នំម៉ាណាប្រចាំថ្ងៃ

You are here:
អំណាចនៃព្រះបន្ទូលធ្វើការ

ពាក្យ​អញ ដែល​ចេញពី​មាត់​អញ​ទៅ …គឺ​នឹង​ធ្វើ​សំរេច​តាម​សេចក្តី​ប៉ងប្រាថ្នា​នៅក្នុង​ចិត្ត​អញ ហើយនឹង​ចំរើន​កើនឡើង ក្នុង​ការអ្វី ដែល​អញ​ចាត់​ទៅ​ធ្វើ​នោះ។ អេសាយ ៥៥:១១ លោក​ប៊ែន ម៉ាល​ខូ​មសិ​ន(Ben Malcolmson) ជា​និស្សិត ដែល​គ្មាន​បទពិសោធន៍​ក្នុង​ការ​លេង​កីឡាបាល់ទាត់​អាមេរិក តែ​បាន​ក្លាយជា​កីឡាករ ដែល​មិន​បាន​ហ្វឹកហាត់​នៅក្នុង​ក្រុម សម្រាប់​ក្រុម​ជើងឯក របស់​សកល​វិទ្យាល័យ​កាលីហ្វូញ៉ា​ខាងត្បូង កាលពី​ឆ្នាំ២០០៧។ ក្នុ្ងង​នាម​គាត់​ជា​អ្នកកាសែត​ប្រចាំ​សាលា គាត់​បានសម្រេច​ចិត្ត​សរសេរ​អត្ថបទ អំពី​បទពិសោធន៍​ផ្ទាល់ខ្លួន ក្នុង​ដំណើរការ​នៃ​ការសាកល្បង​ដ៏​ពិបាក។ គាត់​មិន​នឹកស្មាន​សោះ​ថា គាត់​បាន​ជាប់ការ​ប្រឡង​ចូល​ក្រុម ដែល​មនុស្សជា​ច្រើន​ចង់​ចូលរួម​ដែរ។ បន្ទាប់ពី​បាន​ចូលក្នុង​ក្រុម​នោះ​ហើយ ជំនឿ​របស់​គាត់​បាន​ជំរុញ​គាត់ ឲ្យ​ស្វែងរក​បំណង​ព្រះទ័យ ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​សម្រាប់​គាត់ ក្នុង​ឱកាស​ដែល​គាត់​មិន​នឹក​ស្នាន​ដល់។ តែ​មិត្ត​រួម​ក្រុម​របស់​គាត់​មិន​មាន​ចំណាប់​អារម្មណ៍ នៅក្នុង​ការ​ជជែក​អំពី​សេចក្តី​ជំនឿ​ទេ បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​មានការ​បាក់ទឹកចិត្ត។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​អធិស្ឋាន​សូម​ការដឹកនាំ​ពី​ព្រះ គាត់​ក៏បាន​អាន​ពាក្យ​ក្រើន​រំឭក​ដ៏​មានអំណាច ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​អេសាយ ដែល​ក្នុង​នោះ​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា “ពាក្យ​អញ ដែល​ចេញពី​មាត់​អញ​ទៅ …គឺ​នឹង​ធ្វើ​សំរេច​តាម​សេចក្តី​ប៉ងប្រាថ្នា​នៅក្នុង​ចិត្ត​អញ ហើយនឹង​ចំរើន​កើនឡើង ក្នុង​ការអ្វី ដែល​អញ​ចាត់​ទៅ​ធ្វើ​នោះ (អេសាយ ៥៥:១១)។ ដោយសារ​ការ​បណ្តាល​ចិត្ត​ពី​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អេសាយ គាត់​ក៏បាន​សម្រេចចិត្ត​ចែក​ព្រះគម្ពីរ​ដល់​កីឡាករ​ក្នុង​ក្រុម​ម្នាក់​មួយ​ក្បាល​ៗ។ គាត់​ក៏បាន​ជួប​ការ​បដិសេធន៍​ម្តង​ទៀត។ តែ​ជាច្រើន​ឆ្នាំក្រោយ​មក គាត់​ក៏បាន​ដឹង​ថា មាន​កីឡាករ​ម្នាក់​បាន​អាន​គម្ពីរ​ដែល​គាត់​បាន​ឲ្យ ហើយ​មុន​ពេល​កីឡាករ​នោះ​បាត់បង់ជីវិត​យ៉ាង​សោកសៅ កីឡាករ​នោះ​ក៏បាន​ធ្វើ​បន្ទាល់​ថា គាត់​មាន​ទំនាក់ទំនង​ផ្ទាល់ខ្លួន​ជាមួយ​ព្រះ ហើយ​ស្រេកឃ្លាន​រក​ព្រះ…

