព្រះយេហូវ៉ា​អើយ ទ្រង់​បាន​ពិនិត្យមើល ហើយ​បាន​ស្គាល់​ទូលបង្គំ​ផង ទ្រង់​ជ្រាប​ការដែល​ទូលបង្គំ​អង្គុយ​ចុះ និង​ការដែល​ទូលបង្គំ​ក្រោក​ឡើង​ផង ទ្រង់​ក៏​យល់​គំនិត​របស់​ទូលបង្គំ​ពី​ចំងាយ​ដែរ”(ទំនុកដំកើង ១៣៩:១-២)។ ដោយសារ​ព្រះ​ទ្រង់​ជ្រាប​ច្បាស់​ថា យើង​ជា​នរណា គឺ​ជ្រាប​ទាំង​ចិត្ត គំនិត និង​ទង្វើ​របស់​យើង នោះ​យើង​មិន​អាច​ចេញពី​រង្វង់​នៅ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការ​ថែរក្សា​ជា​បរិបូរ​របស់​ព្រះអង្គ​ឡើយ(ខ.៧-១២)។ គឺ​ដូចដែល​ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ពោល​ថា “ទោះ​បើ​ទូលបង្គំ​នឹង​យក​ស្លាប​នៃ​បច្ចូសកាល ហោះ​ទៅ​នៅ​ឯ​ទី​បំផុត​នៃ​សមុទ្រ គង់តែ​ព្រះហស្ត​ទ្រង់​នឹង​នាំ​ទូលបង្គំ​នៅ​ទីនោះ ហើយ​ព្រះហស្ត​ស្តាំ​ទ្រង់​នឹង​ក្តាប់​ទូលបង្គំ​ដែរ”(ខ.៩-១០)។…

Read article
ការនឹកចាំ និងអធិស្ឋានឲ្យ

គេ​ក៏​ឃុំ​ពេត្រុស​ទុក​នៅក្នុង​គុក តែ​ចំណែកខាង​ពួក​ជំនុំ គេ​ខំប្រឹង​អធិស្ឋាន​ដល់​ព្រះ​ឲ្យ​គាត់​អស់ពី​ចិត្ត។ កិច្ចការ ១២:៥ ពេល​ដែល​អ្នក​ឮ​គេ​ប្រាប់​អ្នក​ថា “ខ្ញុំ​នឹង​នឹក​ចាំ ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​អ្នក” អ្នក​ប្រហែលជា​ឆ្ងល់​ថា តើ​គេ​ពិតជា​និយាយ​មែន​ឬ​អត់។ តែ​អ្នក​ប្រហែល​មិន​ចាំបាច់​ឆ្ងល់​ដូចនេះ​ទេ បើ​អ្នក​បានឮ​ពាក្យ​នោះ ពី​អ្នកស្រី​អេ​ណា ដេ​វីស។ គ្រប់គ្នា ក្នុង​ក្រុង​តូច​មួយ បានដឹង​ថា​អ្នកស្រី អេដណា(Edna) មាន​រហ័ស​នាម​ថា សៀវភៅ​ពណ៌លឿង ដោយសារ​គាត់​បាន​កត់ឈ្មោះ និង​សំណូមពរ​អធិស្ឋាន​របស់​មនុស្ស​ជា​ច្រើន ក្នុង​សៀវភៅ​របស់​គាត់ ពី​មួយ​បន្ទាត់​ទៅ​មួយ​បន្ទាត់ និង​ពី​មួយ​ទំព័រ​ទៅ​មួយ​ទំព័រ​ទៀត។ រៀងរាល់​ពេលព្រឹក​ព្រលឹម ដូន​ចាស់​រូប​នេះ​បាន​អធិស្ឋាន​ឮៗ ទៅកាន់​ព្រះអម្ចាស់។ អ្នក​ដែល​មានឈ្មោះ ក្នុង​បញ្ជី​របស់​គាត់​មិនមែន​សុទ្ធតែ​បាន​ទទួលការ​ឆ្លើយតប​ពី​ព្រះ សម្រាប់​សំណូមពរ​អធិស្ឋាន​របស់​ពួក​គេ​នោះ​ទេ តែ​មនុស្សជា​ច្រើន​បាន​ឡើង​ធ្វើ​ទីបន្ទាល់ អំពី​រឿង​ដ៏​អស្ចារ្យ​ដែល​បាន​កើតឡើង ក្នុង​ជីវិត​របស់​ពួក​គេ ហើយ​ពួក​គេ​ក៏បាន​អរព្រះគុណ​ព្រះ ដែល​បាន​ឆ្លើយតប​ការអធិស្ឋាន​របស់​ពួក​គេ ហើយក៏​បាន​អរគុណ​អ្នក​ស្រី​អេដណា ដែល​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់។ ព្រះ​ទ្រង់​បាន​បង្ហាញ​អំណាច​នៃ​ការអធិស្ឋាន នៅពេល​ដែល​សាវ័ក​ពេត្រុស​កំពុង​ជាប់​ឃុំខ្លួន។ ពេល​ដែល​សាវ័ក​ពេត្រុស​ត្រូវ​បក្ស​ពួក​របស់​ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​ចាប់​ខ្លួន​ដាក់គុក ដោយ​មាន​ទាហាន​បួន​ក្រុម​យាម​គាត់(កិច្ចការ ១២:៤) ពួក​ជំនុំ​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​គាត់​អស់ពី​ចិត្ត​(ខ.៥)។ ពួក​គេ​បាន​នឹក​ចាំ និង​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​លោក​ពេត្រុស។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ធ្វើការ​អស្ចារ្យ! មាន​ទេវតា​មួយ​អង្គបាន​យាង​មក​ជួប​លោក​ពេត្រុស​ក្នុង​គុក ដោយ​ដោះលែង​គាត់ ហើយ​នាំ​គាត់​ទៅ​កន្លែង​សុវត្ថិភាព នៅ​ក្រៅ​គុក(ខ.៧-១០)។ អ្នកខ្លះ​ប្រហែល​ប្រាប់​យើង​ថា ពួក​គេ​នឹង​នឹក​ចាំ ហើយ​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​យើង តែ​ពួកគេ​ក៏​ខក​ខាន​មិន​បាន​អធិស្ឋាន​ឲ្យ​យើង។…