Read article
ទុកចិត្តថា ព្រះទ្រង់ទតឃើញផ្លូវនៅខាងមុខ

រួច​វិល​ទៅ​ស្រុក​គេ​វិញ តាមផ្លូវ​មួយទៀត​ទៅ ដោយ​ព្រោះ​ព្រះ​ទ្រង់​ពន្យល់​សប្តិ​ប្រាប់ មិន​ឲ្យ​ត្រឡប់ទៅ​ឯហេ​រ៉ូ​ឌវិញ​ឡើយ។ ម៉ាថាយ ២:១២ ខណៈ​ពេល​ដែល​ស្វាមី​ខ្ញុំ​កំពុង​បើកឡាន ជូន​យើង​ទៅកាន់​តំបន់ ដែល​យើង​មិន​ស្គាល់ គាត់​ក៏បាន​កត់សំគាល់​ឃើញថា ប្រព័ន្ធGPS ហាក់ដូចជា​បង្ហាញ​ទិសដៅ​ខុស។ បន្ទាប់ពី​យើង​បាន​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ផ្លូវ​ធំ​ដែល​មាន​គន្លង​ផ្លូវ៤ចំណែក ប្រព័ន្ធGPS ក៏បាន​ឲ្យ​យោបល់​យើង​ថា យើង​គួរតែ​ចេញពី​ផ្លូវ​ធំ​នោះ បត់​ចូល​ផ្លូវ​តូច​ដែល​ស្រប​ផ្លូវ​ធំ​នោះ។ គាត់​ក៏បាន​ទុកចិត្ត​ការណែនាំ​នោះ ទោះ​មិន​ឃើញ​មាន​ការ​ពន្យារ​ពេល​ក៏ដោយ។ ទោះជាយ៉ាងណា​ក៏ដោយ ពេល​យើង​ធ្វើដំណើរ​ទៅមុខ​ទៀត តាមផ្លូវ​តូច​នោះ បាន​ប្រហែល១៦គីឡូម៉ែត្រ យើង​បានឃើញ​ផ្លូវ​ធំ​ដែល​មាន​ទិសដៅ​ស្រប​យើង កំពុង​មានដំណើរ​យឺត ស្ទើរតែ​ស្ទះ​មិន​អាច​ទៅមុខ​រួច។ តើ​ផ្លូវ​នោះ​កំពុង​មាន​បញ្ហា​អ្វី? តាមពិត​ផ្លូវ​ធំ​នោះ​កំពុង​មានការ​សាងសង់​ធំ​មួយ នៅ​ខាងមុខ។ ចុះ​ចំណែក​ឯ​ផ្លូវ​តូច​វិញ? វា​មិនសូវ​មាន​ឡាន​ធ្វើ​ចរាចរណ៍ ដូចនេះ យើង​អាច​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​រក​គោលដៅ​យើង យ៉ាង​រលូន។ ស្វាមី​ខ្ញុំ​ក៏បាន​និយាយ​ថា គាត់​មិន​អាច​មើលឃើញ​ផ្លូវ​នៅ​ខាងមុខ​ទេ តែ​ប្រព័ន្ធGPS អាច​មើល​ដឹង។ យើង​ក៏បាន​យល់ឃើញ​ដូចគ្នា​ថា “ព្រះ​ទ្រង់​ជ្រាប​អំពី​ផ្លូវ​នៅ​ខាងមុខ ដែល​យើង​កំពុងតែ​ធ្វើដំណើរ​ទៅ”។ រឿង​នេះ​បាន​ធ្វើឲ្យ​ខ្ញុំ​នឹក​ចាំ អំពី​ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​បើក​សម្ដែង​ឲ្យ​ពួក​ហោរា​ដឹង​ក្នុង​សុបិន អំពី​ទិសដៅ​ដែល​ពួក​គេ​ត្រូវ​ផ្លាស់​ប្តូរ ខណៈ​ពេល​ដែល​ពួក​គេ​កំពុង​ធ្វើដំណើរ​ពី​ទិសខាងកើត មក​ថ្វាយបង្គំ​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​បាន​យាង​មក​ប្រសូត​ជា​ស្តេច​នៃ​សាសន៍​យូដា (ម៉ាថាយ ២:២)។ ស្តេច​ហេរ៉ូឌ​មាន​ការ​ថប់បារម្ភ ដោយសារ​ដំណឹង​អំពី​ការ​ប្រសូត​របស់​ទ្រង់ ក៏​បាន​កុហក​ពួក​ហោរា ដោយ​ចាត់​ពួក​គេ​ទៅ​ភូមិ​បេថ្លេហិម ដោយ​បន្ទូល​ថា “ចូរ​អ្នករាល់គ្នា​ទៅ​ស៊ើបដំណឹង…

Read article
ចូលក្នុងការប្រយុទ្ធដោយចិត្តក្លាហាន

កាល​សាសន៍​ភី​លី​ស្ទីន​ម្នាក់​នោះ​បាន​ចូល​មក​ជិត ដើម្បី​ជួបនឹង​ដាវីឌ​ហើយ នោះ​ដាវីឌ​ក៏​ប្រញាប់​ប្រញាល់​រត់​ចូល​ទៅ​ខាងគេ ដើម្បី​ជួយគ្នា។ ១សាំ​យ៉ូអែល ១៧:៤៨ មាន​សត្វ​មាន់​ទើ​គី​ព្រៃ២ក្បាល​ឈរ​នៅ​លើ​ផ្លូវលំ នៅ​ខាងមុខ​ខ្ញុំ។ ខ្ញុំ​ឆ្ងល់​ថា តើ​ខ្ញុំ​អាច​នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ពួក​វា ប៉ុន្មាន​ម៉ែត្រ ទើប​មាន​សុវត្ថិភាព? ខ្ញុំ​ក៏បាន​បន្ថយល្បឿន។ ការ​រត់​ត្រឹក​ៗ​ហាត់ប្រាណ​ក៏បាន​ក្លាយជា​ការ​ដើរ​វិញ បន្ទាប់មក ខ្ញុំ​ក៏​ឈរ​ត្រឹង​មួយ​កន្លែង។ ខ្ញុំ​គិតស្មាន​ថា វិធី​សាស្ត្រ​នេះ​មានប្រសិទ្ធភាព​ហើយ។ តែ​សត្វ​មាន់​ទើ​គី​ព្រៃ​ទាំងនោះ​ក៏បាន​ដើរមក​រក​ខ្ញុំ ដោយ​មិន​បង្អង់។ មួយសន្ទុះ​ក្រោយមក ពួក​វា​ក៏បាន​ចឹក​ដៃ​ខ្ញុំ បន្ទាប់មក​ចឹក​ខ្លួនខ្ញុំ​ពី​ខាងក្រោយ​ទៀត។ តើ​ចំពុះ​ពួក​វា​មុត​ប៉ុណ្ណា? ខ្ញុំ​ក៏បាន​ដើរ​គេច​ពី​ពួក​វា។ ពួក​វា​ក៏បាន​ដើរ​ទ្រេតទ្រោត​តាម​ពីក្រោយ​ខ្ញុំ ហើយក៏​បាន​ឈប់​ដេញ​តាមខ្ញុំ​ទៀត។ តាមធម្មតា​មនុស្ស​តាម​ប្រ​ម៉ាញ់​សត្វ​ទាំងនេះ! តែ​ឥឡូវនេះ​សត្វ​ដែល​គេ​តាម​ប្រ​ម៉ាញ់ បែរជា​ក្លាយជា​ព្រាន​ប្រមាញ់​វិញ ដោយ​ពួក​វា​ជា​អ្នក​ចាប់​ផ្តើម​មុន។ ខ្ញុំ​ក៏បាន​ឆ្ងល់​ថា តើ​ពួក​វា​ល្ងង់ខ្លៅ​ពេក​ទេ បាន​ជា​មិន​ខ្លាច​ខ្ញុំ​ចាប់​ពួក​វា​អញ្ចឹង? តែ​ខ្ញុំ​ក៏​មិន​ចង់​ឲ្យ​មានរបួស​ដោយសារ​ពួក​វា​ដែរ ដូចនេះ ខ្ញុំ​ក៏បាន​គេច​ចេញពី​ពួក​វា។ កាល​ដាវីឌ​ប្រយុទ្ធ​នឹង​កូលីយ៉ាត កូលីយ៉ាត​មើលឃើញ​ថា ដាវីឌ​គ្មានអ្វី​គួរឲ្យ​ខ្លាច​ទេ ដូចនេះ គាត់​ក៏បាន​បញ្ឈឺ​ដាវីឌ ឲ្យ​ចូល​មក​ក្បែរ​គាត់។ គាត់​ស្រែក​ប្រាប់​ដាវីឌ​ថា “ចូរ​មក​ឯ​អញ​ចុះ អញ​នឹង​ឲ្យ​សាច់​ឯង ដល់​សត្វ​ហើរ​លើ​អាកាស និង​សត្វព្រៃ​ផង”(១សាំ​យ៉ូអែល ១៧:៤៤)។ ដាវីឌ​ក៏បាន​ចាប់ផ្តើម​ការ​ប្រយុទ្ធ​មុន ដោយ​រត់​ទៅ​រក​កូ​លី​យ៉ាត តែ​មិនមែន​ដោយសារ​គាត់​ល្ងង់ខ្លៅ​នោះ​ទេ តែ​ដោយសារ​គាត់​ទុកចិត្ត​ព្រះ។ ដាវីឌ​ក៏​ស្រែក​ឡើង​ថា “នៅ​ថ្ងៃនេះ…

Read article
ការផ្លាស់ប្រែពិតប្រាកដ

ខាង​ឯ​កិរិយា​ប្រព្រឹត្ត​កាលពីដើម នោះ​ត្រូវឲ្យ​អ្នករាល់គ្នា​បាន​ដោះមនុស្ស​ចាស់ ដែល​តែងតែ​ខូច​ទៅ … ព្រមទាំង​ប្រដាប់ខ្លួន ដោយ​មនុស្ស​ថ្មី​វិញ។ អេភេសូរ ៤:២២-២៤ ខ្លូត(Claud) បាន​ចម្រើន​វ័យ​ធំឡើង ក្នុង​គ្រួសារ​ដ៏​វឹកវរ នៅ​ភាព​ខាងត្បូង​នៃ​ទី​ក្រុង​ឡុងដ៍។ គាត់​បាន​ចាប់ផ្តើម​លក់​កញ្ឆា ពេល​គាត់​មាន​អាយុ១៥ឆ្នាំ ហើយ​លក់​ឆ្នាំ​ញៀន​ហេរ៉ូអ៊ីន នៅ​អាយុ២៥ឆ្នាំ។ ដើម្បី​បិទបាំង​ទង្វើ​អាក្រក់​របស់​ខ្លួន គាត់​ក៏បាន​ធ្វើការ​ជា​គ្រូបង្រៀន​យុវជន។ មិនយូរ​ប៉ុន្មាន អ្នកគ្រប់គ្រង​របស់​គាត់​ដែល​ជា​គ្រីស្ទបរិស័ទ មានការ​ចាប់អារម្មណ៍​ចំពោះ​គាត់ ហើយ​គាត់​ក៏​ចង់​ស្វែងយល់​បន្ថែម​អំពី​ជំនឿ​គ្រីស្ទបរិស័ទ។ បន្ទាប់ពី​គាត់​បាន​ចូលរួម​វគ្គសិក្សា​មួយ ដើម្បី​ស្វែងយល់​ជំនឿ​គ្រីស្ទបរិស័ទ គាត់​ក៏បាន​យាង​ព្រះយេស៊ូវ​ចូលក្នុង​ជីវិត​គាត់។ គាត់​ក៏បាន​និយាយ​ថា គាត់​បាន​ស្គាល់​ព្រះវ​ត្ត​មាន​ព្រះ ហើយ​គេ​ក៏បាន​ឃើញ​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​កើតមាន​ក្នុង​ជីវិត​គាត់​យ៉ាង​ឆាប់រហ័ស។ គាត់​ថា គាត់​បាន​ក្លាយជា​អ្នក​ជួញ​គ្រឿងញៀន​ដែល​មាន​អំណរ​បំផុត។ ប៉ុន្តែ ព្រះយេស៊ូវ​មិន​បាន​ធ្វើការ​ក្នុង​ជីវិត​គាត់​តែ​ប៉ុណ្ណេះ​ឡើយ។ ពេល​ដែល​លោក​ខ្លូត​ថ្លឹង​កញ្ចប់​ថ្នាំ​កូកាអ៊ីន នៅ​ថ្ងៃបន្ទាប់ គាត់​ក៏បាន​គិតថា គាត់​កំពុងតែ​ធ្វើ​រឿង​ដ៏​ល្ងង់ខ្លៅ។ គាត់​កំពុងតែ​លក់​ថ្នាំពុល​ទៅ​ឲ្យ​អ្នកដទៃ! គាត់​ក៏បាន​ដឹងខ្លួន​ថា គាត់​ត្រូវតែ​ឈប់​លក់​ថ្នាំញៀន​ទៀត ហើយ​ត្រូវ​ស្វែងរក​ការងារ​ធ្វើ។ ដោយ​ជំនួយ​មក​ពី​ព្រះវិញ្ញាណ គាត់​ក៏បាន​បិទ​ទូរស័ព្ទ​គាត់​ចោល ហើយ​ឈប់​​ជួញដូរ​គ្រឿងញៀន​ទៀត។ សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​និយាយ​សំដៅ​ទៅលើ​ការ​ផ្លាស់​ប្រែ​ដូចនេះ​ឯង នៅពេល​ដែល​គាត់​សរសេរ​សំបុត្រ​ផ្ញើ​ទៅ​ពួក​ជំនុំ​នៅ​ទីក្រុង​អេភេសូរ។ គាត់​បាន​បង្រៀន​អ្នកជឿ​ទាំងឡាយ កុំ​ឲ្យ​រស់នៅ​ក្នុង​ជីវិត​ដែល​ដាច់​ចេញពី​ព្រះ​ឡើយ តែ​ត្រូវ “ដោះមនុស្ស​ចាស់ ដែល​តែងតែ​ខូច​ទៅ តាម​សេចក្តី​ប៉ងប្រាថ្នា​របស់​សេចក្តី​ឆបោក​ចោលចេញ” ហើយ​ផ្ទុយទៅវិញ ត្រូវ “ប្រដាប់ខ្លួន ដោយ​មនុស្ស​ថ្មី​វិញ…