Read article
ការសម្រាកពិតប្រាកដ

…ទាំង​ធ្វើ​បន្ទាល់​ឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា​បាន​ដើរ​យ៉ាង​គួរ​នឹង​ព្រះ ដែល​ទ្រង់​ហៅ​អ្នករាល់គ្នា​មក​ក្នុង​នគរ ហើយ​ក្នុង​សិរីល្អ​របស់​ទ្រង់។ ១ថែ​ស្សា​ឡូ​និច ២:១២ ក្នុង​បទ​កំណាព្យ​មាន​ចំណងជើង​ថា “ការសម្រាក” អ្នកនិពន្ធ​បាន​ជំរុញចិត្ត​យើង ឲ្យ​មានទម្លាប់​ញែក ពេល “សម្រាក” ឲ្យ​ដាច់​ពី​ពេល “ធ្វើការ” ដោយ​សួរ​ថា “តើ​វា​ជា​ការសម្រាក​ពិតប្រាកដ ឬ​ជា​ការងារ?” បើ​អ្នក​ចង់​ពិសោធន៍​នឹង​ការសម្រាក​ដ៏​ពិត ជាជាង​ព្យាយាម​ជៀសវាង​តួនាទី​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ក្នុង​ជីវិត អ្នកនិពន្ធ​បាន​ជំរុញ​យើង​ថា “ចូរ​ធ្វើការ​ឲ្យអស់​ពីចិត្ត។ ចូរ​ប្រើ​ពេលសម្រាក ឲ្យបាន​ល្អ ពុំ​នោះ​ទេ វា​មិនមែន​ជា​ការសម្រាក​ទេ តែ​នៅ​ក្បែរ​អ្នកមាន​តែ​ការ​បំពេញ​តួនាទី”។ អ្នកនិពន្ធ​រូប​នេះ​បាន​ធ្វើការ​សន្និដ្ឋាន​ថា ការ​សម្រាក និង​ក្តី​អំណរ​ពិតប្រាកដ​អាច​រកបាន តាមរយៈ​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការបម្រើ។ ទស្សនៈ​របស់​គាត់​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ការ​លើកទឹកចិត្ត ដែល​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទី​ក្រុង​ថែស្សាឡូនិច។ គាត់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា ព្រះ​បាន​ត្រាស់​ហៅ​គាត់​ឲ្យ​លើកទឹកចិត្ត​អ្នកជឿ “ឲ្យ​រស់នៅ ឲ្យ​សមគួរ​នឹង​ព្រះ”(១ថែ​ស្សា​ឡូ​និច ២:១២) ហើយ​បន្ទាប់មក គាត់​ក៏បាន​បកស្រាយ​ឲ្យ​កាន់តែ​ជាក់លាក់​ថា ជីវិត​ប្រភេទ​នោះ គឺ​មាន​ភាព​ពិត​ត្រង់ សេចក្តី​ស្រឡាញ់ និង​ការបម្រើ ដោយ​ស្រគត់ស្រគំ។ គាត់​ក៏បាន​អធិស្ឋាន​សូម​ព្រះ​ទ្រង់​ចម្រើន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​របស់​ពួក​គេ ឲ្យ​បាន​ពេញ​ពោរ​ហូរហៀរ​ដល់គ្នា​ទៅវិញទៅមក ព្រមទាំង​ដល់​មនុស្ស​ទាំងអស់​ផង(៣:១២)។ ហើយ​គាត់​ក៏បាន​ជំរុញ​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​ ឲ្យ “ខំប្រឹង​ឲ្យអស់​ពីចិត្ត និង​នៅ​ដោយ​ស្រគត់ស្រគំ ទាំង​ប្រព្រឹត្ត​តែ​រឿង​ជា​របស់​ផង​ខ្លួន ហើយ​ធ្វើការដោយដៃ​ខ្លួនឯង​ផង”(៤:១១)។ វា​ជា​ប្រភេទ​ជីវិត…

Read article