Read article
ចិត្តដែលមានកំហឹង

សូម្បីតែ​អ្នកណា​ដែល​ខឹង​នឹង​បងប្អូន នោះ​ក្រែង​ត្រូវ​ជាប់​ជំនុំជំរះ​ដែរ។ ម៉ាថាយ ៥:២២ គើ​រនី​ខា ជា​ឈ្មោះ​ផ្ទាំងគំនូរ​ផ្នែក​នយោបាយ ដ៏​សំខាន់​បំផុត​របស់​លោក​ប៉ាប្លូ ពីកាសូ(Pablo Picasso) ដែល​ពិពណ៌នា អំពី​ការ​បំផ្លិច​បំផ្លាញ​ទី​ក្រុង​គើរនីខា ជាទី​ក្រុង​តូច​មួយ​នៅ​ប្រទេស​អេស្ប៉ាញ។ ក្នុង​អំឡុង​សម័យ​បដិវត្តន៍​នៅ​ប្រទេស​អេស្ប៉ាញ ដែល​ជិតដល់​សម័យ​សង្គ្រាម​លោក​លើក​ទី២ កងទ័ព​ជាតិនិយម​របស់​អេស្ប៉ាញ​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ពួក​ណា​ហ្ស៊ី​អាឡឺម៉ង់​ប្រើ​ទីក្រុង​នេះ សម្រាប់​ការ​ហ្វឹក​ហាក់​ទម្លាក់​គ្រាប់បែក។ រឿង​ទម្លាក់​គ្រាប់បែក​ដ៏​ចម្រូង​ចម្រាស់​នេះ​បាន​ឆក់​យកជីវិត​មនុស្សជា​ច្រើន ដោយ​ទាក់ទាញ​ចំណាប់​អារម្មណ៍​សហគមន៍​អន្តរជាតិ​ឲ្យ​មានការ​ព្រួយបារម្ភ អំពី​ភាព​អសីលធម៌​នៃ​ការ​ទម្លាក់​គ្រាប់បែក​មក​លើ​គោលដៅ​ជនស៊ីវិល។ ផ្ទាំងគំនូរ​របស់​លោក​ពី​កា​សូ​បាន​ឆ្លុះបញ្ចាំង​អំពី​ការ​ស្រមៃ​របស់​ពិភពលោក​ដែល​កំពុង​មើល​មក​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​នោះ ហើយក៏​បាន​ក្លាយជា​កត្តា​ជំរុញ​ឲ្យ​មានការ​ពិភាក្សា​គ្នា អំពី​សមត្ថភាព​របស់​មនុស្ស នៅក្នុង​ការបំផ្លាញ​គ្នា ទៅវិញទៅមក។ សម្រាប់​អ្នក​ដែល​មានទំនុក​ចិត្ត​ថា ខ្លួន​នឹង​មិន​បង្ហូរឈាម​អ្នកដទៃ ដោយ​ចេតនា ពួក​គេ​គួរតែ​នឹក​ចាំ ព្រះបន្ទូល​ព្រះយេស៊ូវ​ ដែល​បាន​បង្រៀន​ថា “អ្នករាល់គ្នា​បានឮ​សេចក្តី​ដែល​សំដែង​ដល់​មនុស្ស​ពី​បុរាណ ថា«កុំ​ឲ្យ​សំឡាប់​មនុស្ស​ឲ្យសោះ» បើ​អ្នកណា​សំឡាប់​មនុស្ស នោះ​ក្រែង​ត្រូវ​ជាប់​ជំនុំជំរះ​ហើយ តែ​ខ្ញុំ​ប្រាប់​អ្នករាល់គ្នា​ដូច្នេះ​វិញ ថា សូម្បីតែ​អ្នកណា​ដែល​ខឹង​នឹង​បងប្អូន នោះ​ក្រែង​ត្រូវ​ជាប់​ជំនុំជំរះ​ដែរ”(ម៉ាថាយ ៥:២១-២២)។ ទោះ​យើង​មិនបាន​សម្លាប់​គេ តែ​ចិត្ត​ដែល​ចង់​ឲ្យ​គេ​ស្លាប់ នោះ​ក៏បាន​រាប់​ជា​បាប​ទៅ​ហើយ។ ពេលណា​សេចក្តី​កំហឹង​មក​លើ​អ្នកដទៃ​កំពុងតែ​ស៊ី​បំផ្លាញ​យើង យើង​ត្រូវការ​ព្រះវិញ្ញាណ​បរិសុទ្ធ​បំពេញ និង​គ្រប់គ្រង​ចិត្ត​យើង ដើម្បីឲ្យ​ផល​ផ្លែ​ខាង​សាច់ឈាម ត្រូវ​បាន​ជំនួស​ដោយ​ផល​ផ្លែ​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណ​វិញ(កាឡាទី ៥:១៩-២៣)។ បន្ទាប់មក ទំនាក់ទំនង​របស់​យើង អាច​មាន​សេចក្តី​ស្រឡាញ់ អំណរ​អរ និង​សេចក្តី​សុខសាន្ត។—BILL CROWDER តើ​ទំនាក់ទំនង​របស់​អ្នកជា​មួយ​អ្នកដទៃ…

Read article
ជ្រើសរើសយកក្តីអាណិត

មិន​ត្រូវឲ្យ​នឹកឃើញ ពី​ថ្ងៃ​របស់​បងប្អូន​ឯង ជា​ថ្ងៃ​ដែលគេ​ត្រូវ​អន្តរាយ។ អូបាឌា ១:១២ រឿង​មួយចំនួន ដែល​បាន​កើតឡើង​ក្នុង​ពេល​ព្រឹល​ធ្លាក់ ត្រូវ​បាន​គេ​យក​មក​ចាក់​ផ្សាយ​មាន​រយៈពេល៥នាទី ជា​ចំណុច​សំខាន់ នៃ​វគ្គ​មួយ ក្នុង​កម្មវិធី​ទូរទស្សន៍។ ក្នុង​វីដេអូ​ដែលគេ​បាន​ថត​នៅផ្ទះ​នោះ គេ​ឃើញ​មនុស្ស​ជិះ​ស្គី​ចុះពី​លើដំបូល​ផ្ទះ បុក​វត្ថុ​អ្វីមួយ ហើយ​ខ្លះ​រអិលដួល​នៅ​លើទឹក​កក តាមរបៀប​ដ៏​កំប្លែង បាន​នាំឲ្យមាន​សំណើច និង​ការទះដៃ​ដល់​ទស្សនិកជន នៅ​ក្នុង​ស្ទូ​ឌី​យ៉ូ​ទូរទស្សន៍ ក៏ដូចជា​នៅ​តាម​ផ្ទះ។ ពួក​គេ​ហាក់ដូចជា​សើច​ខ្លាំង​បំផុត នៅពេល​ដែល​ពួក​គេ​ឃើញ​អ្នក​ទាំងនោះ សមនឹង​ជួប​គ្រោះថ្នាក់ ដោយសារ​ទង្វើ​ដ៏​ល្ងង់ខ្លៅ​របស់​ខ្លួន។ វីដេអូ​កំប្លែង​ដែលគេ​បាន​ថត​នៅផ្ទះ មិន​មាន​អ្វី​អាក្រក់​ទេ តែ​អាច​ឆ្លុះបញ្ចាំង​អំពី​ចំណុចខ្សោយ​របស់​យើង ដែល​ងាយ​នឹង​សើច ឬ​ទាញ​យក​ប្រយោជន៍ ពេល​ដែល​អ្នកដទៃ​មាន​បញ្ហា។ រឿង​ដូចនេះ​បាន​កត់ទុក​ក្នុង​កណ្ឌ​គម្ពីរ​អូបាឌា អំពី​ជនជាតិ​ពីរ គឺ​អ៊ីស្រាអែល និង​អេ​ដំម។ ពេល​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់ទត​ឃើញថា ពួក​អ៊ីស្រាអែល​សម​នឹង​ទទួលទោស ដោយសារ​អំពើបាប​របស់​ខ្លួន សាសន៍​អេដំម​ក៏​បាន​អរសប្បាយ។ ពួក​អេដំម​បាន​ឆ្លៀត​ឱកាស​ចូលលុក​លុយ​ទីក្រុង​របស់​ពួក​អ៊ីស្រាអែល ស្កាត់ផ្លូវ​ពួក​គេ​មិន​ឲ្យ​រត់គេច ហើយក៏​បាន​ចូលដៃ​ជាមួយ​ខ្មាំងសត្រូវ​របស់​ពួក​គេ(អូបាឌា ១:១៣-១៤)។ ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​មាន​បន្ទូល​ព្រមាន តាមរយៈ​ហោរា​អូបាឌា​ថា “មិន​ត្រូវឲ្យ​នឹកឃើញ ពី​ថ្ងៃ​របស់​បងប្អូន​ឯង ជា​ថ្ងៃ​ដែលគេ​ត្រូវ​អន្តរាយ ដោយមាន​ចិត្តរីករាយ​ពី​ដំណើរ​ពួក​កូនចៅ​យូដា ក្នុង​កាលដែល​គេ​ត្រូវ​បំផ្លាញ​នោះ​ឡើយ ដ្បិត​ថ្ងៃ​របស់​ព្រះយេហូវ៉ា ជិតនឹង​មក​លើ​អស់ទាំង​សាសន៍​ហើយ”(ខ.១២,១៥)។ ពេលណា​យើង​ឃើញ​បញ្ហា​ប្រឈម ឬ​ទុក្ខវេទនា​របស់​អ្នកដទៃ ទោះ​ពួក​គេ​សមនឹង​ជួប​បញ្ហា​នោះ​ឬ​អត់​ក៏ដោយ ក៏​យើង​ត្រូវតែ​ជ្រើសរើស​យក​ការ​អាណិត…

Read article
យកព្រះទ័យទុកដាក់ចំពោះរឿងតូចល្អិត

នាង​ក៏​ឃើញ​កូន​ទូក​នៅ​នា​កណ្តាល​គុម្ព​ត្រែង ទើប​ចាត់​ភីលៀង​ម្នាក់​ឲ្យ​ទៅ​នាំ​យក​មក នាង​បើក​ទៅ​ឃើញ​កូនតូច។ និក្ខមនំ ២:៥-៦ ខេ​វិន(Kevin) និង​ឃី​មបឺ​លី(Kimberley)បាន​ជួប​ការ​លំបាក​ជាច្រើន ក្នុង​ពេល​មួយ​សប្តាហ៍​នោះ។ ជំងឺឆ្កួត​ជ្រូក​របស់​ខេ​វីន ស្រាប់​តែ​មាន​ភាព​ធ្ងន់ធ្ងរ​កាន់តែ​ខ្លាំង ហើយ​គេ​ក៏បាន​បញ្ជូន​គាត់​ទៅ​មន្ទីរពេទ្យ។ ក្នុងអំឡុងពេល​នៃ​ការ​រាតត្បាត​នៃ​ជំងឺ​កូ​វី​ឌ កូន​ចិញ្ចឹម​ទាំង​៤​នាក់ ជា​ក្មេង​តូច​នៅឡើយ មានការ​ធុញថប់​កាន់តែ​ខ្លាំង ដោយសារ​ការ​នៅក្នុង​ផ្ទះ​យូរ​ពេក។ ជាង​នេះ​ទៅទៀត ឃី​មបឺ​លី​មិន​អាច​ធ្វើម្ហូប​ឲ្យបាន​សមរម្យ ដោយ​ប្រើ​អ្វី​ដែល​មាន​ក្នុង​ទូទឹកកក។ នាង​ឃ្លាន​មើម​ការ៉ុត តែ​មិន​អាច​ទៅ​រក​ទិញ​វា​បាន។ មួយ​ម៉ោង​ក្រោយមក នាង​ឮ​សម្លេង​គោះទ្វារ។ នាង​ក៏បាន​បើកទ្វារ​ឡើង ឃើញ​មិត្ត​ភក្តិ​របស់​នាង គឺ​អ្នកស្រី​អា​មែន​ដា(Amanda) និង​លោក​អ៊ែនឌី(Andy) កំពុង​ឈរ​កាន់​អាហារ​ដែល​ពួក​គេ​បាន​រៀបចំ​សម្រាប់​គ្រួសារ​នាង ដោយមាន​មើម​ការ៉ុត​ផង​ដែរ។ គេ​ថា បញ្ហា​ដ៏​តូច​ល្អិត​ដែល​យើង​មើល​រំលង អាច​នាំឲ្យមាន​ការ​លំបាក។ តែ​រឿង​ដ៏​អស្ចារ្យ ក្នុង​ប្រវត្តិ​សាស្ត្រ​ជនជាតិយូដា បាន​បង្ហាញថា ព្រះ​ទ្រង់​បាន​យក​ព្រះទ័យ​ទុកដាក់ ក្នុង​រឿង​ដ៏​តូច​ល្អិត។ កាលនោះ ស្តេច​ផារ៉ោន​បាន​ចេញ​ព្រះរាជ​បញ្ជា ឲ្យ​គេ​បោះ​កូន​ប្រុស​ៗ​ទាំង​អស់​ដែល​កើតមក ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទន្លេ(និក្ខមនំ ១:២២)។ អំពើ​ប្រល័យ​ពូជសាសន៍​នេះ​បាន​បង្កប់​នូវ​រឿង​តូច​ល្អិត​មួយ​ដែល​គួរឲ្យ​ចាប់អារម្មណ៍។ ពេលនោះ បន្ទាប់ពី​លោក​ម៉ូសេ​កើត​បាន៣ខែ ម្តាយ​របស់​គាត់​បាន​ដាក់​គាត់​ក្នុង​កូន​ទូក បណ្តែត​តាម​ទឹកទន្លេ។ បុត្រី​របស់​ស្តេច​ផារ៉ោន​ក៏បាន​សង្គ្រោះ​គាត់​ពី​ទឹកទន្លេ ហើយ​ព្រះ​ទ្រង់​ក៏បាន​ប្រើ​គាត់​ដើម្បី​សង្គ្រោះ​រាស្រ្ត​ទ្រង់។ ព្រះនាង​ថែម​ទាំង​បាន​ជួល​ម្តាយ​លោក​ម៉ូសេ​ឲ្យ​ធ្វើ​ម៉ែ​ដោះ​គាត់​ទៀត​ផង(២:៩)។ ថ្ងៃមួយ ទារក​តូច​មួយទៀត បាន​ប្រសូត​ក្នុងចំណោម​ជនជាតិយូដា តាម​ព្រះបន្ទូល​សន្យា។ រឿង​របស់​ទ្រង់​មាន​ភាព​លម្អិត​ដ៏​អស្ចារ្យ…

Read article
ហេតុផលដែលត្រូវអរសប្បាយ

ពួក​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​អរ​សប្បាយ ដោយនូវ​ព្រះយេហូវ៉ា គេ​នឹង​ពឹង​ជ្រក​ក្នុង​ទ្រង់ អស់អ្នក​ណា​ដែល​មានចិត្ត​ទៀត​ត្រង់ គេ​នឹង​អួត​សរសើរ។ ទំនុកដំកើង ៦៤:១០ ពេល​ដែល​អ្នក​ស្រី​គ្លែ​នដា(Glenda) ដើរចូល​ក្នុង​កន្លែង​ថ្វាយបង្គំ​ក្នុង​ព្រះវិហារ ក្តី​អំណរ​របស់​គាត់​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​មក​ពេញ​បន្ទប់។ គាត់ទើប​តែ​ជាសះស្បើយ​ពី​ការ​ព្យាបាល​ជំងឺ​ដ៏​ពិបាក។ ខណៈ​ពេល​ដែល​គាត់​ដើរមក​រក​ខ្ញុំ​ដូច​សព្វមួយដង បន្ទាប់ពី​កម្មវិធី​ថ្វាយបង្គំ​ចប់ ខ្ញុំ​ក៏បាន​អរព្រះគុណ​ព្រះ ដែល​គាត់​បាន​យំ​ជាមួយ​ខ្ញុំ កែ​តម្រង់​ខ្ញុំ​ដោយ​សុភាព ហើយ​លើកទឹកចិត្ត​ខ្ញុំ ក្នុងរយៈពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​កន្លងមក​នេះ។ គាត់​ថែមទាំង​សុំទោស​ខ្ញុំ ពេល​គាត់​ដឹងខ្លួន​ថា គាត់​បាន​ធ្វើ​ឲ្យ​អារម្មណ៍​ខ្ញុំ​ឈឺចាប់។ ទោះ​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថានភាព​ណាក៏ដោយ គាត់​តែងតែ​ឲ្យ​ខ្ញុំ​ចែកចាយ អំពី​ទុក្ខ​លំបាក ដោយចិត្ត​ស្មោះត្រង់ ហើយ​រំឭក​ខ្ញុំ​ថា យើង​មានហេតុ​ផល​ជាច្រើន ដែល​ត្រូវ​សរសើរ​ដំកើង​ព្រះ។ គាត់​បាន​ចាត់ទុក​ខ្ញុំ​ដូច​កូន​គាត់ ពេល​ដែល​គាត់​ឱប​ខ្ញុំ​យ៉ាង​សុភាព។ យើង​មានការ​សន្ទនា​ខ្លីៗ ជាមួយគ្នា​ដោយ​អំណរ ហើយក៏​បាន​អធិស្ឋាន​ជាមួយគ្នា។ បន្ទាប់មក គាត់​ក៏បាន​ដើរចេញ​ទៅ ដោយ​សម្លេង​ច្រៀង​ខ្សឹប​ៗ​ដូច​សព្វមួយដង ដើម្បី​ស្វែងរក​អ្នកដទៃ​ទៀត ដែល​គាត់​អាច​នាំឲ្យ​ទទួល​ព្រះពរ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ​ទំនុកដំកើង ជំពូក៦៤ ស្តេច​ដាវីឌ​បាន​ចូល​មក​រក​ព្រះ ដោយ​ទូល​ថ្វាយ​ទុក្ខ​លំបាក​របស់​ទ្រង់(ខ.១)។ ទ្រង់​បាន​បង្ហាញ​ចេញ​នូវ​ព្រះទ័យ​នឿយណាយ ចំពោះ​ភាព​ទុច្ចរិត​ដែល​ទ្រង់​បានឃើញ​ជុំវិញ​ខ្លួន​ទ្រង់(ខ.២-៦)។ ទ្រង់​មិនបាន​ឈប់​ជឿ​លើ​អំណាច​ចេស្ដា​ព្រះ ឬ​ឈប់​ពឹងផ្អែក​លើ​ព្រះបន្ទូល​សន្យា​របស់​ព្រះអង្គ​ឡើយ(ខ.៧-៩)។ ទ្រង់​ជ្រាប​ថា ថ្ងៃណាមួយ “ពួក​មនុស្ស​សុចរិត​នឹង​អរ​សប្បាយ ដោយនូវ​ព្រះយេហូវ៉ា គេ​នឹង​ពឹង​ជ្រក​ក្នុង​ទ្រង់ អស់អ្នក​ណា​ដែល​មានចិត្ត​ទៀត​ត្រង់ គេ​នឹង​អួត​សរសើរ”(ខ១០)។ ខណៈ​ពេល​ដែល​យើង​កំពុង​រង់ចាំ ការ​យាង​មកវិញ​របស់​ព្រះយេស៊ូវ​…

Read article
គ្មានពាក្យដែលអាចពណ៌នាបាន

អ្នកនោះ​បាន​លើកឡើង​ដល់​ស្ថាន​បរមសុខ ហើយ​បានឮ​ពាក្យ​ដែល​ថ្លែងប្រាប់​មិនបាន ក៏​គ្មាន​ច្បាប់​ឲ្យ​មនុស្ស​ណា​និយាយ​ឡើយ។ ២កូរិនថូស ១២:៣-៤ លោក​ថូម៉ាស អ័​គី​ណាស(ឆ្នាំ១២២៥-១២៧៤) ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​អ្នកការពារ​សេចក្តី​ជំនឿ ដែល​មាន​ភាព​ល្បីល្បាញ​បំផុត របស់​ពួក​ជំនុំ។ តែ​ក្នុងរយៈពេល៣ខែមុន​ពេល​គាត់​ស្លាប់ មានរឿង​មួយ​បាន​កើតឡើង បណ្តាល​ឲ្យ​គាត់​ផ្អាក​ការ​និពន្ធ​សៀវភៅ ស៊ូ​ម៉ា ស៊ីអូ​ឡូ​ជី​កា ដែល​ជា​កេរដំណែល​ដ៏​ធំធេង ក្នុង​ការងារ​បម្រើ​ព្រះ ក្នុង​ជីវិត​គាត់។ ខណៈ​ពេល​ដែល​លោក​អ័​គី​ឡា​កំពុង​ជញ្ជឹងគិត អំពី​ព្រះ​កាយ​ដ៏​ឈឺចាប់ និង​ព្រះ​លោហិត​ដែល​ហូរ​ចុះ របស់​ព្រះអង្គ​សង្គ្រោះ គាត់​មាន​ការ​​ប៉ះពាល់​ចិត្ត​យ៉ាង​ខ្លាំង បាន​ជា​គាត់​មិន​អាច​សរសេរ​ពាក្យ​អ្វី​ទៀត ក្នុង​សៀវភៅ​នោះ។ គាត់​ក៏បាន​និយាយ​ថា ពេលនោះ​គាត់​មិន​អាច​បន្ត​និពន្ធ​សៀវភៅ​នោះ​ទៀត​ឡើយ ព្រោះ​​ពាក្យ​ដែល​គាត់​សរសេរ​ហាក់ដូចជា​ចំបើង មិន​អាច​ពិពណ៌នា​អំពី​សេចក្តីល្អ​ព្រះអង្គ​ឲ្យបាន​គ្រប់គ្រាន់​ឡើយ។ សាវ័ក​ប៉ុល​ក៏​ធ្លាប់​មានការ​ប៉ះពាល់​ចិត្ត​ផង​ដែរ។ ក្នុង​បទ​គម្ពីរ ២កូរិនថូស គាត់​បាន​ពិពណ៌នា​ថា “ខ្ញុំ​ស្គាល់​មនុស្ស​នោះ (ទោះ​បើ​ក្នុង​រូបកាយ ឬ​ក្រៅ​ពី​រូបកាយ​ក្តី ខ្ញុំ​មិនដឹង​ទេ មានតែ​ព្រះ​ដែល​ទ្រង់​ជ្រាប) ថា អ្នកនោះ​បាន​លើកឡើង​ដល់​ស្ថាន​បរមសុខ ហើយ​បានឮ​ពាក្យ​ដែល​ថ្លែងប្រាប់​មិនបាន ក៏​គ្មាន​ច្បាប់​ឲ្យ​មនុស្ស​ណា​និយាយ​ឡើយ”(១២:៣-៤)។ សាវ័ក​ប៉ុល និង​លោក​អ័​គី​ណា​ស​បាន​នាំ​យើង ជញ្ជឹង​អំពី​ភាព​ធំធេង​នៃ​សេចក្តីល្អ​របស់​ព្រះ ដែល​គ្មាន​ពាក្យ ឬ​ហេតុ​ផល​ណា​អាច​ពិពណ៌នា​បាន​ឡើយ។ លោក​អ័​គី​ណាស​បាន​ទទួលស្គាល់​ថា សំណេរ​របស់​គាត់ មិន​អាច​ពិពណ៌នា ឲ្យ​សមនឹង​ការ​លះបង់​ដែល​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​សម្រាប់​មនុស្ស។ តែ​សាវ័ក​ប៉ុល​បាន​បន្ត​សរសេរ​សំបុត្រ​គាត់​រហូតដល់​ចប់ ដោយ​ដឹង​ថា គាត់​មិន​អាច​ពិពណ៌នា ឬ​បញ្ចប់​ដោយ​កម្លាំង​ខ្លួនឯង​បាន​ឡើយ។…

Read article
ពេលដែលព្រះទ្រង់មានបន្ទូល

នោះ​ព្រះ​ទ្រង់​មាន​ព្រះបន្ទូល​ថា ចូរ​ឲ្យ​មាន​ពន្លឺ​ឡើង ដូច្នេះ ពន្លឺ​ក៏​មាន​ឡើង។ លោ​កុប្បត្តិ ១:៣ កាលពី​ឆ្នាំ១៨៧៦ លោ​កអ័​ឡិច​ស៊ែ​នឌ័រ ក្រា​ហាំ ប៊ែល(Alexander Graham Bell) ដែល​ជា​អ្នក​ឆ្នៃ​ប្រឌិត បាន​និយាយ​ពាក្យ​ដំបូង​បំផុត តាម​ទូរស័ព្ទ។ គាត់​បាន​ហៅ​លោក​ថូម៉ាស វ៉ាតសិន(Thomas Watson) ដែល​ជា​ជំនួយការ​របស់​គាត់ ដោយ​និយាយ​ថា “វ៉ាតសិន មកនេះ​មួយភ្លែត។ ខ្ញុំ​ចង់​ជួប​អ្នក”។ លោក​វ៉ាតសិន​ក៏បាន​ឮ​លោក​ប៊ែល​និយាយ​តាម​ទូរស័ព្ទ ដោយ​សម្លេង​មិនសូវ​ច្បាស់ តែ​គាត់​អាច​ស្តាប់​យល់។ ពាក្យ​សម្តី​ទីមួយ ដែល​លោក​ប៊ែល​បាន​និយាយ តាម​ខ្សែ​ទូរស័ព្ទ​បាន​បង្ហាញថា យុគសម័យ​ថ្មី​នៃ​ការ​ទំនាក់ទំនង​របស់​មនុស្ស​បាន​ចាប់ផ្តើម​ហើយ។ នៅ​ថ្ងៃទី​មួយ​នៃ​ការបង្កើត​ផ្ទៃមេឃ​និង​ផែនដី(លោកុប្បត្តិ ១:២) ព្រះ​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ដំបូង​បំផុត ដែល​មាន​ចែង​ក្នុង​ព្រះគម្ពីរ​ថា “ចូរ​ឲ្យ​មាន​ពន្លឺ​ឡើង”(ខ.៣)។ ព្រះបន្ទូល​នេះ​មាន​ពេញដោយ​អំណាច​នៃ​ការបង្កើត។ ព្រះអង្គ​គ្រាន់តែ​មាន​បន្ទូល នោះ​ក៏​កើតមាន​ដូច្នោះ(ទំនុកដំកើង ៣៣:៦,៩)។ ព្រះ​ទ្រង់​មាន​បន្ទូល​ថា “ចូរ​ឲ្យ​មាន​ពន្លឺ​ឡើង” ហើយ​ពន្លឺ​ក៏​មាន​ឡើង។ ព្រះបន្ទូល​ព្រះអង្គ​បង្កើត​ឲ្យ​មានជ័យ​ជម្នះ​ភ្លាមៗ ខណៈ​ពេល​ដែល​ភាព​ងងឹត និង​ភាព​វឹកវរ​បាន​ចាញ់​ភាព​ភ្លឺត្រចះ​នៃ​ពន្លឺ និង​សណ្ដាប់​ធ្នាប់។ ពន្លឺ​ជាច​ម្លើយ​របស់​ព្រះ ចំពោះ​អំណាច​នៃ​ភាព​ងងឹត។ ហើយ​នៅពេល​ដែល​ព្រះអង្គ​បង្កើត​ពន្លឺ ព្រះអង្គ​ទត​ឃើញថា “​ល្អ​ហើយ”(លោ​កុប្បត្តិ ១:៤)។ ព្រះបន្ទូល​ដំបូង​បំផុត​របស់​ព្រះ នៅតែ​បន្ត​មានអំណាច ក្នុង​ជីវិត​របស់​អ្នកជឿ​ព្រះយេស៊ូវ​។…

Read article